Gistermiddag gingen ze weer eens naar een oude bekende plek, het veldje langs de Linge bij Mariënwaerdt. Het was al wat later op de middag, er bestond dus een kans dat het lekker rustig zou zijn. In dat geval zou Arcil lekker los mogen, hoewel dat officieel daar niet mag. 

Maar eerst moest er geoefend worden aan de lange lijn die uiteraard mee was genomen. 

Arcil zat nog niet vast aan de lijn of hij vloog al weg, Doordat hij aan de lijn zat kwam hij niet verder dan 10 meter, maar dat gaf een aardige ruk aan de arm van het baasje. En dat bleef zo doorgaan, want hij rook natuurlijk van alles en vloog van links naar rechts. 

En zo kwam hij ook met de beplanting langs het veldje in aanraking en wisten de baasjes ook gelijk weer waarom ze

 hier zo lang niet geweest waren.. Hij kwam eruit met een oor vol klitten.

 

En gelijk betekende dat ook dat er niet los gelopen ging worden, want het klittenverhaal van de vorige keer 

kwam direct weer naar boven in het geheugen. (De laatste keer dat ze hier waren geweest zat de hele onderkant 

 vol met kleefkruid of wat het dan ook is, inclusief ballen en piemel. 

Het vrouwtje is toen een hele middag bezig geweest om Arcil klittenvrij te krijgen.) 

Dus om erger te voorkomen moest Arcil aan de lange lijn blijven.

 

Thuisgekomen bleek het nog een hele klus om de klitten van het oor te krijgen, met wat trekken en met medeneming 

van wat haren is het uiteindelijk gelukt. 

Toen dat klaar was had Arcil één oor met keurig nette korte haren en één met lange haren. Maar de schaar heeft dat weer gelijkgetrokken

 

En net als de vorige keer (herinneren ze zich) zeggen de baasjes dat ze daar nóóóit meer gaan lopen. 

(Tot ze het weer vergeten natuurlijk)