Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Yron's blog
de belevenissen van een Drentse Patrijshond in Belgie
10-11-2013
2013-11-10
Deze week een blog die twee weken beslaat.
Als eerste een verslag van de vakantie met het vrouwtje en baasje in het verre Limburg. Het vrouwtje had een heel mooi huisje georganiseerd, met lekker veel velden en bossen erom heen, waar ons woefje naar hartelust kon ronddartelen. Wat hij dan ook met veel overgave heeft gedaan. Uiteraard zijn er ook wat toeristische uitstapjes gemaakt, zo was het vrouwtje nog nooit bij het magische drielandenpunt geweest. Zoals iedereen die er al eens een keer geweest is weet, valt dat eigenlijk behoorlijk tegen. Omdat we buiten de Nederlandse vakanties waren, was er vrijwel niemand, maar gelukkig waren de uitkijk toren en sommige horeca gelegenheden wel open. Dus hebben we eerst de uitkijktoren bezocht, en vervolgens een koffietje met een lekker stuk vlaai gegeten. En Yron mocht de slagroom hebben!
samen met het vrouwtje op het hoogste punt van Nederland
Een andere uitstap ging naar het Duitse Aken. Tijdens de wandeling door het mooie centrum, ontdekte het baasje, dat er een Elise bron is in Aken. Het is niet een grote straal, maar toch, het baasje wilde wel even poseren bij het vloeibare vrouwtje.
Omdat het zonnetje wel lekker tussen de wolken doorkwam, besloten de baasjes een koffietje op een terrasje te drinken. Toen het baasje een beetje schuim van zijn cappuchino met wat koffie op het schoteltje deed, was dat binnen no-time weg. lebber, lebber, lebber, dat bordje kon zo terug de kast in
Al vanaf puppie zijnde, moet Yron helemaal niks hebben van van die grote poppen die soms voor een winkel staan. Zo wilde hij als pup een keer een dierenwinkel niet binnen, omdat er een plastic varken voor de deur stond. Dus toen het baasje bij een Duitse slager een grote koe zag staan, wilde hij Yron nog eens een keer testen. Nou dat is wel duidelijk, dat is er goed in geprent en hoe meer je dan probeert om hem er bij te krijgen, hoe harder hij weg wil, dan kan het baasje VOET roepen wat hij wil
Zoals boven geschreven, waren er rondom het vakantiepark volop velden en bossen om in te ravotten. In de velden zaten behoorlijk veel hazen, en die zijn goed achterna gezeten... In het bos wist het baasje niet zeker wat voor wild er zat, en er zijn nogal wat problemen met vossen in Europa met hondsdolheid gemeld. Nu is ons woefje daarvoor wel ingeent, maar toch maar een beetje voorzichtig aan, en ons woefje niet te ver weg laten gaan, maar goed in het zicht houden. Gelukkig was er ook nog wat tijd, om Yron te laten oefenen met de gehoorzaamheid, bijvoorbeeld in het afliggen: ja kan ik weer opstaan baasje?
Het voordeel van zo'n weekje vakantie is dat de baasjes werkelijk de hele dag bij je zijn, dus da's voor ons Drents kroelhondje een geweldige week. Toen het baasje op een dag weer met al die tassen richting auto ging slepen, moest ons woefje dan ook zeker zijn, dat hij niet vergeten werd. Als je dan voor de deur gaat liggen waar het baasje steeds doorheen wil, vergeet hij je zeker niet..
dit matje slaapt ook wel lekker hoor, en zo weet ik zeker dat ik niet vergeten wordt
Eenmaal terug thuis hadden de baasjes nog een verrassing in petto: de jaarlijkse Drenten strandwandeling. De laatste zondag van de herfstvakantie is steevast een samenkomen van een hele hoop Belgische drentjes en hun baasje op het strand van Blankenberge. Heerlijk zo als die bruin-wit gevlekte woefjes op het strand en in de zee te zien dartelen. zeker in het begin van de wandeling moet de energie eruit, en dus worden de eerste kilometers wel een keer of 4 afgelegd..
