Deze morgen naar de markt geweest. Niet groot maar wel wat volk. Buiten vooral kledingkramen en groenten en fruit en in de markthal meestal vlees en vis maar ook enkele groentenkramen.  Na het middageten zijn we een fietstocht gaan maken van 21 km.  We reden naar de overkant van de Marne en  volgden de rechteroever stroomopwaarts tot iets voor de sluis van Chalifert, daar waar de beeldentuin van Dhuis staat aan de overkant.  Ik had op internet opgezocht wie die Dhuiys eigenlijk was maar dat bleek geen persoon maar een rivier te zijn.  De beelden zijn gemaakt na WOII van de brokstukken van een in de oorlog gebombardeerd aquaduct over de Marne.  Dat aquaduct maakte deel uit van een soort waterleiding die Parijs moest voorzien van drinkwater.  Het is een 138 km lange ondergrondse buis die water van de rivier de Dhuis zonder einige mekanische tussenkomst transporteerde naar een groot ondergronds bassin voor drinkwater in Parijs.

        ,  

Ons Jeanne met haar veroverd zwaard, een duiventoren, het fietspad over de ondergrondse Aqueduc de la Dhuis, een van de controletoegangen en een zicht op de vallei die diende overbrugd te worden om het water over de Marne naar Parijs te krijgen.

De steiger van Lagny-sur-Marne, het stadhuis en de overdekte markt.

Het overbruggen van het dal van de Marne gebeurde via het principe van de communicerende vaten.  Het water kwam van boven op de heuvel op de linkeroever, ging door de zwaartekracht naar beneden, door de buis over de Marne en terug tegen de heuvel op rechteroever omhoog.  Dit punt zal dan iets lager liggen dan het startpunt waardoor het water verder stroomde en dan door de langzaam dalende buis die de contouren van de heuvelrug volgt richting Parijs stroomde.  We volgden deze ondergrondse pijp waarboven een fietspad is aangelegd over een afstand van ongeveer 10 km tot aan de D404.  Op het traject zijn we verschillende halfbolle gebouwtjes gepasseerd die dienden als controlepunten.  Door de deur (en vermoedelijk een trap of ladder) kon iemand afdalen in de pijp om alles te controleren.  Ik denk dat als je daarin gaat wandelen je toch geen claustrofobie mag hebben, wat een lange mollepijp !.  Boven het plaatse Carnetin verlieten we dus  het traject van de “Aqueduc de la Dhuis” en gingen langs een smal, bochtig paadje door het bos richting het plaatsje Pompomme en via Thorigny-sur-Marne terug over de Marne om dan terug in Lagny-sur-Marne net aan de overkant terug te komen.  Mooi ritje al was het laatste paadje door het bos hier en daar met moeite bereidbaar door de bloot gespoelde boomwortels.  Wat die waterleiding betreft, er moeten vroeger toch al knappe koppen geweest zijn die zoiets, zonder onze moderne meettechnieken konden verwezelijken hè, 138 km ver vertrekken en dan gewoon door de zwaartekracht, over berg en dal het water op de juiste plek brengen. Gebouwd tussen 1863 - 1865 en is nu nog steeds in gebruik om Disneyland Parijs van water te voorzien ! 

SL/D         Sl/T           VKm/D   VKm/T    VU/D      VU/T         F-WKm/D    F-WKm/T          U-teller

0                184           0             849        0             131:00      21                 1158                              2202.2