Telkens ik meega naar de cross word ik weer geconfronteerd met het 'niet-durven-sociaal-zijn'. Er is niets liever dat ik zou willen dan durven afstappen op leeftijdsgenoten en vrienden maken zodat ik ook graag zou meegaan, want nu loop ik daar gewoon alleen of zit ik in de mobilhome. Maar ik durf het niet, ik blokkeer gewoon volledig.. Dat is ook één van de redenen waarom ik niet graag meega, omdat ik me dan elke keer slecht voel, en ik ga naar huis met een gevoel van 'ik heb het weeral niet gedaan'. Vandaag was de eerste keer dat ik toch een tijdje heb zitten kijken naar de cross, deels omdat ik moet rusten met mijn knie en ik gek word van binnen te zitten en niets te doen, misschien is dat een stapje dichter naar 'het sociaal zijn'. Misschien. Mensen denken misschien het pesten is voorbij, alles is weer goed en blablabla, maar nee.. Het begint dan pas, het zelfvertrouwen terug krijgen dat je had van voor het pesten, terug diezelfde persoon worden maar dan sterker en nog zoveel meer dat je terug moet leren, het begint nog maar.. Iemand? Alstublieft help me sociaal te zijn, zonder mij te moeten forceren want ik wil zo graag terug mezelf worden en terug vertrouwen hebben in mezelf..
Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 22/02/1998 en ben nu dus 27 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Voordracht, liedjes/gedichten schrijven.
