Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Yron's blog
de belevenissen van een Drentse Patrijshond in Belgie
20-05-2012
47 weken oud
Nog een maand en dan is Yron alweer een jaar oud! Over een maandje feest dus!
Zoals vorige week al geschreven, hebben het Hemelvaartsweekend gebruikt om eens te proberen te kamperen met ons Eigenwijsje. Eigenlijk vooral om te voorkomen dat we komende zomer ineens terug naar huis moeten vanuit het zuiden van Europa!
Toen het baasje zondag na de hondentraining weer weg ging lag Yron nog lekker uit te rusten van alle inspanningen van die morgen. Maar natuurlijk had ons Drentje zo door dat hij weer terug thuis kwam, dus al kwispelend naar buiten: "maar wat is dat voor een vreemd ding, daar moet ik eerst eens aan ruiken en snuffelen...". Nadat de pootjes uitgedraaid waren ging de deur open, en toen moest er ook nog eens binnen in dat ding gekeken worden.. Yron en Bob (die ook steevast een kijkje komt nemen) stonden bijna te dringen om samen met Elise de caravan in te gaan! Vervolgens gingen de baasjes met vanalles lopen slepen vanuit dat ding het huis in. "dat ga ik maar eens op mijn gemakje vanuit de voortuin liggen bekijken....". Niks geen zenuwachtig gedrentel of heen en weer ge-ren, gewoon rustig in de tuin eens aankijken
Toen het baasje woensdag terug thuis kwam van zijn werk, had het vrouwtje al een paar keer met haar schoonmaak spul heen en weer gelopen, en ook had ze weer vanalles terug in dat ding gestopt. Toen ging ook het baasje nog met een grote zak sleuren, en een rammelende zak, "wat doen ze toch allemaal"?
Donderdag was het dan zover, en toen wilde het baasje dat ik achter in de auto sprong, maar dat rare ding zat in de weg!! Toch maar erlangs gesproken, en gelukkig vond hij de 'achtervolger' niet echt erg want hij ging onderweg lekker in zijn mandje liggen snurken. Eenmaal op 'Het platte putje' in Groede aangekomen was Yron wel wat onwennig, hij werd aan een boom vast gezet terwijl de baasjes met dat rare ding aan het duwen waren, en dat beviel hem niet zo goed. De hele minicamping wist in ieder geval dat we een hond bij hadden. Even later mocht hij dichterbij, en aan de trekhaak van de auto vast heeft hij zitten kijken hoe we het luifel opzetten.
En na de luifel opzetten gingen ze aan de koffie, en kreeg ik een lekker botje! Hij ging op zijn gemakje liggen, of hij al jaren kampeert!
Later de middag zijn we naar het strand geweest, en dat kent hij wel: lekker rennen en vliegen. We zijn bijna 2 uur op het strand geweest, en op het eind werd hij eindelijk moe... Het vrouwtje was zo slim geweest om de waterdummie mee te nemen (gelukkig denk ze altijd aan dat soort dingen, het baasje vergeet zoiets steevast ), en dus konden we naar hartelust apporteren. Toen het baasje hem aan de andere kant van een achtergebleven vennetje gooide moest hij aan de waterkant wel even nadenken, maar vervolgens ging hij dwars door het water zijn apport halen.
Ook naar het vrouwtje luistert Yron goed, tenminste als het baasje zich er niet mee bemoeid, want dan raakt hij in de war. "naar wie moet ik het nu terugbrengen?" Gaf het baasje wel mooi de gelegenheid wat foto's te maken..
Op de camping lopen ook twee honden van de eigenaresse rond, Kelly de Golden Retreiver en Luna een Cocker Spaniel. Kelly heeft vorig jaar ons hart gestolen, we hadden toen net afscheid genomen van Seppe, en vervolgens kwam Kelly lekker bij ons liggen. slik... Toen was het besluit om weer een hond te nemen zo genomen... Kelly is al bejaard, en vond al dat gespring van Yron niet zo geslaagd. maar toen hij eindelijk rustig naar haar toe ging vond ze dat meer dan prima:
Met Luna (2 jaar oud) daar in tegen kon Yron wel heerlijk spelen. Ze kwam hem steevast uit dagen (en aangezien hij aan een lijn zat ging dat erg gemakkelijk). Eenmaal los buitelden ze door het gras. Omdat Luna kleiner is heeft ze een veel kleinere draaicirkel, dus ze was steevast sneller dan Yron, die haar dan weer inhaalde op de rechte stukken. Toen het richting kinderen in de zandbak ging heeft het baasje maar ingegrepen: hij kwam ommiddelijk na het commando "zit-voor"!! Zou hij nu toch echt onder commando staan?
Het slapen in de caravan ging heel goed. Van pup af aan slaapt Yron 's nachts in zijn bench, maar in de caravan past die niet. We hadden zijn benchkussen mee naar binnen genomen, en daar is hij min of meer rustig op gaan liggen. De eerste nacht heeft Elise nog een aantal keren een natte snuit in haar gezicht gehad: ïk ben er nog hoor, lig je lekker daar", maar vervolgens ging het slapen heel goed. Uiteraard 's morgens wel vroeg wakker...
We zijn 4 dagen op de camping geweest, en vier dagen minimaal 1,5 uur op het strand. Dus ons Drentje heeft zich echt uit kunnen leven. Natuurlijk hebben we ook alle oefeningen gedaan, zoals blijven liggen (we haalden hier ruim twee minuten, terwijl er aan de andere kant van de palen een aantal honden aan het spelen waren):
Om je nagels mooi te houden, moet je regelmatig een modderbadje nemen, en zeker de zeeuwse modder is geweldig! "Helaas heeft het baasje het meeste eraf gehaald voordat ik in de auto mocht, ik had het liever even laten zitten om goed in te laten trekken!!"
Gelukkig is de camping voorzien van een prachtige grasmat, dus eigenlijk lag helemaal niet zoveel zand en troep binnen. Uiteraard moest er wel regelmatig geveegd worden, en de kussens gestofzuigd (het handige vrouwtje heeft een mini-ding gekocht!).
Tijd voor statie portretten was er ook nog, mooi in het zonnetje:
Het zal weer wennen worden volgende week gewoon thuis!
Yron vind het steeds leuker om de oefeningen van de jachttraining te doen, en hij is ook minder vaak afgeleid en meer bezig met de oefening zelf. Ook daagt hij je minder uit (pak me dan, je kan me toch niet pakken), maar komt keurig zit-voor als je hem roept, Deze week hebben we apporteren getraind in een veld met hoogstaand gras en bloemen. Huppelend en dartelend spring Yron dan door het veld, en ondanks dat hij de apport niet meer kan zien, slaagt hij er wel in om hem terug te vinden (het zn. verloren zoeken). Een keer kon hij hem niet meer vinden, en het baasje ook bijna niet. Gelukkig heeft die laatste goede zoekogen
Zie ook het filmpje onderaan het berichtje van deze week. Let op: het kan wel 10 minuten duren voor dat het filmpje op het scherm komt!
Ook het commando "plaats" gaat redelijk goed. Die plaats moet wel bij je in de buurt zijn (een Drent wil immers altijd bij je zijn), maar hij gaat toch wel rustig liggen, zelfs op zijn krakende kussen..
We zijn zaterdag voor moederdag naar Middelburg gegaan (de andere moeder is op vakantie naar de zon, dus dit jaar maar 1 bezoek aan Nederland ), en na een stukje door de stad gelopen te hebben en oma bezocht te hebben, zijn we naar het sloe-strand gegaan om even lekker uit te waaien. Het vrouwtje was zo slim geweest de werpstok met het balletje mee te nemen, gelukkig dat ze daar steeds aan denkt, want het baasje vergeet zulke dingen steeds.
Het was laag/opkomend water, dus Yron kon rennen en vliegen wat hij wou. Het baasje was zo slim om het balletje over een stuk drijfzand in de zee te gooien, en toen Yron stond te twijfelen "ga ik nu zwemmen of niet" leek het toch te gevaarlijk met alle stroming, dus hebben de baasjes hem terug geroepen. Dus moest hij terug komen zonder bal, en dat ging niet zonder slag of stoot, hij wilde echt dat balletje gaan halen. Even later kwamen er twee Engelse Springer Spaniels het strand op, en het reutje verdedigde zijn teefje heel goed. Het teefje wilde wel met Yron spelen, maar steeds als Yron daarop inging, kwam de reu grommend en blaffend tussenbeide. We hebben even met het vrouwtje van die twee Springers staan praten, en ondertussen ging het dominantie spel mooi door (zonder overigens uit de hand te lopen). Aan het eind van zo'n uitwaai sessie is het mogelijk om nog een portret te maken:
En als je dan thuis bent, moet je natuurlijk nog verder rusten, maar dat kussen he, dat ligt toch echt niet lekker. Als ik nou op de poef ga liggen, en mijn kop op het vetbedje... Ja zo ligt het goed:
Tenslotte: zondag morgen erg vroeg naar de jachttraining, maar daar heeft Yron het erg goed gedaan! Het apporteren ging uitstekend, en het baasje heeft nog wat tips gekregen om hem ook netjes voor te laten zitten als hij de apport terug brengt (het zn. aanbieden). Komende week maar flink oefenen. Waar vorige week het volgen niet zo goed ging, liep Yron nu keurig en vol aandacht voor het baasje mee, kijk maar eens naar het tweede filmpje hieronder !
