The Beast of the East - Raid des hautes Fagnes... of toch wel één van de zwaarste MTB-marathons in ons landje. Voor deze jubileumeditie hadden ze de mooiste tracks van de laatste 15 jaar bij elkaar gezocht. Het 'snellere' glooiende tussenstuk zat eveneens vol uitdagende tracks en de finale werd wat verlengd met het nieuwe stuk van vorig jaar. Breng daar de mindere weersomstandigheden bij, en je begrijpt dat dit een zeer zware tocht zou worden. Gemiddeld zou iedere deelnemer ruim een uur langer nodig hebben dan vorige jaren...
Bert, Jan, Beny en Wim staan aan de start van deze 'koniginnenrit' over 115 km! Er werd niet te voortvarend gestart. Zo snel mogelijk je eigen ritme vinden, want meer dan 6u werk voor de boeg. Doseren vanaf de eerste klim, en verstandig blijven eten en drinken, om niet volledige dood te gaan ...
Bert kon redelijk goed meeschuiven vooraan. Jan volgt iets later. Beny en Wim zochten hun tempo. Hoe langer de wedstrijd, hoe beter Jan erin komt, en terug bij Bert kan aansluiten. Samen schuiven ze nog een tiental plaatsen op, goed voor een 21e en 23e plaats! Beny en Wim presteren ook zeer sterk in deze lastige editie op een 69e en 85e plaats! Mooi ploegenklassment!!
Jan: 21e; Bert: 23e; Beny: 69e; Wim: 85e;
In functie van het XC werk zocht Jurgen de kortere afstand op. Hij startte op de 65km en wist 55e binnen te komen;
De Hagelandse chrono is ook een jaarlijks wederkerende klassieker. 85km chrono over alle mogelijke tracks in Langdorp, Testelt, Rillaar, Aarschot, tot Tielt-Winge en terug. Een niet te onderschatten tocht, en parcourskennis is gewenst om je chrono goed te kunnen indelen. Met een nieuwe startplaats dit jaar zou dat wel eens moeilijker kunnen zijn... Het is altijd een beetje gokken op het juiste startuur om zoveel mogelijk vrije baan te hebben;
Olivier en Bert wisten elkaar bij de start te vinden, en planden samen met meervoudig winnaar Erik Peeters en Jan Gettemans te starten. Het tempo lag zeer hoog van bij aanvang voor die goede tijd. Olivier moest door zadelbreuk de rol lossen, en iets later viel Bert ook op zijn eigen tempo terug; Winst voor Erik Peeters. Bert finisht nog op een knappe 6e plaats; Verder ook Wim en Matthias aan de start, en wisten deze chrono knap af te ronden;
Ook zondag na de debatten in Bolderberg waren we reeds vertegenwoordigd, ondanks de sneeuwpartij die nacht ervoor;
Sven startte als MTB-er in de duo-duathlon in Hofstade. Het was bang afwachten na de zware wedstrijd in de kou van Bolderberg, echter zondagochtend voelden de benen dan toch niet zo zwaar aan als verwacht. De wedstrijd bestond uit 3.1 km lopen, 19 km MTB en 3.1 km lopen. Zijn looppartner was vrij goed gestart en kwam als 8ste loper de wisselzone binnen en dan kon Sven aan de inhaalrace beginnen. Hij wist uiteindelijk als 2de fietser in de wisselzone te komen en zijn loper kon stand houden, waardoor ze op een mooie 2de plaats geëindigd zijn!
Matthias (Vanspringel, want we hebben er 2) startte zoals vorig jaar in de Classique D'Alphen. Alphen was dit jaar in de sneeuwversie, in tegenstelling tot het F1-circuit vorig jaar, maar bleek nog goed bereidbaar. Er was wat minder volk te noteren dan vorig jaar. Matthias finishte in zijn opener als 40e van de 160.
Waar zijn we dit weekend niet geweest? Goed bezig!!
Slechts een korte week na de zware wedstrijd in Asse, stond reeds de
volgende duathlon op de lijst in Bolderberg, na de traditionele MTB-opener in
Limburg;
Onze vaste duathlonploeg 'Jan, Dirk en Bert' stonden opnieuw aan de start op de
'Kluis'.
