Boek 298: De verborgen apotheek

Auteur: Sarah Penner

Aantal blz.: 308

Eerste druk: 2021

Leestijd: 01/04/21-09/04/21

Algemene beoordeling: ****

Toen ik op een dag aan het scrollen was op Facebook,  sprong het mij bericht “Blinddate met een boek” in het oog. Na enkele clicks belandde ik op de website “Blinddateboek.be”. Deze website werd opgericht door Lauren, een boekenliefhebster. Ze biedt op haar site aan de hand van trefwoorden boeken aan. Het boek waarvan de trefwoorden mij het meeste aanspraken, heb ik gekozen en besteld natuurlijk. In deze tijden verdiende ik wel iets voor mezelf.

Enkele dagen later toen ik van mijn werk thuiskwam, stond er een leuk pakje op mij te wachten. Zalig!

Als een kind dat pakjes krijgt van de Sint, opende ik mijn cadeautje en was zeer tevreden! “De verborgen apotheek” van Sarah Penner werd mijn blinddate. Dit boek had mijn aandacht al weten te trekken en gelukkig had ik het zelf nog niet gekocht. 

Wat voor Caroline een leuk tripje naar Londen moest worden om haar huwelijksverjaardag te vieren, draait op een sisser uit wanneer blijkt dat haar man haar bedriegt. Verloren dwaalt ze door Londen. Tijdens één van haar wandelingen komt ze “Vrijgezel Alf” tegen. Een man gefascineerd door rivierjutten, die haar overtuigt  om een stapje te zetten in de wereld van het jutten. Om haar gedachten wat te verzetten - al is het met een beetje argwaan - gaat ze op zoek naar de verborgen artefacten die de rivier haar hopelijk zal prijsgeven. Opeens stuit Caroline op een mooi flesje. Al snel is ze vastbesloten om de geschiedenis van dit flesje te achterhalen.

Wat was dit een prachtig boek!!! De schrijfster wisselt in de hoofdstukken het heden en verleden af, en op die manier onthult het mysterieuze flesje zijn geheimen. Ikzelf ben een zeer grote ‘Londenfan’ en ik voelde mij op een moment door de Londense straten flaneren, zo goed kon de schrijfster de Londense sfeer weergeven. Ook het verhaal zelf verveelt geen seconde. Je wordt constant van het heden naar het verleden gekatapulteerd en op de allerlaatste bladzijdes vond ik het oprecht erg dat ik aan het einde gekomen was. Kortom, mijn “Blinddate met een boek” was zeker geslaagd. Dit smaakt naar meer.