Sinds vorig jaar staat er met Herselt een nieuw aflossingscriterium van 2.5u voor teams op de kalender, georganiseerd door de vriendelijke Berggaaten.
De opkomst was zeer talrijk, met 93 teams aan de start de meest succesvolle aflossingswedstrijd van het seizoen. De locatie en de organisatie is dik in orde op en rond de watertoren van Herselt;
Dicht tegen het einde van het seizoen zijn verschillende ploegen gemotiveerd om er nog het beste van te maken. Verschillende broederstrijden stonden ten tonele, zoals voor onze ploeg de broers Verboven, en verder broers Cristael, broers De Vries, broers Van Vlasselaer.
Van onze ploeg verder ook Gerry die met Kris Willemsen een duo vormde;
Het was prachtig weer, met veel volk, drank, eten en ambiance... Echter, wat een mooie seizoensafsluiter zou kunnen betekenen, zou op een teleurstelling eindigen in faire sport en collegialiteit...een teleurstelling...
In wat genoemd wordt 'geen wedstrijd, maar een uithoudingsproef', met 'fair rijgedrag' blijken sommige collega's toch de noodzaak te hebben zich op een bepaalde manier te willen profileren.
Aan de startlijn vinden een aantal collega's het reeds nodig niet tijdig aanwezig te zijn, en eveneens niet achteraan aan te sluiten, maar wegens gebrek op de eerste rij, dan maar voor deze rij plaats te nemen. Niet te verwonderen dat zij een succesvolle start hebben ... Fair?
In de aanvangsronde blijken andere collega's nood te hebben om in onmogelijke gaten te duiken, laattijdig te remmen, om onfortuinlijk voor Bert, collega's tegen een boom te rammen, naar het ziekenhuis te laten afvoeren, en werkonbekwaam op onnodige kosten te jagen wegens materiaalschade ... Fair?
In het verdere verloop blijken nog collega's nood te hebben om zelf een parcours uit te stippelen omdat het georganiseerde parcours te makkelijk, en te lang wordt beschouwd ... Fair?
De eerste ronde loopt dus reeds onfortuinlijk af voor Bert die zeer ongelukkig tegen de grond wordt gedwongen, en snel in ademnood verkeert. De speaker roept de zware valpartij reeds af, en in de wisselzone is het dan zeer lang afwachten. Enige minuten na de laatste deelnemer reeds is gepasseerd, komt Bert schoorvoetend binnen, snel naar adem happend. Dit is serieus foute zaak;
Jan wisselt met info dat Bert niet meer verder kan wegens kaderbreuk snel af, en vat solo verder deze race aan, vlak voordat de eerste hun tweede ronde reeds beëindigen. De volgende ronden was de situatie even onduidelijk, maar Bert zou naar het ziekenhuis gevoerd worden voor verdere controle. Zijn fiets bleek reeds op 2 plaatsen gebroken, helm gebroken, broek volledig gescheurd, ..., moet een serieuze klap zijn geweest!
Gerry en Kris wisten reeds snel in de top 20 stand te houden, en zouden ook op een knappe 16e plaats de wedstrijd beëindigen;
Jan bleef solo de westrijd verder zetten, en kon ronde na ronde vanuit het achterveld met nodige oponthoud op de singletracks opschuiven in het klassement, en toch mooie rondetijden neerzetten. Als de leiders Jan over halfweg bijbenen, wist hij nog een aantal ronden vlot in het wiel mee te draaien, ondanks het solo-werk. Aan de conditie zou het niet gelegen hebben om hier vooraan in de wedstrijd mee te draaien... Jan kon uiteindelijk nog op een knappe 24e plaats finishen na 2.5u inhaalrace...
Allemaal bijzaak, na de valpartij van Bert. Meerdere ribben ernstig gekneusd, oogkast gekneusd, en kostelijke materiaalschade. Het wordt achteraf al te makkelijk gezegd dat het wel meevalt.
Laatste weekend van Augustus is steeds vaste plaats voor de finale van de Flanderscup in Langdorp. Langdorp is één van de pioniersdorpen in het MTB, en één van de langst georganiseerde wedstrijden in het circuit. De omgeving van Langdorp staat borg voor een zeer uitdagend en pittig parcours;
De vermoeiende vooruitzichten weerhielden een aantal teamleden niet om gemotiveerd aan de start te staan;
Olivier waagde nog eens zijn kans bij de elite. Bert en Dirk bij Masters 1. Benny en Gerry waren present bij Masters 2;
Olivier is na een deugdzame zomer niet meer dezelfde schicht van het voorjaar. Het was afwachten hoe ver zijn vormpeil nog stond. Hij wist vlot te starten, en stand te houden, echter de laatste ronden waren teveel van de taart. In dit zeer sterke deelnemersveld met het gros van de Belgische top kon Olivier toch nog zeer knap 13e finishen!
Bij de Masters 1 kon Bert de kopstart nemen en wist bovenaan de 1e klim met een 5-tal meters voorsprong de eerste bocht nemen. Veelbelovend, echter van korte duur. Niet veel later torst de ketting, en verder rijden zonder schakelmogelijkheid op dit zware parcours is zelfmoord. Opgave was zijn deel. Dirk kon de wedstrijd op een 14e plaats knap beeindigen. Bert finisht alsnog op een 14e plaats in het eindklassement;
Bij de Masters 2 had Gerry wel een mooi klassement te verdedigen. Na de ribproblemen in juli-augustus was Gerry stilaan aan de beterhand. De top 3 in dit klassement zou moeilijk te verslaan zijn, maar zijn 4e plaats in het vooruitzicht zou een mooi seizoenseinde betekenen. Gerry kon knap standhouden, en wist binnen de top 10 op een 8e plaats te finishen. Hiermee verzekerde hij een knappe 4e plaats in het eindklassement. Proficiat Gerry!! Benny wist 17e te finishen, goed voor een 29e plaats in het eindklassement;