2.8 km lopen, 5 rondjes van 5 km MTB, en 2.8 km lopen. 3 stevige kuitenbijters
in de MTB toer, echter na de vriesdagen van de voorbije week lag het parcours
er snel en kraaknet bij. Poetsen zal er niet aan te pas komen;
Er werd onderling nog nagepraat over de zware Asse-wedstrijd, en Dirk en Jan hadden
afgelopen week een aantal vervelende ziekte-dagen doorgemaakt. Zodus, de nodige
vraagtekens speelden op;
Er werd weer stevig de pees opgelegd bij het eerste lopen. Na een km weet je
reeds hoe ver je conditie zit, en vallen reeds de eerste breuken in de groep.
Jan probeerde even mee te glippen met Seppe Odeyn en Paul Embrechts, maar
verder in dit lopen moest hij alsnog een gat laten en kon toch als 3e de wisselzone
bereiken.Bert en Dirk volgden rond de 30e plaats, enkonden hun remonte beginnen
inzetten. Na een knappe inhaalrace wist Bert binnen de top 10 het laatste
looponderdeel aan te vatten. Dirk volgde niet veel later. Beiden zouden in
elkaars buurt op plaats 12 en 13 finishen;
Jan werd in het MTB-onderdeel van zijn verkoudheid ontdaan door de snelle Micha
Van Den Eynde, en werd zo nog verwezen net naast het podium;
Sven, Jurgen, en Wim vertegenwoordigden onze kleuren dan weer in het MTB-deel
vooraf. De wedstrijd verliep vrij goed voor Sven met een goeie start waardoor
hij vrij goed vooraan zat. Na de 1ste klim trokken ze nog eens fel door en
voelde hij dat het tempo te hoog was voor hem. Hierdoor kwam hij in een ander
groepje terecht waar het tempo iets lager lag,
zodat hij finaal op een 21e plaats eindigde. Jurgen en Wim volgden iets later
op een 29e en 62e plaats.
17 februari stond opnieuw een duathlon op het programme in Asse. Met Jan, Bert en Dirk aan de start waren we reeds goed vertegenwoordigd in onze kleuren op deze zeer sterk bezette wedstrijd. Met een kleine 200 man, duo's inclusief, stond men aan de start!
Asse? Zeer, zeer heuvelachtig met zware kleigrond. Na de regenval van de voorbije periode waren zelfs de betonbanen overspoeld met de klei. De organisatie achtte het, waarschijnlijk wijselijk, om het MTB-parcours met 1.5 km in te korten per toer. Toch bleef er voldoende spektakel over om zwaar af te zien, met grote individuele tijdsverschillen als resultaat.
2.5 km lopen, 23 km MTB, en nogmaals 2.5km lopen bleven op het programma. Had ik al gezegd dat het heuvelachtig was? Zelfs het lopen was redelijk bergop;
Er werd stevig gestart met deze uitgebreide groep. Windop, en bergop ontstonden de eerste breuken in deze groep, en na 2 ronden kon er gewisseld worden na de fiets. Jan kon als 12e wisselen, en Dirk en Bert volgden op een respectievelijke 51e en 65e plaats. Voor Bert zou dit de eerste Duathlon-ervaring worden sinds jarenlange loopactiviteit-afwezigheden. Benieuwd hoe ver hij hierin zou geraken...
Niet te fel en direct forceren in het MTB, want dat betaalde zich op dit parcours snel terug. Ieder van ons kon echter veel terrein goedmaken op vertrouwd MTB-terrein. Had ik al gezegd dat het heuvelachtig was? De eerste 3 waren een klasse sterker. Met Seppe Odeyn op kop, winnaar van de Hel van Kasterlee 2012, was er weinig weerstand te bieden aan deze eerste beren. Op alle vlakken, lopen en MTB, waren ze sterker. Hierna volgde echter reeds Jan, samen met Nick Baelus in het MTB terug gekomen op plaats 4 en 5!
