Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Yron's blog
de belevenissen van een Drentse Patrijshond in Belgie
01-09-2013
2013-09-01
Oeioei, uw blogschrijver had al weken geen blog meer geschreven... Tijdens de vakantie was er nauwelijks internet op de camping, behalve vlak bij de receptie. Maar toen ging het internet-licht helemaal uit na een flinke onweersstorm, de campingbaas heeft een week zonder telefoon en internet gezeten (maar als echte Fransman maakte hij zich daar niet zo druk over). En de zondagen na de vakantie was er steeds wel een ander excuus om geen blog update te doen. Vanaf nu weer beterschap, iedere week weer een update over het reilen en zeilen van het Drenten leven. Overigens, vanavond zijn er nog twee bloggen hieronder verschenen, met vakantie foto's, dus gewoon even naar beneden scrollen om nog meer te lezen!
Toen het vrouwtje Yron afgelopen week op een avond voor het slapen gaan nog even uit ging laten (gewoonte van iedere avond net voordat we naar bed gaan nog even een frisse neus), stond hij ineens neus aan neus met een egel. Dat beest was duidelijk de weg kwijt, het is nog geen najaar/winter, en hij was al in de tuin op zoek naar een plekje om te slapen. Uiteraard, groot dierenhart als het vrouwtje heeft, is er een schaaltje kattenvoer weggezet, maar dat stond er de volgende ochtend nog... De egel hebben we daarna niet meer gezien, die zal wel pas over een paar maanden weer terug opduiken.
In Juni had Yron al een keer mee gedaan aan een africhtingsproef (zie de blog van 2013-06-30), en volgende week is er opnieuw zo'n proef. Helaas is het baasje die dag (week) voor zijn werk naar de andere kant van de wereld De baasjes toch wel graag een brevet willen hebben (Yron zelf is niet zo geinteresseerd in zo'n stuk papier, de proeven zelf zijn veel leuker om te doen). Daarom hebben ze afgesproken, dat het vrouwtje de proeven gaat afleggen. En dus zijn de laatste trainingen in Heurne door het vrouwtje gedaan. Zolang het baasje niet in de buurt is gaat alles goed, maar wee gebeente als Yron het baasje in het vizier krijgt, dan wil hij perse naar hem toe. Dat zal dus komende zondag niet zo'n probleem worden
De gehoorzaamheids proeven zijn allemaal geen probleem, dat doet Yron uitstekend. Hier is het vrouwtje zich aan het afvragen hoe dat achtje ook al weer moest, terwijl Yron keurig met haar mee loopt (en mooi verkeerd mee liep, is dat nog eens goed volgen!).
Uit het water komen met apport is een ander paar mouwen, daar wil hij
nog wel eens zich eerst lekker afschudden voordat hij de apport naar de
voorjager brengt. Dus ook dat moest geoefend worden.
hier zijn ze onderweg naar de zwemplek, en stond het baasje de boel aan de overkant om zeep te helpen met zijn gefluit.
Wat er uit het water gehaald moet worden is eigenlijk niet zo belangrijk, Yron gaat keurig netjes direct het water in, en zwemt keurig naar de apport, en weer terug:
En klimt dan zonder aansporingen nodig te hebben weer uit het water (en die oever is best hoog en glad)
Om dan vervolgens het vrouwtje lekker nat te spetteren door te vroeg te gaan schudden
Tijdens het vrij lopen, had meneer het baasje gezien, die een eind verderop op de dijk met zijn foto toestel stond. En eenmaal gezien, was het een streep door de prikkeldraad heen richting baasje.... Ik heb je wel gezien hoor, als ik omhoog spring kan ik echt niet om je heen kijken! Ik kom eraan hoor
Een stukje van de camping, is door de plaatselijke gemeente een turfafgraving omgetoverd in een mooi stukje natuur. Aan de achterkant werd het reservaat afgebakend door een klein riviertje, waar het baasje ging oefenen met Yron op het commando "over"'. In het reservaat zelf mocht gevist worden in de poelen die ontstaan waren door de turnafgravingen, en na 6 uur 's avonds mocht Yron er vrij rondlopen. Mensen mochten er niet zwemmen (zo diep was het ook allemaal niet), maar Yron is toch wel een aantal keren zo'n poel ingesprongen.
lekker water baasje, kom je er ook in?
Omdat de bodem van die poelen nog altijd van turf waren, en ons woefje dat lekker omwoelde, kwam hij er meestal lekker zwart uit: Dus dan moesten we weer terug naar de rivier om mijn vacht weer schoon te zwemmen, lekker nog een keer erin!
Yron is een staande jachthond, die normaal het wild moet aanduiden door stokstijf stil te blijven staan. Nu gaat hij er meestal direct achteraan, maar soms blijft hij vol aandacht en gefixeerd staan. Zoals hier, waar hij een waterhoentje in het vizier had:
Ongetwijfeld ondersteund door een hele berg subsidies, hadden de beheerders van het natuurpark een aantal bruggetjes over de poelen gemaakt, zodat je goed zigzaggend door het park kan lopen. Tijdens de ondergaande zon was dat dan wel een mooi plekje om een portret foto te maken:
Geen vakantie kompleet, zonder een foto met z'n allen erop: hier staan we voor de katadraal van Seés, een stadje waar we onderweg terug naar huis een dagje zijn blijven staan, omdat het er zo mooi was.
