Volgens onze begrippen is Turkije een democratische rechtsstaat, die geleid wordt door een president. De huidige president van het land heet Abdullah Gül en de premier van Turkije is Tayyip Erdogan. Na Amerika heeft Turkije als NAVO-land het grootste leger dat eveneens uit meer dan 400.000 militairen bestaat. Bestuurd wordt dit leger door een Generale Staf van 365 hoofdofficieren. Van deze Staf zijn 54 hoofdofficieren gevangen genomen op verdenking van plannen om de huidige regering af te zetten. Hierin zouden ook betrokken zijn enkele generaals die met pensioen waren, ondermeer de voormalige legerleider Ilker Basbug (Zie inzetfoto met premier Erdogan). Achter slot en grendel in de Staatsgevangenis van Silivri zitten ook nog een oud premier en enkele hoogbejaarde generaals die in een ver verleden ooit een staatsgreep gepleegd hebben. Volgens welingelichte kringen wil de voornamelijk Islamitische regering af van de militaire elite die het voorheen in Turkije voor het zeggen had. Door deze mogelijk verkeerde ingeschatte manoeuvre, die volgens mij niet raadzaam is, heeft de huidige Turkse regering een verkeerde inschatting gemaakt en hiermede een machtsvacuüm geschapen die ongetwijfeld de nodige escalaties oproept. Bovendien zijn momenteel veel Turken erg ontevreden over 'Vrouwe Justitia', die niet alleen binnen het leger 'een grote schoonmaak' aan het houden is, maar ook maar raak twijfelachtige veroordelingen uitspreekt over onschuldige burgers. Wat mogelijk in dit alles ook nog een rol speelt is de vreselijke vergissing die het Turkse leger voor een paar weken terug gemaakt heeft door bij een luchtaanval in Oost-Turkijen 35 onschuldige Koerdische dorpelingen, die aangezien werden voor PKK-guerilla's, dood te schieten. De regering kan van alles en nog wat beweren, maar een feit is wel dat de Turkse Islamitische regering, vanuit democratisch standpunt bekeken, bij de andere Navo-landen door deze abrupte horror-maatregelen binnen de legerleiding niet meer als een volwaardig Navo-partner aangezien kan worden en hierover het laatste woord nog niet gesproken is.
|