|
Boek 182: Bella Italia
Auteur: Suzanne Vermeer
Eerste druk: 2011
Aantal blz.: 226
Leestijd: 05/07/2015-13/07/2015
Alemene beoordeling: **
De eerste verrassing kwam al toen ik dit boek net opensloeg. Suzanne Vermeer is eigenlijk een fictieve persoon en is een "pin name" voor de Nederlandse auteur Paul Goeken. De auteur overleed in 2011 maar nadien besloot de uitgeverij in samenspraak met de familie onder de naam Suzanne Vermeer verder boeken te gaan schrijven. Het was een compleet mysterie welke persoon er achter de naam Suzanne Vermeer school en het is pas na zijn dood dat de uitgeverij bekend maakte wie de echte schrijver nu was. Bella Italia is nog door zijn hand geschreven.
Hans en Petra besluiten dit jaar samen met hun zoon Niels aan het Gardameer in Italië te gaan kamperen. Niels heeft het helemaal naar zijn zin op de camping en maakt al snel vriendjes. Hans heeft wat moeite om Niels los te laten en legt hem strikte uren op waarop hij terug in de caravan moet zijn. Niels houdt zich aan de afspraken tot op een avond Niels niet op het afgesproken tijdstip opdaagt. Hans gaat op zoek naar zijn zoon. Hij schrikt zich een ongeluk wanneer hij Niels vindt naast zijn vriend, die dood op de grond ligt. Hans zet de achtervolging in op de vermoedelijke dader waardoor deze verdrinkt in het Gardameer. De zaak wordt als gesloten beschouwd. Terug in Nederland is hun zoon niet meer wie hij was. Hij is totaal in zichzelf gekeerd en wil met geen woord reppen over wat er die avond gebeurd is. Dan valt er opnieuw een dode op een camping aan het Gardameer...
Ja, ik heb al veel betere boeken gelezen. Je zou het misschien kunnen vergelijken met Linda Van Rijn maar ik vind dat zij veel aangenamer schrijft. Geen spanning, ondanks de 226 pagina's zelfs langdradig, een teleurstelling.
|