De modderbrij veranderde het parcours ronde na ronde. 2 stroken werden onherroepelijk tot loopstrook omgevormd tijdens het MTB.
Bert en Dirk waren tijdens het MTB reeds in elkaar buurt gekomen, en wisten richting top 20 te fietsen. Knappe remonte!
Tijdens zo'n duathlon is het altijd wel uitkijken naar dat laatste loopdeel, echter eens je hieraan begint lijkt hier weer geen einde aan te komen. Die laatste overgang is er eentje voor de mentale weerbaarheid. Goed lopen doe je hier zelden, al weet je niet wat je echt nog voelt, zeker niet na deze zware MTB-rit;
Jan finisht knap 6e algemeen, 5e individueel, en als 4e senior; Bert in zijn eerste duathlon wist als 20e algemeen, 15e individueel en als 10e senior te finishen; Dirk finisht niet veel later als 23e algemeen, 17e individueel en 12e senior;
Moest er een ploegenklassement zijn, we zouden dichtbij zijn. Als MTB-ploeg in de duathlon-wereld... mmmm;
Het eerste weekend van februari is meteen de start van het nieuwe jaar met een mooi initiatief op de Lilse Bergen, op het parcours van de BPOST BANK veldrittrofee. Op de dag dat Sven Nys zich wereldkampioen wist te kronen, stonden Jan en Bert aan de start van respectievelijk de duathlon en de MTB-wedstrijd;
Het domein is welgekend uit de betreffende veldritwedstrijd, en leek aanvankelijk een hapje. Echter de combinatie van de koude stevige wind, zuigende zandgrond, korte nijdige bochten en hellingkjes waren niet te onderschatten. De duathlon-rit zou slechts 9 km bedragen, en de MTB-rit slechts 18 km, maar zo vroeg op het seizoen op dit onderschat parcours maakten de wedstrijden zeker lang genoeg;
De duathlon verliep eerst met een preselectie-wedstrijd. De eerste 30 mochten nadien starten in de A-finale, die slechts een uurtje later volgt. Tactisch en behouden starten dus in het eerste deel.
Er werd toch stevig gestart met het lopen om zo snel mogelijk uit de drukte weg te zijn, maar eens de posities wat verdeeld, was het relatief uitbollen in deze eerste preselectie. Jan kon makkelijk met de eerste groep rondrijden, en zich als 4e te kwalificeren voor de A-finale;
In de finale stonden alle favorieten scherp op de eerste rij. Er werd zeer snel gestart met het lopen en Jan wist de eerste honderden meters de groep te leiden. Geert Lauryessen wist na het eerste lopen reeds een gat te slaan en zag men niet meer terug. Achter Geert was niets beslist, echter Jan kon onder het beukwerk van Paul Embrechts er niet in slagen om dat laatste gat naar de achtervolgende groep op de leider te dichten. De stroken wind op kop alleen, maakten het verschil. Jan wist na de achtervolgende groep op een 5e plaats te finishen;
Nadien stond de MTB-wedstrijd op hetzelfde parcours op het programma. Niet teveel deelnemers zodat de preselectie hier wegviel, maar men wel een aantal ronden extra kreeg in de finale-wedstrijd. Bert pakte vanop de eerste rij quasi de kopstart, en trok vanaf de eerste ronde meteen stevig door. Een lange solo leek reeds in de maak, echter in de 2e ronde kwame er een 7-tal man alsnog terug aansluiten. Het was continu haasje over in deze groep tot op 2 ronden van het einde Tom Vervoort met een lange forcing de kopgroep uit elkaar reed, nadat Bert reeds vooraf een aanta stevige beurten had doorgetrokken. Met 3 wisten ze weg te rijden. Glen Thys stak bij het einde van de voorlaatste ronde voorbarig het zegegebaar naar boven, maar had wel teweeggebracht dat Bert de rol vooraan moest lossen. Tom Vervoort nam van Glen over en reed solo naar de zege. Bert kwam nog zeer sterk opzetten in de laatste rond, en kon in de laatste hectometer zich alsnog naar de 2e plaats spurten. Eerste podiumplaats was al binnen;
Ondertussen is het een jaar
geleden dat ons team voor de eerste maal het levenslicht zag .
