Dag1:

Eerste etappe van deze 6 dagen, en dus toch wat benieuwd hoe alles zou lopen. Vooreerst willen we ons seizoen voorbereiden en niet teveel risico nemen. Alles op zijn tijd aan de start, een typisch spaanse nonchalance, maar prachtig weer met zo een 20 graden! We waren zeer goed vertrokken. Zowaar na 6 km pakken we zelfs even de kop van het 700 koppige deelnemersveld! Niet voor lang, want verderop gaat het tempo de hoogte in bij de eerste bekliming, als de profs overnemen. Jan verteerde de intervallen op de eerste klim zeer moeilijk, en het duurde even om terug in het ritme te komen. Technisch uitdagende afdalingen en knappe trails volgen elkaar snel op, en op de volgende beklimmingen komen we beter in het ritme, ondanks weerspannige ruggen, na een vermoeiende reis gisteren. In de laatste afdaling rijdt Jef lek. We trachten eerst bij te pompen en hopen dat de latex zijn werk doet, maar iets verder op moeten we alsnog een binnenband steken. 2 stops, en dus een hoop volk over ons heen. Uiteindelijk 61e aan de finish. Benieuwd hoe het de volgende dagen zal lopen...

Dag2:

Gorillas in de mist... 
Na een dag vol zon, nu regen, koude, en sneeuw! Opletten geblazen in de afdalingen. De ene glijpartij na de andere, en modus op overleven. We hadden geluk dat we laatste minuut ons regenjasje nog hadden meegenomen, want anders was onderkoeling nabij. Jan blijft zeer veel hinder ondervinden van de rug, en het hindert om voluit kracht te zetten. De brillen vol modder, maakten het zicht moeilijk, maar zonder bril kwamen de lenzen van Jan vol te zitten, en aan de aankomst was er lichte paniek toen de ogen niet vrij te maken bleken. Met een aantal bekers water in de ogen kwam het zicht stilaan terug. Jef echter rijdt hier zingend op zijn fiets rond. Sven Nijs wees gewaarschuwd voor het komende seizoen! Met een 45e plaats aan de finish waren we weltevreden. Al dat kuiswerk nadien, hield ons de rest van de dag en avond bezig...

Dag 3:

Geen foto vandaag, maar zet even Lord of the Rings op, en denk ons erbij, want zo prachtig was omgeving, zo uitdagend de rit. Fantastische single tracks, onmogelijke beklimmingen, en oude Romeinse klinkerwegen als afdaling. Dit was mtb van de hoogste plank! Zeer goed gestart vandaag. We konden goed opschuiven, maar een losgekomen manivel bij Jan, zet ons weer aan de kant... Ondertussen is dit nog niet opgelost, dus hopelijk morgen de man met het juiste gereedschap nog tegenkomen, of het zal moeilijk worden om te starten. De kick na een afdaling nam Jef te letterlijk toen hij deze kick tegen de grond zocht. Schaafwonden, en kledij gescheurd als gevolg, maar zonder verdere erg. In de finale nog een klim van Helmsdeep uit de film te overwinnen... Jan ligt hier deze nacht nog van wakker... de blokkage in zijn rug, wordt niet echt beter, vooral op die zeer steile stukken. Spijtig, want op de grote molen, kunnen we tegen die springveren, wel het verschil maken lijkt ons. 51e aan de finish. 
De stad Cordoba heeft ons nog niet bekoord, maar des te avontuurlijker. Parking vinden is echt een challenge, tenzij akkoord met de plaatselijke maffia... Verder wist je dat elke Carrefour in Spanje identiek is? Echt opmerkelijk... benieuwd naar morgen...

 

Dag 4:

Met een klein hartje opgestaan, na een zeer drukke dag gisteren. Pas laat in bed kunnen kruipen, en op de koop toe hadden we beiden een slechte nachtrust. Op tijd opgestaan, en op tijd vertrokken, want een nieuwe locatie vandaag op de universiteit van Cordoba, en bovendien moesten we nog iemand vinden om het cranckstel van Jan zijn fiets te maken, wat uiteindelijk zou lukken. Na en goede start, schakelden we iets sneller dan de voorbije dagen op een eigen comfortabel tempo, met succes, en wisten we langzaam van groepje naar groepje te rijden, zonder eigen verval. De rug van Jan hield beter stand dan de voorbije dagen, mede dankzij de welgekomen duwtjes va Jef onderweg op de moeilijkere momenten... Dat zou een opslag verdienen volgens Jef, maar de week is nog niet om, aldus Jan... En zo bleven we opschuiven, en kwamen we zelfs tussen enkele profteams te zitten! Uiteindelijk finishen we op een 29e plaats, na eens een dag zonder pech. Vanavond kon Jan uiteindelijk de knobbel in zijn rug nog onder handen laten pakken door onze Spaanse masseur die we gisteren in het hotel hebben ontmoet. Een deugdzame ontmoeting! Gracias Antonio Garzon Gasco for the massage!

Dag 5:

Vandaag de dag gezellig begonnen met een Belgisch onderonsje. Man met ervaring Patrick Wouters waarschuwde ons voor de Wall of Death vandaag, een super steile afdaling met losse stenen. Afstappen is geen optie, want te voet zelfs niet te doen, maar we hebben het goed overleefd, net als de andere Belgen... Verder een super sterke Jef weerom, en ook Jan had de beste dag van de week. Zeer snel opgeschoven na de start, en na een kleine 10 km zitten we tussen de mensen van gisteren. Na 15 km moesten we over een 2 tal km te voet over een lading rotsen klauteren, wat geen lachertje was voor de rug, en verder na de beruchte Wall, was er een vlakker stuk, waar Jef de Spanjaarden in het wiel even leerde fietsen. Goed dat we niet alles verstaan... Het tweede deel was voor ons gemaakt, en we schoven verder op naar top 25. We hadden het goede ritme te pakken, tot we naar het einde toe wat fouten begonnen te maken, door verkeerde sporen te kiezen, en uiteindelijk aan de kant stonden met een platte band. Gans de week ons leven geriskeerd op de technische trails, en dan rijden we lek op een borduur... Domme pech, tijdverlies en ritme gebroken. Uiteindelijk 40e plaats aan de finish. Er zat zeker meer in, en dat goede gevoel houden we over, na weer een prachtig parcours.

Dag 6:

Vandaag gundrill, banden vervangen...Beeld van de de dag spreekt boekdelen. Tot 3 maal toe lekke band vandaag bij Jef. Verder weerom cranck van Jan losgekomen.... Snelle start genomen, en we konden zeer snel posities goedmaken tot onze beste positie van de week, tot de eerste steile klim. Zoals vele klimmen vandaag moest er gewandeld worden, en dat voelde pijnlijk aan de kuiten. 1e lekke band iets verder. Ritme nadien terug zoeken, maar nog geen man overboord. 2e platte band... eerste vloekpartijen, en doelen bijstellen. 3e platte band ... knop omschakelen op toertocht tempo en rustig de rit zingend uitgereden. Het kan beter, maar het kan zeker ook slechter. Ondanks de vele pech deze week, was het een super ervaring. Eerste doelstelling was om de conditie bij te scherpen, en gezien het beter wordende gevoel de laatste dagen is dit zeker geslaagd. We hebben verder veel plezier gemaakt, en vele mensen leren kennen. Fantastisch als je voor de start en onder de rit veelvuldig begroet wordt door collega Denen, Italianen, Spanjaarden, Welshmen, ... Op naar het volgende avontuur!

11-03-2014 om 22:51 geschreven door janverboven