Auteur: Marion Pauw

Aantal blz.: 290

Eerste druk: 2009

Leestijd: 24/01/2013-05/02/2013

Algemene beoordeling: ****

Toen het solden waren bij BOL.COM heb ik dit boek voor een prijsje op de kop kunnen tikken. De korte inhoud van "Zondaarskind" want zo heet het boek, sprak mij wel aan en ik ben er zeker niet aan bedrogen geweest integendeel. 

Geertruida Langhout staat er al op heel jonge leeftijd alleen voor. Als kind verliest ze haar zusje en ouders in een brand en moet ze haar verdere jeugd doorbrengen bij de Zusters van liefde. Daar groeit ze liefdeloos op bij de keiharde nonnen.

Wanneer ze als dienstmeisje bij de steenrijke familie Van Zuilen moet gaan werken hoopt Truitje dat er betere tijden zullen aanbreken. Ze maakt kennis met de familie en hun drie zonen. Vooral Waldemar, de oudste zoon steekt zijn intresse voor Truitje niet onder stoelen of banken. Dit zeer tegen de zin van zijn moeder. Maar Waldemar trekt er zich niets van aan en blijft Truitje stiekem op haar zolder  zien. Terwijl hij eigenlijk een vriendin heeft namelijk de valse Frederique Vos. Wanneer Truitje zwanger geraakt van Waldemar hoopt ze op een leven met hem maar spijtig genoeg steekt Frederique daar een stokje voor. 

Vele jaren later wanneer Truitje in het rusthuis is om te revalideren van een heupfractuur komt ze Frederique terug tegen en zint nog altijd maar op één ding ;wraak!

Dit was zeker een aanrader. De eerste pagina is gewoonweg subliem en dan wil je maar één ding verder lezen. De manier waarop ze het rusthuis beschrijft zeer zeer goed. Ik ga zeker nog van deze schrijfster lezen!