Bezoek van de aalmoezenier, EH Deman. Een man waarmee Jonas toch redelijk goed mee kon opschieten en vooral over koetjes en kalfjes kon babbelen.

Marie-Jeanne van Koester kwam vandaag de catether weer spoelen. Er was deze keer geen bloedcontrole voorzien. Gewoon, gezellig wat keuvelen aan tafel met een goed potje koffie en een koekje… Jonas, de snoeper….

Jonas wou echt het gevoel blijven houden van ‘normaal bezig zijn’ en wou blijven les krijgen. Zo voelde hij zich verbonden met school en met de vrienden aldaar. Zo gezegd, zo gedaan en Juf Ann-Lies van DSI Gits kwam met veel plezier weer hier thuis les geven. Dit waren de momenten waar Jonas acht naar uitkeek !!

Bezoek van Evy, Bjorn, Milan en Liam. En Jonas had net weer last van zijn gewrichtspijnen aan linkervoet en rechterarm. Deze moesten we insmeren met “Hiroduid”-zalf. Tegen de avond kwamen tante Nancy, nonkel Thierry en de kids nog ‘ns op bezoek.

Mama was alweer onder de levenden vandaag. Ziek zijn kan niet, is compleet uit den boze want er moet voor Jonas gezorgd worden !! Kristine van Koester kwam langs voor een nieuwe bloedafname. De resulaten leren ons dat de witte bloedcellen dalen, de plaatje stijgen en de crp-waarde zich ook weer herstelt. Dus geen op de loer liggende ontstekingen bij Jonas.

Mama is gesneuveld. De huisarts werd opgeroepen. Mama heeft last van een zakking van de bloeddruk en is min of meer een ‘beetje’ oververmoeid, maar wil dat natuurlijk niet toegeven. Zo zijn de mama’s nu eenmaal hé. Mama kreeg een valiumprik zodat ze eens goed kon doorslapen. Oma neemt vandaag dus de zorg voor Jonas een beetje op haar.

Eindelijk komen ze de leren hoeksalon leveren. Deze was al in de zomer solden van vorig jaar besteld ! Jonas kan vanaf nu genieten in een relax !! Zalig vindt hij dat.

En daar gaan we weer. Jonas heeft weer last van pijnlijke knieën en een moeilijke stoelgang.

En Eline wordt er al 15 !! De huisarts kwam langs en in samenspraak met UZ Gent wordt de medicatie ‘Effortil’ stopgezet. Dat was medicatie ter bestrijding van een lage bloeddruk.

Jessie wordt vandaag 14 jaar !

Heel onverwacht belde Alexander ’s avonds aan de deur. Hij had vers gebakken koekjes meer voor Jonas. Hij smulde nogal wat af…

Maria-Jeanne van Koester kwam de catether spoelen en de pleisters vernieuwen, een gewone normale check-up dus. We waren allemaal heel erg geschrokken van Jonas’ heftige reactie op het krijgen van dat bloed. De dokters en de verpleegkundigen in Gent ook. We hebben alles vandaag goed doorgespoeld met een ‘stukje’ door zus eigengemaakte frangipannetaart. Mmmm….. lekker….

Uit de bloedresultaten bleek dat Jonas gereageerd heeft op het bloed dat hij heeft gekregen op 19/12. Ondertussen werken zijn nieren weer de volle 100 %. Hij is door het oog van de naald gekropen. Maar alle gevaar is nu geweken, en alles is weer OK. Althans voor nu toch….

Eerwaarde Durie van Dranouter kwam op bezoek voor een rustige babbel. Roos van Koester moest ’s avonds rond 21h00 nog eens helemaal van Gent terugkomen om bloedplaatjes te kunnen toedienen.

Slecht nieuws in de krant : Kankerpatiëntje Alexine is gestorven ! We hebben haar gekend in de wachtzaal in de kinderkliniek in het UZ Gent. We wensen haar familie en vrienden heel veel sterkte toe in deze moeilijke periode xxx

De pijnpleisters mochten vandaag weer verlaagd worden naar 150 µg. Jonas had 2 vuurrode wangen. Het belangrijkste : hij blijft goed plassen !

Het laatste kerstfeest samen !!

Normaal gezien zouden we kerstavond vieren, maar gezien de omstandigheden van de laatste dagen hebben we het vervroegd naar ’s middags. Iedereen kan dan vroeger naar huis en Jonas kan vroeger gaan slapen. Zo gezegd, zo gedaan. Oma sliep in en hielp bij alle nodige voorbereidingen.

Meme en pepe kwamen als eerste aan, gevolgd door metje Cindy, nonkel Henk, Sarina en Colin.

Er werden cadeautjes uitgedeeld, we dronken aperitief, we aten veel hapjes… Papa was chefkok en was in z’n nopjes. Als laatste kwamen peter Miguel, tante Sofie en Marcel.

De meisjes hielpen opdienen, de jongens speelden braaf hun spel, we lachten en we huilden. Alle emoties van de voorbije dagen kwamen los…

We zaten om de beurt bij Jonas om te eten. Hij wou in bed blijven. Hij voelde zich 1000 man sterk in bed; maar te zwak om te stappen. Hij genoot volop van de drukte in huis. Tussen de maaltijdgangen door nam Jonas z’n rust. Dan werd het een beetje stil in huis. Iedereen was tevreden, keek toe, en zag dat het weer goed kwam. Oef, een hele grote zucht van opluchting.