Donderdag 4 juli :
Queenborough Ramsgate : 40,5 M
Zalig geslapen aan de boei
wanneer we nog aan het ontbijten
zijn, vertrekken er al verschillende boten, die ook aan een mooringboei lagen
nu weten we waarom die zo vlug weg waren : de gemeente-ambtenaar komt rond 8u30
en wij lagen er nog, dus moesten wel betalen. Bovendien moesten we niet te vroeg vertrekken, want we hadden
gisteren beslist om via de Swale te varen. Dat wordt eigenlijk niet als een
rivier aanzien, omdat het geen bron of monding heeft, maar het is een water-arm
die een verbinding geeft tussen de rivier de Medway en de Thames-delta
(eigenlijk daar al de Noordzee)
en dit water heeft een wantij, ttz de vloed
komt langs twee kanten op en dat water heb je nodig om over dat wantij (het
ondiepste stuk ongeveer in het midden van de 14 mijl) te geraken. We gooien los
om 9 uur, en op een rustig drafje varen we tot aan Kingsferry Bridge, samen met
een ander jacht, een solozeiler die ons aanmeldde als een Duits jacht aan de
brugmeester
vlug even rechtzetten dat het een Belg is J.
Na passage van 2 treinen wordt de brug omhoog gedraaid, en
kunnen we verder. Het vaarwater wordt smaller en ondieper, goed uitkijken naar
de boeien, en als er geen boeien meer liggen, goed het midden van het vaarwater
inschatten (ik zeg inschatten, want we zien dan wel een breder vaarwater,
maar met momenten varen we over groen gebied, dus eigenlijk de marsches die onderwater staan nu met
bijna hoogwater, maar dus ook droogvallen). En heel tricky en al goed dat we dat gelezen hadden : op een bepaald moment
(bij het wantij dus) wordt de betonning omgedraaid, dus wordt de groene kant
ineens de rode kant !! Alles gaat goed, minste diepte was hier 3,5 m. Dan
zijn we dus terug op zee, we hebben al even de zeilen gehesen, en het loopt
vlot, we kunnen het ondiepe water nemen omdat er geen golfslag is. Dus ook hier
weer moeten we goed de ondieptes volgen op de plotter : wel even paniek als
blijkt dat er enkele cruciale tonnen verlegd zijn, we gingen goed door op zeil,
even de fok ingerold om te vertragen, maar alles OK. Het was deze ochtend
droog, maar wel grijs. Nu echter is het lekker zonnig, en zalig zeilen. Zeilpakken
uit en korte broeken en T-shirt aan, de eerste keer dit jaar ! Bij momenten
valt de wind wat weg, maar die wakkert dan toch telkens weer aan. Zon 3 à 4 bft,
uit ZW-richting, dus ruim en som voordewinds, want erg standvastig is die niet.
Dan moeten we de kaap van North Foreland rond, en dus richting zuid varen om
Dover aan te lopen
De wind valt
helemaal weg, geen vooruitgang meer, de zee onnoemelijk flat
En dan ineens, plotsklaps, uit het niets : 28 knopen wind,
pal in de neus, krijgen we daar natuurlijk enkele bakken buiswater over de
boot, en wij rillen in ons t-shirt ! We zetten meteen 2 reven in het grootzeil,
en beslissen om toch maar weer Ramsgate aan te lopen (hoewel we in mei ook al
daar enkele dagen waren J)
we stuiven er met 7,5 knopen naartoe, wel met een kruisrak om in de
toegangsgeul te komen, en dan aan de wind binnen. Wat een rare toestand was
dat.
Eens we binnen de haven zijn, is het veel rustiger, nog wel
steeds heel zonnig, en we mogen een box kiezen op de F steiger. Hier nog niet
zo veel volk, wel enkele NL en B jachten, en o.a. de Tequilla van BB die we
vorig jaar ontmoet hebben tijdens onze vakantie. Ze zijn op weg naar Londen.
Het is nog geen 5 uur, dus mooi op tijd binnen. Als we de
boot wat opgeruimd hebben, gaan we brood zoeken in Ramsgate : de bakker is al
gesloten, maar in de nieuwe Waitrose hebben ze toch nog een behoorlijk gamma
brood, en we kopen wat kazen voor een Engelse kaasschotel vanavond in de kuip.
Nadien nog een verfrissende douche na die zoute douche op het dek deze
namiddag.
|