De wolf is een slokop, heeft aan tafel geen manieren. Zo zat een wolf eens aan de dis en at van alle dieren Het meest en daarbij ook het langst. Hij schrokte er zoveel, Dat t scherpe beentje van een haas bleef steken in zijn keel. Hij slikte, werd benauwd, hij kreunde en hij slikte Nog eens. Hij kreeg geen adem. t Was alsof hij stikte. Gelukkig kwam de ooievaar voorbij en met zijn poot Gaf hij een teken: help mij, vlug of anders ga ik dood! De ooievaar stak toen haar bek diep in de open muil, Ze trok zich even terug en zei: Foei, foei,wat is hij vuil! Maar als een knap chirurg had ze op korte tijd Met t puntje van haar snavel darme wolf bevrijd. Het beentje was eruit! Wat gorgelen en je keel is schoon, Zei de tevreden ooievaar.Waar blijft mijn ereloon? Je ereloon? kreet toen de wolf.Spreek jij maar van geluk Dat ik mijn kaken openhield, toen jij dat lekker stuk Van kop en hals stak in mijn muil. Had ik toen doorgebeten, Dan had ik feest gehad en jij van loon niets meer geweten. Wees jij maar dankbaar en pas op, kom nooit meer in mijn klauwen! Ondank is s werelds loon en macht betaalt alleen met snauwen.
Jean de la Fontaine (1621-1695)
Juni 2010 ooievaar in Merles s/ Loison
Reacties op bericht (1)
04-11-2010
ooievaar
wat een mooie foto ! dit is mij nog niet gelukt helaas. een paar jaar geleden zag ik een tweetal langs de weg van dombras naar vittarville maar juist toen ik wilde knippen kwam er een auto voorbijrazen. ik heb het stukje over vogels op mijn site aangepast met een link naar jouw blogstory. is dat goed ?
