Ik ben N, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Schelpje67.
Ik ben een vrouw en woon in Regio Brugge (België) en mijn beroep is Administratief medewerker.
Ik ben geboren op 24/01/1967 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, muziek beluisteren, fotografie,decoratie, films bekijken, internetten, koken, postcrossing, borduren, breien.
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
~~Schelpje's blog~~
Moi, je ne cherche pas, je trouve .. You cannot change what’s over, but only where you go
27-12-2007
Stilte
We worden vaker geraakt door stilte dan door woorden
DUIZENDEN MOOIE DROMEN HEB IK DIEP IN MIJ BEWAARD IK WIL ZE UIT ZIEN KOMEN ZE RAKEN NOOIT VERJAARD EEN VAN DIE STILLE BEDEN IS GEHULD IN HEMELSBLAUW HAAR LIEVE NAAM IS VREDE VOOR IEDEREEN EN JOU
PARLANDO je kunt wel zeggen, dat nooit zal komen maar je kunt er ook van blijven dromen want in de diepte van de droom wacht de waarheid en in de diepte van de droom, wacht een stille kracht op ontwaken ik weet: dat de nieuwe eeuw nadert en dat er nieuwe gedachten leven dat in de mensen iets gloeit en groeit als nooit tevoren ik zie in de ogen, hoop, geloof en liefde en al een vonkje vertrouwen
DUIZEND MOOIE DROMEN HEB IK DIEP IN MIJ BEWAARD IK WIL ZE UIT ZIEN KOMEN ZE RAKEN NOOIT VERJAARD EEN VAN DIE STILLE BEDEN IS GEHULD IN HEMELSBLAUW HAAR LIEVE NAAM IS VREDE VOOR IEDEREEN EN JOU
De Azteken apprecieerden de plant, die het tropische hoogland in de korte winterdagen siert, eerder om praktische redenen dan om zijn louter decoratieve waarde. In hun taal noemden ze de kerstster Cuetlaxochitl. Uit de schutbladen trokken zij een rood pigment dat werd gebruikt om textiel en cosmetica te kleuren. Het melkachtige sap van de kerstster werd verwerkt tot een koortswerend medicijn.
In het subtropische klimaat van haar thuisland groeit de kerstster in struikvorm en kan deze tot vier meter hoog worden. Het was deze vorm die ervoor zorgde dat Joel Poinsett rond 1828 viel voor de charme van de wilde kerstster. Poinsett, ambassadeur in Mexico voor de V.S., arts en gedreven botanicus, nam de kerstster mee naar huis. Om hem te eren werd de plant naar hem genoemd: poinsettia. Meer zelfs, in de V.S. vieren ze al sinds het midden van de 18de eeuw Poinsettia Day, op 12 december, de sterfdag van Poinsett. De mensen geven elkaar dan kerststerren een fijne gewoonte die ook in Europa almaar aan populariteit wint.
Europa maakte pas aan het begin van de 19de eeuw kennis met de opvallende winterbloeier. In 1804 viel de felrode plant natuurkenner Alexander von Humboldt op en hij nam de kerstster mee naar huis na een reis door Amerika. In Berlijn werd ze in 1833 gecatalogiseerd onder de botanische naam Euphorbia pulcherrima, de mooiste onder de euphorbias, door botanist Carl Ludwig Willdenow. Volgens een document in het Willdenow herbarium werd de kerstster in 1834 beschreven door Johann Friedrich Klotzsch, dokter, chemicus en conservator bij het Botanisch Museum in Berlijn.
EEN STER - ZOWEL IN EEN BOEKET ALS IN EEN POT
De Duitser Paul Ecke, die naar Amerika emigreerde, begon in het begin van de 20ste eeuw met de marketing van de kerstster het was meteen het begin van een succesrijke wereldomvattende carrière. Ecke was gefascineerd door de rode planten die in het wild groeiden rondom zijn boerderij in Californië, en hij begon zich toe te leggen op de teelt ervan. Hij boekte initieel succes met vers afgesneden twijgen van de kerstster, die hij op de markt bracht als kerstplanten. Zijn zoon, Paul Jr., verkocht ze tijdens de kerstperiode in belangrijke verkooppunten op Sunset en Hollywood Boulevard in Los Angeles. Een geboorteplaats een wereldster waardig Zo begon de carrière van de kerstster op de plaats waar de sterren van het witte doek hun naam vereeuwigd zien in de Walk of Fame.
Aangemoedigd door het succes in Hollywood ging Ecke verder met de teelt van poinsettias. Op zijn boerderij in Zuid-Californië kweekte hij poinsettiaplanten op grote velden die vervolgens als snijbloemen verkocht werden via bloemisten over het hele land. De productie van snijbloemen werd later grotendeels vervangen door de kweek van potplanten. Het is dankzij geslaagde verdere kweekprocedés in Duitsland, rond 1950, dat de kerstster nu kan overleven in een verwarmde kamer, wat aanvankelijk niet het geval was.