We zijn bijna 1 competitie jaar verder en we mogen terug blikken op een
gezellig , sportief en succesvol jaar .
Het reilen en zeilen van de club werd op regelmatige basis op deze blog
bijgehouden;
We hebben al direct wat podiums beklommen en Olivier is zelfs
eindwinnaar in de Wallonia cup geworden!
We waren sterk aanwezig op nationale , lokale en op marathon wedstrijden
. Onze aanwezigheid werd ook bij anderen bemerkt , met als resultaat dat
we met een aantal nieuwe jongens het nieuwe jaar 2013 zullen aanvatten
Nieuwe renners die welkom zijn in ons team:
Mathias Mues
Van Vlasselaer Jurgen en Sven
David Vissers
Bert Vancluysen
De gevestigde waarden in het team treden ook in 2013 opnieuw aan:
Olivier Labie
Bert en Jan Verboven
Mathias Van Springel
Dirk Beullens
Benny Meynaerts
Gerry De Bruyn
Schillebeeckx Wim
Dus we gaan seizoen 2012-2013 starten met reeds 13 renners. De juiste
doelstellingen moeten nog gepland worden, maar we zullen ruim te zien zijn op
verschillende XC, marathons, chrono's, en meerdaagsen.
Net voor het einde van 2012 wisten we nog een datum te prikken om gezellig
samen een toertje af te leggen. De La Chouffe op het einde mocht zeker niet
ontbreken! Schol Peter!
Kijk nu zelf, wie kan er nog wat kilootjes kwijt....?
Op het voor Jan zeer goed gekende parcours in Olen op Teunenberg stond 21 oktober de jaarlijkse duathlon ter plaatse op het programma. Meerdere jaren verzorgde de plaatselijke atletiekclub hier het programma, maar sinds 2 jaar werd de organisatie overgenomen door de bekend duathlonvereniging uit Geel.
Het parcours was dus wat lichtjes gewijzigd tov vorige edities, en het zag er zeer mooi uit. De MTB-track was op maat van de MTB-liefhebber gemaakt, althans voor zover als mogelijk op dit domein, met enkele technische singletracks, vele opeenvolgende korte neige hellinkjes, het langere '40 km/u' rechtdoor werk, kortom een zeer gevarieerde track. Zelfs nationale belofte Jens Schuermans waagde zich aan het plaatselijke avontuur;
Jan stond aan de start in de solo-reeks voor 4km lopen, 24 km MTB en 2 km lopen. De eerste duathlon sinds 1,5 jaar, dus niet direct zicht op de conditie in het huidig deelnemersveld.
Een beetje behouden gestart, kon Jan alsnog als 7e uit de wisselzone komen na de eerste looprun. In het MTB wist een groepje met 4 man, waaronder Jan terug te komen naar de 2 plaats, maar het gat naar nummer 1 bleek moeilijk te dichten. De snedige MTB-vorm was er toch al een beetje af...Met nummer 4,5 en 6 het laatste loopgedeelte aangevat, en op 200m van de streep alsnog geklopt voor de 5e plaats. Een 6e plaats na 1,5 jaar afwezigheid. Leuke terugkeer... Tot de volgende duathlon?
Eerste weekend van oktober stond alsnog een finale wedstrijd van de Wallonia Cup op het programma in Braine Alleud. Olivier had zijn koppositie in het elite-klassement te verdedigen!
Ook Gerry kon nog een mooi klassement verdedigen en een gooi doen naar het podium in het eindklassement bij Masters 2;
Door de regen van de week vooraf was het schuiven en heel wat lopen;
Olivier werd vierde in de laatst manche;
Olivier werd zo winnaar bij de Eliten in het eindklassement!! Hij reed zich in iedere manche naar de top in zijn reeks en klopte Sander Elen en Micha Van Den Eynde;
Bij de masters 2 was het tot de laatste rond nog strijden voor Gerry voor een 3e en 4e plaats, maar 2km van de streep reed hij nog lek. Hij was niet de enige. Veel lekke banden vast te stellen;
Dus lopen tot de finish om zo toch nog 7e te worden. Door de dubbele puntentelling echter in de laatste koers strond Gerry zo 4e in het eindklassement, achter Kurt Tempst, Marc Detaille en Filip Van Hecke;
Op 07/10/12 heb ik mee gedaan aan de Reuzen van Wetteren, een off road duathlon 12 km lopen / 55 km mtb / 8 km lopen.
