De BEMC is een nieuw begrip vanaf dit jaar op de MTB-scene. De organisatie kondigde dit evenement vooraf aan als "De BeMC onderscheidt zich van de andere meerdaagse evenementen in de Benelux door de lastigheidgraad van het parcours en het feit dat de ritten van start tot finish als wedstrijd gereden worden. De BeMC uitrijden zal een prestatie zijn waarop zowel wedstrijdrijders als recreanten oprecht fier mogen zijn!"
Bert, en uw verslaggever Jan gingen van start...
En of het te onderscheiden is door de lastigheidsgraad? Jawadde. En of we fier zijn... hmmm;
Dag 1 ging van start in het centrum van La Roche op het al gezellige place du Bronze. Het aantal deelnemers was gelimiteerd tot zo'n dikke 250, waardoor van druk drummen niet al te veel sprake was. Het evenement telde 2 klassementen. Eén op tijd, en één met punten, die op een aantal hellingen met snelste klimtijd te verdienen waren. De start vanuit La Roche naar Beausaint was zo ééntje. Niet treuzelen dus, en direct vanaf het startschot de pees erop. Het was direct duidelijk dat dit het doel van mijn Croc-maatje Mike Mulkens was. Mike zou 3 dagen alle maximum punten weten te bemachtigen, met het puntenklassement als beloning;
We waren redelijk vooraan gestart, en meteen was duidelijk dat hier niet getemporiseerd werd. Veel nationale toppers aan de start, dus gas geven. De hellingen kwamen talrijk en opeenvolgend. Van recuperatie, in tegenstelling tot andere marathons weinig of geen sprake. Somtijds was het improviseren op het parcours, gezien niet meteen veelvuldig bereden paadjes dienden overwonnen te worden.
De boomsleepwerken in de buurt van Erezée maakten het parcours zeer ruw. Karsporen tot 1 m diep, zonder overdrijven, nog gesapig gevuld met water waren ons deel.
Bert wist meteen in de top 15 plaats te nemen, en kon hier redelijk goed standhouden. Geen sinecure, gezien de 17 aangekondigde topfavorieten vooraf, en wij met onze naam daar niet tussenstonden ;-)
Ikzelf had na een goede start wat af te rekenen met rugproblemen, maar zoals de drie dagen voor mij zouden telkens zouden verlopen, wist ik telkens een zeer goede finale te rijden, en telkens terug de top 20 te bereiken in de finale. Maar niet alles heb je zelf in de hand zo zou blijken...
De eerste dag konden wij zeer goed standhouden na al dat geweld vooraan. We wisten zelfs niet zoveel tijd te verliezen vonden we. Na een klein omwegje door mezelf wisten we toch op plaats 14 en 15 te finishen. Knap resultaat in deze bezetting en lastigheidsgraad.
Meteen vroegen we ons af hoeveel van de gestartte deelnemers hier zouden finishen. Dit was toch wel zeer lastig. Benieuwd naar morgen.
Slechts 3 dagen na de zware Waimes-marathon stond Olivier opnieuw aan de start in de Wallonia Cup om zijn leidersplaats in het klassement te verdedigen. Zouden de benen reeds gerecupereerd zijn...?
Ook Gery wist hier te starten;
Olivier bleek nog niet over de volledige capaciteit te beschikken. Hij wist toch nog een knappe 6e plaats uit de brand te slepen;
Gery deed minstens even goed met een 7e plaats in Masters 2;
Knap, knap, knap....
Volgend weekend staat de 'Hardest mountainbike tour in de benelux' - BeMC op het programma voor Bert en Jan. 3 dagen over 250 km, met zo'n 2400 hm per dag. Jawadde...;
Hemelvaartdag is de jaarlijkse traditie van les Cimes de Waimes, een MTB-marathon van 85 km, over 'slechts' (aldus Olivier) 8 bergjes, of Cimes, maar toch goed voor een 1800 hm;
Met een recordaantal inschrijvingen van 925 deelnemers op de langste afstand van 85km beloofde het een hectische bedoening te worden, zeker met bijkomend een recorddeelname op de kortere afstanden over 45 en 65 km op hetzelfde parcours. Onderweg kwamen de afstanden samen, zodat de 85km achteraan het deelnemersveld van deze kortere afstanden belandde. Geen sinecure, zo bleek, en slalommen buiten de ideale lijn als gevolg.
De hevige regenval van de dagen vooraf zouden onze opdracht zeker niet makkelijker maken. De Hoge Venen houden het vocht goed vast in de ondergrond, dus zeer zompige stukken als gevolg. Na halfweg, de steile klim naar het skistation van Ovifat, zouden we dit over een kleine km bovenop Botrange kunnen ervaren. Een geluk dat de assen van onze 29er wielen wat hoger steken, maar het slijk kwam bijna tot aan de assen. Een aanslag op het materiaal;
De dag zelf was zeer zonnig, echter nachtvorst maakte de kledijkeuze alsnog moeilijk. Het was zeer koud aan de start met de koude mouwen en broek, maar na de startklim zouden we het snel warm hebben.
Olivier, Dirk, Jan en Bert stonden goed vooraan in de start. Wim, en Beny stonden iets verder in de eerste startbox;
Na de eerste Cimes was een groffe schifting al gemaakt. Olivier ging zeer vlot mee met de kop van de wedstrijd. Bert en Jan volgden in een achtervolgende groep. Dirk volgde iets verder, met Wim en Beny;
Na samenkomst van de verschillende afstanden verlies je echter snel zicht op de posities in de wedstrijd. De sponsor wist ons onderweg wel met de nodige woorden te bevoorraden.
Na een sterke prestatie in de Wallonia Cup kon Olivier ook in het marathon-gebeuren zijn goede vorm etaleren. Hij finisht 4e algemeen, en als 3e elite. Een zeer puike prestatie in deze zeer sterk bezette marathon. Verder een zeer puike prestatie van de ploeg met 3 man bij de eerste 50 op een kleine 1000 deelnemers! Waar zouden we stranden in een eventueel ploegenklassement?
12 mei stond de 5e manche van de Merida Wallonia Cup op het programma in Ouren; Olivier heeft een goed klassement te verdedigen, en stond dus gemotiveerd aan de start. Geen probleem voor onze Olivier. Altijd de rust zelve, maar koelbloedig in het resultaat. Een schitterende 2e plaats bij de elite als resultaat.
Gery deed al niet veel slechter met een 4e plaats bij Masters2. Het podium komt in zicht;
Proficiat Olivier en Gery!
....
Ergens tussen Westerlo en Huy 2 ijverige mannen aan het trainen voor zo'n ritje van 200 km...