Tenslotte: komende week gaan we kamperen in Groede, dus voor het eerst met Yron in de caravan. Dat wordt een feest!!
De afgelopen week was het (net zoals de voorgaande weken) vooral erg regenachtig en koud, en zoals al eerder geschreven, Yron vind een beetje nattigheid niet erg, maar als het behoorlijk regent blijft hij het liefste binnen. Tijdens het wandelen wil hij dan steevast het eerste straatje inslaan om terug naar huis te gaan. Gelukkig waren er ook genoeg droge momenten, dus is hij toch wel aan zijn uren & kilometers gekomen. De wasmachien moet dan wel wat overuren maken door al die modder aan de broekspijpen, om van het zelfreinigend karakter van onze woef maar niet te spreken, het zand springt mooi van Yron's vacht naar zijn kussen. Over dat kussen: hij heeft er wel een of andere vrede mee gesloten, maar zijn favouriete ligplaats is het nog steeds niet. Om lekker te slapen kruipt hij zijn bench in, dat ligt toch zachter.
en als dan het baasje je vetbed als dekentje over je heen legt, blijf je maar mooi liggen... Let ook op het zelfreinigende zand op de voorgrond!
Als het baasje aan het klussen is, moet je er bij zijn. Zeker als hij heel je bench opzij heeft geschoven om de stroomkabel van het aquarium opnieuw vast te zetten. Ik heb goed geholpen door te zeggen hoe de kabel moest lopen om hem recht te krijgen
De zondagse jachtraining stond deze week in het teken van een test, waar de trainers de honden beoordeelden op gedrag, onder appel staan, apporteren en vooruitsturen. En Yron heeft dat allemaal heel goed gedaan. Er waren vier onderdelen: 1. Het volgen tijdens het achtje lopen ging nog niet zo goed, hij was tijdens het aan de lijn lopen al afgeleid, en het baasje moest eerst boos worden voordat hij los mee liep. 2. Af liggen en blijven liggen ging behoorlijk goed, hij blijf vol aandacht waar het baasje nu naartoe ging en bleef keurig liggen (welliswaar te kort, thuis blijft hij 2-3 minuten makkelijk liggen, nu was het 45 seconden) 3. Apporteren ging werkelijk als een schoolvoorbeeld, de trainer gooide de dummie weg en Yron bleeft netjes naast het baasje zitten totdat die apport zei, en toen was het een streep naar de dummie en weer met dummie terug naar het baasje. Heel goed gedaan!! 4. Vooruitsturen, waar de hond los voor het baasje uitmoet lopen en op bevel terug komt, ging ook uitstekend. Zelfs een verderop loslopend vriendje belette Yron niet om direct terug naar het baasje te gaan toen die "zit-voor" riep. Een 10 met een griffel!
De test is gebruikt om de honden in twee groepen in te delen, zodat er wat meer gericht getraind kan worden. Tot begin Juli moeten de baasjes nu wel nog vroeger opstaan op zondag: ze moeten al om negen uur beginnen in Oudenaarde.
Tenslotte nog een portretje: is het geen snoepje zo?
Al weer een week voorbij in het leven van onze Drensche jatmoos! Gelukkig troosten de baasjes zich met de woorden van de andere drente bezitters op de jachtcursus, schijnbaar is Yron's geliefde bezigheid een karakter eigenschap. Volgens de trainer is het juist goed, ze zijn met vanalles aan het apporteren, je moet alleen zorgen dat hij in "zit-voor" komt. En laat dat nu juist het grootste probleem zijn, hij kent dat commando wel, en voert het ook netjes uit, tenminste als hij niets heeft waarvan hij weet dat het niet mag... Maar als hij wel iets te pakken heeft wat niet mag, dan staat hij je mooi uit te dagen op een afstandje: pak me dan als je kan, je kan me toch niet pakken
Deze week had hij wel een keer de hoofdprijs, we hebben de belonings-snoepjes in een kleine tasje zitten (zodat niet steeds heel je jaszak onder de kruimels zit), en als je daar mee schud, vliegt er allerlei lekkers in het rond..
En als dan het vrouwtje eindelijk het snoepjeszakje terug heeft, kan je gaan proberen of de deksel van de vuilnisemmer ook als frisbee te gebruiken is. Die deksel was toch aan vervanging toe, dus niet klagen baasje
Deze week is er druk geoefend met apporteren, en dat heeft hij keurig gedaan. De frisbee, of zijn dummie bracht hij netjes terug om te ruilen voor een snoepje. Ook hem "af" leggen en dan een eind verder op gaan staan doet hij redelijk goed, hij blijft al een paar minuten liggen en komt keurig naar je toe op "zit-voor". Ook "volg" verloopt beter en beter, het baasje slaagt erin om Yron uit te laten zonder dat hij thuiskomt met een schouder blessure! Zondag op de training was hij daarintegen behoorlijk recalcitrant. Het baasje was bijvoorbeeld 3 stappen weg tijdens het commando "af-blijf", en Yron sprintte al vrolijk naar de andere kant van het terrein. Waar hij overigens wel weer een fazant-dummie uit de tas van de trainer jatte, en die "keurig" apporteerde naar het baasje (maar niet af wilde geven). Het lijkt erop dat al die andere honden in de omgeving erg veel afleiding geven, maar het terrein was ook erg zompig, dus liggen op die natte ondergrond was maar een modderige bedoeling. Geen van de honden bleef echt rustig liggen. En omdat het baasje de afgelopen week niet thuis is geweest, heeft het vrouwtje geoefend, en moest het baasje en Yron misschien nog wat wennen aan al die commando's (of geeft hij ze net iets anders dan het vrouwtje, en da's verwarrend). "Volgen" en een achtje lopen ging daarintegen wel behoorlijk goed, net als het vrij lopen en terug komen. Volgende week wordt er een test afgenomen, maar eens kijken hoe ver we staan..
Zoals vorige week geschreven, waren zijn kussens in huis aan vervanging toe. In de bench ligt nu een lekker zacht kussen, waar Yron direct lekker op ging liggen: mmmm, dat slaapt lekker!
Voor in de kamer hebben we een dikker kussen gekocht, dat lijkt op een fatboy (dus met van die balletjes erin, waardoor het kussen naar zijn lichaam gaat staan) En dat ding vind hij maar niks!! Het beweegt als hij erop stapt, en het stofje is van nylon en dat ritselt. En dus gaan we daar niet op liggen! gelukkig hebben ze die poef niet weggehaald, kan ik vandaar naar mijn nieuwe kussen kijken, wat een raar ding
Met een vetbed erop ging hij er uiteindelijk wel op liggen, maar niet echt van harte:
En 's avonds moet je dan toch ergens liggen, dus dan toch maar gaan slapen op dat ding:
maar echt lekker een uur of wat gaan liggen snurken heeft hij nog niet gedaan, hij sleept het vetbed ervanaf en gaat daar opliggen. Hopelijk gaat hij er wel aan wennen. Anders gaan we wat piepschuim uit het ding halen, als het minder dik is gaat hij er misschien wat makkelijker op liggen.
Deze week een kort berichtje, het baasje is op verplaatsing voor zijn werk, en dus komt de blog vanaf een computer in het hoge noorden! Daarnaast hebben we de afgelopen week niet al te veel foto's kunnen maken door het slechte (regen) weer, maar dat zou het vrouwtje de komende week goed maken door er een of twee meer te trekken
Kreeg het baasje afgelopen week het volgende smsje van het vrouwtje: "pff k neem er nog wat zo van die gevlekte ondeugden, na een kleed, handdoek en papier naar buiten gesleept te hebben, wat is 't volgende?" Kwam even later het volgende berichtje er achter aan: "Mocht je me vanavond niet goed kunnen verstaan dat zit er nog wat speeksel van Yron in... Na wat schoenen nu de telefoon mee nr buiten!!! Gr " De trouwe lezers begrijpen het ondertussen: Yron was druk aan het oefenen met apporteren voor de jachttraining Alleen het terugbrengen had hij nog niet zo goed begrepen
Zijn kussen in de bench is wat erg dun geworden, en dus is hij lekker verwent met een dubbelgevouwen dekbed, en dat slaapt heerlijk, alhoewel het maar tijdelijk is, er is een nieuw kussen onderweg.
Deze zondag tijdens de jachttraining waren de vruchten van de oefeningen van afgelopen week wel te merken. Yron doet het al veel beter, maar heeft nog een lange weg te gaan. Hij staat zeker nog niet onder appel, zeker als de lijn weg is, vliegt hij overal heen als het maar niet bij het baasje is. Hij komt wel min of meer weer "braaf" terug. Misschien komt het omdat hij gewend is om los te vliegen en rennen als de lijn afgehaakt wordt (op het strand, of in het bos). Maar gelukkig brengen de andere honden op de training hun baasjes ook tot wanhoop, daarom zal het wel training heten zeker? Apporteren aan de lijn doet hij uitstekend, we hebben een 7 meter lange lijn en zolang hij daar aan zit brengt hij de dummie keurig bij het baasje. Los is een ander verhaal... Ook het appel was een moeizaam gevecht, we kregen les van de voorzitter van de jachtopleidingsvereniging, en die legde het duidelijk uit, maar nu in de praktijk brengen... Ook als hij losloopt op bekend terrein wil hij al wel eens wat verder weggaan dan we eigenlijk willen. Zo was hij hem vrijdag gepeert, dwars door een net aangelegd aardappelveld, voor het baasje was nul aandacht. Gelukkig liep hij (zover het baasje het kon zien) netjes in het geultje, dus hopelijk zijn er niet te veel net gepoote aardappelen gesneuveld. Toen hij eenmaal terug bij het baasje was ging hij wel netjes voor zitten, en is vervolgens aan de riem mee verder gemoeten.
