Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Yron's blog
de belevenissen van een Drentse Patrijshond in Belgie
15-01-2012
29 weken oud
Deze week een stukje met wat meer informatie over de hondenschool.
We zijn deze zondag voor het eerst na de kerstvakantie weer naar 't Leirekensdomein geweest, en dat was wel te merken. Dat was weer even wennen. Je mag eeneens niet met de andere honden spelen, maar het baasje staat steeds aan die rare riem te trekken als ik lekker wil snuffelen aan een van de andere honden, en dan moet ik netjes naast hem gaan zitten. En dan gaat hij weer lopen en weer stilstaan. Pff, vermoeiend hoor om steeds op te letten wat hij wil. Ik denk wel dat hij zijn spierballen flink aan het trainen is geweest want ik vlieg nogal eens van links naar rechts en van voor naar achter.Maar ik vind het wel heel leuk om met iets nieuws bezig te zijn.
Gelukkig was het wel mooi weer, het terrein was een beetje bevoren maar het zonnetje scheen lekker. Het baasje heeft zelfs halverwege zijn trui uitgedaan, het is nog goed voor zijn conditie ook zo een uur of twee bezig zijn. Yron is gepromoveerd naar de gevorderen-puppie klas. We zitten met z'n 7-en in de groep, met allemaal verschillende honden van ongeveer dezelfde leeftijd, die allemaal tegelijk op de school zijn begonnen. Hier zitten we tussen Dutske (links, een Franse bulldog) en baasje Dieter en rechts van me zit Lina (de Duitse herder van baasje Hugo). Het palletje is ons plaatsje tijdens de les. Tegenover ons (niet op de foto), zat King, een Heidewachtel, en daar wilde ik graag naar toe want dat vind ik toch wel de leukste hond om mee te spelen. Maarja, dat mocht niet, ik moest gaan zitten en wachten.
De les is wel duidelijk moeilijker dan in het "onthaal"klasje, maar wel erg leuk. Overigens realiseerden we ons wel hoe snel de honden gegroeid zijn, toen we naar de honden in ons oude klas-veldje keken waren er wel veel hele kleintjes bij, met een aantal hondjes die net nieuw begonnen waren (waaronder een labrador met de naam Mitch).
Sommige van de oefeningen zijn ongeveer hetzelfde als in de oude klas, zo vind Yron het nog altijd fatastisch om over de wipbrug te lopen, en het interesseerde hem helemaal niet dat dat ding een stuk hoger was als in het verleden.
Een van de oefeningen is om te gaan staan en liggen. Het commando staan kent hij al goed, en met een snoepje doet hij dat uitstekend. Liggen is een nieuw commando, dus dat moeten we nog wat oefenen. hier oefenen we staan op het tafeltje (handig voor bij de dierenarts) onder goedkeurend oog van lerares Dorine
Zit en blijf zijn commando's die Yron al heel goed kent en uitvoert (dat laatste althans als hij zijn riem aanheeft, zonder riem is hij niet zo volgzaam ) hier zit hij voor al die leuke knuffels waar hij onderdoor/doorheen gaat.
Thuisgekomen was hij bekaf, en heeft een heel eind liggen slapen. Na een paar uur slapen heeft hij overigens wel lekker gespeeld in de tuin, en heeft het baasje na afloop de gaten maar weer dichtgegooid....
En tenslotte nog een aandoenlijke foto, lekker in mijn blauwe mandje naast mijn kussen:
De vakantie week na nieuwjaar is rustig verlopen, met de hele familie thuis was Yron in zijn nopjes. Dan is er altijd wel iemand die met je wil kroelen, spelen of gaan wandelen. Overigens, zijn oren zitten er voor niets aan. Als hij eenmaal buiten is kan je roepen wat je wil, óf hij negeert je compleet, óf hij gaat hij op een afstandje staan kijken: "wat moet je nou, je kan me toch niet pakken!" Hij heeft nu permanent een halsband aan, en gaat bij het uitlaten binnen al aan de riem. Eigenlijk verkeerd, want daarmee bevestigen we dat als hij los buiten is, hij mag rondrennnen, en niet hoeft te luisteren... Maarja, steeds een heel eind foeteren voor je hem te pakken hebt om uit te gaan laten is ook niks. Tijdens het uitlaten moet je regelmatig corrigeren, maar dan loopt hij eigenlijk best wel netjes mee. Soms ligt je arm uit de kom, maar het gebeurd ook wel dat hij netjes naast je loopt.
Op verschillende lokaties wordt een z'n nieuwjaarsduik georganiseerd, en die traditie ziet Yron ook wel zitten. Zo met de pootjes in de zee: heerlijk. Zwemmen of helemaal onder water doet hij nog wel niet, die golven zijn maar vreemde dingen dus daar moet je bij wegblijven, en als het water tot zijn knieen komt is hij vliegensvlug terug. Het water zal nu ook wel te koud zijn.
Op het strand is hij helemaal in zijn element, hij rent (of beter: vliegt) van links naar rechts en weer terug. Gelukkig vinden zijn baasje het ook erg leuk om op het strand te zijn, dus dat kom mooi uit. wat een schatje zo
De drent is een erg aanhankelijke hond, en dat is bij Yron zeker zo. Hij wil liever niet alleen zijn als je zelf ergens anders in het huis bent. Gaat hij achter de deur zitten piepen. Als hij alleen thuis is ligt hij lekker te slapen in zijn bench, maar als er iemand is wil hij daar bij zijn. Als je in de keuken bent, is hij in de keuken te vinden, als je TV gaat kijken komt hij bij je liggen, en zo voort. Hij is waar jij bent. Uiteraard is hij veel te groot om op schoot te zitten, maar heerlijk dat hij dat vindt:
De eerste blog van het nieuwe jaar: een poot en dikke lebber voor alle bloglezers, gelukkig nieuwjaar!
Volgens ons is de pupertijd nu wel echt aangebroken: hij was deze week wel erg wild en ongehoorzaam. Toen het baasje bijvoorbeeld de voordeur open had staan tijdens het klussen, was Yron binnen no-time ergens op straat terug te vinden! Niet echt onder de indruk van het geroep van het baasje of het vrouwtje ging hij vrolijk op bezoek bij de overburen, en duurde het een hele tijd om hem te pakken te krijgen. We geven hem nu maar permanent een halsband aan, dan is hij iets gemakkelijker vast te houden als je hem eenmaal hebt. Ook doen we de poort maar dicht, zodat hij niet uit de tuin kan. Ook tegen iedereen opspringen is een geliefde bezigheid, ongetwijfeld uit enthousiasme, maar moeilijk af te leren! In een speelse bui weet hij van geen ophouden, het lijkt af en toe wel een duracel konijn. Zijn hormonen zitten ook al wat te werken, alhoewel hij nog niet echt loop te "rijen", en we nog niet veel groene prut hebben gevonden. Dat zal wat worden als er een loops teefje in de buurt te vinden zal zijn. Maar: knuffelen is gelukkig ook nog een geliefde bezigheid, met een beetje gekrabbel achter zijn oren ligt hij vrijwel direct aan je voeten. hier is hij erin geslaagd om bij Steven op schoot te kruipen: da's genieten!