MODERNE TEELT VAN DE KERSTSTER
Met haar grote, kleurrijke schutbladeren is de kerstster wereldwijd veruit de populairste potplant. Poinsettias zijn gewoon onmisbaar geworden in de aanloop naar de kerstperiode en tijdens de kerstdagen. Ze doen het altijd goed - in verschillende afmetingen, alsstruikje of als hoogstam als decoratie of als geschenk.
De kerstster is overal ter wereld graag gezien we kunnen haar dan ook terecht een ster noemen. Vandaag de dag triomfeert ze in meer dan 100 variëteiten, in alsmaar meer kleurschakeringen, vormen en afmetingen en in talloze decoratieve verschijningsvormen. En het mooist van al... Het einde van haar glansrijke carrière is nog lang niet in zicht!
Gisteren heb ik een interessant artikel gelezen in "Prikkel". Prikkel is het infoblad van de vlaamse pijnliga i.s.m. ziekenzorg cm.
"De pijn van het anders zijn". Joris Dewispelare is psycholoog-psychotherapeut en wordt in zijn werk vaak geconfronteerd met mensen die anders zijn. Zijn toelichting is opgesplitst in verschillende puntjes. Ik haal een paar stukjes aan die ik heel frapant vind, die mij heel erg typeren ... 1. Erbij horen: oh, zo belangrijk! 2. Tussen de oren of feitelijkheid? 3. Hoe je anders wordt Anders zijn, het is een heel persoonlijke ervaring. Hoe denk jij dat je moet zijn om erbij te horen? En hoe ervaar je jezelf? Zowel je levensverhaal tot nu toe, als de dingen die momenteel met jou gebeuren, bepalen of jij je al dan niet anders voelt. Er ten volle bijhoren en plots niet meer, het kan gebeuren. Het evenwicht tussen gelijk zijn en anders zijn, balanceert op een behoorlijk slappe koord. Iemands leven kan snel veranderen.Je behoort tot de tevreden, werkende, welstellende, gelukkig massa. Zware levensconfrontaties kunnen je hele bestaan op losse schroeven zetten. Van het ene moment op het andere word je van de meerderheid, naar een minderheid van anders zijn gekapituleerd. Iedereen kan vanuit een stevige ik-sterkte toch plots ontzettend kwetsbaar worden. Tegelijk houdt dit anders worden voor sommige mensen soms ook een nieuwe kans in. Dat merk je wel eens bij mensen die met een chronische ziekte worden geconfronteerd. Zijn hele leven wordt overhoop gehaald hierdoor. Alle vanzelfsprekendheden van voorheen, worden vraagtekens. Mensen vertellen soms na een bepaalde periode, hoe die ziekte hen gedwongen heeft bij zichzelf stil te staan. Van de ene op de andere stonden zij oog in oog met hun eigen anders zijn, met hun veranderende lichaam. Met hun leven vol onverwachte beperkingen. Hoe pijnlijk de confrontatie met het anders worden ook was, er zat ook persoonlijke groei in. Afhankelijk van de betekenis die je voor jezelf aan het anders worden kan geven, zal je dit anders zijn als positief of negatief ervaren. 4. Hoe ver wil je gaan? Mensen gaan soms ver, om er toch maar bij te horen. Pijnlijk ver! 5. Anders zijn is soms fijn Ook op later leeftijd kan een zoektocht zich voordoen. Je gaat op zoek naar meer innerlijke vrijheid. Het toelaten van meer innerlijke vrijheid vraagt moed en durf. Een eigen weg durven te gaan, houdt risico's in. Je moet lef hebben om ervoor te kiezen anders te zijn. Weten dat je heel wat te incasseren zal krijgen! Maar voor wie het kan, betekent dit zelfgekozen anders zijn ongetwijfeld een stevige verrijking. 6. Ermee leven Anders zijn: pijn, isolement, eenzaamheid, verbittering, verdriet, onmacht, angst voor uitsluiting, gevoel van falen, zondebok. Het is niet niks.Valt er in feite wel mee te leven? Dat hangt er vanaf. Je enkel en alleen fixeren op datgene wat je anders maakt, verengt je wereld tot wat je scheidt van de anderen. Al je energie gaat er aan op. Afhankelijk van de betekenis die je aan het anders zijn geeft, slaag je er wel of niet in om je er (een beetje) mee te verzoenen. Om te beginnen zijn steun en erkenning van een aantal mensen rondom je van ontzettend groot belang. Je aanvaard voelen, tot in je anders zijn, vergroot de kans dat je het zelf ook beter kan aanvaarden. Je voldoende veilig voelen, is nog zo een voorwaarde om met anders zijn te kunnen leven. Je weet dat je gedragen wordt in je anders zijn door de mensen rondom je. Ten slotte kan anders zijn of anders worden, voor sommige mensen ook een nieuwe mogelijkheid inhouden.Een weg naar groei. Niet voor niets is het Chinese woord voor crisis hetzelfde dan voor kans! ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Enerzijds heeft mijn chronisch rugprobleem mijn leven op z'n kop gezet, anderzijds heeft me gesterkt in mijn "zijn"; het heeft de vrouw van me gemaakt die ik nu ben. En ik weet, voel tot in het topje mijn kleinste teen dat ik meetel voor mijn gezin en belangrijk voor hen ben! Ik ben zoveel gelukkiger dan pakweg tien jaar geleden toen ik nog 'gezond' was ...
