De meest pijnlijke woorden dit jaar met Nieuwjaar waren toch wel 'Nu moet ge niet meer afkomen met dingen van vorig jaar', vooral omdat 1 ding absoluut nog niet verwerkt is en ik er soms echt nood aan kan hebben om gewoon es alles los te laten, ikzelf mag er niet meer over beginnen, wat er soms voor zorgt dat ik mezelf gewoon in slaap huil. Het deed dan ook verschrikkelijk pijn toen mijn moeder daarstraks binnen kwam met het nieuws dat mijn ex-schoonmoeder gebeld had om te vragen hoe het met ons ging, net nu ik er es een paar dagen niet aan dacht en vrij rustig was, hoogstwaarschijnlijk door al die pijnstillers. Met die ene zin sloegen mijn gedachten weer op hol en krijg ik mezelf amper rustig. 'Je hebt de groetjes' 4 woorden waarvan ik gewoon van zou willen huilen. Ik houd mij sterk, ik wil niet meer wenen, ik moet het loslaten, willen of niet. Maar als iedereen me eraan blijft herinneren dan lukt dat gewoon niet en jammer genoeg kan ik mijn eigen gedachten niet onder controle houden en beslissen aan wat ik wel of niet wil denken. Af en toe wordt het gewoon een beetje te veel, maar dat is bij iedereen wel is zeker?
Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 22/02/1998 en ben nu dus 27 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Voordracht, liedjes/gedichten schrijven.
