Het herfst achtige weer van de afgelopen week heeft de voortuin omgeschapen in een waar speelparadijs. De bomen zijn in sneltreinvaart hun bladeren kwijt aan het raken, en het is natuurlijk enorm leuk om daar doorheen te rausen. En als het vrouwtje dan tussen de blaadjes ook nog wat snoepjes verstopt, kan je naar hartelust zoeken en snuffelen om dat lekkers te vinden. Een mens zou voor minder zijn bladblazer in het tuinhuis laten staan, zoveel plezier had ons woefje met die bladerenberg.

Het herfstweer heeft ook wat nadelen... Toen het baasje afgelopen week met Yron de velden was ingetrokken, kwam Yron als geheel bruine hond terug: het wit van zijn vacht was wonderbaarlijk van kleur veranderd! Gelukkig was dat een uurtje later opgelost, en was het wit weer terug. Gelukkig maar!
Begreep het baasje toch niet waarom het vrouwtje direct met de stofzuiger aan de slag ging toen ze van haar werk thuis kwam

Woensdag ochtend vond het vrouwtje dat haar haar een onderhoudsbeurt nodig had. Zoals de trouwe lezers weten, laten we tegenwoordig de benchdeur open, hij had immers nog nooit wat kapot gemaakt. Inderdaad, had....

Met grote onschuldige ogen werd het vrouwtje aangekeken toen ze terug thuis kwam. Hij had toch alleen maar lekker gespeeld?

en had je vorige week niet gezegd dat je een ander kleurtje in de bank wilde vrouwtje?

Zondag zijn we met het hele gezin naar Zeeuwenland vertrokken: oma was jarig! De auto zat wel goed vol met allerlei spullen die mee naar de familie moesten, maar ons eigenwijsje ging snel lekker liggen snurken. Toen het vrouwje bij de Appie Heijn ook nog wat boodschappen bij in de auto probeerde te proppen  zat die het helemaal tjokvol: zou het baasje dan toch beter een vrachtwagen aanschaffen? Gelukkig gingen er bij oma wat dozen uit, dus was er weer wat plaats om een rondje te draaien.
Na de koffie bij oma ging het baasje samen met het jongste puppie Yron uit laten waaien aan het strand. Uitwaaien wel letterlijk met windkracht 7-8. Wind of geen wind, het strand is altijd een groot speel-, ren- en vliegparadijs. Gelukkig waren er ook andere honden te vinden op het strand, dus Yron heeft ook lekker gespeeld en gerend met andere viervoeters. 

Tussen de golfbrekers is het ekstra leuk snuffelen 

kiekeboe!

Het jongste puppie had een tennisbal met een werpstok mee genomen, en uiteraard wilde Yron maar al te graag apporteren. In het begin kwam hij wel steevast terug naar het baasje, en moet hij doorverwezen worden.
Yron was onvermoeibaar aan het apporteren, het balletje ging soms door de harde wind met een grote boog een andere kant uit dan Yron verwachtte, maar eenmaal op het strand gekaatst ging Yron steevast met grote snelheid erachteraan.

opzij baas met die kamera, ik moet naar Rik toe met die bal!

Toen van een van de andere wandelaars een petje afwaaide, en dat met grote snelheid over het strand heen ging, verzaakte Yron ook niet. Met 1 "Yron, apport" werd het petje keurig opgehaald en terug naar het baasje gebracht. Uiteraard was het wel een beetje nat van de zee, en vast ook wat hondenkwijl, maar de meneer was toch erg blij dat Yron het zonder dralen gered had en dat hij er zelf niet achteraan hoefde te rennen.Zijn eigen 8 maanden oude schapenhond was druk aan het wachten tot zijn balletje gegooid werd en snapte nog niet zo goed dat hij ook andere dingen mag gaan halen.

mooi zo met de golven en het tegenlicht, nietwaar?

Wat nog niet zo goed lukt met het apporteren, is om te blijven zitten en wachten op het apport commando. Yron moet vast gehouden worden, anders schiet hij als een razende roeland uit de startblokken op het moment dat je iets weggooid. Terwijl hij het commando blijf zelf wel heel erg goed uitvoerd.

Yron luistert ook goed naar Rik, zeker als het om leuke dingen doen gaat!

Volgende week weer meer avonturen van ons Drentsch Eigenwijsje!

25-11-2012 om 22:21 geschreven door henwe