Mijn hersenen zijn de laatste weken in overdrive, geen moment is er rust in mijn hoofd. Een constant gevoel van stress, zenuwachtigheid en geen idee wat ik nog meer voel. Maanden probeerde ik me zo goed als ik kon over de breuk te zetten, zonder succes, het was dan ook een klap in mijn gezicht toen ik zag dat hij na 2,5 weken al iemand anders had. Maanden later begon zijn beste vriend ineens tegen mij, natuurlijk voelde ik argwaan in het begin: Waarom zou hij juist met mij contact willen hebben? Een vraag die me zonder dat ik het wil nog steeds bezighoudt. Maar zonder hem zou ik ook nooit geweten hebben wat de echte reden is van onze breuk. Alweer een gigantische klap in mijn gezicht, het gevoel dat heel onze relatie een leugen was, dat hij maanden lang constant heeft gelogen tegen mij. De afstand de reden? Nahh zo ver was ik ook wel al. Want eerlijk? Hij wist op voorhand dat we elkaar niet vaak gingen zien en dat het wel lastig ging worden? Heeft hij ooit laten uitschijnen dat hij er problemen mee had? Nope, geen één moment.. Voel ik mij nu beter sinds ik de waarheid ken? Ik zou niet zeggen dat ik mij beter voel, integendeel. Maar ik ben ongelooflijk blij en opgelucht dat ik het wel weet nu en het misschien wel een plaatsje kan geven. Ik ben er nog steeds niet uit wie mij nu het meeste gekwetst heeft: Antwerpse klootzak waarvan ik wist dat hij mij aan de lopende band bedroog op 10 dagen tijd of Idioot waarvan hij mij 4 maanden lang verzekerde dat hij mij graag zag maar mij blijkbaar al die tijd bedrogen heeft. Ik weet het niet.. Ik voel mij zo leeg en het zelfvertrouwen dat ik opnieuw had opgebouwd, mede dankzij idioot, is in 1 klap terug afgebroken. Er zijn dagen dat ik mijn bed niet uit wil, er zijn dagen dat ik opsta en dat ik precies de wereld aankan maar tegen de middag weer zo depressief ben als ik maar kan zijn. Iedereen om mij heen lacht en maakt plezier en ik zit half te huilen, letterlijk. Hoe langer hoe meer vraag ik mij af wat er is mis is met mij, waarom laat iedereen mij na een tijdje gewoon vallen. Ik ben niet onbreekbaar, helemaal niet, ik ben gebroken. Ik ben gewoon helemaal gebroken. En ik probeer zo hard om eruit te geraken maar tevergeefs. Het zal nog een hele tijd duren voor ik mij weer goed voel en terug in mijzelf zal geloven.
Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 22/02/1998 en ben nu dus 27 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Voordracht, liedjes/gedichten schrijven.
