Vrijdag 1 juli  – Amble

We staan op rond 8 uur en willen in het caféke dichtbij de haven gaan ontbijten; daar zouden ze ook internet WIFI aanbieden. Spijtig genoeg gaat die bar pas open om 10 u, dus daar staan we mooi op straat! Vlak er bij is er ook een B&B/Pub The Schooner, en we gaan daar horen of ze breakfast aanbieden : de poetsvrouw zegt dat het OK is, en we stappen verder… gewoon de huiskamer binnen : mevrouw is verrast, ze weet van niks (natuurlijk niet, we hebben ook niet gereserveerd), maar ze informeert bij haar man (de kok ?) en het is OK. Dus full English breakfast: toast, thee, bacon, pens, bonen, tomaten, ei… meer dan voldoende ! En bovendien kunnen we in de pub nadien nog internet raadplegen. Kurt gaat ook diesel halen, en rond 10u30 zijn we vertrekkensklaar voor de fietstocht.

Het is fris maar mooi weer, over zee is het onbewolkt, en boven land vormt zich zoals de vorige dagen een zwaar wolkendek. Maar het is goed fietsweer… we passeren eerst Warkworth Castle, en dan bevinden we ons weer op fietsroute n° 1, het Coastal Path, een glooiende route langs landelijke gebieden en klifkust, tot in Alnmouth, waar de rivier de Aln in zee uitmondt. Het laatste stuk  gaat lekker vlug… We stoppen bij het hotel dat vlak aan de golf course ligt voor een verfrissing, en dan terug naar Amble, want straks zijn we uitgenodigd om met de Morning Star, de boot van onze buren te gaan vissen.

Zoals afgesproken vertrekken we rond 15u30 met Virginia en Sandy, dat is eens wat anders op zo’n traditionele coble dan met ons modern zeiljachtje. Op ongeveer 2 mijl van de haven gooit Sandy 5 lobster pots uit, die zijn onderling met lijnen verbonden, en vooraan en achteraan gemerkt met een boeike zodat hij ze morgen kan terugvinden. In de lobster pots heeft hij “vers” visafval gestoken om de kreeften te lokken. En dan is het tijd om te vissen : met twee hengels proberen Sandy en Kurt makreel te vangen. Na twee minuten zegt Sandy dat het geen goede plaats is, en hij verplaatst de boot, 300 m verder. Daar proberen ze opnieuw : en na nog geen minuut haalt Sandy de ene na de andere makreel boven… soms met twee en drie tegelijk ! En ook Kurt heeft prijs, dat gaat hier snel : in minder dan een kwartier halen ze ca. 25 vissen naar boven, en dan stoppen we maar, want Trop c’est trop ! Dan varen we nog even dichtbij Coquet Island waar de puffins hun nesten hebben en waar wij met de diepgang van onze boot niet durven varen. We genieten hier al driftend van deze natuurpracht.

Op de retour geeft Sandy nog een demonstratie over hoe de makreel het best te fileren, en dat gaat heel snel bij hem. De boot wordt schoongespoeld en we belanden veilig in de haven.

’s Avonds eten we : ja, natuurlijk, makreel ! gewoon gebakken in olijfolie, met verse aardappeltjes en een slaatje. Meer moet dat niet zijn. En we kunnen nog de hele avond buitenzitten, wat een luxe !