4 Bikes Mtb Team aan de start , in Belse
Bossen van Geel , voor een wedstrijd van 4 uren .
Bert Vc , Bert V en Wim S stonden op1 Maart hier aan de start , voor deze
aflossingskoers .
Wat hier heel belangrijk was , is de
strategie die we moesten uitzetten , want er mocht maar 1 wissel per persoon
gebeuren . De organisatoren wisten de start ook om te zetten , in een Le Mans
start , 500 meter lopen , naar uw mtb . Bert V nam deze start , lopend naar
zijn mtb , maar had de laatste meters wat last van zijn beenstukken , die toch
bijna op zijn schoenen hingen Bert V kwam hier ongeveer als 20 ste aan zijn
mtb , maar bij het passeren van de 1 ste ronde , zagen we dat Bert V zich aant
amuseren was op dit parcour , en kwam als 1 ste door , met een kleine
voorsprong op een groepje met 4 rijders . Bert V kon deze voorsprong mooi
uitbouwen , ronde na ronde , met zelfs toptijden ten velde gereden.Na 1.5 uur , nam Bert Vc over die toch
probeerde om een mooi tempo te onderhouden op dit parcour . Maar door de
strategie van de 2 de ploeg in rangschikking , kwam deze samen met Bert Vc te
zitten en paar ronden samen te rijden . Deze sterkere ploeg nam het initiatief
over en ging naar de 1 ste plaats . Hier gingen we dan het laatste 1.15 uur in
met Wim S , die zich mooi vergezelde in een groepje , waar hij toch het meeste
kopwerk van deed . Wim S kon hier een mooi tempo aanhouden en bleef de 3 de
ploeg in rangschikking mooi voor . Wim S en zijn team eindigden hier op een
mooi verdiende 2 de plaats in de Belse bossen , waar een glaasje cava mocht op
gedronken worden .
Eerste etappe van deze
6 dagen, en dus toch wat benieuwd hoe alles zou lopen. Vooreerst willen we ons
seizoen voorbereiden en niet teveel risico nemen. Alles op zijn tijd aan de
start, een typisch spaanse nonchalance, maar prachtig weer metzo een 20
graden! We waren zeer goed vertrokken. Zowaar na 6 km pakken we zelfs even de
kop van het 700 koppige deelnemersveld! Niet voor lang, want verderop gaat het
tempo de hoogte in bij de eerste bekliming, als de profs overnemen. Jan
verteerde de intervallen op de eerste klim zeer moeilijk, en het duurde even om
terug in het ritme te komen. Technisch uitdagende afdalingen en knappe trails
volgen elkaar snel op, en op de volgende beklimmingen komen we beter in het
ritme, ondanks weerspannige ruggen, na een vermoeiende reis gisteren. In de
laatste afdaling rijdt Jef lek. We trachten eerst bij te pompen en hopen dat de
latex zijn werk doet, maar iets verder op moeten we alsnog een binnenband
steken. 2 stops, en dus een hoop volk over ons heen. Uiteindelijk 61e aan de
finish. Benieuwd hoe
het de volgende dagen zal lopen...
Dag2:
Gorillas in de mist... Na een dag vol zon, nu regen, koude, en sneeuw!
Opletten geblazen in de afdalingen. De ene glijpartij na de andere, en modus op
overleven. We hadden geluk dat we laatste minuut ons regenjasje nog hadden
meegenomen, want anders was onderkoeling nabij. Jan
blijft zeer veel hinder ondervinden van de rug, en het hindert om voluit kracht
te zetten. De brillen vol modder, maakten het zicht moeilijk, maar zonder bril
kwamen de lenzen van Jan vol te zitten, en aan de aankomst was er lichte paniek
toen de ogen niet vrij te maken bleken. Met een aantal bekers water in de ogen
kwam het zicht stilaan terug. Jef echter rijdt hier zingend op zijn fiets rond.
Sven Nijs wees gewaarschuwd voor het komende seizoen! Met een 45e plaats aan de
finish waren we weltevreden. Al dat kuiswerk nadien, hield ons de rest van de
dag en avond bezig...
Dag 3:
Geen foto vandaag, maar
zet even Lord of the Rings op, en denk ons erbij, want zo prachtig was
omgeving, zo uitdagend de rit. Fantastische single tracks, onmogelijke
beklimmingen, en oude Romeinse klinkerwegen als afdaling. Dit was mtb van de
hoogste plank! Zeer goed gestart vandaag. We konden goed opschuiven, maar een
losgekomen manivel bij Jan, zet ons weer aan de kant... Ondertussen is dit nogniet
opgelost, dus hopelijk morgen de man met het juiste gereedschap nog tegenkomen,
of het zal moeilijk worden om te starten. De kick na een afdaling nam Jef te
letterlijk toen hij deze kick tegen de grond zocht. Schaafwonden, en kledij
gescheurd als gevolg, maar zonder verdere erg. In de finale nog een klim van
Helmsdeep uit de film te overwinnen... Jan ligt hier deze nacht nog van
wakker... de blokkage in zijn rug, wordt niet echt beter, vooral op die zeer
steile stukken. Spijtig, want op de grote molen, kunnen we tegen die springveren,
wel het verschil maken lijkt ons. 51e aan de finish. De stad Cordoba heeft ons nog niet bekoord, maar
des te avontuurlijker. Parking vinden is echt een challenge, tenzij akkoord met
de plaatselijke maffia... Verder wist je dat elke Carrefour in Spanje identiek
is? Echt
opmerkelijk... benieuwd naar morgen...