Minder goed nieuws is dat er een stuk van een van zijn middelste voortanden is afgebroken. Voor ons voorstrekt niet duidelijk hoe het gebeurd is. Voor alle zekerheid maar even naar de dierenarts, er zat namelijk een rood puntje midden in de tand, en we dachten dat het een zenuw was. Gelukkig was dat niet zo, en zolang de tand niet verkleurd moeten we er voorlopig niets aan doen, hij is nog te jong om de tand terug op te bouwen (want hij bijt nog op alles). Zo te zien heeft hij geen last van die halve tand, hij ligt nog altijd vol overgave op zijn bot te knagen. En voorlopig maar iedere dag "tanden controle". Gelukkig vind hij dat niet erg. Overigens, bij de dierenarts is hij gelijk even op de weegschaal geweest, en hij weegt 26 kg, geen 30 zoals vorige week geschreven. Wat hij wel minder leuk vind, is het schoonmaken van zijn oren. Die lange flappers zaten van de week weer vol oorsmeer, en dat moet eruit om te voorkomen dat er een ontsteking van komt. En om dat te doen is vergelijkbaar met een echte worstelwedstrijd.
Nog een uniek moment deze week, zoals jullie weten is zijn enthousiasme voor onze katten niet altijd wederzijds, zeker niet vanuit Mieke. En hij loopt nog altijd met zijn oude blauwe mandje rond te zeulen, dus toen hij 's avonds uitgeteld op zijn kussen lag, besloot Mieke dat het dan wel ok zou zijn als zij in dat blauwe ding zou mogen liggen.. Natuurlijk was ze direct verdwenen zodra hij wakker werd, terwijl hij er niet eens direct bovenop sprong
Jawel, onze Drensche Eigenwijshond is deze week een half jaar oud geworden, wat gaat de tijd toch snel (vrij geciteerd van Marco Borsato ).
Hij is ondertussen een centimeter of 60 hoog (min of meer, want zo makkelijk meten is het niet), en hij weegt naar schatting kort bij 30 kilo. Zijn staart begint mooie pluimen te krijgen, en ook op andere plaatsen (mn bij zijn "broek") beginnen de haren wat langer te worden. Hij knuffelt heel graag, eet goed, brokken en vers vlees of pens, en luistert heel goed (hmmm... dat laatste af en toe dan toch).
Deze week (helaas hadden we geen tijd voor een foto), was er een kip ontsnapt uit de ren (hoe weten we nog steeds niet, het deurtje zat goed dicht), en dat had meneer gezien. Resultaat: een in elkaar gedoken beestje half onder de haag, en een luid blaffende Yron er overheen. Gelukkig gaat het apporteren nog niet zo goed, en kwam hij niet met een spartelend beest in zijn bek aangehuppeld. Elise heeft hem kunnen lokken door met de koekjespot te rammelen, en de geschrokken dame is vliegensvlug terug achter het hek gegaan. Wel hebben we geen eieren meer sinds het voorval.
Ondanks het mindere weer hebben we deze week iedere dag wel een lange wandeling gemaakt (Rik het meest). Tijdens het wandelen loopt hij wel te trekken en sleuren aan de lijn, en is het nodig om hem een aantal keren flink te corrigeren. Daarna loopt hij wel mooi mee. Maar de lijn is zeker nog niet zijn grootste vriend!
Wonderbaarlijk is de kerstboom nog niet om gegaan. Voor alle zekerheid hebben we wel alleen maar plastic ballen erin, en papieren decoraties. In het voorbij lopen wordt er wel eens een poging om een hapje naar een takje te doen, maar verder valt het wel mee. Per ongeluk (die zwabber staart vliegt overal naar toe en dat heeft hij niet altijd in de gaten) is er een beeldtje van de kerststal omgestoten, maar gelukkig had het baasje nog tienseconden lijm dus het herdertje staat er weer bij! met nogal wat moeite is het gelukt een foto van Yron voor de kerstboom te maken
Het baasje is ook wat creatief met fotoschjoep bezig geweest, en heeft een elektronische kerstkaart in elkaar gezet. "Ik stond daar niet echt hoor, maar het lijkt me wel leuk om daar eens een keer te gaan spelen, zo bij dat water". Het gedichtje heeft het vrouwtje gemaakt. Voor iedereen die de kaart nog niet gezien heeft: PRETTIGE FEESTDAGEN!!
Nu het weer is omgeslagen, is Yron minder buiten aan het spelen geweest. Gaan wandelen als het regent is duidelijk niet zijn hobby, hij wil steeds bij de eerste mogelijkheid terug naar huis! Ook heeft hij minder in de tuin gespeeld, wat overigens wel betekent dat graafwerkzaamheden richting China even stilliggen..
Bob heeft een hogere tolerantie richting Yron dan Mieke, en dat is ook ongekeerd zo. Behalve dat er hard achter elkaar aangerend wordt (Bob voorop...), worden er ook kopjes gegeven, Yron mag Bob's oren wassen, etc. Hij mocht deze week zelfs even mee slapen op het nieuwe kussen:
Overigens, ook al pas ik er niet meer in, mijn blauwe mandje gaat overal met me mee: en dan ga ik midden in de kamer lekker liggen slapen
Deze week begon het 's avonds te sneeuwen, en omdat het misschien de volgende morgen weg zou zijn, zijn we nog laat naar buiten gegaan. In eerste instantie ging hij vrolijk richting deur, om vervolgens vol in de ho-houers te gaan te gaan: was is da? Het heeft wel een minuut geduurd voordat hij verder naar buiten toe ging. Maar toen was het wel leuk en wilde het baasje veel te snel naar binnen!
Gelukkig lag er de volgende morgen nog wat sneeuw, dus kon er nog in de sneeuw gevoetbalt worden.
De laatste training van dit kalenderjaar op de hondenschool is letterlijk in het water gevallen. Er viel volop natte sneeuw, en het terrein was veel te nat om op te lopen. De mensen van het Leirekensdomein hadden een wel nood opstelling gemaakt, maar ook daar was het maar een natte en koude bedoeling. Yron was niet van plan om zijn achterwerk in het koude water te planten, dus hij wilde met geen geweld gaan zitten. We zijn er al vroeg mee gestopt, en nu heeft hij vakantie tot begin Januari.
Net als vorige week, is Yron deze week ook wat meer alleen thuis geweest, Steef in A, Rik ook op school, Henri 3 dagen weg en Elise op school. Het voordeel is wel dat hij extra aandacht gekregen heeft als er dan iemand thuis was, dus hij heeft zijn beweging meer dan gehad. Yron is nog wel in een knaagmodus, hij zet in nogal wat zijn tanden. Het liefst eet hij de binnenzolen van schoenen , maar ook de rubber rand van de deurmat smaakte best wel. Althans, hij liep ermee te sleuren in de tuin, en Elise had nog al wat moeite om hem te pakken te krijgen (ga je toch lekker achter de struiken zitten met je prooi?). Het meeste rubber heeft ze terug gevonden, de rest zal er wel via de natuurlijke weg uit gekomen zijn...Verder is hij er ook in geslaagd om een slaapzak te slopen, die lag achter in de auto in de mand, en daar had Seppe jarenlang lekker op gelegen. Yron daarin tegen vond de vulling veel leuker dan een lekker zacht dekentje in de mand.