Een zware bevalling, vooral het lopen, die ik uiteindelijk op een 35 e plaats beëindigd heb.
De wedstrijd werd gewonnen door Jim Thijs.
2 weken later stond het Belgisch Kampioenschap Canicross op het programma waarin ik met Kwatta meegedaan heb op de lange afstand.
Op zaterdag 20/10 werd was er een groepsstart en eindigde ik 4e op 10 sec van de 3e.
Op zondag 21/10 werd individueel gestart op de tijd van zaterdag, dwz dat ik 10 sec na de 3e diende te starten.
De 3e startte bliksemsnel en kon zijn voorsprong nog vergroten en de zelfs de 2e even inhalen, op 1 km van de meet echter ging zijn kaars uit en kon ik hem inhalen.
Resulaat 3e plaats en superfier op ons racekonijn Kwatta ! De wedstrijd werd gewonnen door Leyon Robin
Na enkele positieve berichten gelezen te hebben over deze chrono, afgereisd naar Hollange, vlak achter Bastogne. Er kon gestart worden tot 10h, waardoor de autorit van twee uur minder zwaar was in de ochtend. Met twee afstanden voor de chrono werd er gekozen voor de 65km met 1500hm. Toen de bike uit de koffer kwam, stond het kippenvel nog op de armen, maar na de eerste helling werd het al snel duidelijk dat het een dorstige dag werd. Met enkele zeer mooie en technischere stukjes loste de chrono zijn verwachtingen zeker in. Een keer door een rivier, een bosbouwpad afdalen, een technische klimmetje. Mooi bike-werk daar in Hollange! De laatste kilometer was de top of the bill, waar een singletrail al slingert naar beneden kwam. De race zelf verliep goed. Goed gedoseerd, maar toch volledig leeggereden na 3h05.
Op deze warme nazomerse dag moesten er 1250hm beklommen worden op een 70-tal km. Met het droge weer van de afgelopen weken in combinatie van deze afstand/hms werd het dus een zeer snelle race. Omdat Bouillon niet bij de deur ligt was de heenreis al op zaterdagavond gepland. De organisatie had de mogelijkheid tot camping voorzien, vlak naast de semois en het kasteel van onze godefroy. Super locatie dus!
Na een korte nacht nog snel Beny aangemoedigd voor, jawel de 160 km! Zonder opwarmen dan maar aan de start gaan staan voor de 70km, waar 312 gegadigden waren voor afgereisd. Na een half uurtje wedstrijd werd er een groepje gevormd van 15 rijders. Hiermee werd goed rond gereden. Na een 50km vielen de eerste af, waarna we nog met 4 overbleven tot de laatste bevoorrading. Door de keuze van camelbag kon ik vanaf hier uit alleen verder rijden en is de gas volledig open gedraaid. Vanaf hier was het nog een mooie inhaalrace, met uitzondering van de versluys-renner carabin, die nog voorbij kwam geraast na eerder lek te rijden. De laatste vijf km gingen heel hard en een overwachtte helling om te finishen deed dan ook zeer veel pijn aan de beentjes. Maar het resultaat maakte dat ruim goed. Totaal onverwacht reden er niet zo veel rijders meer voor me.
Sinds vorig jaar staat er met Herselt een nieuw aflossingscriterium van 2.5u voor teams op de kalender, georganiseerd door de vriendelijke Berggaaten.
De opkomst was zeer talrijk, met 93 teams aan de start de meest succesvolle aflossingswedstrijd van het seizoen. De locatie en de organisatie is dik in orde op en rond de watertoren van Herselt;
Dicht tegen het einde van het seizoen zijn verschillende ploegen gemotiveerd om er nog het beste van te maken. Verschillende broederstrijden stonden ten tonele, zoals voor onze ploeg de broers Verboven, en verder broers Cristael, broers De Vries, broers Van Vlasselaer.
