Kerst vieren bij peter
Miguel en tante Sofie met oma en de kids. Het werd een hele rustige, gezellige
namiddag.
24-12-2014
Dag Jonas,
Uitgenodigd bij metje en
nonkel om samen kerstavond te vieren. Papa was, gezien de recente diefstal,
niet gaan draaien; zodat hij bij ons kon blijven.
We controleerden zeker 3x
of alle deuren en ramen goed op slot zaten. De schrik zat er goed in. Maar aan
de andere kant, ze hadden alles met waarde al meegenomen, dus moesten we
eigenlijk geen schrik meer hebben toch ? Ze gaan toch nooit op korte tijd op
dezelfde plaats weer gaan inbreken, toch ?
19-12-2014
Dag Jonas,
Afspraak in school.
Oudercontact in zowel het VTI als in het OLVI. Broer en zus hebben allebei een
schitterend resultaat behaald. We zijn heel fier op hen !!
Toen we thuiskwamen,
belanden we in de hel. We waren nogal geschrokken. Tijdens die 2 ur dat we weg
van huis waren, hebben dieven ons huis leeggeroofd. Computers, kodak, camera,
juwelen, geld, spaarpotjes, . Alles hadden ze meegenomen . Thomas was heel fel
geschrokken door de rommel die ze gemaakt hadden van beneden tot boven. Eline
hield haar sterk om mij tot steun te zijn. We belden onmiddellijk de politie en
binnen het half uur waren ze ter plekke. Daarna belden we papa. Die had die dag
zn daguitstap met de collegas, dus moesten ze die vervroegd stopzetten zodat
papa naar huis kon komen.
Meme en metje kwamen hier
naartoe om ons te steunen tot papa thuis was.
12-12-2014
Dag Jonas,
Een nieuwe afspraak met
de huisarts. Ik mag zeker nog niet terug aan de slag. Hij verlengt mijn
ziekteverlof tot eind januari .
04-12-2014
Dag Jonas,
Wat ik zo graag willen
zou
Is nog eenmaal zeggen dat
ik van je hou
En dat het maar niet went
Dat jij niet meer bij ons
bent
28-11-2014
Dag Jonas,
Ook zus gaat vanaf vandaag
langs bij de psychotherapeute. En ook met zus klikte het meteen, al zag ze er
echt wel tegenop !Maar het zal haar
evenveel deugd doen als het mij doet. Wij willen mekaar te veel sparen, en
blokkeren op die manier allebei onze emoties.
Vandaag werd de papa van
nonkel Yvel en nonkel Guy begraven. Ik ben er samen met oma naar toe gegaan om
hem een laatste groet te bezorgen.
19-11-2014
Dag Jonas,
Een wandeling gepland met
mn vriendin. Het was lastiger dan ik dacht, al liet ik niets blijken. Ik wil
vooruit, maar heb de indruk vooral ter plekke te blijven trappelen en zelfs een
paar passen achteruit te zetten.
Geduld hebben is echter
niet mijn sterkste kant !!
17-11-2014
Dag Jonas,
Een traan heel puur
Gevormd door moeder
natuur
Door alles wat je diep
raakt
Schaam je niet voor
emotie en laat het gaan
Want woorden zijn
overbodig bij een pure traan .
15-11-2014
Dag Jonas,
Meme wordt vandaag 70
jaar en dat wil ze uitgebreid vieren. Ook oma zee, peter Miguel en tante Sofie
mogen komen meevieren.
Papa had een orkestje
geboekt zodat hijzelf niet hoefde te DJen, maar kon meevieren.
Ze speelden allemaal
muziek uit de oude doos.
Ik zag er tegenop, ik was
zo moe en had zoveel koppijn . Maar ik toverde mijn beste glimlach tevoorschijn
en zorgde ervoor dat niemand zag hoe ik er echt aan toe was. Ik heb moeten
trekken om die avond door te komen. Papa is een beetje tegen zijn goesting,
vroeger dan hij wou, naar huis moeten rijden omdat ik zo misselijk was van de
koppijn
Maar het belangrijkste is
dat meme haar mooi feest heeft gehad en dat iedereen zich van harte had
geamuseerd. Ik was blij dat ik in bed kon kruipen, ook al kon ik weer de slaap
niet vatten. Om horendol van te worden.
14-11-2014
Dag Jonas,
Vandaag een tweede
afspraak bij de psychotherapeute. Ik zat letterlijk op mijn knieën : heb
spierpijn, hoofdpijn, slaap nog steeds niet zoals het hoort en sta stijf van de
stress
Ze heeft een vol uur op
mij ingepraat, over hoe ik roofbouw pleeg op lichaam en geest, over hoe ik niet
voor mijn gezin zal kunnen blijven zorgen als ik niet voor mezelf zorg, dat ik
heel dringend tijd moet nemen om hierin verandering te kunnen brengen.
Na een uur ben ik heel
gedwee naar huis gereden, heb mijn papieren voor het ziekenfonds opgehaald en
naar de huisarts geweest. Ook daar kreeg ik nog eens hetzelfde verhaal te
horen, nog steeds kon ik het niet geloven dat ik niet meer vooruit geraakte,
maar beloofde heel braafjes zijn raad nu wel op te volgen en mijn tijd te nemen
zoals hij voorschreef. Dat wil zeggen : meteen een volle maand ziekteverlof om
te beginnen en stipt mijn medicatie innemen. Heel veel rusten en alleen maar
leuke dingen doen
Voorlopig houden we het
bij rusten : van bed naar de zetel en terug. Meer kon ik niet meer. Ook werd ik
bang dat het eventueel richting CVS zou neigen.