Zijn blauwe mandje is wel echt te klein geworden, en dus heeft hij een mooi (suede-achtig) kussen gekregen. Samen met een nieuw bot was hij in zijn nopjes en er niet meer vanaf te slaan. Het ziet er robust uit, maar hopen dat het wat knaag activiteiten kan hanteren...
Groot nieuws: Mieke is wat verdraagzamer aan het worden. Schijnbaar heeft ze begrepen, dat Yron niet echt een passant is, en als hij niet te enthousiast staat te springen, dan kan ze nog wel eens vergeten om te gaan zitten hakken. Echt grote liefde is het nog niet, maar ja Hier geeft ze hem zelfs een kopje
Op school (hij was al twee weken niet geweest) heeft hij zich voorbeeldig gedragen. Elise had veel geoefend met het commando "blijf", en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Hij bleeft mooi voor de buis zitten todat het baasje riep, zelfs toen zijn riem helemaal niet werd vastgehouden!
Zaterdag heeft hij goed mee geholpen in de tuin, toen de bladblazer tenminste uitstond, want dat ding vind hij maar niks. De bladhark daarintegen vind hij wel erg leuk, zie maar op het filmpje hieronder. Hij heeft goed gekontroleerd of de hakselaar alle stokjes wel klein genoeg had gemaakt, en hier en daar moest eea nog wat extra vermalen worden. Het was wel moeilijk om rustig te blijven toen het baasje op een ladder klom om een afgebroken tak die was blijven hangen in de boom eruit te halen. Omdat hij stond te springen en blaffen rond en tegen de ladder, en het baasje niet zo'n held is op hoogte, hebben we hem maar even achter het tuinhek gezet. Dat gaf wel wat lawaai, maar dat was toch wel beter voor de zenuwen van het baasje
Deze week is het weer omgeslagen en dat heeft zo zijn effect op ons woefje. Zijn gedrag loopt zowat evenredig aan de hoeveelheid wind die er staat. Maar hij is ook wat meer alleen geweest afgelopen week, omdat Elise extra gewerkt heeft, en dus was hij hoogstwaarschijnlijk extra enthousiast als er iemand thuis kwam en met hem ging spelen. Maar bijvoorbeeld als er een behoorlijke wind op zijn gat staat, loopt hij constant te springen en rond te draaien om die ergernis weg te krijgen.. En wandelen in de regen vind hij niet echt leuk, hij loopt zich constant af te schudden en als hij de keus zou krijgen zou hij de kortste weg terug nemen. Thuisgekomen is afdrogen dan wel weer een heel feest, zeker het wedstrijdje met het baasje wie de handdoek vast mag houden
Het is tegenwoordig standaard dat er vanalles uit zijn bench gesleept wordt, en door het huis heen verspreid ligt (ziet hij nu het hele huis als zijn nest?). Gelukkig kan hij ook in zijn bench lekker liggen, na de foto serie van vorige week over de diverse manieren hoe hij in de bench ligt, dit is zijn "normale"slaaphouding:
Als het droog is, speelt hij graag in de tuin, en hij heeft al meerdere kuilen gegraven Het baasje gooit ze wel direct weer dicht, en dan moet ik steeds opnieuw beginnen. Nou ja, dat doe ik dan maar maar als ik dan onschuldig kijk en een beetje boven dat gat ga staan, snapt het baasje vast wel dat ik alleen maar de wortels van zijn nieuwe perenboompjes wat extra lucht wilde geven...
Gelukkig is het niet alleen maar kattekwaad wat er uitgehaald wordt in de tuin, hij kan ook heel lief naar de kippen blaffen, achter de katten aan rennen, wat hout uit het houthok halen of wat takken snoeien. En soms gaat hij ook lekker liggen, alhoewel dat nu te koud en vochtig is. hier heeft hij een stuk van een groentenkistje te pakken, maar zit hij wel als een op een statieportret
Zondag hadden we gehoord dat Sinterklaas in Nederland langs zou komen, dus zijn we daar naar toe gegaan. Gelukkig had de Sint ook aan mij gedacht: ik heb een bot, en maar liefst 2 nieuwe speeltjes gekregen. Het was wel vermoeiend, en ik wil natuurlijk overal bij zijn, dus dan moeten de baasjes mij regelmatig terug trekken. En er is maar 1 glas naar mijn staart toe gesprongen, ik kon er niets aan doen dat het helemaal vol zat... na het spelen is het goed rusten bovenop je nieuwe speelgoed
Naar andere honden toe is het verbazingwekkend hoe hij van een afstandje al direct weet of die ander wel of niet wat met hem wil. Sommige honden gaat hij het liefst met een boogje omheen, met andere gaat hij direct in speel modus. Als hij dan los mag spelen, is het vliegen, rennen en springen en bijna niet te stoppen. Het is wel moeilijk voor hem om door te hebben dat als hij aan de riem zit, dat dat dan niet mag. Dus binnen no time zitten de riemen helemaal rond elkaar. Zal nog wel even duren voor hij dat accepteert. Als hij los buiten loop, dan is roepen of wat dan ook tegen dovemans oren gericht. Zeker als hij weet dat hij de auto mee in moet, moeten we hem ergens bij de buren uit de tuin gaan vissen. Dus tegenwoordig gaat binnen de riem al aan als hij met de auto meegaat.
Hij weet ook heel slim iets te doen waarvan hij weet dat het niet mag, zo snaait hij tijdens het uitlaten heel snel met een sneaky beweging een stuk kauwgum van de grond, en houdt dan zijn bek stil zodat je niet in de gaten hebt dat hij wat heeft (en schijnbaar snapt hij dus dat hij het dan moet afgeven dus doet hij net of hij niets heeft), en gaat pas later over op erop te gaan kauwen. Tijdens het wandelen is alles interessant, stukje papier, plastic, vogelveren, het maakt niet uit, alles gaat die bek in. Gelukkig laat hij het meeste na een paar meter weer los omdat er iets anders interessants is. Die kauwgum is overigens wel in zijn maag verdwenen.
Binnen heeft hij het bij vlagen ook erg druk. Zo is het heerlijk om alles uit je bench te slepen, en er mee door het hele huis te sluren, of ergens onder te kruipen. Hier is hij bezig met het blauwe mandje waar hij als puppie inlag, en waar hij nog steeds in slaapt; het ligt normaal in zijn bench. Hij past er niet meer in, en ligt er dus meestal half uit. We hadden het ding al opzij gelegd om weg te gooien, hij heeft tenslotte een lekker kussen in zijn bench, maar hij ligt er nog zo lief in. Deze week had hij het ding mee de keuken in gesleept, en lag ineens prinsheerlijk midden in de keuken in zijn mandje te ronken. We hebben hem maar rustig laten liggen.
Hij weet ook zijn plaats in de roedel huize Weterings echt wel, maar vind het maar moeilijk te accepteren dat die twee poezen wel op schoot mogen zitten, en dat hij steeds te horen krijgt dat hij terug op de grond moet! Gelukkig is grommen en zo een zeldzaamheid. Soms gaat hij nog wel enthousiast lopen blaffen naar iemand of naar een van de katten. Toen Elise zondag terug ging blaffen wist hij niet hoe snel hij weg moest komen, en heeft ook niets meer geprobeerd. Weer terug op zijn plaats gezet.
