Althans op papier. Ja, ja, sinds vandaag heeft Arcil de titel
"gehoorzame hond" . Weliswaar niet overtuigend, maar een kniesoor die
daar op let. Maar laten we bij het begin beginnen.Vanmorgen om half
tien zaten we al bij de dierenarts. Woensdagavond had Arcil overgegeven
in de auto. Maar verder leek er niets aan de hand totdat het
donderdagmiddag opviel dat hij wat problemen met poepen leek te hebben.
Maar eten was normaal en hij was net zo levendig en tierig als anders.
Toen vrijdag zijn ontbijt er weer uitkwam (wat hij ook weer opat) en
hij helemaal niet meer poepte toch maar naar de dierenarts gegaan.
Eetlust was ook ver te zoeken. Om te bewijzen dat hij echt niet lekker
was, heeft hij, achter in de auto, op weg naar de dierenarts nogmaals
overgegeven. Daar heeft hij een injectie tegen braken gekregen, die
volgens de dierenarts nogal pijnlijk is, maar Arcil gaf geen kik. Ook
kregen we pillen mee tegen diarree. Omdat ze achter de ribben iets
verdachts (wat een verstopping zou kunnen zijn) meende te voelen
adviseerde de dierenarts om vanmorgen nog eens langs te komen voor
controle. Gisteravond heeft Arcil als een zielig hoopje hond de hele
avond in zijn mand (waar nu maar wel een kussen in was gelegd) gelegen.
De baasjes voelden zich er ook niet lekker bij en hoopten eigenlijk
stiekem dat hij weer kattenkwaad zou uithalen. Gelukkig leek vanmorgen
het ergste leed geleden, zeker toen hij weer kwam aanzetten met een
gepikte schoen. En toen de dierenarts zei dat hij niets bijzonders kon
voelen, haalden ze weer enigszins opgelucht adem. Wel kregen ze het advies mee, hem voor vandaag op half voer te zetten
en geen tussendoortjes te geven. Maar ja, er moest vandaag ook nog
examen worden gedaan. En omdat Arcil niets doet als er geen brokje
tegenover staat zou dat wel eens problematisch kunnen worden. Hoewel
het per saldo toch niets zou uitmaken omdat het vrouwtje er heilig van
overtuigd was, dat ze deze keer echt zouden zakken. Bij het eerste
het beste onderdeel, wandelen met tussendoor een ZIT, AF en STA ging
het al helemaal mis. Dat ging juist bij de vorige cursus erg goed. "De
tafel bij de dierenarts", waar hij toch goed in zou moeten zijn zo
langzamerhand ging ook niet goed. Maar kennelijk hebben de VOET, VOOR
en "spelen met het vrouwtje" de boel opgetrokken, want tot haar grote
verbazing zijn ze geslaagd. Ook het onderdeel blijven in de auto en eruit halen leverde een prachtige 9 op. Dat de auto er naderhand zo uitzag, maakt niets uit, want hier deden ze het allemaal voor.
Reacties op bericht (3)
17-11-2009
dikke proficiat Arcil en Jil
amai zeg, flink hoor Arcil ; "gehoorzame hond" ! ik weet niet of onze Izzy die titel ooit zou willen, die hangt liever het rebelleke uit zondag is hij nog maar eens achter een teefje aangelopen in de hondenschool ; baasje was niet echt gelukkig
het gaat er daar precies wel heel anders aan toe dan in onze hondenschool ; daar heb je een A- B-C-klas voor de honden, theorie komt daar niet bij zien voor de baasjes.
Vandaag heeft hij de "zagerij" aan zich, pfff. dan weer buiten, dan weer een snoepje, dan weer gaan wandelen en maar zagen ... ik ga subiet oordopjes insteken denk ik
17-11-2009 om 15:36
geschreven door Izzy en Carla
16-11-2009
diploma
Gefeliciteerd met jullie gehoorzame hond.
16-11-2009 om 21:51
geschreven door Sonja
14-11-2009
diploma
Hallo Arcil en baasjes, mooi toch dat diploma, hierover spreken ze binnen tien jaar nog en al de rest is volgende week vergeten ! Ja die auto... de onze ziet er al net zo uit, dan is er bij ons nog een mengelmoes in de koffer te vinden van zeezand, bosgrond , en akkervuiligheid. 't Baasje zou er toch eens werk van moeten maken... Belle & co
En toen de dierenarts zei dat hij niets bijzonders kon
voelen, haalden ze weer enigszins opgelucht adem. Wel kregen ze het advies mee, hem voor vandaag op half voer te zetten
en geen tussendoortjes te geven. Maar ja, er moest vandaag ook nog
examen worden gedaan. En omdat Arcil niets doet als er geen brokje
tegenover staat zou dat wel eens problematisch kunnen worden. Hoewel
het per saldo toch niets zou uitmaken omdat het vrouwtje er heilig van
overtuigd was, dat ze deze keer echt zouden zakken. 
dan weer buiten, dan weer een snoepje, dan weer gaan wandelen en maar zagen ...