Zondag zijn we na de jachttraining direct naar de Hunting jachtbeurs in Gent gegaan. Daar had de Drentsche Patrijshonden vereniging ook een stand, en Yron mocht ook mee naar binnen. Uiteraard liep hij erg onwennig rond, maar bleef eigenlijk erg rustig en dicht bij zijn baasjes. Hij had wel veel bekijks, en er zijn verschillende foto's van hem gemaakt. Hij was wel vuil van de training, dus zo mooi zullen die foto's niet zijn... Regelmatig werd er gevraagd: "is dat een patrijs?" dus in jachtkringen is het ras beter bekend. Bij de stand van de vereniging hebben we even staan praten, en kregen we ook nog een glaasje lekkere eigengemaakte citroen jenever. Dank je wel voorzitster!!! Jammer dat we al vroeg weer weg moesten (het baasje moest naar het vliegmachien), en dus hebben we de honden voorstelling gemist. We hebben wel de hele beurs gezien, en zeker de jachtvogels vonden Yron interessant. Twee verschillende uilen maakten zich wel 4 keer zo groot toen ze hem in de smiesen kregen. Daar is ons Mieke niks bij!!
Tenslotte, van de vakantie van vorige week hadden we nog een foto die we nog niet hadden laten zien. Er zaten rondom het huisje eekhoorntjes en vlaamse gaaien. En natuurlijk had het vrouwtje een zakje met nootjes opgehangen. Dus toen het baasje als een echte vogelspotter met zijn kamera klaar zat om zo'n gaai te fotograferen moest er natuurlijk gekeken worden wat hij aan het doen was, wat dan het volgende plaatje opgeleverd heeft: hij is zo rustig een heel eind blijven zitten, en duwde het baasje nog net niet opzij om zelf het fototoestel te bedienen
Deze week zijn we met ons woefje op vakantie geweest in het Nederlandse Twente, dus vlak bij zijn geboortegrond. Toen de baasjes druk in de weer gingen met tassen en koffers vermoedde ons Drents liefje al iets, maar toen het baasje met de bench ging lopen sjouwen, had hij door dat er iets ging gebeuren. Nog snel even een tourtje door de tuin, ligt alles nog goed en kan niemand er met mijn stokken vandoor gaan? En toen mocht hij mee achter in de auto. Pfff, wel een eind rijden hoor, gelukkig mocht ik er halverwege even uit om mijn poten te strekken, en aangezien die Nederlandse parkeerterreinen toch wel een toonbeeld zijn van vuiligheid heb ik maar even geprobeerd mijn goede kant te laten zien door eea op te ruimen (eeuh sorry, "op te eten" zou een betere omschrijving zijn), tot groot ongenoegen van mijn baasje.
Aangekomen op plaats van bestemming (Sibculo, helemaal in het noord-oosten van Twente) heeft hij eerst het huisje uitgebreid besnuffelt. Wat een hoop nieuwe geurtjes! Maar dicht in de buurt van de baasjes blijven! Toen al die baggage een plekje had gevonden in het huisje, zijn we naar het bos geweest, waar Yron heerlijk vrij heeft kunnen rennen. Vervolgens wilden de baasjes ook nog rondom een waterplas lopen, maar dat moest aan de lijn, en dus was na een uur trekken en sleuren de linkerarm van het baasje een stuk langer als zijn rechter...
Van hun vorige vakantie konden de baasje het gejank en gepiep 's avonds met het naar bed gaan nog herinneren (zie 20 week oud, 14-11-2011), dus nu hadden ze de bench direct in het halletje gezet, met de slaapkamer deur open. Yron heeft de eerste nacht wel onrustig geslapen, veel liggen draaien en keren, maar de volgende dagen ging dat zonder problemen. Helaas, na die eerste nacht wel vroeg wakker, dus het vrouwtje liep 's morgens al met het ochtendgloren al dauw te trappen in het bos, terwijl het baasje nog in zijn nestje lag
We hebben veel gewandeld, en de honden in Twente zijn ook allemaal erg vriendelijk, ze wilden allemaal spelen met Yron! Behalve boerenland heeft Twente natuurlijk ook veel natuur, en het weer viel heel erg mee, er is weinig gevallen van de aangekondigde regen, althans toch niet als we buiten waren. wat is daar te zien?
met het vrouwtje in de Engbertsdijkvenen
Tijdens die wandelingen is onze lange lijn wel van pas gekomen, ook in Nederland mogen honden niet overal los lopen. We gaan echt zo'n (fiffie) oprolding kopen, dat lijkt toch wel makkelijker dan steeds de lijn inhalen en uitvieren. Ook in de Engbertsdijkvenen wees een mevrouw ons op een paar zonnende adders in de kant van de sloot, en toen waren toch allebei de baasjes blij dat onze spring-in-het-veld aan een lijn zat, anders was hij misschien wel te enthousiast de kant in gesprongen en zo'n adder kan gemeen bijten (en dat is ook nog erg giftig hoorden we laten...) Gelukkig was er ook nog tijd voor een statie portret, wel makkelijk dat het commando "blijf" goed wordt opgevolgd, dat geeft voldoende tijd voor het baasje om de belichting goed te regelen.
En voor iedereen die deze ansichtkaart nog niet op facebook had gevonden, met de nodige moeite is het gelukt om een foto te maken waar we alle drie naar de lens kijken:
Donderdag zijn we 's middags naar Eefde gereden, voor een bezoek aan Christel en haar Bezelhonk roedel. En dat was leuk! Yron had direct door waar hij was, en nadat Thymen duidelijk gemaakt had dat hij de man van de roedel was, hebben de honden lekker geravot buiten. Yron kon het erg goed vinden met de 4 maanden oude Bieke, daar kan je dan aan zien dat hij eigenlijk nog maar een pup is. We hebben lekker met Christel zitten keuvelen, en voor we het wisten kwam Henrie thuis van zijn werk en was het tijd voor het avond eten. Ondertussen waren de honden binnen, en toen Nynke in haar mand was gaan liggen, maakte ze met een grom duidelijk dat Yron niet in de buurt mocht komen. Gelukkig was hij ondertussen beste maatjes met Thymen, en dus hebben die twee gebroederlijk naast elkaar liggen slapen. In de auto terug naar het huisje heeft Yron als een blok liggen slapen, en ook 's nachts hebben we hem niet gehoord. Dank je wel Christel voor de gastvrijheid! Het baasje had wel zijn foto toestel meegenomen, maar hij is helemaal vergeten om een foto te maken.
Het voordeel van zo'n week vakantie is wel dat het baasje wat meer tijd had om de oefeningen van de jachttraining te doen, maar daar was zondag niets van te merken. Met het apporteren wilde hij eerst de dummie helemaal niet vast houden, om vervolgens met de voeten van het baasje te gaan rammelen door een meter of 3 van hem af op en neer te gaan staan springen met de dummie in zijn bek. Slechts met boos worden kreeg het baasje het voor elkaar om hem terug te krijgen. Kordater optreden is de boodschap! Ook het volgen ging helemaal niet goed, zowel met lijn, en zonder lijn was Yron bij de eerst kegel al rieberdebie, aan de andere kant van het veld was een hondje wat hij nog niet begroet had...
Na de training was er nog een fotograaf van de "Woef" (Vlaams maandblad over honden, zie www.woef.be), en die heeft alle aanwezige Drentjes op de foto gezet voor een artikel in het Augustus nummer. Zonder lijn bleeft Yron niet zitten, maar met de lijn aan zijn er een paar mooie portret foto's gemaakt. Wellicht worden we nog beroemd!
De jachttraining gaat langzaam steeds beter. Blijven liggen gaat al best goed, althans als er niets spannends in de buurt gebeurd. Hij gaat soms zelfs al na het eerste commando lig en een vinger naar beneden direct netjes liggen.Yron luistert ook al wat beter naar de commando's, behalve als het baasje ze door elkaar aan het haspelen is, wat nog wel eens gebeurd. Maar we zijn nog verre van een volleerde jachthond, dat gaat nog wel een tijdje duren! Geduld is een schone zaak. Afgelopen jachttraining waren er mooie dummies van echte konijnenvellen te koop, en zo'n flappie-vel vond Yron erg interessant. Komende week veel oefenen met vast-los en apporteren. En tijdens de les deze zondag was Yron werkelijk een voorbeeld in het naar het baasje toe komen en netjes voor hem gaan zitten! Als hij hij dat thuis in de tuin nu ook eens zou doen. Daar vind hij het een sport om van je weg te rennen en zeker niet te luisteren. En al helemaal niet als hij een schoen van het vrouwtje te pakken heeft.