Halverwege werd weer de traditionele zelfgemaakte citroenjenever versnapering genoten door de baasjes, samen met een lekker hondenkoekje voor de honden. Ook dit jaar weer prima georganiseerd, waarvoor dank aan het bestuur van de Belgische Drenten vereniging! Onderweg had het vrouwtje lopen vertellen over de plannen, om een tweede woefje bij te nemen, waar zij dan mee kan gaan werken. Erg concreet zijn die plannen nog niet, en dus wilden een paar andere honden ook wel aandacht van haar: vrnl: Eska, Yron, Juta en Heike vinden het vrouwtje alle 4 erg lief
Terug thuis van al dat geren op het strand, moest er lekker gerelaxed worden, en waar kan je dat beter, als bij een van de andere puppies op de bank: stil liggen is nog wat moeilijk, maar zo ligt het wel lekker hoor
Het baasje had van Etienne geleerd, hoe je zelf pasta kan maken, en zaterdag avond werd het gezin vergast op spaggetti a la Hendrika. Tijdens het maken van de pasta was Yron niet weg te slaan, gelukkig viel het kwijl op de tegels van de keukenvloer en is niet in de pasta beland... Baaaaasjeeee, wanneer krijg ik nu wat?
Gelukkig was er nogal wat spagetti over, en dus kreeg Yron ook een beetje: ik moest er wel lang op wachten, maar het is heel lekker baasje, geef me nog maar wat meer..
Slaaphoudingen zijn nog altijd heel vertederend, zeker als Yron en Bob naast elkaar in tegengestelde richting liggen: snurk, snor, snurk, knor, ronk
Afgelopen zondag zijn we weer de hele dag met de jagers mee gegaan, en Yron heeft opnieuw ontzettend veel plezier gehad (en het baasje ook). We zijn deze keer uit de mais weggebleven (die was ook al voor een groot deel gerooid), maar het heeft natuurlijk afgelopen week ontzettend veel geregend, dus de velden lagen er erg nat bij. Zeker in wat lager gewas, zoals bieten en gele mosterd (het baasje denkt dat dat in Nederland koolzaad genoemd wordt), werd vol geestdrift gezocht naar gevogelte, samen met een andere hond, Kyra, een kleine munsterlander. Ze gingen redelijk mooi in kruisende slagen naast elkaar door het veld, soms wel een beetje te ver van de jagers, maar dat mocht het resulaat niet drukken. Beide honden hebben regelmatig fazanten en patrijzen opgestoten, en als die afgeschoten werden, ook keurig geapporteerd.
in akie in de gele mosterd, goed met de neus omhoog om de verwaaiing op te pikken
Kyra is al wat volwassener en heeft meer jacht ervaring, en blijfd dus beter voorstaan als Yron. Als hij een spoor of luchtje oppickt, gaat hij er direct achteraan, zonder de jager de kans te geven, dichterbij te komen. Door ervaring zal hij dat wel leren (als het wild maar steeds opvliegt, zal hij zich op enig moment realiseren dat hij steeds met lege poten achterblijft, en volgens trainer Johan Kraay zal hij er dan rustig naartoe gaan.). Ook deze zondag heeft zijn neus weer overuren gemaakt, en het hoppen door de natte velden was behoorlijk vermoeiend. Toch bleef ons woefje tot het einde van de dag enthousiast zoeken naar wild.
aan het eind van het veld met de jager mee
wat ruik ik daar
Hier staan we te wachten tot er geschoten wordt, in de schaduw van een aantal bomen zodat het overvliegend wild ons niet ziet: baas en hond "en profiel"
En als er dan verderop in het veld een eend neerkomt, markeert Yron die keurig, en brengt hem bij het baasje Dat beest is nog warm baasje, maar wel dood hoor!
Aan het eind van de dag is ons woefje dan volledig uitgeteld. Volgende week zondag gaan we weer mee, kijken of het weer beter gaat!
Introductie Deze blog gaat over Yron Nynke van de Bezelhonk, onze Drentsche Patrijshond. Met de blog willen we iedereen die geinteresseerd is op de hoogte houden van alle reilen en zeilen rondom Yron. We dateren de blog met regelmaat op, dus kom geregeld eens kijken!