Van onze ploeg verder ook Gerry die met Kris Willemsen een duo vormde;
Het was prachtig weer, met veel volk, drank, eten en ambiance... Echter, wat een mooie seizoensafsluiter zou kunnen betekenen, zou op een teleurstelling eindigen in faire sport en collegialiteit...een teleurstelling...
In wat genoemd wordt 'geen wedstrijd, maar een uithoudingsproef', met 'fair rijgedrag' blijken sommige collega's toch de noodzaak te hebben zich op een bepaalde manier te willen profileren.
Aan de startlijn vinden een aantal collega's het reeds nodig niet tijdig aanwezig te zijn, en eveneens niet achteraan aan te sluiten, maar wegens gebrek op de eerste rij, dan maar voor deze rij plaats te nemen. Niet te verwonderen dat zij een succesvolle start hebben ... Fair?
In de aanvangsronde blijken andere collega's nood te hebben om in onmogelijke gaten te duiken, laattijdig te remmen, om onfortuinlijk voor Bert, collega's tegen een boom te rammen, naar het ziekenhuis te laten afvoeren, en werkonbekwaam op onnodige kosten te jagen wegens materiaalschade ... Fair?
In het verdere verloop blijken nog collega's nood te hebben om zelf een parcours uit te stippelen omdat het georganiseerde parcours te makkelijk, en te lang wordt beschouwd ... Fair?
De eerste ronde loopt dus reeds onfortuinlijk af voor Bert die zeer ongelukkig tegen de grond wordt gedwongen, en snel in ademnood verkeert. De speaker roept de zware valpartij reeds af, en in de wisselzone is het dan zeer lang afwachten. Enige minuten na de laatste deelnemer reeds is gepasseerd, komt Bert schoorvoetend binnen, snel naar adem happend. Dit is serieus foute zaak;
Jan wisselt met info dat Bert niet meer verder kan wegens kaderbreuk snel af, en vat solo verder deze race aan, vlak voordat de eerste hun tweede ronde reeds beëindigen. De volgende ronden was de situatie even onduidelijk, maar Bert zou naar het ziekenhuis gevoerd worden voor verdere controle. Zijn fiets bleek reeds op 2 plaatsen gebroken, helm gebroken, broek volledig gescheurd, ..., moet een serieuze klap zijn geweest!
Gerry en Kris wisten reeds snel in de top 20 stand te houden, en zouden ook op een knappe 16e plaats de wedstrijd beëindigen;
Jan bleef solo de westrijd verder zetten, en kon ronde na ronde vanuit het achterveld met nodige oponthoud op de singletracks opschuiven in het klassement, en toch mooie rondetijden neerzetten. Als de leiders Jan over halfweg bijbenen, wist hij nog een aantal ronden vlot in het wiel mee te draaien, ondanks het solo-werk. Aan de conditie zou het niet gelegen hebben om hier vooraan in de wedstrijd mee te draaien... Jan kon uiteindelijk nog op een knappe 24e plaats finishen na 2.5u inhaalrace...
Allemaal bijzaak, na de valpartij van Bert. Meerdere ribben ernstig gekneusd, oogkast gekneusd, en kostelijke materiaalschade. Het wordt achteraf al te makkelijk gezegd dat het wel meevalt.
Laatste weekend van Augustus is steeds vaste plaats voor de finale van de Flanderscup in Langdorp. Langdorp is één van de pioniersdorpen in het MTB, en één van de langst georganiseerde wedstrijden in het circuit. De omgeving van Langdorp staat borg voor een zeer uitdagend en pittig parcours;
De vermoeiende vooruitzichten weerhielden een aantal teamleden niet om gemotiveerd aan de start te staan;
Olivier waagde nog eens zijn kans bij de elite. Bert en Dirk bij Masters 1. Benny en Gerry waren present bij Masters 2;
Olivier is na een deugdzame zomer niet meer dezelfde schicht van het voorjaar. Het was afwachten hoe ver zijn vormpeil nog stond. Hij wist vlot te starten, en stand te houden, echter de laatste ronden waren teveel van de taart. In dit zeer sterke deelnemersveld met het gros van de Belgische top kon Olivier toch nog zeer knap 13e finishen!