Op school gaat het eigenlijk redelijk goed, hij wil erg graag met de andere honden spelen, en dat mag niet, en dan mag hij ook al niet op die leuke brug en schommel, dus dat vergt nogal wat moeite en correctie, maar de oefeningen an-sich doet hij goed. Allen het commando 'blijf' is erg moeilijk, hij blijft niet zitten maar wil direct op je af komen. Flink oefenen deze week!
Hier is het wekelijkse verhaaltje over Yron op zondagavond weer!
Deze week is hij erg aanhankelijk geweest, althans tussen de ondeugende streken door. Wat gegraven in de tuin, tijdens het uitlaten vanalles gegeten wat niet mag, de katten opjagen, als het baasje roep dat je niet door de lavendel heen mag springen ploeg je ermaar dwars doorheen, hij heeft aan de andere kant van de tuin ook al allemaal stokken in de grond gezet waar ik niet eens lekker aan mag knagen, en ga zo maar door.
Maar ook erg kroelerig, als het kan op de bank. leuk om zo samen op de computer te kijken. De muis bedienen is nog wat moeilijk
's avonds is het mooi om te zien hoe hij op en neer pendelt tussen zijn bench, zijn kleedje voor de haard en de poef, waar hij overigens net niet van af valt, maar echt passen doet het niet meer. lodderoog half in slaap
Op school heeft hij zich keurig gedragen, en eigenlijk alle oefeningen behoorlijk gedaan. Hij heeft zelfs gepoept op de honden wc. Nooit gedacht dat ik een hond zou belonen omdat hij gescheten heeft... Allen was het baasje erg aan het klungelen met de lange lijn, hij zat helemaal tussen mijn poten. Komende week maar wat oefenen in de tuin met lijn.
Zoals vorige week beloofd, deze week de blog een dagje later.
Nu alle coniferen uit het kippenhok zijn gerooid, is het maar een kale boel daar. Het geeft onze woef wel goed zicht op die rare beesten, en we hebben deze week verschillende worstelpartijen gehad om hem uit het hok te houden. Een keer was het hem gelukt om mee naar binnen te glippen, en alleen met een hoop gegrom was hij er weer uit te krijgen. De kleinste kip van het stel is niet echt bang van hem, althans niet achter het gaas.
Op de hondenschool deze week heeft hij meer vliegles gehad dan wat anders. Luisteren ho maar, contant aandacht voor iets anders dan wat moest en ook de oefeningen had meneer geen zin in. Zelfs de trainer zei het: "hij is wel hevig vandaag".. pfff...
Vrijdag zijn we voor een lang weekend naar Texel vertrokken, en de autorit is eigenlijk wel heel goed gegaan. We hadden de bench bij, en hij heeft het grootste deel van de rit liggen slapen. Op de pont was het wel wat vreemd, dat rommelt onder je poten en dat wiebelt, gelukkig waren we er snel weer vanaf.
Het was op Texel uitzonderlijk mooi weer, en dus zaterdag een hele lange wandeling gemaakt (wel een km of 7-8, dus Yron wel 10), het was laag water dus hij heeft geraust, gevlogen en wat al niet meer. In tegenstelling tot op school eerder deze week, ging het apporteren fantastisch. Tientallen keren kwam hij terug en had veel plezier als je die bal een eind weg slingerde. Zijn balletje uit het water halen was wel wat vreemd, maar met wat aanmoedigingen deed hij dat ook
Toevallig kwamen we nog een Drent tegen, en schijnbaar is het gewoonte om te vragen waar ze vandaan komen (want dat vroeg ons een vriendelijke dame onderweg op een parkeerplaats ook al), en toeval bestaat niet: we hebben Floris ontmoet, die ook van de Bezelhonk kennel afkomt, hij is een nakomeling van Jytka.
Om te laten zien dat de oefeningen van de hondenschool niet helemaal voor niks zijn, er lag een pallet op het strand, en daar ging hij "keurig" op zitten...
Terug in ons huisje is hij gaan liggen, en we hebben er geen kind meer aan gehad. Totdat we zelf naar bed gingen. "Ik lig dan wel in mijn eigen nestje in de bench, maar die kamer is maar vreemd, en dus wil ik bij jullie zijn. Als ik ga zitten janken en piepen, komen ze vast wel. Uiteindelijk een compromis, de deur van de slaapkamer open en ik net naast de deur op de gang. Heb ik toch geslapen tot 07:00, mijn baasjes hebben tenslotte vakantie..."
Zo te zien aan zijn ochtend ontlasting had hij gisteren toch nogal wat zand binnen gekregen, het was bijna puur strand wat eruit kwam! Hondendarmen werken misschien toch anders dan die van de mens? Aangezien we een huisje vlakbij de Slufter hadden, zijn we 's morgens met hem een eind de duinen van de Slufter vallei in gelopen. Fazanten volop, en ook konijnen. En hun keutels zijn ook wel lekker... wat zie ik daar?
Op zondag zijn we naar de Slufter gegaan, en jammer het daar wat druk was (gek he, op zondag met zo'n mooi weer), dus ik moest aan de lijn blijven totdat we op het strand waren. Moest het vrouwtje wel achter me aanrennen als het baasje me riep, hihihihi. Gelukkig later op het strand kon hij weer vrij rondbanjeren, en dat heeft hij dan ook hartelijk gedaan. ik stuur wel een kaartje als ik in China ben!
Maandag was het erg mistig, en behalve een flinke ronde in de vroege ochtend door de bossen rondom het huisje zijn we niet meer naar het strand geweest. Weer die lange rit in de auto liggen slapen en bijkomen van al die inspanningen. Het zal wel wennen worden de rest van de week weer aan de leiband!
Hier is weer de wekelijkse update over het reilen en zeilen met onze Drentsche Eigenwijshond.
Afgelopen dinsdag (een verlofdag in Belgie vanwege Allerheiligen) zijn we naar Rijen gereden, en hebben een koffietje gedronken bij Opa en Oma. Na eerst de kat wat uit de boom gekeken te hebben, was Yron al weer snel in zijn element, en gedroeg zich als een model hond. Na de lunch zijn we met hem naar het bos gegaan, waar hij hartelijk heeft lopen rennen terwijl zijn baasjes van het prachtige najaarsweer genoten. Hij bleef wel steeds op de paadjes, nog niet door de struiken en omgevallen bomen geraust.. En zijn jachtzin werd ook duidelijk: hij haalde een aantal keren feilloos het stokje dat ik weggegooid had tussen alle andere stokjes uit en bracht het keurig terug.
Als hij aandacht wil hebben, en dat niet direct krijgt, haalt hij meestal iets uit waarvan hij weet dat het niet mag. Zo moet hij als wij aan het eten zijn gewoon gaan liggen in zijn mand (we willen geen schooihond). Dus deze week als afleidingsmaneuvre had hij een hap grond uit een plant gejat en dat wat verspreid over de kamervloer. .. Schijnbaar was die grond erg lekker, hij lag in ieder geval heerlijk te smekken
Woensdag is hij voor het eerst op avondschool geweest, en dat was wel anders, het terrein is wel verlicht, maar niet zo goed, dus oefenen in het half donker is moeilijker dan verwacht.