07-11-2014
Dag Jonas,
Verdriet toelaten is,
zegt men, ook een vorm van sterk zijn .
05-11-2014
Dag Jonas,
Kort na de middag kwam de
aalmoezenier nog eens op bezoek. Je hebt trouwens de groeten !
Er werd over koetjes en
kalfjes gebabbeld en ook veel herinneringen aan jou opgehaald.
In de vooravond had ik
een eerste afspraak bij een psychotherapeute in de streek. Ik kwam bij een hele
lieve mevrouw terecht, het klikte meteen en zo kon ik min of meer mijn ziel
blootleggen en kon een therapie worden opgestart. Ook zij bevestigde hetgeen
zowel de huisarts als Anneke mij al hadden gezegd en dat ik dus dringend de
tijd moest nemen om voor mezelf te zorgen. Ik had er echter nog steeds geen
oren naar en bleef dapper verder werken, ook al was ik moe en uitgeput en had
ik pijn over mijn hele lichaam.
Ik wou eigenlijk het
liefst van al in een hoekje kruipen en niets of niemand zien of horen.
01-11-2014
Dag broer,
1 november, iedereen komt
eventjes bij je langs om je te groeten, weet dat wij elke dag aan jou denken en
dat de pijn van het gemis steeds erger wordt
Wat ik allemaal niet zou
doen om jou nog 1x te kunnen vastpakken,jou nog ns te kunnen knuffelen, één van jouw mopjes te horen, jou te
zien duvelen met Eline en met Thomas. Verdomd, wij missen jou heel erg,
Mams, paps, broer en zus
Xxxx
Ik kan er niet meer
omheen
Dat het even niet meer
gaat
Daarom is het nu echt
tijd
Dat ik alles om me heen
even laat
Het heeft voor verdriet
gezorgd
Om te komen tot dit
moment
Dit is het
allerbelangrijkste
Omdat ik nu weer bij
mezelf ben
Mijn lichaam heeft zo
veel aangegeven
Het valt niet meer te
ontkennen
Blijf in het hier en nu
en blijf staan
Ook al zou ik het liefst
wegrennen
De beslissing is nu
genomen
En zal zorgen voor een
beter gevoel
Uiteindelijk kan ik weer
stappen zetten
Die me brengen naar een
hoger doel
Ben trots op mezelf
Omdat ik geluisterd heb
naar mijn hart
Energie vanuit mijn
kracht zal werken
En helpt mij bij een
nieuwe start
28-10-2014
Dag Jonas,
Alles is vervangbaar
Maar één ding zal nooit
vervangbaar zijn
Mijn eigen vlees en
bloed
Mijn kind .
Jij .
27-10-2014
Dag Jonas,
Herfstvakantie.
Zus bij oma aan zee en
Thomas bij meme om te kunnen spelen met Colin.
25-10-2014
Dag Jonas,
Een traan in mijn oog
Probeer ik te verbergen
Het is een traan om jou
Een traan over mijn wang
Een traan die zegt
Hoeveel ik jou mis
Tranen zijn niet te
stoppen
Als iets altijd over is
En het niet meer terug
komt
Tranen zijn niet te
stoppen
Want jij bent er niet
meer
Tranen nu en altijd
20-10-2014
Dag Jonas,
En weer ben ik tegen het
advies van de huisarts in, gestart met werken. Ik voelde me redelijk goed,
dankzij de medicatie. Ik sliep nu wel gemakkelijker in, maar sliep nog geen
volle nachten en kon al weer wat beter eten. Ik wilde echt mn goede wil tov
mn werkgever tonen en mn collegas niet langer in de steek laten. Ook al had
de dokter mij vertelt dat ik op dit moment roofbouw pleegde op mijn lichaam en
geest. Wat hij nog niet wist, was dat ik redelijk koppig kan zijn .
14-10-2014
Dag Jonas,
Afspraak met Anneke van
UZ Gent. Ik had al wat weg en weer gemaild met haar en haar op de hoogte
gesteld van wat er met mij gaande was. Ook zij bevestigde wat de huisarts zei.
Die beruchte klop van de hamer ( waarvan ik dacht dat die niet voor mij zou
zijn) na al die jaren te hebben geleefd op de roes van de adrenaline .
Dit moest er volgens haar
ooit eens van komen. Ik mocht niet vergeten wat we die laatste 7 jaar hadden
meegemaakt en wat dat met ons lichaam en onze geest heeft gedaan. Dat, in
combinatie met de stress van het werk, het runnen van een huishouden, de
voortdurende rollercoaster van emoties ( nu weer blij, dan weer in een dip)
Ook zij vindt het meer
dan hoogdringend tijd om aan mezelf te denken, tijd te nemen voor mezelf, te
zorgen voor mezelf, en dus een langere periode thuis te blijven. Ze raadde mij
ook aan om dicht bij huis een psychotherapeute te consulteren voor het geval er
een dringende nood was aan hulp, aan praten, .
En daar was die dwaze
koppigheid weer. Ik blijf gewoon werken en we zullen wel zien.
Ik wide het niet en naar
mijn mening kon ik het niet . Thuisblijven .
13-10-2014
Dag Jonas,
Eline begint vandaag aan
haar 2 weken stage bij de bejaarden in Proventier te Poperinge. Ze vond het
tegen alle verwachtingen in wel leuk om met de bejaarden om te gaan, ze eten
toe te dienen en ze te begeleiden van en naar tafel of naar bepaalde
activiteiten. Maar de wasbeurten van s morgens, daar zag ze wel erg tegenop.
