Om kwart voor twee zijn Lie en ik naar buiten gegaan voor een nachtwandeling. Warme kleren aan, fototoestel en hoop mee. Reeds licht beneveld door de eau de vie, we bezagen de nacht door een roze bril. Volgens de SAT24 zou er een gat in de toch wel lichte bewolking kunnen komen, en hier en daar zagen we af en toe een sterretje door de wolken prikken.
De heuvel opgelopen om buiten het licht van het dorp te komen..wat hebben we een heimwee naar de eerste donkere jaren in ons dorp, al weer tien jaar blijft de verlichting in de nacht aan, voor sterrenkijkers erg jammer, maar voor de boeren die nog laat werken noodzakelijk. We hoorden de uiltjes vanuit de verschillende bosjes om ons heen met elkaar praten en andere nachtelijke geluiden, gepiep,gekraak en een zacht blafje.
In plaats van vallende sterren hebben we sterren gezien. We werden gewoon blij als er een sterretje bloot kwam, en tuurden vol hoop naar dat gaatje in de bewolking, wetende dat daarachter een waar vuurwerk van lichtende pijlen te zien zou zijn. Na een kwartiertje op de heuvel op de weg gelegen te hebben gaven we het toch maar op; onderweg nog een fotootje geschoten met de hoop dat er wat op te zien was. Kijk nou uit, een prachtige?
