Als je een boodschap wil delen met de andere mensen, en je deelt je boodschap, maar niemand heeft je gehoord, en onmiddellijk daarna komt er iemand je doden, en dus niemand heeft je boodschap gehoord... Nochtans, God ziet alles, en dus God hoort alles; betekent dat dan dat iemand je boodschap gehoord heeft, zelfs als niemand je boodschap gehoord heeft?

Dan sta je aan de kassa van een grote winkelketen, en de vrouw die naast jou staat zegt tegen haar man: "Is dat wat je wil?" En de man zegt: "Ja dat is wat ik wil." En de vrouw antwoordt: "Nee dat is niet wat je wil."

En dan kom ik thuis, en ik berg al mijn boodschappen op, en dan maakt mijn buurvrouw een ondraaglijk lawaai... Maar weet je, het probleem is altijd: Je moet altijd handelen, je moet altijd reageren als er zich een probleem voordoet, en wat ga je aan de buurvrouw zeggen? Hoe ga je handelen? Je moet zeggen, je moet handelen. Er wordt altijd van je verwacht dat je zegt, en dat je handelt. In de praktijk is het aangewezen om het zeggen en handelen altijd tot een minimum te beperken, maar het moet vroeg of laat gebeuren... Dat is een probleem, want je moet in je hoofd al verwerken wat je gaat zeggen en hoe je gaat handelen, maar al wat je wil is eigenlijk gewoon rusten. Er wordt van je verwacht dat je vrij bent, en dat je vrij zegt en handelt. Als die man (die naast mij aan de kassa stond) zegt: "Ja dat is wat ik wil." En zijn vrouw antwoordt: "Nee dat is niet wat je wil." Wat is dan vrij? Wat je wil, is dat vrij of niet? Wat je zegt, is dat vrij of niet? Hoe je reageert, is dat vrij of niet? Als God je aan de duivel uitlevert, dan is het gebeurd, dan ben je je vrijheid kwijt. Dan zijn er eindeloze discussies: Wat zeg jij? Wat wil jij? Hoe handel jij? Wie is wie? Wie beslist voor wie? Dat is de duivel. Maar niemand trekt zich van de duivel wat aan. Dat is fout, want dat zou veel problemen oplossen. Iedereen concentreert zich op wie God is, daarentegen; vooral al de mensen die zeggen dat ze niet in God geloven; want ze hebben zelf eindeloze discussies over wie zij zouden willen dat God zou zijn!

Dus ter conclusie... De conclusie is: Het eerste, het begin van de uitleg, dat gaat over het geweten, dus wat geweten is, conscious (in het Engels), dus dat zijn gewoon de dingen die we weten... En het tweede, de uitleg die daarna komt, dat gaat over vrijheid hebben of geen vrijheid hebben, over wie is wie, en over de verwarring, eindeloze discussies, al de dingen die de duivel doet, en dus dat gaat, ter conclusie, over wat zinvol is en wat niet zinvol is, dus over het "zinvolle", dus het begrip zinvol. Understand what I'm saying. Het eerste gaat over het geweten, en het tweede over het zinvolle (het begrip), en wat opvallend is, is dat die twee dingen eigenlijk verbonden zijn. Het geweten en het zinvolle zijn twee dingen die verbonden zijn. Als die twee dingen niet verbonden zijn, zou het geweten niet zinvol zijn. En wat nu opvallend is daaraan, is dat ze die twee dingen gescheiden hebben. Dus ze hebben het geweten en het zinvolle gescheiden, ze hebben die twee gescheiden, zelfs als het gevolg daarvan is dat het geweten niet meer zinvol is. Wie heeft dat gedaan? Dat zijn mensen die u niet de kans geven om vrij te zijn om te denken.

I grew up in and around Brussels, I'm 50 years old, and I choose life, open my eyes, and wake up every day, just to see that the walls around me are still as solid and reliable as they always were. In the 80's of the past century there was a nice guy in the UK singing about being a smalltown boy, and everybody actually believes that any smalltown boy can make it. I'm the guy that might be discovered if there would still be someone - HALLO, IS THERE SOMEBODY OUT THERE ? - willing to look just a tiny little bit further than the usual, but if there's really nobody, there will probably be another one hundred years before another guy will break down the walls.

Please ask in prayer that the Holy Spirit may reveal to you the testimony of a victim who stands tall—an often overlooked story. You are a father in faith, in Christ, and a teacher to your children. The difference between your wisdom and the stories of victims of the Anti-Christ—victims, yes, but undefeated because they do not follow worldly leaders—is this: you are a teacher of wisdom and knowledge, whereas victims who overcame the relentless attacks of the Anti-Christ because of their steadfast faith in Christ may lack teaching skills like yours, but it doesn't make their stories any less interesting. Those with wisdom like yours ought to study testimonies like mine from time to time, because we are overlooked. Your knowledge enables you to study it, it enables you to discern my intentions, and to discern whether my intentions are in Christ, and to discern whether my experiences, and responses as well, are in Christ. I'm surprised by the ease with which you speak, and I have different qualities, ones that may not make me persuasive, but they are still worth examining. Why is my story worth studying? People don't know the worth of a story they forgot. Christ rose from the dead, and many stories remain buried with the dead, waiting to be revealed.

