De zomervakantie nadert zijn einde. We noteren 29 augustus. Een zalig zonnige zomerdag.
De vier kadetten zijn thuis. Alle sportkampjes zijn leuke herinneringen geworden.
De kinderen genieten van het nu. Van de warmte, van het zwembad, van de buurkindjes, van hun zelf verzonnen spelletjes.
Ruzie is er vandaag niet bij. Daar verspillen ze hun tijd niet aan.
Toch laat de barometer enkele schommelingen zien.
Er hangt nervositeit in de lucht.
De geur van veranderingen.
Nel verlaat weldra haar gekende pad. Ze springt een nieuw avontuur tegemoet. Sportschool. Internaat. Ver weg van huis en helemaal alleen.
Morgen rijden we naar ginder om haar kamer in te richten. Dan komt ze mogelijks ook te weten wie haar kamergenoot zal zijn. Spannend...
Toon en Abel verlaten hun gekende school. Vrijdag beginnen ze met een nieuwe lei in een nieuwe omgeving waar lesgegeven wordt op een nieuwe manier. Spannend...
Kato verandert niet van school. Voor haar wijzigt er het minst. Een jaartje hoger, mogelijks wat verschuivingen binnen de klasgroep... daar zal ze het mee moeten doen. Helaas. Haar motivatie om te starten is namelijk ver zoek. Heel ver. En dat laat zich voelen...
Terwijl ik dit alles neerschrijf, voel ik de barometer bewegen.
De spanning wordt tastbaarder.
Althans, hier binnen.
Buiten zijn mijn vier kinderen aan het spelen. Samen met de buurjongens. En een vriendinnetje. Ze genieten van de zon. Ze genieten van de zomer. Ze genieten van de vakantie. Ze genieten het nu.
Dik tijd voor mij om ook naar buiten te trekken...
Trien.
29-08-2017, 15:17 geschreven door trien 
|