Vanavond zijn we het baasje een eindje tegemoet gelopen toen die terugkwam van zijn werk. Dat was heel spannend, al die verschillende blaadjes, struiken en vooral de buxushagen. Maar daar mag Arcil zeker niet aankomen. Aan de lijn lopen is nog niet wat het wezen moet, van huis af blijft Arcil het liefst op z'n achterwerk zitten en moet dus 'meegetrokken' worden, op de terugweg is het precies andersom. Dan wordt al het baasje (of het vrouwtje) mee teruggesleurd. Maar langzamerhand gaat het steed beter, hij gaat al redeliijk zelfstandig over de drempel van de voordeur bij het naar buiten gaan. Weer naar binnen is geen probleem.
Later op de avond was er even paniek. Terwijl de baasjes aan het eten waren lag Arcil in de bench en was kennelijk aan het proberen hoe sterk de spijlen waren, want op een gegeven moment kwam er een panisch gejank uit de bench. De baasjes vlogen van tafel, zat Arcil met z'n bekkie klem tussen de spijlen. Met een prima tegenwoordigheid van geest heeft het baasje de spijlen uit elkaar gtrokken en kwam Arcil vrij en er heelhuids vanaf. Dat was wel een angstig moment. Maar gelukkig was hij even later alweer lekker aan het dollen en ging zelfs de bench weer in. En nu maar hopen dat hij wat ontzag heeft gekregen voor de spijlen.
Reacties op bericht (1)
24-10-2008
leiband
Ja, ze doen het niet graag uit zichzelve aan zo'n stomme koord lopen. Jullie zijn op puppycursus, dat zal dan wel snel goed gaan. Wel van het eerste moment dat Arcil trekt aan de leiband, onmiddelijk reageren door terug te keren op uw stappen en hem duidelijk maken dat JIJ de weg bepaalt en niet hij. Ik ken weinig Drenten die niet trekken aan de lijn... Jan