My opinion is that Walt Disney puts people’s minds to sleep and they’re not even aware of it. When you have a children’s movie-making factory that produces an endless stream of films, kids watch them so frequently that they become completely wired to the ideas. Walt Disney has used the business as a platform to spread ideas that people rarely criticize, and I'm not saying all of those ideas are wrong. What I'm saying is: The greatest danger lies in the lack of critical thinking, especially when it comes to underage human individuals who are consistently adapting to their surroundings and absorbing everything they see on screen, because that's what children do. Why is it not innocent? Because the ideas you absorb at a very young age stay with you for a very long time, until you are much older, or even until your life is over. It's tricky, because most people don't even know anymore where the ideas that stayed in their heads originally came from. It's a good clue, because by now it's obvious that everyone acts and thinks in a certain way, but doesn't know the answer to the question: why? Why am I like this?

The problems we face today are yesterday's unsolved problems. Looking back 30 years and saying that everything was ok is an ignorant stretch. As far as I know, if people hadn't ignored the problems 30 years ago, we wouldn't be dealing with the problems we're dealing with today. But then again, 30 years ago people said the very same thing you're saying now: everything is ok. The challenges we’ll be forced to confront 30 years from now are caused by yesterday's unresolved issues. People today haven't changed a bit when it comes to dealing with the things that should be dealt with, really dealt with.

[01:11 - 01:17] "Ce qui est moins encourageant est de voir que la société dans son ensemble n'avance pas aussi vite qu' on voudrait." J'admire ce que vous faites, ce n'est pas donné à tout le monde; tout le monde n'est pas capable de faire ce travail. Cela dit, parfois nous nous sentons offensés par le manque de changement. Mais nous n'avons pas, ou plus l'espérance de ne plus voir des magasins qui vendent de l'alcool et des cigarettes à chaque coin de rue, et c'est un héritage du vingtième siècle, nous ne pensons pas que c'est possible d'éliminer cette toxicité de la ville, nous n'avons pas l'espoir que la ville retourne un jour dans un état qui est comparable à l'état dans lequel la plupart des bois se trouvent. Ça paraît ridicule, et ça c'est grave, en fait le fait que je dis qu' avoir cet espoir paraît ridicule est grave, même très grave, parce que ce n'est pas ridicule. Ce sont ces drogues et cigarettes et alcools qui ridiculisent l'humanité. Ce ne sont pas les gens qui critiquent ces drogues qui se rendent ridicules. Ce n'est même pas une décision politique qui nous faut, ce qui nous faut, c'est simplement voir la vision qui nous apportera un meilleur avenir, et nous pouvons revenir à cet état pur, c'est la seule motivation, et c'est la meilleure motivation. La seule chose que les gens qui utilisent ces drogues ont besoin pour arrêter leur consommation est la bonne motivation, et ça vient avec une bonne vision. Ce n'est pas de la nourriture, et ce ne sont pas des produits qui nous donnent de l'énergie, au contraire, ce sont des poisons, ni plus ni moins. Et le résultat est que les villes sont toxiques, les villes sont littéralement remplis de toxicomanes, et si l'humanité ne décide pas de changer ces habitudes, la fin de ce siècle-ci sera aussi merdique que le début. Si l'humanité ne décide pas de changer, rien ne changera.

Voor hen is het gevaar geweken als ze de schuld in een andere persoon zijn schoenen kunnen schuiven, begrijp je? Dat is Satan. De oplossing is een medaille die twee kanten heeft, in hun ogen. Ze schuiven de schuld in de schoenen van iemand anders, en de oplossing, voor hun, is dat de schuld in de schoenen van iemand anders steekt, en voor het gevaar hebben ze geen oplossing, dus hun oplossing is geen oplossing. Als ge de schuld in een andere persoon zijn schoenen schuift, hebt ge het gevaar naar de slechte kant van de medaille geplaatst, en zo hebben ze de oplossing voor het gevaar vervangen door het gevaar zelf. If you say lie, you don't say Satan, because it's all about blaming anyone but Satan.

Yes, life is like a ladder, and all the way down, people are poor and sometimes violence becomes their resort, and at the top, there are the rich and the judges. That’s why Jesus said: “Don’t judge, because you shall be judged and measured the way you judge and measure.” And He was right.

Those at the top claim they don’t use violence or weapons. But in truth, it’s precisely through violence and the use of weapons that they climbed the ladder and got up there. And now that they’re up there, they cry out: “No! We’ve never used violence! We’ve never approved of weapons!"

Yet when asked to take a stance on those who fought to defend their countries, and the millions of casualties, they don't defend the victims, they don't defend principles like "don't use violence" or "don't use weapons", they only defend war.

That’s why I follow Jesus, not just in this context, but in others too. Because it's more likely that someone who used violence to get out of a situation that drove him crazy had a good reason to use violence, than that a judge might win his battle for justice without meditating on the true profoundness of faith and fate. The problem is that it's very unlikely that judges meditate on this as long as they keep living on the approval of others, and don't know what it means to live on the rejection of people.

You give your freedom and you take your curse. I can think, hear, smell, see, feel, and understand, and the people who took that away from me don't mean anything to me, because that's the prize I have to pay. It's either kill myself, or pay the prize. Re-beg your future. I have to live in agony all my life. The eternal agony of life is eternally seeking an answer to the question in what way Christ delivered us from curse, from sin, from pain, from wrath, from torments, from fear, from being alone, from being rejected, from phobias, from being hated, from being ostracized, from being persecuted, from being condemned, from being ignored, from being belittled, ... Just find the answer to the questions ... you won't find the answers, but wisdom is: fight for survival while you're seeking the answers. You won't find the answers, but if you don't search them, it makes your life pointless, useless and dull. Life is like a CD, but it's a limited edition. Side A is joyce, and Side B is choice.