Auteur: Jenny Colgan

Aantal blz.: 356

Eerste druk: 2014

Leestijd: 11/08/2020-27/08/2020

Algemene beoordeling: **

Op het werk heb ik naast mijn functie als verpleegkundige nog een tweede functie; namelijk die van bibliotheek. De meeste mensen die mij goed kennen, weten dat ik een behoorlijke collectie boeken vergaard heb en ik doe dan ook niets liever dan andere mensen mee te laten genieten van mijn boeken. Eén van die mensen heeft mij nu voor de tweede maal op rij een boekenbon cadeau gedaan. Met die bon kocht ik twee boeken. Eén daarvan was “De kleine bakkerij aan het strand”.

Als je nu een boekenwinkel binnen stapt, kan je niet om Jenny Colgan heen. Zo heb je haar “bakkerij” reeks en de reeks “Café, zon en zee”. Dit boek was al geruime tijd in mijn been aan het “bijten”, mijn keuze was dus snel gemaakt.

Polly besluit na een professionele opdoffer haar boeltje te pakken en naar Mount Polbearne, een dorpje in Cornwall te verhuizen. Ze wil met een nieuwe lei beginnen en ze is meteen betoverd door het charmante dorpje aan de zee. Polly zet haar tegenslagen aan de kant en begint er te bakken. De lokale bevolking laat ze mee genieten van haar baksels. Beetje bij beetje krijgt ze haar plaatsje in het dorpje en kan ze zelf aan de slag in de enige bakkerij op het eiland. Ook op liefdesvlak gaat het Polly voor de wind, maar zal ze uiteindelijk als een “echte” eilandbewoner door het verdere leven kunnen gaan? 

Oh, ik was zwaar ontgoocheld in dit boek. Jill Mansell schrijft op het boek: “mijn favoriete schrijfster” maar - sorry hoor - Colgan komt nog niet tot aan haar knieën. Haar schrijfstijl vond ik echt niet goed en ok heb mij wat door dit boek moeten sleuren. Het had mij echt niet mee en totaal niet romantisch. Spijtig, maar nu weet ik wel dat ik geen boeken meer koop van deze schrijfster.