Dag 4:
Met een klein hartje
opgestaan, na een zeer drukke dag gisteren. Pas laat in bed kunnen kruipen, en
op de koop toe hadden we beiden een slechte nachtrust. Op tijd opgestaan, en op
tijd vertrokken, want een nieuwe locatie vandaag op de universiteit van Cordoba, en bovendien moesten we nog iemand
vinden om het cranckstel van Jan zijn fiets te maken, wat uiteindelijk zou
lukken. Na en goede start, schakelden we iets sneller dan de voorbije dagen op
een eigen comfortabel tempo, met succes, en wisten we langzaam van groepje naar
groepje te rijden, zonder eigen verval. De rug van Jan hield beter stand dan de
voorbije dagen, mede dankzij de welgekomen duwtjes va Jef onderweg op de
moeilijkere momenten... Dat zou een opslag verdienen volgens Jef, maar de week
is nog niet om, aldus Jan... En zo bleven we opschuiven, en kwamen we zelfs
tussen enkele profteams te zitten! Uiteindelijk finishen we op een 29e plaats,
na eens een dag zonder pech. Vanavond kon Jan uiteindelijk de knobbel in zijn
rug nog onder handen laten pakken door onze Spaanse masseur die we gisteren in
het hotel hebben ontmoet. Een deugdzame ontmoeting! GraciasAntonio
Garzon Gascofor the massage!
Dag 5:
Vandaag de dag gezellig
begonnen met een Belgisch onderonsje. Man met ervaring Patrick Wouters
waarschuwde ons voor de Wall of Death vandaag, een super steile afdaling met
losse stenen. Afstappen is geen optie, want te voet zelfs niet te doen, maar we hebben het goed overleefd, net als de andere
Belgen... Verder een super sterke Jef weerom, en ook Jan had de beste dag van
de week. Zeer snel opgeschoven na de start, en na een kleine 10 km zitten we
tussen de mensen van gisteren. Na 15 km moesten we over een 2 tal km te voet
over een lading rotsen klauteren, wat geen lachertje was voor de rug, en verder
na de beruchte Wall, was er een vlakker stuk, waar Jef de Spanjaarden in het
wiel even leerde fietsen. Goed dat we niet alles verstaan... Het tweede deel
was voor ons gemaakt, en we schoven verder op naar top 25. We hadden het goede
ritme te pakken, tot we naar het einde toe wat fouten begonnen te maken, door
verkeerde sporen te kiezen, en uiteindelijk aan de kant stonden met een platte
band. Gans de week ons leven geriskeerd op de technische trails, en dan rijden
we lek op een borduur... Domme pech, tijdverlies en ritme gebroken.
Uiteindelijk 40e plaats aan de finish. Er zat zeker meer in, en dat goede
gevoel houden we over, na weer een prachtig parcours.
Dag 6:
Vandaag gundrill,
banden vervangen...Beeld van de de dag spreekt boekdelen. Tot 3 maal toe lekke
band vandaag bij Jef. Verder weerom cranck van Jan losgekomen.... Snelle start
genomen, en we konden zeer snel posities goedmaken tot onze beste positie van de week, tot de eerste steile klim. Zoals
vele klimmen vandaag moest er gewandeld worden, en dat voelde pijnlijk aan de
kuiten. 1e lekke band iets verder. Ritme nadien terug zoeken, maar nog geen man
overboord. 2e platte band... eerste vloekpartijen, en doelen bijstellen. 3e
platte band ... knop omschakelen op toertocht tempo en rustig de rit zingend
uitgereden. Het kan beter, maar het kan zeker ook slechter. Ondanks de vele
pech deze week, was het een super ervaring. Eerste doelstelling was om de
conditie bij te scherpen, en gezien het beter wordende gevoel de laatste dagen
is dit zeker geslaagd. We hebben verder veel plezier gemaakt, en vele mensen
leren kennen. Fantastisch als je voor de start en onder de rit veelvuldig
begroet wordt door collega Denen, Italianen, Spanjaarden, Welshmen, ... Op naar het volgende avontuur!
