Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Yron's blog
de belevenissen van een Drentse Patrijshond in Belgie
21-04-2013
1 jaar en 43 weken oud
Gelukkig is het voorjaar nu echt begonnen, en de natuur is in volle gang om haar achterstand in te halen. Afgelopen week was in huize Weterings ook de paasvakantie weer volledig ten einde gelopen, waar het oudste puppie al een week naar A was, en het baasje druk aan het werk, gingen ook afgelopen week ook het jongste puppie en het vrouwtje weer aan de slag. En dus moest ons woefje weer even wennen aan het vaste dagelijkse stramien. Yron is verder erg gelukkig met het mooie (en warmere) weer, de deur staat normaal open en dus kan hij weer lekker op en neer pendelen tussen binnen en tuin. Na een paar weken geleden een aantal pogingen gedaan te hebben om naar China te komen, is er vreemd genoeg niet verder gegraven in de tuin. Het baasje heeft afgelopen weekend het gras voor het eerst gemaaid, en de gaten dichtgegooid. Yron moest wel gelijk gaan kijken waarom zijn kunstwerken weggehaald werden, maar na een goed gesprek tussen hond en baas bleef het zand voorlopig liggen. Het baasje heeft ook van die vreemde witte korreltjes uitgestrooid, naar lekker zijn die niet...
Vorige week heeft het vrouwtje een nieuwe hoes voor zijn kussen besteld, omdat van het oude de binnenkant helemaal kapot was. En dat nieuwe kussen ligt net zo lekker als het oude: op dit kussen staat mijn naam, dus die gekke poes zal nu wel begrijpen dat het mijn plekkie is, niet het hare !
Nu het voorjaar is aangebroken, zijn de boeren superdruk bezig met het bewerking van hun land. Er worden duizenden kilo's koeienpoep de grond in gewerkt, en her en der worden gewassen gezaaid en/of gepoot. En in die velden mag ons woefje natuurlijk niet. Als het gewas flink is opgekomen kan hij weinig kwaad (en dan loopt hij "netjes" door de voren tussen de planten), maar pas ingezaaid moet nog even niet door hondenpotjes gemasseerd worden, en al die omgeploegde stront is ook niet een goed idee om hem in te laten...
Het baasje had nog een veld ontdekt, dat de boer nog niet omgeploegd had, en dus mocht hij er nog lekker doorheen rausen. springen naar hartelust
Jawel, na 2 weken radiostilte is er eindelijk weer een blog te lezen
Er was de afgelopen weken niet veel te melden, dat het veel te koud was voor de tijd van het jaar wisten de trouwe lezers zelf ook wel, en in het leven van ons woefje is alles lekker doorgekabbeld. Daarnaast was het baasje erg druk voor zijn werk, en heeft hij ook nog een deel van zijn vrije tijd aan de nieuwe website voor de Belgische Drenten vereniging besteed. En hij is ook nog een weekend met het vrouwtje weg geweest, terwijl Yron lekker thuis bij de ander puppies gebleven was. En dus was er bij het baasje niet te veel zin om ook nog achter de computer te gaan zitten om een blog bij elkaar te verzinnen Over die nieuwe site: allemaal even kijken op www.drentschepatrijshonden.be , dat heeft dan als gevolg dat de site wat eerder verschijnt in google, en als tweede zou het baasje het op prijs stellen, om feedback te krijgen op de site (zowel positief, maar zeker ook wat verbeterd kan worden), stuur maar een mail naar henri@drentschepatrijshonden.be !
En nu is de lente echt in het land! Temperaturen die ver boven het vriespunt liggen maken dat de natuur zich met een sneltreinvaart in lente-staat aan veranderen is. Dat heeft ons woefje ook begrepen, en hij is druk bezig gegaan met het onderhouden van het door het baasje zo gekoesterde grasveld: er zijn weer een aantal pogingen gedaan om onze chinese buren met een bezoekje te vereren Als iemand tips heeft hoe te voorkomen dat er gaten gegraven worden, het baasje staat er open voor. Voorlopig maar dichtgooien. Het ergste is nog, dat met het graven er steeds zand verdwijnt... Het gat is steevast niet terug vol te maken.. Hoogstwaarschijnlijk wordt er zand via de vacht richting de stofzuiger van het vrouwtje vervoerd....
Op zaterdag 13 april zijn het vrouwtje en baasje samen met Yron op een achterlijk vroeg tijdstip de auto ingegaan, en richting Barneveld in Nederland gereden. Daar werd een zogenaamde fokdag georganiseerd, en omdat Yron met zijn broer en zussen ruim anderhalf jaar oud zijn, had de fok-commissie van de Nederlandse Drenten vereniging de eigenaren van een aantal nestjes uitgenodigd, om het resultaat van de fok te zien. Er waren in totaal 16 nestjes uitgenodigd, en wij waren in de ochtend aan de buurt. Yron vond het wel een beetje vreemd, normaal, als hij met het baasje en vrouwtje ergens naar toe gaat waar veel van die andere duo-penotti honden zijn, mag hij lekker buiten spelen met al die kamaraadjes, maar nu moest hij mee naar binnen, en ook nog de hele tijd aan de riem blijven..
