
Gisteren is Arcil alweer voor de derde keer naar de hondenschool
geweest. Het vrouwtje voor de tweede keer, vorige week heeft het baasje
een keer waargenomen omdat het vrouwtje last had van haar rug. Vanaf de
zijkant heeft ze toen de capriolen bekeken en er moet gezegd worden dat
Arcil de meeste aandacht weet te trekken. Helaas niet in positieve zin.
Met het diploma van de vorige cursus op zak wordt nu verwacht dat de
hond zonder riem blijft zitten na het commando "WACHT". Het begin is
heel veelbelovend en dan is de bedoeling dat na het commando "VOOR" de
hond in rechte lijn naar de baas loopt en keurig middenvoor gaat
zitten. Ook daarvan is de start goed, maar dan..... zit er een (naar
vandaag bleek, bijna loops) teefje een meter of vier verderop en die
moet, alle brokjes en lekkere hapjes ten spijt, besnuffeld en beklommen
worden. En voor de rest van de les is dan ook alle aandacht weg.
Gisteren was het weer de beurt aan het vrouwtje. Die moest Arcil
(zonder
riem) het commando "BLIJF" geven en vervolgens weglopen met de rug
naar Arcil toe en niet meer omkijken. Ja, en toen ze wel omkeek omdat
de mede cursisten aan het lachen waren bleek Arcil de gelegenheid
aangegrepen te hebben om de sneeuw, die plaatselijk door het dak naar
beneden kwam, nader te onderzoeken. Maar wonder boven wonder kwam Arcil
onmiddellijk toen het vrouwtje "HIER" riep. Jan, de instructeur, stond
er dan ook wel even van te kijken, het vrouwtje ook trouwens. Toen
Arcil, bij de "VOET"-oefening achter het vrouwtje langsliep om naast
haar te gaan zitten, ineens een sprintje trok naar ????? schoot de
riem uit haar handen en rende hij ten tweede male de vrijheid
tegemoet. Daar moest toch de hulp van Jan aan te pas komen om hem
opnieuw aan te lijnen. Maar de apport-oefening (weliswaar aan de
lijn) ging uitstekend en meestentijds de "VOET", "AF" en "WACHT" ook.
Zelfs "LIG" en dan "BLIJF" aan de lijn, terwijl het vrouwtje de
lijn-afstand naar achteren loopt en daar blijft staan totdat Jan zegt
weer terug te lopen (en dat dúúúrde lang) ging bijna helemaal goed. Nog
een rondje om Arcil heen lopen was net even te veel gevraagd. Het is
maar net of er iets interessanters te beleven valt en dat is vaak het geval. Hij weet het
allemaal wèl, de schooier.
|