En behalve een katedraal was er ook een prachtige baseliek in Seés, die aansluitend aan een basisschool gebouwd is. Aan de buitenkant niet zo spectaculair, aan de binnenkant des te meer! Als je ooit in Haute-Normandie passeert, die baseliek zeker niet overslaan. Uiteraard mocht Yron niet mee naar binnen, dus die moest buiten wachten op zijn baasjes: Vind ik niet zo erg hoor, die stenen zijn lekker koel, dus ik wacht wel even
Hierbij wat foto's van ons drentje op vakantie in de Dordogne in Frankrijk. We zijn met de caravan gaan kamperen, en dat witte huisje voor de deur thuis kent hij wel, dus dan staat hij te springen om mee te mogen. Zoals andere jaren, namen we de tijd voor de heen reis. Het baasje wil niet gaan stressen in de auto, en is het gehobbel met die caravan achter zijn auto na een uur al beu, dus na een paar honderd kilometer wordt de caravan ergens op een camping gepoot, en zitten we lekker te genieten van een glaasje wijn. Ons woefje vind dat helemaal niet erg, hij vind dat slapen in de bench in de auto helemaal niet erg, maar lekker los rondspringen is veel leuker.
mag ik binnenkomen?
en mag ik nu weer naar buiten?
Een paar jaar terug is Elise helemaal verliefd geworden op een ezeltje (nee, da's niet het baasje), en dus had ze een sticker van een ezel achterop de caravan geplakt. Die sticker is het teken van een of andere Franse provincie, maar dat is de blogschrijver even vergeten... Dit jaar stond er opnieuw een ezel in de buurt van de camping, en toen die aan het balken was, werd de sticker op de caravan eens goed bekeken: "dat ding kan toch geen geluid maken?"
Ondanks dat het heel warm was daar in de Dordogne (tussen de 33 en 36 graden), hebben Yron en het baasje behoorlijk wat kilometers gewandeld (nou ja, het baasje gewandeld, Yron gesprongen, op- en neer gerend, gesnuffeld, en zo voort). Meestal in de vroege ochtend, of in de late avond, als het wat koeler was en de zon niet zo heftig scheen. De camping stond midden tussen de zonnebloemen, en daar kan je lekker tussendoor rennen. Een keer was hij zeker 500 meter verderop (op de foto helemaal van onder), maar kwam keurig terug op het fluitsignaal van het baasje gelukkig wil het baasje dan een foto maken, zodat je even kan uitrusten van die lange ren
Vanwege het warme weer, hebben we een aantal keren de dag doorgebracht aan de rivier de Dronne, en daar kan je lekker in zwemmen.
lekker afkoelen samen met het baasje
En na het zwemmen is het lekker op drogen in de wind:
en als het vrouwtje dan ook nog voor ijs zorgt is het feest kompleet:
dan kan je vervolgens gelukzalig gaan liggen uitbuiken:
Yron gedraagt zich altijd voorbeeldig als we een stadje gaan bekijken, hier zijn we bij het klooster van Brantome, en daar stroomde een rivierje waarop gekajakt werd. En dat moest uiteraard even bekeken worden: wat zijn jullie daar aan het doen?
Behalve zonnebloemen, stonden er bij de camping ook een aantal maisvelden en links en rechts wat koren. Uit het koren moest Yron uitblijven (korenhoppen veroorzaakt nogal wat schade, en dat vind de boer vast niet fijn). Maar tussen het mais is het ook lekker. Daar kan je net zoals tussen de zonnebloemen, heerlijk tussendoor rausen, op zoek naar konijntjes en/of muizen. Op een dag zat er een stuk mais vast in zijn riem, dat is de enige keer dat hij het mais kapot heeft gemaakt...
En als het koren gedorst is, dan kan je wel in dat veld springen en vliegen, maar ja, dan is er niet zo veel aan natuurlijk....
Ook met het vrouwtje is het goed zwemmen, alhoewel Yron hier met zijn apport terug onderweg naar het baasje is. We hadden een spik-splinter-nieuwe dummie bij, met een fazantenvel erom heen, en Yron was wild van dat ding. De fransen rondom ons heen vonden het maar een vreemd ding, ze dachten zelfs dat het baasje met een echte fazant aan het gooien was
Sommige Franse gemeenten doen erg veel moeite om hun dorp vol met bloemen te krijgen (ville fleurie noemen ze dat dan). En gelukkig wilde Yron wel een keer op de foto tussen de bloemetjes. Er is geen bloem gesneuveld!
En na het zwemmen in die Dromme, moet je natuurlijk uitrusten. En wat is er dan lekkerder, om dat dicht bij het vrouwtje te doen. Wat 36 graden, ik leg mijn kop gewoon op jouw been.
Introductie Deze blog gaat over Yron Nynke van de Bezelhonk, onze Drentsche Patrijshond. Met de blog willen we iedereen die geinteresseerd is op de hoogte houden van alle reilen en zeilen rondom Yron. We dateren de blog met regelmaat op, dus kom geregeld eens kijken!