22 tem 28
februari starten meer dan 700 bikers in de Andalucia Bike Race tussen Jaén en
Cordoba in het zuiden van Spanje. In teams van 2 bikers worden 400 km over 6
etappes gespreid met een aantal pittige hoogtemeters, ter voorbereiding op de
rest van het seizoen. Onder dit internationale geweld startten een aantal
Belgische duos, waaronder een gelegenheidskoppel voor Vanomobil - 4 bikes, met
regerend belgisch FUN-kampioen, Jef Beyens, en Jan Verboven. Naast zijn
overgang naar de elite-categorie, betekent dit voor Jef ook een nieuwe intrede
in het marathon en meerdaagse MTB-gebeuren. Jan heeft met deelnames aan de
crocodile trophy, en transalp reeds meer ervaring in dit gebeuren, en zal alle
zeilen bijzetten om Jef te introduceren in dit zware werk;
Een
uitgesproken ambitie heeft dit duo niet, en hun focus ligt in eerste instantie
op de voorbereiding van de rest van het seizoen, maar stiekem hopen ze op een
aantal knappe prestaties. Na een uiterst succesvol seizoen in de FUN voor Jef,
is deze race een ideale motivatie in de rustigere wintermaanden om goed
voorbereid het nieuwe seizoen bij de Elites aan te vatten. Jan heeft zich via
een resem winterduathlons doorheen de winter getraind om in conditie te
blijven. Een korte knieblessure zette hem in de maand december wel even aan de
kant, maar de milde maand januari liet hem toe om deze achterstand op te halen;
Jef:
Wij zijn
collegas op het werk, en zien elkaar dagelijks. Alsnog echter, was er ondanks
vele plannen en beloften, weinig tijd om samen te trainen en aan wedstrijden
deel te nemen. We leken steeds een ander programma te rijden, en komen elkaar
zelden tegen op wedstrijden
Jan:
Vorig jaar
reeds hadden we dit idee om samen eens een rittenwedstrijd te rijden, maar
gezien Jef focust op de klassementen, was er tijdens het seizoen weinig kans om
dit georganiseerd te krijgen. Deze rittenwedstrijd in februari, voor aanvang
van het seizoen was een ideale kans
Op en rond het mooie domein van Camping Floreal in Lichtaart stond een goed gevuld programma, met een MTB-race over 21 km in de voormiddag, een duathlon van 3-21-3 op de middag, en een jogging-competitie in de namiddag. Knap initiatief van de triathlonvereniging van Herentals;
Het parcours ging gedeeltelijk over het vaste veldritparcours met enkele korte nijdige zandduinen, en aansluitend een gedeelte van de vaste Bloso-toers langsheen de bekende singletrack richting grote baan, de vervaarlijke zandput, en op en af de veelvuldige heuvels. Niet te onderschatten parcours om buiten het actieve seizoen tussendoor te nemen. Een aantrekkelijk parcours geeft aantrekkelijke namen aan de start. 2 broederparen van het team aanwezig, met de gebroeders Van Vlasselaer in de MTB-wedstrijd en de gebroeders Verboven in de duathlon;
De MTB-wedstrijd was sterk bezet, met een knap podium, waarin Joris Massaer voor Nico Berckmans en Davy Huygens mocht plaatsnemen. Sven kon kort bij de top op plaats 10 plaatsnemen, en Jurgen wist net de top 20 op plaats 19 te beëindigen;
Jan en Bert startten in de duathlon, samen met de duo-teams. Jan neemt bij aanvang van het lopen de kopstart, en wist op het einde van de eerste run samen met Nick Baelus de kop te nemen in het MTB-gedeelte. Bert kon als 15e aan het MTB'en beginnen. Op het einde van de laatste MTB-ronde blijft de ketting van Jan steken, en diende hij Nick Baelus alleen te laten op kop. Bert was dan reeds teruggekomen naar een 4e plaats! Ondanks een sterke loopronde op het einde mistte Jan enkele seconden op de eerste plaats. Hij wist 3e inclusief de duo's te finishen, en 2e bij de solo's. Bert wist een moeilijke laatste onderdeel nog min of meer te handhaven en strand op een 6e plaats bij de solo's;
Sven: 10e - MTB; Jurgen: 19e - MTB;
Jan: 2e - duathlon / 1e elite; Bert: 6e - duathlon / 5e elite;
We krijgen antwoord wie het hardst moet werken op een tandem. Blijkbaar de man vooraan. De man achteraan moet maar volgen.... 53 km beuken tegen de wind, en daarna een goed pintje gaan drinken;
Niet de winnaar was in beeld, maar wel onze Beny. Mooi gedaan!
Het weekend voor wapenstilstand is wordt jaarlijks de winterduathon in Reusel georganiseerd rond 'den Ouwe Brandentoren', op de Peelse Heide. Deze wedstrijd geldt als finale voorbereiding voor heel wat duathleten met het oog op de 'Hel van Kasterlee' één maand later, en is één van de weinige lange afstands-offroad duathlon, met 15 km lopen - 60 km MTB - 7.5 km lopen;
Een ganse week regen, en dat betekent een zeer zware omloop. Had ik al gezegd een zeer zware omloop? Het eerste lopen was reeds plassen overspringen, modderpoelen ontwijken, maar dit was onhoudbaar. De volgende ronden met toeslaande vermoeidheid was er geen ontwijken meer aan. Nat en vuil zou je toch worden.
Vanaf de start werd reeds flink de pees erop gelegd. 4 man scheidde zich af, waaronder één duo-team, en 3 sterke solo's, man van het jaar Seppe Odeyn, en een sterke Bart Borghs en Rik Thijs. Ik volgde na het lopen op 1.5 min op een 4e stek.
Door de natgeworden kledij voelde het zeer fris op de fiets. Ik kon snel afstand nemen op plaats 5 en 6, maar de koude op de spieren verhinderde om in een goed ritme te komen de eerste ronde. Op het einde van de eerste fietsronde kon ik een windvestje aannemen en dit zorgde voor opwarming, en terug een goed ritme. Het parcours was elke ronde onvoorspelbaar, met modderpartijen die deels te voet diende genomen te worden. Had ik al gezegd dat het een zeer zware omloop was? Ik kwam beter in het fietsritme en kon terug tijd terugnemen op plaats 2 en 3, maar dichter dan 1.5 min kon ik niet meer komen;
Het laatste lopen was puur karakter, want kracht en fysiek was volledig in de modder blijven liggen. Met krampen de laatste 7 km aflopen, half wandelend, en 2x stretchend, uiteindelijk zeer voldaan toch nog 4e kunnen finishen.