Zondag was het de jaarlijkse strandwandeling met de Belgische Drenten club, en dat was een hele leuke happening. We zijn wel vroeg vertrokken (zondag 08:00 zitten we normaal nog niet aan de ontbijttafel), en om 09:30 waren we op het vertrekpunt in Blankenberge, samen met nog zo'n 40 drenten en hun baasjes.
Na koffie en cake en een hoop ongeduldige honden zijn we richting strand gegaan, waar de meesten los mochten en direct begonnen aan een grote speelpartij. Links zie je Frodo nog aangelijnt, later was hij tijdelijk vermist, rechts probeert Henri Yron in toom te houden
De honden hebben de afstand wel 3 keer afgelegd. Er waren links en rechts wel wat correcties nodig van te dominante honden, uiteindelijk blijven het roedeldieren, en liepen ze in een roedel met te veel leiders. Yron was de jongste van het stel, en het was mooi om te zien hoe hij naar het voorbeeld van de anderen keek en vrolijk mee dartelde over het strand. Nou hebben Drenten niet altijd een luisterend oor voor hun baasje, en halverwege de wandeling tussen Blankenberge en Wenduine was Frodo kwijt. Tijdens alle geren en gevlieg was hij zijn baasje uit het oog verloren, en is hij terug gaan lopen richting parkeerplaats. Gelukkig was hij vrij snel weer terecht, maar het gaf ons te denken om als Yron los loopt (wat maar zelden is), te zorgen dat hij een telefoonnummer om zijn nek heeft. de golven vind hij nog steeds raar
Na een uurtje op het strand (de baasje zo'n 3-4 kilometer, de honden minstens het dubbele ) had het bestuur van de vereniging zowel voor hond als baasjes een versnapering, zowel water als koekjes waren zo verdwenen in de hondenbuiken, en ook de zelf gemaakte citroenjenever voor de baasjes was erg lekker. Prima georganiseerd! Omdat Yron toch wel wat vermoeid ging lopen het laatste stuk, zijn we niet mee terug gelopen, maar met de tram terug gegaan. Ook dat was spannend, "ik zit in zo'n rijdend ding en dat is maar vreemd". Terug bij de auto is hij achterin als een blok in slaap gevallen, en pas thuis wakker geworden!
Volgende week zijn we een lang weekend naar Texel, dus dan verschijnt de blog pas maandagavond!
Zoals jullie nu wel weten, luistert Yron vooral heel goed als hij er zin in heeft.We denken dan ook dat een betere rasnaam Drensche Eigenwijshond zou zijn
Hem iets leren is niet eenvoudig, maar hij is tegelijkertijd erg slim en weet heel goed wat hij wel en niet leuk vind. Op de puppiecursus vind hij zijn weg al erg goed, en ook deze week gedroeg hij zich als "modelhond". Uiteraard is hij constant afgeleid, en zijn die honden van de andere groep wel erg aantrekkelijk, maar als je zijn aandacht hebt voert hij de oefeningen goed uit. Alleen het commando "blijf" is nog te moeilijk, zeker als je dat voor die leuke buis moet doen. Hij kan niet wachten om dat ding in te rennen. Dat wordt nog wat oefenen voordat hij mee op jachttraining gaat (in het voorjaar). vandaag waren er veel baasjes met hun hond, de puppie groep bestaat al uit 3 subgroepjes.
Thuis is hij helemaal in zijn element in de tuin. Als hij ergens achter zit kan je roepen wat je wil, maar dat wil niet zeggen dat hij daar ook naar luisteren. En dan achterna gezeten worden is natuurlijk helemaal leuk. Apporteren vind hij geweldig, wat je ook weggooid gaat hij direct achteraan en hij komt ook naar je terug. Maar afgeven is nog iets anders. We oefenen nu met zit-voor als we aan het spelen zijn en een snoepje in ruil voor wat hij ook geapporteerd heeft. Geweldig wat je met zo'n snoepje kan bereiken.
Aan de zijkant moet een rij coniferen gerooid worden, en er lag berg van ruim een meter hoog met snoeiafval, en natuurlijk wilde Yron het bovenste takje hebben. Tijdens het uitsteken van de stronken hebben we hem maar naar binnen gehaald, hij zat vrolijk mee te graven en ging precies daar liggen waar ik de spa de grond in wilde steken. Overigens, een Drent is een echte zelfreinigende hond, hij zat helemaal onder het zand en coniferen groen, tien minuten later was hij weer mooi wit en buin.. Hij heeft zich geweldig vermaakt met al die takken, maar het waren er zoveel dat hij de meeste moest laten liggen, Wat jammer...
We hebben nu al zijn speeltjes opzij gelegd, en hij krijgt er een per dag. We hebben we een nieuw ding gekocht: een Tug-a-Jar, er komen snoepjes uit als hij maar lang genoeg morrelt. Zo proberen we hem ook binnen genoeg afleiding te geven om hem bezig te houden. daar kwam net een snoepje uit, en het ruikt naar meer, maar hoe krijg ik er nog eentje uit?
pfff... Opvoeden van een Drent is niet de eenvoudigste klus die je je kan bedenken... We moeten in ieder geval veel strenger zijn dan ooit met Seppe, die alles wel goed vondt.. Kunnen we bij Yron niet echt zeggen. Luisteren is niet echt zijn hobby, of in ieder geval duurt het wat langer voor hij accepteert dat iets niet mag. Hij heeft ook een nieuw ding deze week: hij gaat grommen, trekt zijn lip op en zijn haar staat rechtovereind als je iets van hem afpakt, bijvoorbeeld zijn bot of zijn eten. Ook weer een teken van dominant gedrag. Dus maar met zijn nekvel stevig vast tegen de grond aan tot hij weer rustig wordt, hem duidelijk maken dat hij de laagste in de rang is.
Gelukkig zijn de onaangename momenten in de minderheid, en genieten we ook veel van onze jonge man. We zijn wat langere wandelingen aan het maken, en woensdagmiddag is Rik met hem in het bos geweest en daar hebben ze een dik uur rondgeploegd. Gelukkig was Yron niet zo heel erg vuil mooi voorbeeld: er vandoor gaan met de handdoek als je hem wil afdrogen
Het is natuurlijk prachtig najaarsweer, en deze week zijn we zaterdag voor het eerst naar het strand met hem geweest. En dat was een happening. De golven vond hij maar raar, en verder dan tot zijn knieen is hij de zee niet ingegaan. Maar hij heeft wel lekker kunnen rennen en vliegen en wilde zeker niet terug de auto in. Helaas helaas, camera helemaal vergeten, dus alleen maar een foto met de telefoon gemaakt.
Op de hondenschool op zondag heeft hij zich als een voorbeeldige hond gedragen, en hij vind de toestellen erg leuk, zeker toen het baasje er hard naast ging lopen en hij kon rennen. Zitten, volgen, staan, links en rechts, door de tunnel, over de wip gaan allemaal wel goed, maar hij is wel bekaf anderhalf uur later.
