Geen haastige ochtend, maar gewoon “voort maken”…We zetten alles in gereedheid om rond 11 uur te vertrekken. Het is zonnig, de weerberichten voorspellen wel af en toe en bui, en variabele of NW wind 3 tot 4. NW is niet wat we willen, maar we zullen wel zien hoe variabel uit zal draaien…

Als we om 11 uur losgooien, valt er net die ene bui ! Dus nat vertrekken, maar het klaart verder uit. Aangezien er vandaag maar een korte tocht op het programma staat, kunnen we ons wat permitteren, ttz als de snelheid wat afneemt door weinig wind, kunnen wat aanmodderen. Voor Kurt betekent dit : vislijntje gooien !

We zien hier meer en meer vogels : papegaaiduikers (puffins), drietandmeeuwen, jan-van-genten,… ze landen voor de boot en blijven in de buurt wat rondzwemmen, een heel koddig gezicht, zeker die papegaaiduikertjes met oranje snaveltjes en felle pootjes. Vandaag zien we ook een zeehondje bij de aanloop van Amble, en het snoetje blijft ons een tijdje volgend aankijken. Snoezig ! En ondertussen heeft Kurt ook de eerste makrelen opgevist : drie in totaal, en dat is genoeg voor ons. 

Het water is zeer donkerblauw/zwart van kleur, ziet er zeer proper uit, zal zeker koud zijn, dat hebben we nog niet uitgeprobeerd. Vandaag hebben we geen enkele cargo gezien, hoe noordelijker we gaan, hoe rustiger het precies wordt. Wel enkele zeilers ontmoet op dit traject…

Om de Marina van Amble aan te lopen, moeten we rond Coquet Island varen, en goed opletten want er is een ondiepte waar al verschillende zeilers op vastliepen en dat willen we niet graag meemaken. We arriveren rond hoogwater in Amble, en hebben voldoende diepte om veilig de marina aan te lopen. Als we via marifoon oproepen, krijgen we meteen een box toegewezen, en de havenmeester vraagt of we assistentie nodig hebben : dat is altijd welkom natuurlijk, en als we de steiger naderen, staat de havenassistent ons op te wachten : wat een service. En dan krijgen we een zware regenbui met donder en bliksem op ons dak, maar we zijn veilig binnen en hebben een mooie zeildag gehad.

We ruimen de boot op, ik kuis de makrelen, en we geraken aan de babbel met onze buren. Ze zijn hobbyvissers, en hebben een typische “cobble”-vissersboot. Die worden nog gebruikt om zeezalm te vissen met lange “staande” netten, maar deze mensen, Virginia en Sandy, zetten “lobster pots” uit : dat zijn manden waarmee ze kreeften vangen en die ze 24 uur te water zetten, en nadien gaan ze die ophalen. Als hobby-vissers mogen ze zo 5 van die manden uitzetten. Sandy legt ons alles uit, en nodigt ons uit om morgen mee te varen : dat zien we natuurlijk wel zitten, en aangezien we hier toch een dag wilden blijven, happen we toe.