|
Kleine denkers, dat zijn de mensen. Zich onderwerpen aan wat overduidelijk het kwaad is, en achteraf aan hun dwaling vasthouden. De collectieve ironie van de gedegenereerden! De zwartgalligheid ervan ontsnapt aan de blinden en de doven. MUZIEK!
Alleen u kan mogelijk maken dat er in de wereld herkenningspunten worden aangetroffen waarmee het geloof kan worden doorgegeven. Alleen u kan God een naam bezorgen door uzelf een naam te bezorgen. Moeten we niet allen de lampenkappen zijn waardoor het licht van God schijnt? Hoeveel te meer lampenkappen zullen dan hun schakelaar vinden, wanneer je aan één ervan voldoende licht hebt geboden, zodat deze zijn schakelaar gevonden heeft? En daarbij, wat je voor één van je medemensen gedaan hebt, heb je voor Christus gedaan. (Het evangelie volgens Matteüs 25,40) Maar als nu in het tegenovergestelde geval een lied van het leven de das omgedaan wordt, dan moet alles in het werk gesteld worden om dat lied niet te verliezen. Zich verdiepen in de miserie en de ellende van een ander, dat is ook liefde. Wie laat een erbarmelijke, machteloze mens achter?
Luister je naar de muziek van het leven? En zijn wij niet allen goden? Luister je dan naar de muziek van God? Het was in mijn tijd dat de goede muziek niet beluisterd werd. Wat werd er dan niet beluisterd? Al de muziek die ik heb. En het is allemaal niet geweldig. Het is goed, maar het is niet genoeg. Dat maakt van het goede het levensnoodzakelijke. Daar wil ik wel eens een setje van draaien. U moet mij er zelfs niet voor bedanken.
Mij laten draaien is mij liefde geven. Mij laten draaien is mij de namen van de artiesten laten eren. Don't worry, openheid ligt op het traject dat God voor ons uitgestippeld heeft. Als men zich in ik weet niet wat voor een bochten moet wringen om gelukkig te zijn in het leven, dan heb ik gefaald. Nee, de fontein van het leven borrelt elders op. Het onderhuids gebroed is elders. Het leven houdt het evenwicht tussen controle en ontspanning. De kunst is het zich ontspannen niet verdringen, en niet de ontspanning zelf. Wie hieraan tornt, plaatst zichzelf tussen twee vuren. De mensen denken dat hun energie ontoereikend is, maar het is juist de angst om hun teugels te vieren.
Als er hier en daar een naam is, projecteren we onze "zelven" in deze namen, en zo worden hier en daar de eerste namen geboren. Wie mag de eerste naam op zijn palmares zetten? De eerste naam. Dat moet een eer zijn, "de eerste naam" op zijn naam hebben staan. Die eerstgeborene is Jezus Christus. "Eens waart gij duisternis, nu zijt gij licht door uw gemeenschap met de Heer. Leeft dan ook als kinderen van het licht. " (De Brief aan de Efeziërs 5,8) De eerste naam, dat zet u aan het dromen. En bij dromen blijft het ook in de overgrote meerderheid van de gevallen, want gij zegt: "Ik wil ver komen in mijn milieu", en nu maak ik uw zin af, "en daartoe moet ik mijn energie in de manke belangen van mijn milieu steken, maar hoe kan ik dan in godsnaam gemotiveerd zijn? Motivatie is essentieel. "
Iedereen moet zijn overgave betuigen aan zijn persoonlijke wijsheid en talenten, want zijn overgave komt zijn persoonlijke rijkdom toe. Er is een verschil tussen hoe goed of hoe slecht men is, en wat men daarmee uitvoert (de evolutie ervan). De mensen zijn van, dat talent kan ik bedriegen want niemand ziet dat toch. Maar mensen met wat meer talent weten dat dat tóch uitkomt. Als je zout op je patatten wil, confronteer jezelf dan met waar je aan gehecht bent, en waar je voor vlucht (introspectie om te veranderen).
"Waar is de liefde voor Jezus? " Daarom haat je mij, omdat ik dat tegen u zeg. I bet you do. Daarom praat je mijn muziek aan de anderen niet aan, omdat dat in uw eigen nadeel zou zijn. De dag dat je tegen mij zal zeggen: "Zet op wat je wil. ", zal niet komen voor het besef, dat sommige mensen minder gelukkig zijn met de muziek die algemeen aanvaard is. Maar maak u geen zorgen, God zal de rechtvaardigheid openbaren. Ik persoonlijk zou niet op het einde van mijn leven voor het voldongen feit willen staan dat ik aan mijn taak verzaakt heb.
De mensen zijn paranoïde. Ja, de mensen zijn paranoïde voor de muziek van het leven. Als je waarden hebt, maak dan de weg in uzelf vrij voor deze waarden. Als je muziek hoort, maak dan de weg in uzelf vrij voor die muziek. En het is altijd mijn muziek die niet gedraaid wordt. Geloof niet in God, maar geloof dan ook niet in mij. Of geloof wel in mij, maar geef mij dan ook wat ademruimte.
Is iemand doodnegeren die iemand anders dan uzelf is geen doodzonde, evenals iemand doodnegeren die uzelf is? Want we hebben goed en kwaad, ja, maar ten opzichte van elkaar juist. Het is zo dom. Achteraf gaat iedereen dat toch zien, hoeveel je in je leven geleden hebt, en de talenten die je ontwikkeld hebt. Want al wat de mensen u in uw leven misdaan hebben, en waartoe ze geen reden hadden, is des te meer eer voor u. Ten eerste omwille van het feit zelf en ten tweede omwille van het feit zelf. Dring mij maar in de oppositie. Wenst u dat ik een échte tegenstander van u zou worden, in tegenstelling tot ieder ander mens die u al tegengekomen bent in uw leven? Het enige dat u moest doen om het mij te beletten, of om mij erin te laten slagen, want daarvoor moet u hetzelfde doen, is mij het plezier ervan ontnemen. En het enige dat ik nodig heb om het te worden, is mijn wil, mijn bloed, mijn geest die levend maakt, en een geloof dat je niet kapot krijgt!
In Ribeaucourt zult ge geen aalmoes krijgen. Ah nee, van de mensen daar zult ge niks krijgen, en van mij zult ge wel iets krijgen, maar dat zal geen aalmoes zijn. I'm taking my day off. Als het het einde van de wereld is, herbegin ik. Is het nog niet het einde van de wereld? Dat is zinvol, er spoed achter zetten. "Hij lacht. " Ja, hij lacht niet. Doe gewoon rustig verder zoals ge bezig zijt. Mijn leven, dat is binnen zonder bellen. Dat is het meest schaamteloze dat ge kunt doen. Wat is er aan de hand? "Onyx! " En mijn vijanden zijn wolkkabouters. De deadline van de hall of fame. Het komt er nooit maar het is er wel.
Een mooi beeld. Het beeld van het genie die in het donker, onder zijn lampenkap, aan het twijfelen is. Zo is het ik ontdekt geweest. Er staat van alles in mijn boekje. Dat is wáár! Ik ben precies een magneet met afstotende kracht. Ik vind dat wel wonderbaarlijk. Een wonderbaarlijke wetenschap. Ge hebt afstotende kracht en ge hebt aantrekkingskracht. Maar ge moet mijn elektronen wel goed africhten hè. Maar romantisch is dat niet hè. En mijn persoonlijke "geschiedenis van de psychologie", dat is zoals de Dracula van Games Workshop. In Games Workshop is er geen Dracula. Allee ja, hij bestaat wel; maar dat mannetje, zijn pion, bestaat niet! Por qué?
|