Dit was geen superdag. Nooit echt goed in het ritme geraakt door koude op de spieren. Iets te scherp getraind?
Ondergetekend, Jan...
Een uitdaging, zeker weten. Nieuwe remblokken vrijdag gemonteerd. Niets van terug te vinden...
Een jaarlijkse traditie in Olen met de winterduathlon op domein Teunenberg, daar waar in de zomer ook de 3u en ATB wordt georganiseerd. 2 duathlonwedstrijden op het programma. 4 bikes MTB team staat in beide wedstrijden paraat; Bert Vc zou met een collega-loper aanvatten in de duo-race, waar Bert zijn beste geeft op de MTB; Jan en Dirk vatten aan de solo-categorie;
4.5km lopen, 24 km MTB, en 3 km lopen op het programma. Het anders vlot berijdbare, maar toch wel technische circuit is door de veelvuldige regen helemaal ondergelopen. Single-tracks met het water tot aan de assen van de wielen. Nooit eerder gezien op dit anders snelle circuit. De duo-race liep reeds een half uur uit door tragere tijden, en dus werd de start van de solo met een half uur verlaat;
Bert amuseerde zich naar eigen zeggen hartelijk op dit ondergelopen circuit, en finisht op een 34e plaats in de duo-categorie;
20 afzeggingen van de voorinschrijvingen, maar toch nog 30 daginschrijvingen zorgen voor een knap 93-tallig deelnemersveld in de solo-categorie. De regen bleef ganse dag niet afwezig, en na de duo-reeks zou het parcours er zeker niet op verbeterd zijn;
Jan en Dirk vatten vol moed aan in de solo-reeks. Seppe Odeyn legt er bij de eerste loopproef direct de pees op, en komt met 1 min. voorsprong, met Jan reeds op een 2e plaats, aan in de wissel. Dirk situeert zich net bij de eerste 30;
Het was goochelen met bandendruk en bandenprofiel, en rechtblijven in die eerste ronde was de boodschap. Jan wist reeds snel steviger plaats te nemen op de 2e plaats en naderde kort tot bij Seppe Odeyn. Een snelle Micha Vandeneynde ging op en over Jan en dicht het gat naar de eerste plaats, op een moment dat dit voor Jan net te snel ging. Dirk wist toen reeds van een 27e plaats met een sterk MTB-parcours naar een knappe 12e plaats te fietsen. 24 km fietsen op deze ondergrond was niets te weinig...
In die posities werd ook gewisseld naar de 2e loopproef, en standgehouden. Seppe snelt in deze loopproef weg van Micha naar winst. Na Wetteren weerom 3e podiumplaats voor Jan in de najaarsduathlons. Dirk knap 12e in dit zeer sterke deelnemersveld
Houffalize Kompressor Cup - Belgium MTB Circuit #4
Eerste weekend van oktober betekende de 4e en finale manche van het Belgium MTB circuit. Een heropgeviste ouderwetse Houffalize-wedstrijd, waar menig mtb-er naar uitkijkt, echter de weersgoden waar niet direct gunstig gezind. Waar het de laatste dagen goed weer was, mocht het de nacht voordien niet zijn in Houffalize. Op een ondergeregend parcours zouden slechts een minderheid aanvatten op dit zware parcours...
Jurgen liet zich niet verleiden tot opgave en wist een knappe 4e plaats te bemachtigen in de masters 1!!
De Reuzen van Wetteren betekent voor Jan en Dirk de start van een najaarseizoen Winterduathlons. Als startwedstrijd kan deze wedstrijd echter tellen. Deze duatlon bestaat uit 12 km lopen, 55 km mountainbiken en nog een 8 km lopen! Niet van de poes, en ook het deelnemersveld is gerespecteerd, met een aantal nationale toppers uit het zomerseizoen, of in voorbereiding voor de komende Hel van Kasterlee.
Geen uitgebreide prijzentafel, maar zoals vooraf aangekondigd door de organisatie is dit een wedstrijd om de uitdaging, het avontuur, de unieke sfeer en beleving, en de ongelooflijke eer als je onder een prachtig aankomstboog tussen de 2 reuzen van Wetteren, en bemoedigende commentaar van Hans Cleemput volledig uitgeput neervalt ... Dit is het echte werk, hoewel je jezelf wat gek verklaart aan de start...
Onder een stralende zon werd de wedstrijd letterlijk op start geschoten in het zeer mooie sportcomplex in Wetteren. Bij loopgemiddeldes van 17 km/u scheidt zich reeds snel een kopgroep van dik 10 man af, waaronder ook Jan. Deze kopgroep brokkelt verder af, en met een achterstand van 1,5 minuut op 2 koplopers, wist Jan in een achtervolgende groep als 6e te wisselen. Dirk situeert zich dan rond een 30e plaats;
Vooraf veel discussie omtrent de juiste MTB-keuze op dit snel, maar hobbelig parcours. Jan kiest voor de stumpjumper met vaste vork. Dirk zou met de epic starten. Beiden lijken een juiste keuzen, want beiden snellen naar voor in dit deelnemersveld. Jan komt snel alleen op een 3e plaats tussen 2 duo's vooraan en achteraan. Dirk knokt zich een plaats naar de top 20. Na de eerste ronde komt Jan zelfs even dichter op de 2 koplopers, maar tegen 2 snelle mannen vooraan die goed samenwerken is het moeilijk tijd goed te maken. De voorsprong op positie 4 en 5 werd wel verder uitgebouwd. Met de vele tegenwindstroken alleen op kop, is het in de laatste 8 km lopen puur op karakter jezelf verder trekken, maar de 'onverwachte' 3e plaats voor Jan in dit zeer sterke deelnemersveld was een feit.