Yron groeit gestaag: hij is nu een centimeter of 50 hoog (moeilijk te meten als hij niet echt stil staat ), en hij weegt 15.6 kg. Zijn eetpatroon is eindelijk regelmatig, Flazator puppybrokken, 2 worstjes pens per dag en 's avonds voor het slapen gaan nog een bak met havermout (wel Nederlandse Brinta!). Hij is deze week zijn 4 maanden prikken gaan halen bij de dierenarts, en daar was alles prima, behalve dat in zijn linkeroor weer opnieuw een oorschelp ontstekking zit aan te komen. Gelukkig was een nieuwe anti biotica kuur nog niet nodig, dus opnieuw een zalfje smeren dan maar. Waar hij vorige week zijn nieuwe tanden nog puntjes waren, zijn het nu al echte tanden. Hij knaagt wel weer overal op met de zijkant van zijn bekkie, dus er zullen binnenkort wel wat kiezen gewisseld worden.
Deze week was luisteren erg moeilijk, hij weet bijvoorbeeld dat hij niet op de bank mag, maar hij is tegenwoordig zo hoog dat hij er net op kan klimmen, en dus als je een ogenblik niet kijkt, ligt hij erin. En dan is hij er niet zo eenvoudig uit te krijgen. en als je dan onschuldig kijkt hoef je er misschien niet uit: ik doe toch nikx?
Ook met het wandelen lukt het met moeite om hem te laten luisteren, hij trekt af en toe je arm uit de kom. Zit-voor daarintegen gaat wel goed, zal wel wat te maken hebben met het snoepje dat hij dan krijgt. Elise is deze week met hem naar de markt geweest, en dat was wel een hele belevenis. Hij zelfs met zijn poten op de rand van de kousenkraam gaan staan. Gelukkig ging hij er niet met een paar sokken vandoor, wat hij steevast doet als ze klaar liggen voor de wasmachine. Dan gaat hij ergens bij een tafel staan om je uit te dagen, en ga jij links, gaat hij rechts. Dom is hij zeker niet..
Ravotten in de tuin vindt hij fantastisch, zeker als er iemand met je mee wil doen. Twee is nog beter! En dan is hij ze nog te snel af ook
Vrij in de tuin springt hij als een jong veulen van links naar rechts en raust overal doorheen of onderdoor. Hij past nog onder de heg, en daar is hij ook al aan het graven geweest... Dit weekend ben ik aan het snoeien geweest in de voortuin, en dan kan de hakselaar wel in het schuurtje blijven staan. Yron helpt ijverig mee om de gesnoeide takken klein te krijgen
Van de moterkettingzaag is hij erg geschrokken (dat ding maakt ook een behoorlijke herrie), hij zat direct aan de andere kant van het huis!
Zoals vorige zondag voorgenomen, zijn we deze week rustig begonnen. Ook het weer is helemaal opgeslagen, en de herfst is begonnen, en Yron heeft een hekel aan regen! Hij blijft netjes bij de deur staan en kijkt je aan met een blik van: "loop daar maar lekker zelf doorheen, ik blijf wel droog binnen". Graven in de tuin vind hij daarintegen ook wel leuk als het nat is, en hij is begonnen aan een gat onder de haag richting het kippenhok... Want die beesten wil hij toch erg graag eens van dichtbij zien. Dat gaan die arme tokkies nooit overleven.
Hij is ook begonnen met het wisselen van zijn tanden, en nu de eerste zijn doorgebroken, lijkt dat hij wat minder ligt te knagen, en hoera hoera, hij eet ook veel beter! Er gaan nu iedere dag voldoende brokken en een portie pens in, en 's avonds krijgt hij nog altijd brinta-pap, maar dat we geven we wat minder. nee, dit is geen foto van Jaws..
Zijn favouriete slaapplaats is in zijn bench, of op de poef. Ondanks dat we kussentjes of plaids wegleggen, ligt hij liever bovenop dat lekkere zachte warme ding. Helaas past hij er niet zo goed meer op, of zijn kop of zijn poten hangen over de rand. Kan je goed zien hoeveel groter hij al is geworden
hij laat zich niet tegenhouden als de poef al in gebruik is, gewoon er lekker bij gaan liggen
Elise moest deze week een klein stukje met de auto, en in plaats van hem thuis te laten, heeft ze de hondenmand achterin de auto gezet, zijn slaapmandje uit de bench erin en tot onze stomme verbazing is hij gaan liggen zonder kik en heeft dat de hele rit gedaan! Geen symptomen van wagenziekte of zoiets, dus die mega rit van vorige week heeft misschien wel geholpen Ook zondag is hij meegegaan naar de hondenschool in de mand, en opnieuw zonder enig probleem. Hij was moe toen hij terug kwam, en wilde zelfs de auto niet uit
Met onze twee katten is er een soort van gedoog beleid. Yron heeft al neus aan neus gestaan met zowel Mieke als met Bob, maar op het moment dat hij begint te springen en enthousiast te doen is de lieve vrede afgelopen, en wordt er naar hartelust geblazen en gehakt. Hij heeft al een paar flinke tikken geincasseerd, maar hij blijft proberen. Bob en Mieke verblijven voorlopig maar op hoogte, waar hij hen niet ziet en dus met rust laat.
hier Yron met Bob en nestknuffel
Deze week het commando zit-voor geoefend op school, dus nu deze week consequent oefenen. Volg en zit gaan al best goed (uhmm, nou ja, af en toe dan toch). De ene keer wandelen is de andere niet, soms ligt je arm uit de kom, de andere loopt hij rustig naast je mee. Zal nog wel een paar maanden duren....
Yron is nu een week of 7 bij ons, en hij is meer dan verdubbeld in gewicht en hoogte. Wat gaat dat snel! Afgelopen week was een week vol met ondeugende aktiviteiten en hele lieve momenten. Hij is erg aanhankelijk, en maakt ook wel duidelijk als hij wil spelen! Rondom eten drijft hij ons tot wanhoop, de ene dag wel, soms wel met moeite, maar de andere dag geen interesse! Maar hierover later meer. Elise heeft deze week geoefend met "zitten', en dat gaat buiten verwachting goed!
Het was afgelopen week uitzonderlijk mooi weer, het leek wel zomer , en dus is Yron veel aan het buitenspelen geweest. Voetballen vind hij te gek, hij kan de bal helemaal niet de baas, dat ding is veel te groot voor je bek, maar hij weet hem wel te verplaatsen door zijn neus er tegen aan de duwen.
Waar hij vorige week alleen nog met takken aan het rond sjouwen is geweest, is hij deze week begonnen met graven.. Gelukkig op een stuk dat nog aangeplant moet worden! Vrijdag was hij niet lekker, en vervolgens zag ik dat er achter op het hakblok voor het haardhout eea aan paddestoelen verdwenen was. De rest maar even allemaal weggehaald voordat hij gaat hallucineren
Hij is ook begonnen met het wisselen van zijn tanden. We hadden al gezien dat er van sommige tanden niet meer dan puntjes over waren, nu zijn er sommige voortanden uit, en zo te voelen aan de bobbels op zijn tandvlees zitten de nieuwe tanden er aan te komen.