Over de tuin gesproken, jullie weten dat hij graag vanalles mee naar buiten sleept om je mee uit te dagen. Meestal op een onbewaakt ogenblik, bijvoorbeeld afgelopen zaterdagmorgen, het vrouwtje was boodschappen doen, de twee andere puppies lagen nog in hun nestje te ronken, en het baasje zat met zijn kop ergens in een vaatwasmachine (waarover later meer). Dus de uitgelezen gelegenheid om een van die boekjes waar het baasje in had zitten kijken eens door te lezen. En en-passent neem je ook een eierdoosje mee, da's ook leuk om mee te spelen. En dus lag de hele tuin vol met papiersnippers, en zat Yron daar midden tussenin triomfantelijk te smakken. Gelukkig was het droog weer en dus bracht de grashark zo weer orde in de tuin. En zo'n hark is dan ook weer een leuk ding om naar te happen en springen! ik probeer de bladzijde met die electrische boormachine te vinden baasje, maar ik zie hem niet
Behalve ondeugend is onze woef ook een lekkere kroelhond. Hij komt regelmatig vlak bij je zitten, en vind niks lekkerder dan achter zijn oren gekriebeld te worden, of onder zijn oksel, of op zijn buik, of op zijn zij, of zijn rug, eigenlijk maakt het niet uit waar, als er maar gekriebeld wordt. Zaterdag was het baasje iets te overmoedig geweest met de wandeling, en hebben we veel verder gelopen dan ze van plan waren. Door de velden kon Yron rausen, maar kwam hij steeds netjes terug naar het baasje als die riep (en dan kijkt hij naar je: "leuk he, zo door het veld"). Waren ze allebei moe toen ze thuis kwamen, en dus kon Yron lekker liggen slapen, en het baasje op de bank rustig naar de TV kijken. En toen opa en oma 's middags kwamen was het feest compleet, nog meer mensen die met je kunnen kroelen! Ondanks zijn enthousiasme (wat soms in erg wild gedrag uitmond), wordt hij naar kinderen toe langzaam wat rustiger, en hij begrijpt dat ze met rustig doen niet gelijk beginnen te paniekeren. Maarja, soms ziet hij kinderen ook als echte hondse-speelkamaraadjes, en dus benaderd hij ze als een echte hond! Dus dan moeten de baasjes ingrijpen. Naar andere honden toe is hij meestal erg onderdanig, toen hij zondag door een paar dominantere drenten begroet werd lag hij steevast op zijn rug met de buik omhoog.
Zaterdag had het baasje zich voorgenomen om een nieuwe scharnier in de vaatwasser te monteren, en dat was toch wel erg interessant, en dus moet je daar bij zijn. Hij was al verschillende keren weggestuurd, maar toen het baasje op de grond ging zitten om te kijken of alles goed zat aangesloten en erg geen lekkage was, kon hij eindelijk zijn kans grijpen, en ging mooi bij het baasje op schoot zitten, om wat aanwijzigingen te geven welke schroefjes nog wat vaster moesten. handig, zo'n technisch vernuft, een echte hulp die nooit in de weg zit
Tenslotte, het is vandaag paaszondag, eieren hebben we niet gezocht en een chocolade ei is niet goed voor een woef, maar we hebben toch een foto kunnen maken: PRETTIGE PASEN!!
Onze Drentsche Houdini hond is ongelofelijk! Al twee weken zijn we in de weer om hem uit ons fruittuintje te houden, en nadat zijn baasje vorige week het kippengaas door hout had vervangen, kon hij er eigenlijk niet meer in.. Met nadruk op kon ... Omdat hij via de haag er nog achterlangs kon, had het baasje een stuk gaas door de haag heen gemaakt (hij had geen zin een conifeer te rooien, dat had hij van het najaar al genoeg gedaan). Maar als je dan je snuit onder dat gaas duwt, buigt het om en kan je er onderdoor. Uit het tuintje komen was dan wel weer moeilijker. Rik heeft het gaas nu ook op de grond vast gezet met een haring (komt dat kampeerspul toch van pas). Hopelijk kunnen we nu fruit gaan planten zonder Drents geraus. help, laat me hier uit
Vanwege het zelfreinigend karakter van onze woef, ligt meestal nogal wat zand binnen, zeker als er net graafwerkzaamheden richting China zijn verricht. Dus wordt zijn kussen regelmatig buiten uitgeklopt, en laten we het buiten luchten. Maar waar moet je dan op liggen? Mijn bench is ook al leeg, want dat spul zit in die machine waar het vrouwtje graag mee hobbiet. Dan nog maar eens op die poef proberen. ik lig nog wel, maar slapen lukt zo nooit, dat ding is veel te klein
In de tuin, is Mieke Yron regelmatig aan het uitdagen. Waar hij meestal hard achter haar aan springt, heeft ze deze keer een leukere plek gevonden om hem te pesten:
We hebben deze week regelmatig getraind met de oefeningen die we op de jachttraining hebben gedaan. Een eindje verder in de wijk heeft het baasje in een veldje vier bomen gevonden die min of meer in een vierkant staan. Dus ideaal om achtjes rond te oefenen. Ik neem aan dat er wel wat mensen wat vreemd uit het raam hebben gekeken: wat is die vent daar aan het doen met zijn hond? Afliggen is nog duidelijk zijn hobby niet, hij gehoorzaamt alleen aan het commando als hij aan zijn riem naar beneden getrokken wordt. Blijf lukt wel wat beter, althans als er weinig in de buurt gebeurt, en hij zijn aandacht op het baasje houdt... Oefenen in de achtertuin is duidelijk geen goed idee, Yron ziet dat als zijn speeltuin en is dus constant bezig met andere dingen. Zonder riem lukt helemaal niks. Zondag heeft de trainer goede tips gegeven rondom het apporteren, dus deze week flink oefenen is de boodschap! Vreemd genoeg wilde hij niets weten van zijn dummie, terwijl hij die deze week veel heeft gebruikt. Ook het konijnenvel wilde hij niet in zijn bek hebben. Terwijl hij het vorige week lekker probeerde op te eten.
Na de training van zondag heeft hij een paar uur lekker liggen slapen, en dat kwam mooi uit, want dan konden de baasjes naar de televisie naar het wielrennen kijken. De finish was dan wel vlak bij het jacht oefenings terrein, maar thuis in de bank leek ons toch beter dan met een mischien losbrekende hond in de mensenmassa te gaan staan. En wat is er dan leuker dan kroelen op de bank met die twee andere puppies van onze roedel?
Zoals jullie weten is de bal mijn favouriete speelgoedje, als er iemand naar buiten gaat sta ik er steevast klaar boven. Maar wat gebeurd als hij in het vijvertje is gevallen? Hij is een heel eind aan het morrelen geweest, maar kreeg hem er niet uit! Zijn poot of snuit eronder had hij nog niet door, wel zijn poot erop om het ding eruit te laten veren. Maar dan lukte het niet om de bal vast te grijpen, want dat ding was nat en glibbering. help me dan!
Een filmpje van zijn gemorrel kan je hier vinden (wel een groot bestand, dus het duurt een tijdje om te openen!):
Vanwege het mooie weer hebben we geprobeerd zoveel mogelijk van het zonnetje te genieten, en dat heeft veel mooie foto's opgeleverd van onze Drentsche Ondeugendhond
Maar eerst een verhaaltje over hondenbestendig kippengaas... Zoals vorige week geschreven, had het baasje op zaterdag een hekje weg gezet om Yron uit het fruit-tuintje weg te houden. Hij had een stuk van het hek gemaakt met een houten poortje, maar ook een stuk kippengaas gebruikt (zat toch achter de planten, en dat was makkelijk zo om door de haag ook aan de achterkant te zorgen dat hij er niet langs kon). Helaas heeft het gaas maar 2 dagen gestaan... Yron kwam maandag ineens heel bedremmeld naar binnen, en ging heel zielig bij het vrouwtje zitten. Hoogstwaarschijnlijk is hij achter de planten doorgerend, en is op volle snelheid met zijn snuit tegen het gaas aan geknald. Behalve dat je neus daarvan zeer doet, is dat gaas toch niet zo stevig... dus heeft het baasje nog maar een extra donatie aan de Gamma gedaan en ook het achterste stukje van hout gemaakt.
Over ondeugende activteiten hebben we niet te klagen, vanalles wordt de tuin in gesleept (met name als het net gewassen is, kousen, broeken, maakt niet uit, als het maar schoon en nat is). Toen er een handdoek voor de wasmachien lag omdat het baasje de filter aan het schoonmaken was en hij zich even omdraaide om een bakje te pakken was de handdoek ineens verdwenen. Of de deur van het tuinhuis staat op een kiertje en ineens zie we Yron met een spons vrolijk rondrennen. Als we tegenwoordig iets kwijt zijn, gaan we standaard in de tuin achter de planten zoeken
Rik is deze week met zijn examens begonnen, dus die moest alleen 's morgens naar school. En dan is een uurtje wandelen met de hond natuurlijk een goede afkoeling voor de oververmoeide hersenen. En dus is het baasje ook vanachter zijn komputer gekomen en heeft zijn telefoon uitgezet om mee te wandelen in de zon. Rennen en vliegen, maar steeds bij je in de buurt. Behalve als er andere mensen aankomen, dan wil hij nog wel eens niet zo goed luisteren. Zeker joggers zijn interessant. Maar voorlopig komt hij nog steeds wel bij je, zij het met wat moeite. Een koekje doet wonderen. In het bos is vanalles te ontdekken, zeker in de sloten waar vanallerlei beestjes beginnen te ontwaken. kan ik in de drab nog vinden, of durf ik er toch niet zo goed in?
