Boek 319: De helaasheid der dingen
Auteur: Dimitri Verhulst
Aantal blz.: 207
Eerste druk: 2008
Leestijd: 01/11/21-07/11/21
Algemene beoordeling:****
Als je een beetje geïnteresseerd bent in de literaire wereld dan ken je ongetwijfeld De helaasheid der dingen van Dimitri Verhulst. Zelf had ik dit boek echter nog nooit gelezen, maar een arts waarmee ik samen werk, zei mij dat dit boek niet mocht ontbreken in mijn leespalmares. Ze had het thuis liggen en was zo vriendelijk om het mij even te lenen. Het exemplaar dat ik van haar kreeg, is maar liefst een vierendertigste druk, wat nog maar eens bevestigt dat dit boek echt wel een hit is.
De familie Verhulst woont in het Vlaamse Reetveerdegem. De kleine Verhulst woont er samen met zijn vader, grootmoeder en zijn drie nonkels. Het grootste tijdverdrijf van de mannelijke gezinsleden is op café hangen, zich lazarus zuipen, braken en de volgende dag opnieuw beginnen. In deze marginaliteit moet de kleine opgroeien en zich trachten staande te houden. Gelukkig is er nog de grootmoeder die zich bekommert over het lot van haar zonen maar zeker over dat van haar kleinzoon. Bestaat de mogelijkheid dat hij ontsnapt aan het lot waartoe hij gedoemd lijkt?
De helaasheid der dingen is aaneenschakeling van korte impressies van het leven van de familie Verhulst. De schrijver gebruikt een aangename schrijfstijl en eigenlijk dacht ik dat het heel wat platvloerser ging zijn. Het personage dat mijn hart stal, was ongetwijfeld de grootmoeder. Het ene moment bracht ze mij aan het lachen, een ander moment zorgde ze voor ontroering. Het is niet mijn doorsnee lectuur maar zo af en toe kan ik dit wel smaken.
|