Dirk, vorige week nog knap 31e op het WK Cyclo in Trento, finishte eveneens op een zeer knappe 17e plaats!
Na een intense en hoogstaande strijd haalde uiteindelijk vice Belgisch Kampioen en 4e op het WK Xterra Kris Coddens, het met 30 seconden van Seppe Odeyn, in 2012 nog winnaar van de befaamde duatlon de Hel van Kasterlee. Voor Jan één van de mooiste podiums uit zijn sportieve carriere naast deze 2 toppers!
Eén week na het etaleren van de goede vorm in Grobbendonk, stond Bert in Retie als 3e laatste aan de start in de 'handicap' race in de A-klasse. Volgens rangschikking van het klassement moest elke deelnemer achtereenvolgens met tussentijd van 5 sec starten. Zodus met een 30-tal renners zou Bert reeds dikke 2 minuten op de eerst gestarte moeten goedmaken. Een helse inhaalrace dus, en een helse inhaalrace zou het ook worden voor de mededeelnemers. Bert kwam snel op stoom, en stoomde door naar een mooie winst ondanks de zware 'handicap'.
Retie was de laatste manche van de ATB. Is bovenstaand verhaal reeds een visitekaartje voor volgend jaar?
Sven en Jurgen stonden aan de start van de open categorie, en wisten een knappe 4e, respectievelijk 6e plaats in deze sterk bezette wedstrijd weg te kapen!
Het seizoen lijkt te vroeg ten einde...maar er is nog een mooi najaar ;-)
Bert: 1e plaats - A-klasse !! Sven: 4e - open categorie Jurgen: 6e - open categorie
Na de voorbije 2e plaatsen op de teamrelais van Westerlo en Olen was het tijd om vol voor de overwinning te gaan in de 10u van Grobbendonk. Bert en Jan hadden met collega-après bikers Kristof Wijckmans en Tom Wouters een evenwichtig team samengebracht om een evenwaardige strijd aan te gaan met het onverslagen BeFast cycling team, die met dezelfde ploeg autoritair de 24u van Westerlo, en de 6u van Kessel hadden gewonnen;
Nat, natter, natst, ..., het was regen geblazen de nacht vooraf en onophoudelijk ging dit verder de ochtend van de 10u. Het was alle hens aan dek om alles droog te houden, de 4bikes-Specialized tent in allerijl recht te krijgen, en verder te organiseren. De toer verkennen vooraf zat er dus niet in. Ondertussen wel bevestiging dat Micha Vandeneynde enkele toeren support zou geven met 2 beurtinvallen.
Bert zou als starter beginnen, met regenjasje aan. Een beetje chaotische start. Renners quasi onherkenbaar. Na 2 ronden wist Bert als 2e te wisselen, met reeds enkele tientallen seconden voorsprong op de belangrijkste concurrenten in deze strijd. Jan neemt over en diept de voorsprong meteen verder uit. Op korte tijd werd reeds afstand genomen van de rest van het veld. Het team was zeer evenwichtig met zeer stabiele rondetijden, zonder verval. Onder wisselende weersomstandigheden veranderde dit parcours keer op keer, dus was het wel opletten geblazen.
Na enkele uren bedroeg de voorsprong reeds enkele minuten, en dit werd niet meer uit handen gegeven...
Na de middag kon de zon de deelnemers en het parcours nog bekoren. Dit werd beloond met de snelste rondetijden op het einde van een zeer mooie 10u en eerste plaats voor team 4bikes !!
Nog een dikke pluim aan de organisatie om in deze omstandigheden een prachtig evenement neer te zetten. Knap werk!!
Na een korte pauze van een aantal weken stond 2e weekend van augustus weer geboekt voor een MTB-weekend van de ATB-kalender, op domein Teunenberg in Olen;
Zaterdag stond de 3H-challenge voor teams, en solo's op het programma. Zondag de traditionele ATB-crossen. We waren goed vertegenwoordigd op deze 2-daagse;
Bert en Jan hadden een joker ingeschakeld bij de team-aflossing op zaterdag, nl. kersvers belgisch kampioen Jef Beyens! Late inschrijving dus gans achteraan het pak te starten. De eerste 2 ronden waren op achtervolgen aangewezen, maar na 3 ronden kon Jef de sprong naar voor maken, en wist met het sterke team Bike-Inn een gat te forceren. Na enkele aflossingen kon Bike-Inn een kleine kloof slaan, maar na de kettingbreuk van Bert was het over voor de eerste plaats, en wisten we nog stand te houden voor een knappe 2e plaats!
Op zondag stonden Bert (Vancluysen) en David paraat voor de C-reeks in de ATB-cross. David wist in het begin van het seizoen enkele knappe resultaten voor te leggen, echter wegens afwezigheid in enkele voorgaande crossen was het nu op achtervolgen aangewezen vanuit de achterste startposities. Bert kon in het begin vooraan goed meedraaien, maar zag iets verder een hamertje op z'n hoofd slaan. David schoof nog goed op naar voor.