Deze foto van alle eigenaren bij elkaar om de conclusie van de keurmeester te bespreken staat op de voorpagina van de Nederlandse verenigings site
We waren om te beginnen veel te vroeg aanwezig (had het baasje nog wel een half uurtje langer in bed kunnen liggen, maar ja, beter te vroeg dan te laat). De Nederlandse Drenten vereniging had de dag wel prima en erg professioneel georganiseerd. Er waren 4 zn ringen uitgezet (in iedere ring werd een nest gekeurd), een paar mark kraampjes, en er werd ook ring training gegeven. Nu had het baasje al wel geoefend, tijdens zo'n keuring moeten er namelijk in een sukkeldrafje rondjes gelopen worden, zodat de hond mooi in een draf gaat lopen, voor de keurmeester om de gang van de hond te bekijken, maar natuurlijk gaat Yron daarbij lekker lopen springen: "wat doe je nou baasje, dat doe je anders nooit" . Gelukkig wierp de oefening vruchten af, Yron bleef keurig netjes volgen, ook tijdens de keuring! Voordat we aan de beurt waren, had baasje nog even tijd, om een andere keuring te bekijken, en dus ging Yron netjes meekijken kijk Yron, zo moet je gaan staan!
Bij de fokdag zijn ook de vader en moeder hond belangrijk, uit het geheel van nest en ouders komt namelijk beter naar voor, hoe een bepaalde kombinatie van honden uit de verf is gekomen (misschien hebben fokken en verf niet zo veel met elkaar te maken, maar ja, hopelijk begrijpen jullie de beeldspraak). We hadden al eerder geblogd, dat Yron als twee druppels water op zijn moeder lijkt: Behalve de vlek op zijn snuit heeft Yron vrijwel dezelde kop als Nynky, zelfs het witte hartje op het voorhoofd is hetzelfde
Helaas was vader Floris-Horus ziek thuis gebleven, hij loopt kreupel door een blessure aan zijn achterbeen, en heeft pijn bij het lopen. En een humeurige vaderhond is niet leuk voor het nest (en ook niet voor hemzelf). Eigenaar Joost was er wel met de nodige foto's, en kon hij ook nog genieten van de fraaie nakomelingen van zijn reu.
Voor de meeste honden duurde het wachten tot we aan de beurt waren wel wat lang, maar het gaf de baasje wel de gelegenheid, om alle eigenaardigheiden van hun hond te bespreken. Algemene conclusie was dat de honden wel wat druk zijn, maar over het algemeen wel braaf, en niet te veel ondeugende streken uithalen. We kennen allemaal drenten-eigenaren, die veel meer om handen hebben om hun woefjes in het gareel te houden. Yssy heeft de gewoonte, om altijd overal netjes naast haar vrouwtje Romi te gaan zitten, en als ze dan even weg is, wordt haar stoel netjes warm gehouden: komt ze daar al? Ja daar is ze, nee toch nog niet, ik zal nog maar wat wachten...
In de ring moeten eerst alle honden netjes op een rij, en worden vervolgens een voor een uitgebreid bekeken, en "bevoeld" door de keurmeester. Hier staat het nest op een rij: Moeder Nynke, broer Yaron, Yron, en zussen Yssy, Evy en Sylke
De twee broers waren het wachten danig beu, en gingen in de ring maar rustig liggen: en dus waren de baasjes ook blij met een paar rustige honden, kijk maar eens naar die gezichten
De keurmeester vond het een heel mooi nest, waar Yron van het hele nest nog het meeste tijd nodig heeft om te volgroeien. Evenals de keurmeesteres van de clubmatch vorig jaar vond ook deze keurmeester Yron's snuit (te) lang, en in kombinatie met de lippenpartij een beetje spanielachtig. Hij vond ook dat hij een zachte expressie had, met vriendelijk gedrag. Zijn borstkas is nog wat vlak (die moet breder worden, we zullen onze woef naar de fitness club sturen om wat te werken aan zijn bovenpartij ) Een dierenarts heeft gelijk ook een PRA test gedaan, en die was prima de luxe. PRA is een aangeboren afwijking, die vaker bij Drentsche Patrijshonden aan het voorkomen is, waarbij het netvlies van het oog loskomt. Niks mis mee dus bij ons woefje, hij ziet uitstekend!
Om een uur of twee zijn we weer op weg naar huis gegaan, en omdat we vlak langs Opa en Oma gereden kwamen, zijn we daar nog een bakje koffie gaan drinken. Gezellig!
Zondag leek het wel zomer, het baasje kon in zijn korte mouwen met Yron naar hun "losloopgebied", waar dit keer de boswachter in geen velden of wegen te zien was.. Je kon merken dat Yron het warm had, waar hij normaal langs de plassen loopt (nou ja, min of meer toch), ging hij er nu midden in staan om te wachten op het achterop komende baasje. Op een gegeven moment had hij een beweging gezien in een sloot, en sprong hij er zonder veel nadenken eerst met een grote boog overheen, en vervolgens er middenin: ik had hier toch iets zien bewegen?
of is het daar in die pijp gekropen....
Toen het baasje thuisgekomen in de bank naar de Amstelgoldrace ging kijken, begon het vrouwtje te walgen van de geur die Yron bij zich had. "Henri, heeft Yron ergens onderweg in de mest lopen rollen of zo, hij stinkt een uur in de wind"
"nee hoor vrouwtje, hij is niet in de buurt van mest geweest"
Gelukkig heeft het vrouwtje overal een oplossing voor, en dus bracht een flesje hondenparfum wat verlichting..
Introductie Deze blog gaat over Yron Nynke van de Bezelhonk, onze Drentsche Patrijshond. Met de blog willen we iedereen die geinteresseerd is op de hoogte houden van alle reilen en zeilen rondom Yron. We dateren de blog met regelmaat op, dus kom geregeld eens kijken!
Als iemand tips heeft hoe te voorkomen dat er gaten gegraven worden, het baasje staat er open voor. Voorlopig maar dichtgooien. Het ergste is nog, dat met het graven er steeds zand verdwijnt... Het gat is steevast niet terug vol te maken.. Hoogstwaarschijnlijk wordt er zand via de vacht richting de stofzuiger van het vrouwtje vervoerd.... 