Je kan met de bon uit het Laatste Nieuws van vorig weekend een dvd en fotoboek van Axelle Red kopen voor 7.90 euro. Ik ben een fan van Axelle Red en heb hem dus aangeschaft. Ondertussen ook deels bekeken. Ik vind het echt wel de moeite voor dat geld: het is een opname van haar concert begin dit jaar in Vorst. Al haar nieuwe liedjes van de cd Jardin Secret staan er op + alle hits uit het verleden. Een koopje voor elke fan! Of wie weet een tip voor een kerstkadootje?
Gisteren ben ik met mijn vriendin Jill gaan kijken naar De heerlijk eerlijke en dus absoluut herkenbare theaterkomedie Moeders, de zwangerschapskomedie ! in de Backstage in Gent.
4 topcomédiennes (Marijke Hofkens (Thuis), Lulu Aertgeerts (Wittekerke, Familie), Myriam Bronzwaar (Kassa 4, Spoed) en Wanda Joosten (Familie Backeljau, Spoed, Wittekerke)) spelen alle soorten moeders die hilarische én herkenbare anekdotes herbeleven. éen lange schaterlach die wordt afgewisseld met overbekende liedjes en momenten van ontroering.
Vrouwen onder elkaar. Nee, ze hebben het beslist niet uitsluitend over de nieuwe looks en trends van het komende seizoen. Ze hebben het bovenal immers over - juist ja - de kinderen. Dat ook de bevalling voldoende stof levert voor een flinke babbel, daarvan levert Moeders! De zwangerschapskomedie het dolkomische bewijs.
Een musical over ochtendmisselijkheid, inscheuren, persen, babyboertjes, improvisatietalent, ellenlange nachten verscheurd door babygehuil en... verliefd zijn op je kersverse uk. Hoe vers liggen luiers, fruitpapjes en tepelkloven hen nog in het geheugen? Wat was de impact van het moederschap op hun leven? En hoe rijm je in hemelsnaam galajurken lekkende borstvoedingscompressen? Voel je als vrouw en als mama thuis in deze openhartige musical en ontdek wat je eigenlijk al lang weet: eens vrouwen het over de kinderen hebben, is er werkelijk geen speld meer tussen te krijgen... Wie ziet een musical als deze wel zitten? Juist ja, elke mama!
Het stuk werd bedacht door de Amerikaanse schrijfster Lisa Rafferty, die al lang zat te broeden op een eerlijk stuk over moederschap. Ze vond zielsgenoten in Stefanie Cloutier en Sheila Eppolit en samen schreven ze The Momologues, een voorstelling gebaseerd op hun eigen ervaringen en dus uit het leven gegrepen,met zijn ontroerende, grappige en pijnlijke momenten. Volgens regisseur Bruno Van Heystraeten hoeft het dan ook niet te verwonderen dat deze voorstelling nog steeds populair is.
De Europese première vond twee jaar geleden in Nederland plaats, onder de titel mama. De vertaling was van Daphne Deckers. Bruno Van Heystraeten zorgde voor een vervlaamsing van de tekst en hij voert een aparte nieuwigheid in. In overleg met zijn hoofdrolspeelsters voerde hij muziek in. Samen zochten ze naar geschikte nummer en dat resulteert onder meer in de vertolkingen van Baby Love van Diana Ross, Have You Ever Really Loved a Woman? Van Bryan Adams, Natural Woman van Aretha Franklin of Mama van Heintje. Volgens de regisseur vullen de nummers de voorstelling perfect aan en zo werd een theaterkomedie plots een komisch stukje muziektheater.
Wij vonden het héél herkenbaar !! Persoonlijk vind ik dat alle aanstaande vaders (en moeders) deze komedie moeten zien !
