Boek 109: De hongerspelen

Auteur: Suzanne Collins

Aantal blz.: 340

Eerste druk: 2008

Leestijd: 12/08/2012 - 25/08/2012

Algemene beoordeling: ***

“The hunger games” is de revelatie van 2012. Een hit in de bioscoop maar ook de drie boeken die Suzanne Collins geschreven heeft, zijn een schot in de roos. Als fervent boekenlezer kon ik natuurlijk niet achterblijven en moest ook ik weten waar al de heisa over ging. Het boek speelt zich af in Noord-Amerika of tenminste wat er van over blijft. Er zijn 12 districten die geleid worden door het Capitool. Datzelfde Capitool organiseert elk jaar de hongerspelen. Elk district stuurt een jongen en een meisje die het tegen de andere strijders van andere districten moeten opnemen tot er maar één overlevende is, de winnaar. Tijdens de selectie van de strijders komt in district 12, de twaalfjarige Pim Evergreen uit de bus. Haar zus Katniss vindt haar zus veel te jong en kansloos en neemt haar plaats in. Peeta is de jongen, die zal moeten strijden voor district 12 en is stiekem verliefd op Katniss. Na een intensief trainingsschema en uitgebreide voorbereiding betreden de 22 jongeren de arena en moeten ze vechten voor hun leven. Eén iemand is de winnaar, 21 anderen zijn de verliezers en moeten dit betalen met hun leven. Ik moet toegeven, het is best wel een mooi boek. De spanning zit erin, hoewel ik deel 1 (het boek is opgebouwd uit 3 delen) behoorlijk traag op gang vond komen. Maar deel 2 en 3 zijn dan weer veel beter en je vraagt je af hoe het zal eindigen. Het boek heeft naar mijn mening een gesloten einde dus ben ik wel heel benieuwd waar het tweede en derde boek over gaan. Toch zal ik dit boek niet snel vergeten. Tijdens het lezen van dit boek is mijn hond Webber gestorven. Toen ik ’s avonds nog een paar bladzijdes wou lezen, las ik een lied (p. 215) dat Katniss zingt voor één van de strijders die gestorven was. Prachtig en toepasselijk en deze mooie woorden draag ik dan ook op aan mijn lieve hond.