|
Ik ben geboren om moeder te worden.
Van kleinsaf aan was dat mijn allergrootste wens.
Elke keuze die ik in mijn leven gemaakt heb, is in functie hiervan gebeurd. Of met dit in het achterhoofd.
Ik heb nooit moeten twijfelen. Omdat ik diep vanbinnen wist wat ik wilde.
Ik ben moeder geworden.
Ik ben er volledig voor gegaan. Vier kinderen op een dikke zes jaar tijd. Negen jaar lang thuis om er voor hen te zijn. Ondanks alle kritiek en soms zelfs minachting.
Grenzeloze moederliefde, onbeschrijfelijk mooie momenten, diepe ontroering, innige vreugde, gelukzalige gebeurtenissen,
maar ook fysieke uitputting, onmogelijke situaties, mentale leegheid, dagdagelijkse sleur en onbereikbare idealen. Niemand kan je ooit voorbereiden op wat het moederschap allemaal met zich meebrengt. Op hoe het ècht is om moeder te zijn. Dag in, dag uit.
Ik ben moeder. Tot vier maal toe.
Ik voel me rijk.
Ik voel me trots.
Het leven is gul voor mij.
Ik ben ongelooflijk dankbaar die taak te mogen vervullen, waarvan ik weet dat het mijn levenstaak is... mijn kinderen te mogen begeleiden op hun weg naar volwassenheid.
Met vallen en opstaan. Met hoogte- en dieptepunten. Met ups en downs. Met gevoelens van succes, maar evenzeer met gevoelens van diep falen.
Ik blijf moeder.
Voor altijd.
Supporter op de eerste rij.
Grootste fan.
Vertrouwenspersoon.
Raadgeefster.
Redder in nood.
Net zoals jij,
allerbeste
mama van mij...
Dankjewel aan iedereen die samen met mij deze weg bewandelt.
Dankjewel in het bijzonder aan de echtgenoot, die mij neemt zoals ik ben.
Trien
|