Bij de Masters 1 kon Bert de kopstart nemen en wist bovenaan de 1e klim met een 5-tal meters voorsprong de eerste bocht nemen. Veelbelovend, echter van korte duur. Niet veel later torst de ketting, en verder rijden zonder schakelmogelijkheid op dit zware parcours is zelfmoord. Opgave was zijn deel. Dirk kon de wedstrijd op een 14e plaats knap beeindigen. Bert finisht alsnog op een 14e plaats in het eindklassement;
Bij de Masters 2 had Gerry wel een mooi klassement te verdedigen. Na de ribproblemen in juli-augustus was Gerry stilaan aan de beterhand. De top 3 in dit klassement zou moeilijk te verslaan zijn, maar zijn 4e plaats in het vooruitzicht zou een mooi seizoenseinde betekenen. Gerry kon knap standhouden, en wist binnen de top 10 op een 8e plaats te finishen. Hiermee verzekerde hij een knappe 4e plaats in het eindklassement. Proficiat Gerry!! Benny wist 17e te finishen, goed voor een 29e plaats in het eindklassement;
Op het warmste weekend van het jaar stond de jaarlijkse endurance wedstrijd ter nagedachtenis van groot talent Davy Coenen op het programma, onder organisatie van de plaatselijke peltercrossers;
De streek rond Overpelt is 's lands warmste gebied en net daar werd op deze warme dag deze lastige wedstrijd georganiseerd. Toch een 30-tal moedige teams en een 15-tal solo's die de 4u durende uitdaging aandurfden;
Van ons team stond Bert aan de start bij de solo's. Hij zou het moeten opnemen tegen de plaatselijke vedetten Trek-boys Sander Elen en Mark Donné. Geen simpele opdracht en zo bleek;
Sander Elen wist vanaf de start reeds snel een voorsprong uit te bouwen. Na pech bij Mark Donné kon Bert tijdelijk een 2e plaats ambiëren, maar naar het einde toe was ook de laatste jus uit de dijen van Bert weggevloeid en wist Mark alsnog de 2e plaats terug op te eisen;
Voor het 3e weekend op rij een podiumplaats voor ons team in een endurance wedstrijd, enkel dat bovenste stapje ontbreekt nog. Hoop doet leven... Goe bezig!!
De foto's doen je alsnog inleven in het stof en de temperaturen...
Een week naa de felbevochten duurwedstrijd in Kessel stond een nieuwe wedstrijd op de kalender op domein Teunenberg in Olen. Dit was een nieuwe wedstrijd van de organisatie van de ATB-wedstrijd één dag later, op het gekende domein in Olen.
De ondergrond en het parcours in Olen zijn zeer gekend bij Jan die slechts op een aantal honderden meters hiervan af woont, en dus gemotiveerd een thuiswedstrijd kon afwerken. Bert zou ook starten. Zowel teams als solo waren toegelaten op deze 3-uren, maar Bert en Jan zouden als solo de wedstrijd aanvatten.
Veel bochtenwerk, harde oneffen paden, mulle zand en korte hellingkjes. Zeer belastend voor rug en bilspieren. Een aantal zouden opgeven met rugproblemen en krampen waren Bert en Jan ook niet vreemd.