Afgelopen zaterdag zijn we naar Eefde terug gereden voor de nest terug kom dag. Christel en Henri hadden de baasjes van alle 5 de pups van Nynke gevraagd samen terug te komen. Ondertussen was hij al een aantal keren wagenziek geweest, en hij wil ook niet echt meer de auto in. 260 km later had hij maar een keer overgegeven, maar dat was al heel snel vergeten toen hij merkte waar hij was. Hij werd direct hartelijk begroet door Lynde, Yitka, Tymen, Nynke en Guusje. En ook papa Floris was enthousiast om al zijn nakomelingen te zien. Ondertussen waren wij tot ontdekking gekomen dat we onze kamera vergeten waren, dus dan maar foto's gemaakt met de GSM. Hier speelt Yron met 2 van zijn zussen, we denken Eefie en Yssie.
De dag was geweldig, de ontvangst bij Chistel en Henri fantastisch, en we hebben de hele middag bij hen achter op het veld gezeten en van het zonnetje genoten. De honden hebben geweldig gerend, gevlogen, gespeeld, achter elkaar aan gezeten, en zo voort. En huno baasjes konden allemaal ervaringen uitwisselen, en vele herkenningen uiten: "dat doet die van ons ook". Behalve dat het erg gezellig was, heeft deze dag ons ook veel wijzer gemaakt, en we zijn op de goede weg met onze kleine man. Yron is net is groter als zijn broer Yaron, en Christel vind hem helemaal niet te mager. Gewoon door gaan met eten aanbieden, consequent zijn en dan komt het wel goed. Ook de terugweg is goed gegaan zonder overgeven, en heeft behoorlijk (zij het onrustig) liggen slapen. Terug thuis heeft hij flink gegeten en is als een blok in slaap gevallen; zondag pas om 07:45 wakker! (vonden wij niet echt erg ).
Zondag was nog een drukke dag, eerst naar de hondeschool, opnieuw niet op zijn gemak in de auto, maar niet overgegeven. Deze week was het Elise haar beurt, en het ging erg goed, maar het was warm en zijn aandacht was snel weg, zal wel wat met gisteren te maken hebben. Zitten gaat heel goed!
Vervolgens zijn we naar Zeeland gereden (na wat getwijfel of we hem wel mee zouden nemen), samen met het hele gezin, om de verjaardag van Maud te gaan vieren. Opnieuw de hele rit niet overgegeven. Zou het overgaan? Door de Westerschelde tunnel was wel wat vreemd, ineens was de zon weg, waar is die nu naartoe? In Vlissingen is hij na eten en drinken rustig gaan liggen, en ook op de weg terug naar huis hebben we hem niet gehoord. Nu de komende dagen maar wat rustig aan doen, en hem alle indrukken van het afgelopen weekend laten verwerken. En we gaan oefenen met het commando "voet".
Deze week de blog een dag te laat.. Onze oudste vond het nodig me een paar keer op en neer te laten rijden naar Antwerpen omdat het lieveke zijn sleutels was vergeten , en ik was te laat thuis om de blog nog bij te werken. Volgende week weer op zondag!
Thuis valt alles weer in zijn normale patroon: de oudste op kot, de jongste en ma weer naar school en pa thuis aan het werk of naar het buitenland. Vrijdag was de planning een beetje in de war, maar hij heeft keurig een paar uur in zijn bench doorgebracht.
We vonden dat Yron veel aan zijn oren aan het krabben was, dus maandag even naar de dierenarts gelopen. We dachten aan oormijt, maar hij bleek een oorschelp ontsteking te hebben. Dus met een zalfje en anti-bioticum en 40 euro armer weer terug naar huis. Gelukkig zijn allebei zijn oren na een paar dagen weer mooi roze aan de binnenkant. We hebben overiges niet de indruk dat hij beter luistert nu
Deze week heeft hij kennis gemaakt met Kenzy van Gunther en Manuela. Kenzy is een 6 jaar oude golden retreiver blindengeleidehond, waar vroeger ook Seppe erg graag mee speelde. En gespeeld hebben ze! Ik heb nog altijd niet gevonden hoe hier direct een filmpje te laten zien, dus je moet de link hieronder aanclicken om het te zien.
Yron is nog steeds met vlagen van de bijterige, maar hij weet wel heel goed wat wel en niet mag. Af en toe probeert hij nog wel zijn dominantie te laten groeien, en alhoewel minder frequent, is het wel vervelend. Zeker als hij handen of benen als doelwit heeft. Streng straffen helpt wel, dus dat doen we dan maar zo consequent mogelijk. Hij heeft deze week een nieuw kussen gekregen, waar hij prompt aan de hoek begon te knagen. Dus het kussen maar even opzij gelegd, alhoewel hij hier wel erg onschuldig ligt te kijken.
We dachten vorige week zijn eetprobleem opgelost te hebben, deze week blijkt dat niets minder waar is. Voor ons volstrekt onbegrijpelijke redenen trekt Yron soms gewoon zijn neus op. Zelfde voer, zelfde brokken gemengt met vers vlees, zelfde tijd. Waar dit vorige week lekker naar binnen ging, wil hij nu alleen de pens en vlees eruit eten, de brokken blieft meneer niet. Alleen de bak pap gaat steevast direct leeg.
Zaterdag heeft hij flink geholpen in de tuin. Door de takken die het baasje aan het snoeien was flink door de hele tuin heen te verspreiden was het erg gemakkelijk om ze op te rapen. Sommige hoeften ook niet meer in de hakselaar, dat had Yron al gedaan.
Zondag zijn we een heel eind in het Buggenhoutse bos gaan wandelen, en Elise had een 5 meter lange lijn gekocht, en hij is 3,5 kilometer keurig netjes meegelopen. Daarna is het lekker uitrusten in het najaars zonnetje. Waarom zou ik op dat kleed dat het vrouwtje daaronder heeft weggelegd voor me gaan liggen als ik lekker naast het baasje kan zitten?
Een "rustige"week... Elise heeft deze week een opening in Yron's eetpatroon ontdekt: we mengen zijn brokken met een beetje vlees (uit blik of kvv pens of hart), en zijn bak is in no time leeg. Die blikken zijn wel wat duurder, maar eindelijk eet hij de puppiebrokken in de hoeveelheid die zou moeten. Pff... Voorlopig verwennen we hem 's avonds nog met brinta. Deze week hebben we veel door het dorp gewandeld. Al die auto's die langs rijden is wel enerverend, daar is hij nog niet zo'n fan van. Hij heeft ook een vaccinatie gehad van de dierenarts. Hij woog overigens 10,6 kilo, dus nogal wat meer als ik vorige week dacht.