David: 16e; Bert: 29e;
In de A-reeks stond Bert (Verboven) na zaterdag terug paraat. Ook de voorgaande crossen gemist, en dus achteraan aansluiten bij de start. Het parcours laat weinig mogelijkheden om voorbij te snellen, in het korte bochten en chicanewerk, maar langzaamaan kwam de top-5 in zicht. Met 2 Belgische kampioenen, Jef Beyens en Danny Sleeckx, aan de start ging het zeer vlot vooruit vooraan. Spannende race met een uniek podium. Na Danny en Jef, kon Bert in de laatste honderden meters de 3e plaats meegraaien. Unieke foto dus met 2 belgische kampioenen!
1e weekend van Juli stond vroeger de 100km van kattenbos op het programma. Sinds een aantal jaren is deze knappe tocht veranderd in een chrono van 60 km met vrije start. Deze tocht doet de betere tracks van de streek alle eer aan, en is een zeer mooi tussendoortje om de benen nog eens los te zwieren, brede wegen, bochtige single tracks, korte hellingkjes, en natuurlijk het losse Lommelse zand. Bert en Jan stonden aan de start, en werken deze chrono samen af; Bert: 2e Jan: 4e;
Laatste weekend van juni staat garant voor een echte 'klassieker'. Een 24u rij je niet zomaar even tussendoor, en dus was het toch nog moeilijk een volledig team samengesteld te krijgen. Met 6 gemotiveerde zielen stonden we aan de start, maar een uitgesproken ambitie hadden we nog niet. We zouden ons goed amuseren!
Na enkele ronden was het reeds duidelijk dat BeFast weinig in de weg kon gelegd worden voor de 1e plaats, maar hierachter bleek alles nog mogelijk. We streden onverwacht zelfs mee voor de 2e plaats! De ambitie werd wat bijgeschroefd en enkele snellere rondjes werden afgelegd. We probeerden zo lang mogelijke beurten af te leggen om tussendoor zoveel mogelijk rusttijden te hebben;
Na elke aflossing veranderde het parcours. Daar waar zaterdag nog enkele vettige modderstroken te doorploeteren waren, werd het parcours op zondag sneller, met de goed aanwezige zon. Ondanks de steeds zwaarder aanvoelende klim op het domein Merode, werden de snelste rondetijden op zondag geklokt op het einde van de 24u;
Het weer zat volledig mee. We hadden een prachtige standplaats, met uniek uitzicht op het riet. De catering was mooi verzorgd door Bert VC, en overnachting werd mogelijk in de geleende mobilhome van onze sponsor. Zondags kwam Gerry onze beentjes nog eens loswerken. De omkadering was dus dik in orde! We hadden 's nachts een ronde kunnen nemen op de 3e ploeg en wisten gecontroleerd onze rondjes af te werken;
Ondanks de prachtige sfeer was er tussentijds een discussiepunt ontstaan. Hoewel we overtuigd op een 2e plaats met 1 ronde voorsprong op het 3e team op zondag uitreden, werden we uiteindelijk 3e geklasseerd, met enkele minuten achterstand? Verder bleek het 2e team zelfs nog 2 vervangende teamleden ingeschakeld te hebben. Tijdsregistrant en organisatie was nog in discussie terwijl podiumceremonie verder liep.
Een ongelukkige en zeer te vermijden discussie in een nochtans prachtig evenement, waar nochtans niets mee te winnen of te verliezen valt. De reglementen zijn nochtans duidelijk en eenvoudig. Een 24u rij je met een team van 6 personen (en dus niet met 8), en de ploeg met de meeste ronden wint. Onze 2e plaats hadden we dus zeer verdiend!
Ondanks de oneerlijke tijdsregistratie hebben we er toch een gezellig en competitief weekend van gemaakt! Een top 10 plaats hadden we in gedachten, en een podiumplaats is het geworden! Onverhoopt, en een geweldig team!
The Beast of the East - Raid des hautes Fagnes... of toch wel één van de zwaarste MTB-marathons in ons landje. Voor deze jubileumeditie hadden ze de mooiste tracks van de laatste 15 jaar bij elkaar gezocht. Het 'snellere' glooiende tussenstuk zat eveneens vol uitdagende tracks en de finale werd wat verlengd met het nieuwe stuk van vorig jaar. Breng daar de mindere weersomstandigheden bij, en je begrijpt dat dit een zeer zware tocht zou worden. Gemiddeld zou iedere deelnemer ruim een uur langer nodig hebben dan vorige jaren...
Bert, Jan, Beny en Wim staan aan de start van deze 'koniginnenrit' over 115 km! Er werd niet te voortvarend gestart. Zo snel mogelijk je eigen ritme vinden, want meer dan 6u werk voor de boeg. Doseren vanaf de eerste klim, en verstandig blijven eten en drinken, om niet volledige dood te gaan ...
Bert kon redelijk goed meeschuiven vooraan. Jan volgt iets later. Beny en Wim zochten hun tempo. Hoe langer de wedstrijd, hoe beter Jan erin komt, en terug bij Bert kan aansluiten. Samen schuiven ze nog een tiental plaatsen op, goed voor een 21e en 23e plaats! Beny en Wim presteren ook zeer sterk in deze lastige editie op een 69e en 85e plaats! Mooi ploegenklassment!!