Eli Smeyers stond weerom aan de start, dus we wisten dat het spannend ging worden voor die 1e plaats;
Vanaf de start tegen bijna 50 km/h een goede startplaats aanvatten voor de eerste single track, en na 1 ronde was er reeds een groep van 5 gevormd. Jan bleef een aantal ronden verder beuken tot de podiumplaatsen vastlagen, met Bert, Jan en Eli Smeyers voorop;
Onderweg ondervond Jan last van een losgekomen plaatje aan de schoen. Een snelle schoenwissel hield hem niet tegen vooraan terug aan te sluiten en tot het einde mee te strijden. Na een 2-tal uur diende Bert vooraan met krampen de rol te lossen, na een week strandvakantie;
Weerom een sprint met Jan en Eli. Eli kan iets vlotter door de laatste bocht het beton oprijden, en Jan finisht na vorige week weerom achter Eli Smeyers op de 2e plaats. Bert vervolledigt met een 3e plaats het podium;
Het eerste weekend van augustus staat voor de Flandersup in Kessel aan het Fort, maar een dag vooraf aan de XC-competitie is het de beurt aan de uithoudingsatleten voor een 6-uren MTB-race op een gedeelte van het parcours van de Flanders Cup;
Jan stond hier als titelverdediger aan de start in de solo-categorie na een succesvolle deelname vorig jaar. Na wat knieproblemen 2 weken vooraf was de start wat onzeker maar wist toch tijdig paraat te zijn voor deze wedstrijd;
1 minuut na de teams mochten de solo's van start. Het parcours werd in omgekeerde volgorde afgelegd tov vorig jaar, en dus was de start zeer belangrijk dit keer, gezien zeer snel een singletrack werd aangesneden. Met 2 anderen werd zeer snel gestart, en vanaf de eerste singletrack was het podium reeds weggereden met daarin Jan, Eli Smeyers en Gust Verbraeken. Achteraf werd nog lachend gezegd dat de start leek op een 6-min wedstrijd in plaats van een 6u;
Na ongeveer 3u wedstrijd, toen Gust een versnelling plaatste in het wiel van een team-rijder, moest Jan vooraan de rol lossen. De achterstand liep de ronden nadien op tot 1,5 minuut, tot Jan terug de goede benen, en vooral stabiele rug terugvond. Langzaam kwam hij terug in het ritme en na 5u wedstrijd, wist hij de kloof met de koplopers terug te dichten. Direct overnemen, en doorzetten, maar de beste krachten waren reeds verdwenen.
Met 3 werd de slotronde ingegaan, in het wiel van een snel rijdende ploeg. Het tempo lag zeer hoog tot in de laatste bochten, waar het tot een ongelukkig trek en duw-werk kwam om in het beste spoor de sprint aan te vatten. Eli en Gust haakten in elkaar. Gust valt, Eli kan doorrijden, en Jan kan Gust net ontwijken.
Weg 1e plaats, maar met een knappe 2e plaats in een zeer zware, snelle en langdurende 6u wist Jan toch tevreden terug te blikken naar de wedstrijd.
Jan: 2e plaats - 6-hours;
De dag nadien komt Gery nog aan de start bij Masters 2 in de Flanderscup-manche. Gery weet terug een positieve trend te zetten met een ruime top 10 plaats door te finishen als 7e op 24 deelnemers. Knap resultaat!
De Belgacom-cup wedstrijd van Boom, was tevens de laatste van dit klassement.
Gery had een mooie positie in het algemeen klassement te verdedigen. Na zijn rib-perikelen geen evidentie, en de laatste wedstrijden was het steeds tanden bijten hierdoor;
Gery is 7de geworden wat uiteindelijk een 4de plaats oplevert in het eindklassement bij de masters 2.
Zeer knap resultaat, om trots op terug te blikken!
14 juli stond de 4e manche van de belgacom cup op het programma in het mooie Geraardsbergen, in het decor van de vroeger ronde van vlaanderen op en rond de kapelmuur.
Ideale omgeving voor een knap MTB-parcours zo zou je zeggen, maar de weergoden hadden de dagen vooraf dit parcours eerder tot een veldloopparcours omgedoopt. Een aantal DNS in de uitslag, en quasi de helft van de startenden had een DNF voor zijn naam;
Een aanslag voor materiaal en lichaam, en dus mogelijks hadden de DNS toch hun gelijk.
Gery was zeer moedig om toch zijn klassement te verdedigen. Hij beet door tot de finish, en wist nog 9e te finishen bij Masters 2, waarin 7 opgaves op 19 deelnmerst te noteren viel!
Achteraf bleek dat Gery bij een val 2 ribben gekneust had.