En halverwege even uitrusten in de zon, samen met Rik. wie geniet er meer?
Aan het eind van de wandeling zijn de witte stukken van zijn vacht niet echt wit meer, maar dat springt er wel weer uit tegen dat we weer thuis op ons kussentje kunnen liggen. en ook nog even geoefend met het commando "blijf"
In de tuin speelt Yron met vanalles (het houthok leegmaken is een van zijn favouriete bezigheden), maar het liefst toch van al speelt hij met zijn bal. Hij vind het fantatisch om met je te voetballen, hij moet alleen nog wat werken aan zijn eindpas, hij houdt de bal nog te lang bij zich
Zondag morgen zijn we in alle vroegte naar Heurne (bij Oudenaarde) gereden om de eerste jachttraining te doen. Het was wel erg vroeg, met name het baasje was nog niet zo uitgeslapen, maarja, die klok moest ook nog een uur voorruit. Gelukkig had het vrouwtje voor koffie in de auto gezorgt, dus hij was op tijd wakker voor de cursus! We zijn met 17 cursisten, en na een korte kennismaking met de honden zijn we in twee aparte groepen verder gegaan. Het terrein lag er prachtig zonvergoten bij, en Yron vond het ontzettend leuk om wat anders te doen dan op de hondenschool (wat toch wat meer een keurslijf is, tijdens de jachttraining ging het er wat gemoedelijker aan toe, en was er vooral aandacht voor de honden). We hebben flink geoefend, en wat op de hele tijd op de hondenschool nooit goed gelukt is, hij kent nu het commando "lig"! in het begin flink wat overredingskracht, maar later ging hij bij het commando "lig" al direct op de grond liggen
Apporteren daarin tegen ging helemaal de mist in. Peter (de trainer) had verschillende dummies bij, en dat harige konijn vond Yron onweerstaanbaar. Dus toen hij eenmaal los was ging hij zeker niet achter de dummie aan, maar hij wist zeker dat dat konijn achter de rug van de trainer zat. ik weet zeker dat dat konijn net hier zat, waar heb je het gelaten?
Ook het lopen van de acht ging nog niet zo goed, aan de lijn moest het baasje flink corrigeren, maar die acht moet ook zonder lijn. En dat is een heel stuk moeilijker, zeker als een eindje verder het vrouwtje zit te kijken. Dus na twee stappen los was het een streep naar het vrouwtje.. Andere cursisten hadden een koekje in de hand, dat gaan we deze week thuis dus maar flink oefenen.
Blijven daarin tegen ging wel redelijk goed, hij blijft keurig liggen, tenminste als er niet te veel afleiding is, want dan moet het baasje snel zijn om de riem te pakken voor hij op springt. mooi he, zoals hij hier blijft liggen
Vorige week had ik al geschreven over de groene matten achter het schuurtje, en gelukkig heeft hij deze week heel goed begrepen dat hij die moet laten liggen waar ze liggen zo'n mat ligt ook heel mooi over de gaten voor de golfbaan voor het geval het gaat regenen..
Deze week heeft is hij Kenzy (de blindengeleidehond van Gunther en Manuela die een eindje verop wonen bij ons) tegen gekomen tijdens het uitlaten, en als Kenzy los is mag hij met Yron spelen, maar als hij zijn harnas aan heeft en zijn baasjes begeleid, mag dat natuurlijk niet. En op de een of andere manier snapt Yron dat. Misschien wordt het duidelijk gemaakt door de body-language van Kenzy..
Yron's omgang met de poezen is nog aan wisselvalligheid hevig. Als hij ze rustig benadert, vinden ze het meestal wel in orde en ondergaan ze hem, maar als hij wild kwispelend op ze af springt dan wordt het direct een blaas- en hakpartij. Maar, Mieke is hem ook wel eens aan het uitdagen. Als dan de deur op slot zit, is het feest kompleet. Kan een poes ook haar middelteen opsteken? hoe kom ik toch bij dat beest
Om het fruit wat te beschermen van Yron's enthousiasme, heeft het baasje zaterdag een hekje weggezet, zodat dat stuk van de tuin voor hem niet meer toegankelijk is. Yron is dus de hele zaterdag niet bij hem weg te slaan geweest: "wat ben jij daar aan het doen, moet ik helpen?" En wat is er dan leuker om er vantussen te gaan met het doosje schroeven dat het baasje op de grond heeft gezet, of een blok hout weg te grissen op het moment dat het naar beneden valt van de workmate?
Deze week is hij twee keer naar de hondenschool geweest (woensdag en zondag). Vooral woensdag waren de honden nogal wild, het vrouwtje haar arm was een stuk langer na de training! Voorlopig deze zondag de laatste keer, volgende week naar de jachttraining, we zijn benieuwd..
Ondanks dat het al maart is, sneeuwde het deze week in Belgenland! Wat overigens Yron er niet van weerhield om te gaan controleren, of die door het baasje dichtgegooide gaten niet terug open moeten voor herstelwerkzaamheden...
Behalve een Drentsche Patrijshond of ook wel Drentse Eigenwijshond is Yron ook een Drentsche Ondeugendhond
Bijvoorbeeld: Elise was dze week de ramen in de woonkamer aan het zemen, en wat is er dan leuker dan met je voorpoten op de vensterbank naast haar te gaan staan: "wat ben je aan het doen?". Toen een van de katten door het open raam naar buiten sprong mocht hij er niet eens achteraan. Dan maar met de zeem er vantussen... Tegen dat het vrouwtje die terug te pakken had was de spons, oh nee liever die handdoek aan de beurt. Om vervolgens er met een handdoek uit het tuinsetje in de serre mee aan de haal te gaan. Als je die dan eindelijk terug hebt moeten geven, doe je nog een poging om met een keukenhanddoek in de tuin te gaan spelen, om vervolgens haar wanhoop compleet te maken door met je snuit waar je net mee in de modder hebt zitten rommelen tegen het raam aan te gaan staan hijgen, zodat ze weer opnieuw kan beginnen. Leuk!
Het baasje drijf hij nog steeds tot wanhoop door zijn gegraaf in het gazon. "weet ik toch ook niet dat je dat vorige zomer pas helemaal nieuw hebt aangelegd?"Na een waarschuwende brul stopt hij braafjes, en zit hij je aan te kijken met een blik "wat die ik nou verkeerd?' En achter het schuurtje liggen groene matten, om het onkruid wat weg te houden. Maar zoals hij binnen met zijn benchkleed en kussen aan het rondslepen is, wilde hij dat ook doen met die matten... Zo ligt tie toch veel beter?
Yron mag regelmatig los lopen als hij met het baasje naar de weilanden achter het dorp gaat, helaas lukt dat niet elke dag, soms is de lange dagelijkse wandeling beperkt tot een uur in het dorp, en dan moet hij aan de lijn blijven. Wat overigens wel weer een goede oefening is met alle geluiden van verkeer etc. Maar vrijdag en zaterdag was het mooi weer, en dus kon er met het balletje geapporteerd worden in het maisveld. Zaterdag was ook het vrouwtje meegegaan, en dus was het feest compleet. En was er ook tijd voor wat foto's en video. lekker tussen het vlas door raggen, en dan omkijken waar ze blijven helemaal in zijn element
We hebben ook geapporteerd uit het water, zie het filmpje in de link onderaan de pagina (let op, dat duurt lang om te laden, dus geduld is een mooie zaak!)
En als dan het baasje heel gemeen een steen in plaatsvan het balletje in het water gooit is hij in de war: waar is die bal nou gebleven?
Deze week valt er weinig nieuws te melden... Zoals vorige week al geschreven, proberen we Yron's graafwerkzaamheden in de achtertuin wat te beperken, door hem te laten schrikken als hij bezig is.. Zijn reactie is nu wel vermakelijk, hij gaat op zijn gat zitten kijken met een blik "wat doe ik nu verkeerd?" hier was hij bezig een plant uit te graven omdat die in de weg stond bij het rennen naar de heg..
Heel even dacht het baasje dat zijn gemopper effect had, todat hij zaterdag 's morgens weer een gat had dichtgegooid, en een uur later weer een tweede wereldoorlog krater zag bij de perenbomen
We hebben een nieuw speelje voor hem gekocht, iets om hem bezig te houden (een dog brain trainer).Hij moet het klepje optillen met zijn neus om bij het snoepje te komen, en dat is nog niet zo eenvoudig. Hij is een heel eind bezig, zeker zal er zoiets lekkers als kaas inzit.. Hij probeert met zijn tong door de gaatjes te likken, en heeft met zijn tanden ook al aan het klepje getrokken. Met een beetje hulp is het toch nog gelukt! hoe kom ik daar nu aan
Behalve een eigenwijshond is onze woef ook een Drentsche Kroelhond! Yron was deze week heel braaf, en wilde ook steeds dichtbij een van ons gezin zijn. En als hij dan een beetje achter zijn oren gekriebeld wordt, zakt hij van gelukzaligheid helemaal in elkaar. Ben je in de keuken, is hij ook in de keuken. Zit je aan tafel, ligt hij naast je. Als er tv gekeken wordt, ligt hij voor de tafel. En zo voort.