Bij vlagen is hij erg ondeugend, en als hij weet dat iets niet mag, maakt hij er een spelletje van; als hij je bijvoorbeeld aan het uitdagen is met een schoen en razensnel onder tafel doorschiet omdat hij weet dat je hem dan niet kan pakken. Uiteindelijk krijg je de schoen wel te pakken, maar toch. Hij is deze week wel bijterig geweest, hij heeft Elise zelfs behoorlijk in haar hand gebeten. Dat is de macho in hem, en hij moet weten dat hij de laagste in de roedel is, dus dat proberen we gelijk af te leren door hem te negeren of hem op de grond te duwen. De tweede helft van de week ging dat al veel beter, en nou steekt hij zijn eigen poot in zijn bek als hij gestraft wordt voor het bijten. Overigens, hij hij je ziet, en op zijn rug gaat liggen, gaat hij met zijn achterpoot liggen trekken als je over zijn buik wrijft. Nog eens zoeken of dat ook een bepaald gedrag is.
We zijn zondag ook voor het eerst naar de hondenschool geweest, en dat ging eigenlijk wel heel goed. Hij moest veel oefeningen doen, en de meesten gingen in een keer goed. Meelopen hadden we zelf al veel op geoefend, en over de brug en door de banden en zo was allemaal geen probleem. Zitten daar in tegen had hij echt geen zin in. Hier is hij eindelijk gaan zitten op de tafel, maar dat heeft wat moeite gekost.
Na de school kwam hij erg moe thuis, en heeft na in een ruk zijn bak leeg te eten als een blok liggen slapen.
Yron is eigenlijk 11 en een halve week oud, en nu 4 weken bij ons, helemaal deel van ons gezin. Sommige dagen denken we dat hij begrijpt wat luisteren is, maar soms ...
Sinds vorige week weten we dat hij aardbeien lekker vindt, en ook onrijpe vijgen zijn volgens hem prima te eten. We hebben een jong boompje in de tuin staan, wat dit jaar voor het eerst volop vijgen aan het produceren is. We hebben er al de nodige rijpe vanaf kunnen halen, maar er zitten ook nog veel groene aan. Met het herfstachtige weer zullen die wel niet veel rijper worden. Gelukkig heeft hij het boompje niet ontworteld, zoals bij de aardbeien planten. En is het ook heel leuk om achter de haag te kruipen, zodat de baasjes je niet kunnen straffen als je achter een kat aan gaat. Die spinneraggen op je kop hou je dan maar voor lief, en als je onderschuldig kijkend terug onder de haag doorkruipt wordt je misschien niet gestraft!
Hij heeft een nieuw speeltje gekregen, een pluchen eendje, en daarmee raust hij het hele huis door. En er zit ook nog een echt eendengeluidje in, dus dat maakt het extra leuk. Verstoppen begrijpt hij nog niet zo goed, het moet redelijk in beeld liggen voordat hij het ziet. Maar dan gaat hij het ook wel erg enthousiast halen. Afgeven is ook nog wat moeilijk.
Afgelopen woensdagavond zijn we bij hondenschool 't Leirekesdomein gaan kijken, en zo te zien gaat hij het daar naar zijn zin hebben. Er zijn meerdere puppies aangemeld, en op zondag 18 september mag hij voor het eerst komen. Dus meer nieuws volgend week!
Zaterdag zijn we bij Jim op verjaardag geweest, die is 5 geworden. Onderweg naar Zeeland is hij wagenziek geworden, en gelukkig had hij het vetbed van zijn bench wat opgeschoven, dus het meeste lag in de plastic bak. Of het aan de warmte lag (zaterdag was het erg drukkend weer), of aan de rijstijl van het baasje, of aan de brokken die hij die morgen eindelijk eens een keer gegeten had? Op het feestje van Jim was het ondanks de drukte wel erg leuk, en stoepkrijt smaakt eigenlijk best wel, helaas er zit weinig smaakverschil tussen de verschillende kleurtjes. Samen met de kinderen buiten ging eigenlijk erg goed, hij dartelde vrolijk rond, en de meeste kids vonden dat ook wel best. Ook heeft hij een kwartiertje met Kenzo gespeeld, de Beagle pup van 14 weken oud van de buren.
De dag daarna moet je wel bij komen van al die belevenissen, dus we hebben vandaag maar een rustig dagje ingelast. Yron heeft dan ook veel geslapen...
En we wonen toch echt niet in de buurt van het Noord-station. Gelukkig snurkt hij niet als hij op zijn rug ligt...
Tenslotte nog even over zijn eetgewoonten. Brinta met volle melk vind hij wel lekker, en pens ook wel. Het zijn alleen geen grote hoeveelheden tegelijk. Brokken daarin tegen, die krijgen we er maar met moeite in. We hebben nu maar weer een ander merk gekocht (het proefzakje had hij zo op), maar kijken of dat beter gaat. En we halen zijn etensbak na een minuut of 15 weg, leeg of niet. Voorlopig modderen we dus nog door! Hij groeit wel goed, hij is nu 38 cm hoog (ongeveer toch, die rolmaat is veel te leuk om mee te spelen), we denken dat hij een kilo of 7 weegt. Komende week gaan hij naar de dierenarts voor zijn volgende inenting, daar kan hij nauwkeuriger gewogen worden.
Weer al een week ouder! Ondanks zijn slechte eetgewoonten, groeit hij wel, en is bij vlagen behoorlijk ondeugend. Christel had ons al gewaarschuwd over achter het behang plakken, we hebben al een emmertje of wat plaksel verbruikt. We weten nu dat hij (groene) aardbeien erg lekker vind. De plantjes hadden nog alle moeite gedaan om van de paar stralen zon een paar aardbeien te laten groeien, en er midden in liggend gaf Yron ze daarvoor volop waardering; helaas zijn er ook links en rechts wat plantjes gesneuveld in de strijd om de aarbeien te plukken...
Ik had eerder deze week een frisbee mee gebracht, maar dat ding opvangen was wel erg moeilijk, dat snapt hij nog niet zo goed. Het is voorlopig leuker om erop te gaan liggen knagen (wat hij soms op alles doet, inclusief onze ledematen). Er zitten een paar kiezen door te komen, dus dat zal wel meespelen.
We zijn begonnen om wat te trainen met het uitlaten, en hem niet langer links, rechts, voor en achter te laten lopen, maar hem naast je te laten wandelen. Met wat spierballen kracht lukt dat eigenlijk best wel, en als hij bij een langere wandeling echt moe wordt gaat het vanzelf beter. Dus komende week gaan we steeds wat verder en langer wandelen. Vandaag heeft hij 45 minuten meegelopen, en was bekaf toen we thuis kwamen. Na wat te eten is hij als een blok in slaap gevallen. Ondanks dat vergeten we niet flink met hem te knuffelen, en hij weet dat hij niet op de bank mag, dus we zijn niet altijd consequent
Hij was deze week ook in de slag met de kippen, rijst vind hij ook lekker, en het was niet eerlijk dat zij alles kregen. Hoe lang zou hij zo nog onder het kippenpoortje door kunnen? (ik weet niet hoe het filmje hier op de blog tevoorschijn komt, ik heb nog niet gevonden hoe ik ze direct kan laten afspelen, dus je moet hem eerst downloaden).
Introductie Deze blog gaat over Yron Nynke van de Bezelhonk, onze Drentsche Patrijshond. Met de blog willen we iedereen die geinteresseerd is op de hoogte houden van alle reilen en zeilen rondom Yron. We dateren de blog met regelmaat op, dus kom geregeld eens kijken!
)
).