Jan: 21e; Bert: 23e; Beny: 69e; Wim: 85e;
In functie van het XC werk zocht Jurgen de kortere afstand op. Hij startte op de 65km en wist 55e binnen te komen;
De Hagelandse chrono is ook een jaarlijks wederkerende klassieker. 85km chrono over alle mogelijke tracks in Langdorp, Testelt, Rillaar, Aarschot, tot Tielt-Winge en terug. Een niet te onderschatten tocht, en parcourskennis is gewenst om je chrono goed te kunnen indelen. Met een nieuwe startplaats dit jaar zou dat wel eens moeilijker kunnen zijn... Het is altijd een beetje gokken op het juiste startuur om zoveel mogelijk vrije baan te hebben;
Olivier en Bert wisten elkaar bij de start te vinden, en planden samen met meervoudig winnaar Erik Peeters en Jan Gettemans te starten. Het tempo lag zeer hoog van bij aanvang voor die goede tijd. Olivier moest door zadelbreuk de rol lossen, en iets later viel Bert ook op zijn eigen tempo terug; Winst voor Erik Peeters. Bert finisht nog op een knappe 6e plaats; Verder ook Wim en Matthias aan de start, en wisten deze chrono knap af te ronden;
Ook zondag na de debatten in Bolderberg waren we reeds vertegenwoordigd, ondanks de sneeuwpartij die nacht ervoor;
Sven startte als MTB-er in de duo-duathlon in Hofstade. Het was bang afwachten na de zware wedstrijd in de kou van Bolderberg, echter zondagochtend voelden de benen dan toch niet zo zwaar aan als verwacht. De wedstrijd bestond uit 3.1 km lopen, 19 km MTB en 3.1 km lopen. Zijn looppartner was vrij goed gestart en kwam als 8ste loper de wisselzone binnen en dan kon Sven aan de inhaalrace beginnen. Hij wist uiteindelijk als 2de fietser in de wisselzone te komen en zijn loper kon stand houden, waardoor ze op een mooie 2de plaats geëindigd zijn!
Matthias (Vanspringel, want we hebben er 2) startte zoals vorig jaar in de Classique D'Alphen. Alphen was dit jaar in de sneeuwversie, in tegenstelling tot het F1-circuit vorig jaar, maar bleek nog goed bereidbaar. Er was wat minder volk te noteren dan vorig jaar. Matthias finishte in zijn opener als 40e van de 160.
Waar zijn we dit weekend niet geweest? Goed bezig!!
Slechts een korte week na de zware wedstrijd in Asse, stond reeds de
volgende duathlon op de lijst in Bolderberg, na de traditionele MTB-opener in
Limburg;
Onze vaste duathlonploeg 'Jan, Dirk en Bert' stonden opnieuw aan de start op de
'Kluis'.
2.8 km lopen, 5 rondjes van 5 km MTB, en 2.8 km lopen. 3 stevige kuitenbijters
in de MTB toer, echter na de vriesdagen van de voorbije week lag het parcours
er snel en kraaknet bij. Poetsen zal er niet aan te pas komen;
Er werd onderling nog nagepraat over de zware Asse-wedstrijd, en Dirk en Jan hadden
afgelopen week een aantal vervelende ziekte-dagen doorgemaakt. Zodus, de nodige
vraagtekens speelden op;
Er werd weer stevig de pees opgelegd bij het eerste lopen. Na een km weet je
reeds hoe ver je conditie zit, en vallen reeds de eerste breuken in de groep.
Jan probeerde even mee te glippen met Seppe Odeyn en Paul Embrechts, maar
verder in dit lopen moest hij alsnog een gat laten en kon toch als 3e de wisselzone
bereiken.Bert en Dirk volgden rond de 30e plaats, enkonden hun remonte beginnen
inzetten. Na een knappe inhaalrace wist Bert binnen de top 10 het laatste
looponderdeel aan te vatten. Dirk volgde niet veel later. Beiden zouden in
elkaars buurt op plaats 12 en 13 finishen;
Jan werd in het MTB-onderdeel van zijn verkoudheid ontdaan door de snelle Micha
Van Den Eynde, en werd zo nog verwezen net naast het podium;
Sven, Jurgen, en Wim vertegenwoordigden onze kleuren dan weer in het MTB-deel
vooraf. De wedstrijd verliep vrij goed voor Sven met een goeie start waardoor
hij vrij goed vooraan zat. Na de 1ste klim trokken ze nog eens fel door en
voelde hij dat het tempo te hoog was voor hem. Hierdoor kwam hij in een ander
groepje terecht waar het tempo iets lager lag,
zodat hij finaal op een 21e plaats eindigde. Jurgen en Wim volgden iets later
op een 29e en 62e plaats.
17 februari stond opnieuw een duathlon op het programme in Asse. Met Jan, Bert en Dirk aan de start waren we reeds goed vertegenwoordigd in onze kleuren op deze zeer sterk bezette wedstrijd. Met een kleine 200 man, duo's inclusief, stond men aan de start!
Asse? Zeer, zeer heuvelachtig met zware kleigrond. Na de regenval van de voorbije periode waren zelfs de betonbanen overspoeld met de klei. De organisatie achtte het, waarschijnlijk wijselijk, om het MTB-parcours met 1.5 km in te korten per toer. Toch bleef er voldoende spektakel over om zwaar af te zien, met grote individuele tijdsverschillen als resultaat.