Gelukkig liet het weer het tijdens de krokus vakantie niet afweten, en kon hij leuk spelen in de tuin. Die bal is een van zijn favouriete speeltjes
Het baasje is wel wat minder blij met alle aktiviteiten van Yron in de tuin. Behalve de aanleg van de golfbaan, wil Yron ook wel wat "helpen" met snoeien. Hij heeft van diverse planten takken afgebroken, bijvoorbeeld zaterdag washet met veel (on)geduld gekweekte vijgenboompje de pineut. We gaan maar een hek rondom het stukje met fruit zetten, zodat we van de zomer nog wel frambozen, aardbeien, peren en vijgen hebben, anders zullen de vruchten wel eens kunnen sneuvelen voordat ze rijp zijn. De gegraven gaten in het gazon die het baasje steeds dichtgooit worden achter zijn rug om weer terug open gemaakt, soms hoeft hij de schop niet eens terug te zetten in het schuurtje. Er ligt een metalen kettingkje klaar om hem te laten schrikken als hij aan het graven is, maar we zijn steeds te laat, op het moment dat je de serredeur opendoet spring hij al naar je toe: "ha leuk, iemand die met me gaat spelen". Op dat moment krijgt hij wel op zijn kop, maar veel helpt het nog niet.... waarom gooi je dat gat nu dicht baasje, die wortel heeft lucht nodig!
Deze week heeft oma een paar dagen bij ons gelogeerd, en daar is hij wel wat te wild voor. Gelukkig heeft hij haar redelijk met rust gelaten, behalve toen ze in de woonkamer in de stoel lag te slapen, en hij wakker werd van haar gesnurk. Met zijn poot op haar been probeerde hij haar tot stilte te manen... Toen hij ook nog tegen haar been begon te rijden, heeft het vrouwtje maar resoluut ingegepen, wat oma dan weer jammer vond, ze krijgt immers niet iedere dag op zo'n manier aandacht van een jonge vent. Eigenlijk wel logisch dat hij steeds maar probeert zijn plekje in de roedel te verduidelijken, het is wel duidelijk dat hij binnen ons gezin de laagste is, en daar is hij zo te zien erg happy mee. Maar met iemand die nieuw is moet je je natuurlijk weer opnieuw laten gelden.
Donderdag was het baasje ook vrij, en hebben we oma terug naar Middelburg gebracht. Zoals bij de meeste bezoeken aan Nederland heeft het vrouwtje ook nu weer een poging gedaan de Albert Heijn leeg te kopen, maar dat is opnieuw (bijna) niet gelukt. Terwijl het vrouwtje met de boodschappen bezig was, is Yron in de auto mee door de autowasstraat gegaan. En dat was wel wat vreemd, maar hij is toch wel goed blijven zitten. Uiteraard zijn we ook op het strand geweest, en zoals een goede Drent betaamd, heeft hij door vanalles liggen rollen wat de baasjes niet fijn vonden. Tijdens het rollen over een dode meeuw is hij ook door iets van olie of parrafine gerold, en dus was zijn baard helemaal goor en vettig. Het baasje heeft nog wel geprobeerd om hem de zee in te krijgen en ook met zand om wat af te poetsen, maar dat was al te laat (op de foto hieronder is zijn smerige baard nog goed te zien ). We hebben hem uiteindelijk met warm water en een flinke dosis dreft weer schoon gekregen. Hier werkte het zelfreinigend vermogen duidelijk niet. Op het stand was nog wel mooi te zien hoe slim hij eigenlijk is: een flesje gevuld met een beetje zand haalde hij steevast uit het water door zijn poot op een kant te zetten zodat de andere kant uit het water kwam. En als het flesje te ver weg was, wachtte hij gewoon tot de golven het bij hem brachten, verder dan zijn buik ging hij het water niet in. Hopelijk doet hij dat tijdens de jachttraining wel!
Zondagmorgen zijn we samen met Cedric en zijn moeder Ann naar de hondenschool gegaan, en daar ging het opnieuw wel goed, behalve als Dorien, de trainster, toekeek... Zo ging bijvoorbeeld de zit-voor de eerste keer helemaal verkeerd (het baasje stond ook te klungelen met zijn koekje). Gelukkig ging het de tweede keer wel goed. Helaas hebben we niet veel kunnen oefenen met apporteren, omdat zijn halsband het begaf. Cedric had ook nog een kadootje bij, Yron heeft een hele mooie nieuwe floss gekregen, en is daar direct druk mee gaan spelen. Bedankt Cedric!
Een Drent is ook een hele fotogenieke hond, hij gaat er echt voor liggen:
We hebben een rustige week achter de rug! Elise heeft duidelijk gemaakt dat zij de baas is, en Yron is de hele week "poes"lief geweest. Uiteraard heeft hij nog wel een en ander aan kattekwaad uitgehaald, maar da's niet zo erg. Nu ja, hij had Rik's nieuwe vest uit de was gejat, en was er achter in de tuin mee gaan zitten, met de gedachte: "daar zien ze me niet..." Gelukkig was het breiwerk niet kapot, en moest het alleen opnieuw gewassen worden.
Met het verdwijnen van de sneeuw, is het wat zompig buiten. Omdat het nog wel koud is, is de serre deur dicht als hij buiten in de tuin is, anders vliegt steeds de deur wagenwijd open en we stoken nog niet voor de mussen. Toen deze week de deur niet snel genoeg opgedaan werd, heeft hij duidelijk moeten maken, dat hij naar binnen wilde. Gelukkig moesten de ramen toch gekuist worden, dus dat was een mooie aanleiding omdat dan maar te gaan doen: Leida, er moeten ramen gezeemd worden!
Toen hij deze week door Henri weggestuurd werd tijdens het koken, ging hij heel zielig bij Elise naar hulp zoeken terwijl deze met haar andere hobby bezig was, en ging zo dicht mogelijk bij haar zitten. Wel lekker warm, zo een strijkijzer aan de ene kant, en een warme hond aan de andere. Even later is hij zelfs tegen haar benen aangaan liggen
Vrijdag is hij mee wezen kijken naar de carnavalstoet, en hij vond de confetti, muziek en feestende kinderen erg leuk. Hij is zelfs braaf naast Elise blijven zitten kijken!
Op zondag zijn we met de Belgische Drente vereniging de kaawpollekeswandeling gaan doen. We moesten al om 10 uur in Vosselaar (in de Kempen) zijn, dus we zijn op tijd uit bed gekomen... Er waren weer heel wat deelnemers opgekomen naar het buurthuis, en verschillende mensen gaven een kompliment hoe goed Yron al gegroeid is, en hoe mooi hij er uit zag. Bij aankomst is zo'n verenigings activiteit nogal een zenuwachtig gedoe, met de honden die graag meer contact met elkaar willen hebben dan hun baasje goed achtten. Na een koffietje en cake zijn we vertrokken, en gelukkig kon de troep honden al vrij snel los rondlopen in het bos rond Vosselaar. Wat een feest, al die rennende, springende, kriskras door elkaar buitelende Drenten. Uiteraard moest er regelmatig afgesproken worden wie eigenlijk de baas was, en omdat Yron een van de jongsten was lag hij regelmatig op de grond. Sommige honden gingen een forsere confrontatie met elkaar aan, wat een hoop gegrom en geblaf opleverde, en baasjes die met een hoop lawaai de honden uit elkaar moesten halen. Yron wist steeds mooi op een afstandje te blijven. Helaas na een kilometer of 2-3 een heel vervelend incident, toen we weer bij elkaar kwamen om alle honden aan te lijnen om een drukke weg over te steken. Tijdens het wachten (Yron zat al netjes aan de riem), sprong hij zijdelings met zijn volle gewicht tegen de voorkant van Elise's been aan, waardoor haar knie naar achter knikte! Einde wandeling voor haar, gelukkig was er iemand die de korste weg terug naar de begin locatie wist, en die vriendelijke man heeft Elise met de auto daar naar het buurhuis gebracht. We besloten om niet terug naar huis te gaan, en dus is Henri met Yron verder gelopen, terwijl Elise in het buurthuis heeft gewacht met haar been op een stoel. Yron heeft van de wandeling echt genoten, en samen met alle andere honden heeft hij zeker de dubbele afstand afgelegd als zijn baasje. Na een mooie wandeling, met onderweg nog wat hagel wat de pret niet kon drukken hebben we het vrouwtje opgehaald. Terug thuis is het vrouwtje op de bank met haar knie omhoog gaan liggen, en Yron lekker op zijn kussen.
Bij het ter perse gaan van dit bericht, deed de knie al wat minder zeer, en kon Elise weer wat voorzichtig rondstappen onder al te veel pijn. Hopelijk zal ze morgen niet te stijf zijn!
Deze week heeft in het kader gestaan van roedelgedrag. Om te zorgen, dat Yron begrijpt dat hij de laagste in rang is, proberen we met z'n allen zo consequent mogelijk te zijn. Zowel in het huis, als daarbuiten. Hij als laatste door een deur, als laatste eten, en zo voort en zo voort. Hij heeft nog wel een aantal "verdedigings" aanvallen gehad, zo stond hij in de keuken over een spin heen, en liet hij met een hoop gegrom en tanden weten dat hij het niet op prijs zou stellen als we die van hem afpakken. Gelukkig zien we het meestal aankomen en kunnen we voorkomen dat het escaleert. Een van de incidenten was eigenlijk wel leuk: Elise had wat gepakt uit het keukenkastje, en op de een of andere manier vond hij dat hij ook wel in dat kastje mocht zijn. Dus wilde hij niet achteruit, en er kwam een (kleine) grom. We hebben hem gewoon laten staan, en na een minuut of 5 staan gaf hij zich toch maar gewonnen. wat dan weer wel deze leuke foto opleverde
Over roedelgedrag, dominantie en alfa is heel veel, vaak tegenstrijdige informatie te vinden. Wij hebben geconcludeerd dat duidelijkheid belangrijk is, consequent zijn (en dat is veel makkelijker gezegd dan gedaan), en we proberen positief gedrag te belonen en negatief gedrag niet te veel te straffen maar te negeren. En negeren vind Yron duidelijk niet leuk. Maar wel moeilijk om je als een hond te gedragen. Op de hondenschool ging het heel goed (althans, voor de pauze, daarna iets minder), en omdat de honden in de groep ongeveer allemaal even oud zijn, was het "goed" om te horen en te zien dat er meerdere baasje met roedel problemen kampen. Het zal ook wel iets zijn wat bij de pupertijd hoort, en onze jongeman is wat hevig op het moment.
Een van de dingen die we nu iedere dag proberen te doen, is met hem ergens naar toe te gaan, waar hij los kan lopen. Op die manier kan hij zijn neus goed gebruiken, en leert hij ook het onderscheid als hij vrij loopt, en aan de riem. Vrij vliegen door de velden vind Yron helemaal het einde, en terug thuis valt hij meestal in de rustige slaap. Ondanks dat het afgelopen week berenkoud was, een uur wandelen is voor het baasje ook goed.
We hebben ons ingeschreven om met Yron op jachtcurus te gaan, 25 maart om 10.00 moeten we in Oudenaarde zijn. Oudenaarde ligt een uur rijden van Wolvertem, dus april, mei en juni zijn we voorlopig iedere zondag vroeg uit de veren...
En al een hele tijd niet meer naar omgekeken, vanmiddag besloot hij dat hij nog best op de poef past. Hij heeft er niet zo lang op gelegen, maar toch, zo te zien lag hij wel lekker!
Een "rustige" week, waar de sneeuw en Siberische kou een hoofdrol hebben opgeeist. Gelukkig is/was het in Belgie niet zo slecht als in sommige andere landen, maar toch, ook hier kou genoeg. Sneeuw vind Yron erg leuk, zeker om er naar te happen, en helemaal lekker is het als er pekel bij zit, dan is het nog zout ook. Onze Drentse eigenwijs slaagt er toch altijd maar weer in om de meest smerige zaken lekker te vinden... Goede nieuws is wel dat de werkzaamheden rondom het golf terrein in de achtertuin even tijdelijk stil liggen, de grond is te veel bevroren en bedekt met sneeuw om de benodigde graafwerkzaamheden voort te kunnen zetten. Het lekker blaffen naar katten die de tuin bezoeken kan dan weer wel doorgaan.
Eerst nog over de dagen voordat het ging sneeuwen. In het bos rondom het kasteel van Imde is door een vereniging voor natuurbehoud een heel mooi vennetje aan gelegd, met een plateau op over het terrein uit te kijken. En wat is dan mooier om daar direct op te gaan zitten?
We hebben deze week ook (dus nog voor de sneeuw) een nieuw gebied gevonden waar Yron vrij rond kan lopen, midden in de velden, zonder verkeer. Hij heeft zich geweldig geamuseerd. In een maisveld (of beter, een veld met stoppels van mais) zijn we aan het oefenen gegaan met apporteren, en hij deed dat uitstekend. Hij rende volle snelheid achter het weggeworpen balletje aan (flinke zwieper kan je geven met zo'n werpstok), bracht het keurig terug en ging mooi voor zitten om het balletje in te ruilen voor een snoepje. Mooi om te zien hoe hij liep te zoeken, en steevast het balletje vond, ook als het in een gat of geul lag.
Thuisgekomen was er een minder leuk incident, het baasje was een beetje dom geweest, en had direct na het wandelen eten gegeven, en dat kwam er even later weer terug uit. Da's op zich niet zo erg, behalve dat hij zijn kots verdedigde met verve, een hoop gegrom, lage positie, staart tussen de benen en tanden laten zien toen het baasje met een zak en schoonmaak middelen aan kwam. Even met rust gelaten, en toen hij zijn kots weer terug opgegeten had was alles weer "goed". We hebben hem een heel eind genegeerd, en dat vond hij duidelijk niet leuk. We weten niet, of we dit agressieve gedrag met agressie moeten beantwoorden, of juist niet. Op diverse internet fora hebben we verschillende verhalen gevonden met soortgelijke voorvallen met puberende honden, en daar wordt meestal gezegd, dat het overgaat. Door oplossen met agressie kan resulteren in een angstige hond, en die kan onvoorspelbaar reageren en dat willen we zeker niet. Aan de andere kant kunnen we dit gedrag niet tolereren. Zijn roedel gedrag is toch moeilijker dan we met Seppe hebben meegemaakt. Dus als er iemand goede ervaring heeft met dit gedrag, laat maar weten!
Leuker moment was dinsdag, toen het vrouwtje ziekig op de bank lag (wat op zich natuurlijk niet leuk is), en hij per se zijn mentale ondersteuning wilde geven. Hij heeft net zo lang liggen morrelen, todat hij naast haar op de bank lag, en zijn warmte en gezelligheid kon delen. Gek hoe zo'n beest aanvoelt dat je niet in orde bent. Toen Mieke er ook nog bij kwam liggen was het helemaal compleet, hij gaf geen kik en liet haar rustig begaan. Uniek, normaal wil hij direct spelen met een van de katten! Ook ligt hij regelmatig lekker met Bob in de buurt te slapen.
Maar niet denken dat het altijd zo vredig is, in de meeste gevallen moet Bob dekking zoeken omdat hij niet veilig is voor de speeldrang van Yron. Bob slaat dan wel halfslachtig met zijn poot, maar delft meestal het onderspit. En gaat dan maar ergens hoog zitten. Mieke was het deze week erg beu toen hij weer eens stond te springen terwijl zij in de deuropening zat, en ze sprong, of liever ze viel hem aan met vier poten tegelijk, alle haren wijd uit (dus we hadden ineens 3x zoveel poes als normaal), alle nagels uit, en een hoop lawaai. En geschrokken dat hij was: hij durfde met geen geweld meer langs haar te lopen, behalve met een grote boog!
Met het koude weer was de haard regelmatig aan, en behalve dat dat lekker warm is, en die vlammetjes erg interessant zijn, is het ook lekker om daarvoor te gaan liggen slapen.
OK! dat krijg je als je niet snel genoeg bent: Yron is nog even lekker doorgegaan met schors trekken. Hier is nog wat beter te zien hoe hij het doet: Overigens, Yron is begonnen met de aanleg van een golfbaan, hij heeft al op verschillende plaatsen een hole uitgezet (op de foto staat hij er bovenop eentje ). Hij heeft al diverse stokken uitgeprobeerd om uit te vinden hoe de baan het beste kan komen te liggen. Zou hij die boom misschien gerooid willen hebben?
Van ondeugende streken hadden we deze week verder geen last gehad... Hij heeft besloten dat hij de kussen uit het tuinsetje van de serre nodig heeft voor zijn golfbaan, je moet toch kunnen uitrusten tenslotte? Dus die kussens moesten mee naar buiten.Het baasje heeft de patio bloempotten allemaal binnengezet, op eentje na. Maar de plantjes die erinstonden vond ik niet zo mooi, dus die heb ik er maar uitgehaald voor hem. In de serre stond een paraplu te drogen, kon die ook mee naar buiten? Maar gelukkig had het vrouwtje het door, dus die had de paraplu vast gezet tussen het bankje en de tafel. En dat was dan weer het signaal voor Bob om daar lekker onder de gaan liggen..
Vreemd is dat hij zijn blauwe kussentje niet mee naar buiten wil nemen. Hij sleept het in huis wel overal mee naar toe, maar laat het netjes binnen liggen.
Deze week hebben we opnieuw een paar keer last gehad van zijn pogingen om wat dominant gedrag te laten zien. Dan heeft hij iets, of zit hij ergens en als je dan wat van hem wil, trekt hij zijn lippen op en gaat grommen. Dichterbij komend gaat hij dan naar je bijten. Uiteraard zijn wij de baas , hij heeft niks in te brengen als lege briefjes (oud zeeuws gezegde), dus gaan we dan over hem heen staan terwijl we hem tegen de grond duwen tot hij weer rustig is en onderdanig zijn buik laat zien. Daarna is hij hartstikke lief, het is net of hij dan pas begrijpt dat hij niet de baas is. Hebben we met Seppe nooit zo meegemaakt, en het is niet leuk. Consequent zijn is de boodschap, duidelijk laten merken dat hij de laagste in de rang is.
Wat dan weer moeilijk is als je de krant zit te lezen, en hij er onderdoor komt omdat hij wat van de aandacht wil hebben:
Deze week wildeYron vanalles eten als het maar niet met zijn brokken te maken had. We hebben vorige week een nieuwe zak gekocht (van het merk dat hij al maanden eet), en hij trekt er gewoon zijn neus voor op. Zelfs met pens erdoorheen vreet hij de pens ervan tussen, en laat de brokken liggen. Op alle andere dingen die hij krijgt vliegt hij op af, en hij loopt regelmatig naar zijn bak, om na erboven gestaan te hebben maar weer weg te lopen, dus honger heeft hij wel. Na een week slecht eten hebben we hem wat van zijn oude brokken gegeven (daar hadden we nog wat van staan), en jawel hoor: bak in een ruk leeg! Zou die nieuwe zak een ander geurtje hebben, of iets niet goed mee zijn? Ze ruiken en smaken hetzelfde (ja, ik heb geproefd), maarja wij hebben ook geen hondenneus. Dan maar een zak van het andere merk gehaald, en daar wordt wel lustig van gegeten. Krijgt hij alleen van die stinkende poep van. Van de week maar met de andere zak terug naar de dierenwinkel.