2.5 km lopen, 23 km MTB, en nogmaals 2.5km lopen bleven op het programma. Had ik al gezegd dat het heuvelachtig was? Zelfs het lopen was redelijk bergop;
Er werd stevig gestart met deze uitgebreide groep. Windop, en bergop ontstonden de eerste breuken in deze groep, en na 2 ronden kon er gewisseld worden na de fiets. Jan kon als 12e wisselen, en Dirk en Bert volgden op een respectievelijke 51e en 65e plaats. Voor Bert zou dit de eerste Duathlon-ervaring worden sinds jarenlange loopactiviteit-afwezigheden. Benieuwd hoe ver hij hierin zou geraken...
Niet te fel en direct forceren in het MTB, want dat betaalde zich op dit parcours snel terug. Ieder van ons kon echter veel terrein goedmaken op vertrouwd MTB-terrein. Had ik al gezegd dat het heuvelachtig was? De eerste 3 waren een klasse sterker. Met Seppe Odeyn op kop, winnaar van de Hel van Kasterlee 2012, was er weinig weerstand te bieden aan deze eerste beren. Op alle vlakken, lopen en MTB, waren ze sterker. Hierna volgde echter reeds Jan, samen met Nick Baelus in het MTB terug gekomen op plaats 4 en 5!
De modderbrij veranderde het parcours ronde na ronde. 2 stroken werden onherroepelijk tot loopstrook omgevormd tijdens het MTB.
Bert en Dirk waren tijdens het MTB reeds in elkaar buurt gekomen, en wisten richting top 20 te fietsen. Knappe remonte!
Tijdens zo'n duathlon is het altijd wel uitkijken naar dat laatste loopdeel, echter eens je hieraan begint lijkt hier weer geen einde aan te komen. Die laatste overgang is er eentje voor de mentale weerbaarheid. Goed lopen doe je hier zelden, al weet je niet wat je echt nog voelt, zeker niet na deze zware MTB-rit;
Jan finisht knap 6e algemeen, 5e individueel, en als 4e senior; Bert in zijn eerste duathlon wist als 20e algemeen, 15e individueel en als 10e senior te finishen; Dirk finisht niet veel later als 23e algemeen, 17e individueel en 12e senior;
Moest er een ploegenklassement zijn, we zouden dichtbij zijn. Als MTB-ploeg in de duathlon-wereld... mmmm;
Het eerste weekend van februari is meteen de start van het nieuwe jaar met een mooi initiatief op de Lilse Bergen, op het parcours van de BPOST BANK veldrittrofee. Op de dag dat Sven Nys zich wereldkampioen wist te kronen, stonden Jan en Bert aan de start van respectievelijk de duathlon en de MTB-wedstrijd;
Het domein is welgekend uit de betreffende veldritwedstrijd, en leek aanvankelijk een hapje. Echter de combinatie van de koude stevige wind, zuigende zandgrond, korte nijdige bochten en hellingkjes waren niet te onderschatten. De duathlon-rit zou slechts 9 km bedragen, en de MTB-rit slechts 18 km, maar zo vroeg op het seizoen op dit onderschat parcours maakten de wedstrijden zeker lang genoeg;
De duathlon verliep eerst met een preselectie-wedstrijd. De eerste 30 mochten nadien starten in de A-finale, die slechts een uurtje later volgt. Tactisch en behouden starten dus in het eerste deel.
Er werd toch stevig gestart met het lopen om zo snel mogelijk uit de drukte weg te zijn, maar eens de posities wat verdeeld, was het relatief uitbollen in deze eerste preselectie. Jan kon makkelijk met de eerste groep rondrijden, en zich als 4e te kwalificeren voor de A-finale;
In de finale stonden alle favorieten scherp op de eerste rij. Er werd zeer snel gestart met het lopen en Jan wist de eerste honderden meters de groep te leiden. Geert Lauryessen wist na het eerste lopen reeds een gat te slaan en zag men niet meer terug. Achter Geert was niets beslist, echter Jan kon onder het beukwerk van Paul Embrechts er niet in slagen om dat laatste gat naar de achtervolgende groep op de leider te dichten. De stroken wind op kop alleen, maakten het verschil. Jan wist na de achtervolgende groep op een 5e plaats te finishen;
Nadien stond de MTB-wedstrijd op hetzelfde parcours op het programma. Niet teveel deelnemers zodat de preselectie hier wegviel, maar men wel een aantal ronden extra kreeg in de finale-wedstrijd. Bert pakte vanop de eerste rij quasi de kopstart, en trok vanaf de eerste ronde meteen stevig door. Een lange solo leek reeds in de maak, echter in de 2e ronde kwame er een 7-tal man alsnog terug aansluiten. Het was continu haasje over in deze groep tot op 2 ronden van het einde Tom Vervoort met een lange forcing de kopgroep uit elkaar reed, nadat Bert reeds vooraf een aanta stevige beurten had doorgetrokken. Met 3 wisten ze weg te rijden. Glen Thys stak bij het einde van de voorlaatste ronde voorbarig het zegegebaar naar boven, maar had wel teweeggebracht dat Bert de rol vooraan moest lossen. Tom Vervoort nam van Glen over en reed solo naar de zege. Bert kwam nog zeer sterk opzetten in de laatste rond, en kon in de laatste hectometer zich alsnog naar de 2e plaats spurten. Eerste podiumplaats was al binnen;