Overigens heeft Yron een nieuwe hobby, behalve gaten graven in de tuin, hij vindt het leuk om het boomschors van de bomen in de tuin af te trekken. Hij gaat heel vernuftig tegen een boom staan, grijpt met zijn voortanden een uitstekend stukje vast en scheurt dan naar links en rechts. En dan vinden we mooie hout krullen in de tuin, dus nu gaan we maar kippengaas om de boom heen zetten... Misschien heeft zijn eet probleem ook wat met dit schorshappen te maken (want er zal toch wel wat schors in zijn maag terecht komen en daar zitten te rommelen).
Zaterdag hebben we de verjaardag van het vrouwtje gevierd, en al die visite is wel heel leuk. Daar krijg je aandacht van, die vinden het niet erg dat je je natte bek even aan hun kleren droog maakt, er is altijd wel iemand die je wil kriebelen, en zo voort. En dan moet je natuurlijk ook even je dominantie tonen, dat was even minder. maar verder is hij erg lief geweest.
Er is afgelopen week nogal wat regen gevallen, en op de hondenschool zag het er in eerste instantie wel begaanbaar uit. Maar gedurende de les werd het steeds zompiger, en de modder kwam langzaam maar zeker steeds hoger te zitten. Meneer gaat met geen mogelijkheid zitten in het water, of als er teveel modder naar zijn zin was. Overigens waren alle honden erg wild en moeilijk te hanteren, zal wel wat met de sterke wind te maken hebben gehad. Het baasje had nog alle geluk, want tijdens het apporteren gooide hij de apport te ver weg, en toen Yron er naar toe sprintte (door de plassen heen), trok hij het baasje zowat omver. Hilariteit volop, maar gelukkig lag hij niet languit in de modder maar kon nog net op zijn voeten blijven staan. En toen het baasje en ik thuis kwamen, was het vrouwtje heel erg blij (en ze had net de vloer gedweild, maar ja, dan moet ze dat ook niet op zondag doen, toch?). die modder was na een uurtje slapen alweer van mijn vacht naar mijn kussen gesprongen, dus dat moet het vrouwtje nu ook nog wassen
Meestal is hij ekstra lief als hij lekker ligt te slapen, en zo net na de hondenschool mocht het baasje zelfs op zijn buik voor hem gaan liggen, waar hij normaal dan direct klaar staat om te spelen, ging er nu een oog open en weer terug dicht.
Deze week een stukje met wat meer informatie over de hondenschool.
We zijn deze zondag voor het eerst na de kerstvakantie weer naar 't Leirekensdomein geweest, en dat was wel te merken. Dat was weer even wennen. Je mag eeneens niet met de andere honden spelen, maar het baasje staat steeds aan die rare riem te trekken als ik lekker wil snuffelen aan een van de andere honden, en dan moet ik netjes naast hem gaan zitten. En dan gaat hij weer lopen en weer stilstaan. Pff, vermoeiend hoor om steeds op te letten wat hij wil. Ik denk wel dat hij zijn spierballen flink aan het trainen is geweest want ik vlieg nogal eens van links naar rechts en van voor naar achter.Maar ik vind het wel heel leuk om met iets nieuws bezig te zijn.
Gelukkig was het wel mooi weer, het terrein was een beetje bevoren maar het zonnetje scheen lekker. Het baasje heeft zelfs halverwege zijn trui uitgedaan, het is nog goed voor zijn conditie ook zo een uur of twee bezig zijn. Yron is gepromoveerd naar de gevorderen-puppie klas. We zitten met z'n 7-en in de groep, met allemaal verschillende honden van ongeveer dezelfde leeftijd, die allemaal tegelijk op de school zijn begonnen. Hier zitten we tussen Dutske (links, een Franse bulldog) en baasje Dieter en rechts van me zit Lina (de Duitse herder van baasje Hugo). Het palletje is ons plaatsje tijdens de les. Tegenover ons (niet op de foto), zat King, een Heidewachtel, en daar wilde ik graag naar toe want dat vind ik toch wel de leukste hond om mee te spelen. Maarja, dat mocht niet, ik moest gaan zitten en wachten.
De les is wel duidelijk moeilijker dan in het "onthaal"klasje, maar wel erg leuk. Overigens realiseerden we ons wel hoe snel de honden gegroeid zijn, toen we naar de honden in ons oude klas-veldje keken waren er wel veel hele kleintjes bij, met een aantal hondjes die net nieuw begonnen waren (waaronder een labrador met de naam Mitch).
Sommige van de oefeningen zijn ongeveer hetzelfde als in de oude klas, zo vind Yron het nog altijd fatastisch om over de wipbrug te lopen, en het interesseerde hem helemaal niet dat dat ding een stuk hoger was als in het verleden.
Een van de oefeningen is om te gaan staan en liggen. Het commando staan kent hij al goed, en met een snoepje doet hij dat uitstekend. Liggen is een nieuw commando, dus dat moeten we nog wat oefenen. hier oefenen we staan op het tafeltje (handig voor bij de dierenarts) onder goedkeurend oog van lerares Dorine
Zit en blijf zijn commando's die Yron al heel goed kent en uitvoert (dat laatste althans als hij zijn riem aanheeft, zonder riem is hij niet zo volgzaam ) hier zit hij voor al die leuke knuffels waar hij onderdoor/doorheen gaat.
Thuisgekomen was hij bekaf, en heeft een heel eind liggen slapen. Na een paar uur slapen heeft hij overigens wel lekker gespeeld in de tuin, en heeft het baasje na afloop de gaten maar weer dichtgegooid....
En tenslotte nog een aandoenlijke foto, lekker in mijn blauwe mandje naast mijn kussen:
De vakantie week na nieuwjaar is rustig verlopen, met de hele familie thuis was Yron in zijn nopjes. Dan is er altijd wel iemand die met je wil kroelen, spelen of gaan wandelen. Overigens, zijn oren zitten er voor niets aan. Als hij eenmaal buiten is kan je roepen wat je wil, óf hij negeert je compleet, óf hij gaat hij op een afstandje staan kijken: "wat moet je nou, je kan me toch niet pakken!" Hij heeft nu permanent een halsband aan, en gaat bij het uitlaten binnen al aan de riem. Eigenlijk verkeerd, want daarmee bevestigen we dat als hij los buiten is, hij mag rondrennnen, en niet hoeft te luisteren... Maarja, steeds een heel eind foeteren voor je hem te pakken hebt om uit te gaan laten is ook niks. Tijdens het uitlaten moet je regelmatig corrigeren, maar dan loopt hij eigenlijk best wel netjes mee. Soms ligt je arm uit de kom, maar het gebeurd ook wel dat hij netjes naast je loopt.
Op verschillende lokaties wordt een z'n nieuwjaarsduik georganiseerd, en die traditie ziet Yron ook wel zitten. Zo met de pootjes in de zee: heerlijk. Zwemmen of helemaal onder water doet hij nog wel niet, die golven zijn maar vreemde dingen dus daar moet je bij wegblijven, en als het water tot zijn knieen komt is hij vliegensvlug terug. Het water zal nu ook wel te koud zijn.
Op het strand is hij helemaal in zijn element, hij rent (of beter: vliegt) van links naar rechts en weer terug. Gelukkig vinden zijn baasje het ook erg leuk om op het strand te zijn, dus dat kom mooi uit. wat een schatje zo
De drent is een erg aanhankelijke hond, en dat is bij Yron zeker zo. Hij wil liever niet alleen zijn als je zelf ergens anders in het huis bent. Gaat hij achter de deur zitten piepen. Als hij alleen thuis is ligt hij lekker te slapen in zijn bench, maar als er iemand is wil hij daar bij zijn. Als je in de keuken bent, is hij in de keuken te vinden, als je TV gaat kijken komt hij bij je liggen, en zo voort. Hij is waar jij bent. Uiteraard is hij veel te groot om op schoot te zitten, maar heerlijk dat hij dat vindt:
Introductie Deze blog gaat over Yron Nynke van de Bezelhonk, onze Drentsche Patrijshond. Met de blog willen we iedereen die geinteresseerd is op de hoogte houden van alle reilen en zeilen rondom Yron. We dateren de blog met regelmaat op, dus kom geregeld eens kijken!
), en dus konden we naar hartelust apporteren. Toen het baasje hem aan de andere kant van een achtergebleven vennetje gooide moest hij aan de waterkant wel even nadenken, maar vervolgens ging hij dwars door het water zijn apport halen.
), en na een stukje door de stad gelopen te hebben en oma bezocht te hebben, zijn we naar het sloe-strand gegaan om even lekker uit te waaien. Het vrouwtje was zo slim geweest de werpstok met het balletje mee te nemen, gelukkig dat ze daar steeds aan denkt, want het baasje vergeet zulke dingen steeds. 
