Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Yron's blog
de belevenissen van een Drentse Patrijshond in Belgie
02-02-2014
2014-02-02
Omdat het baasje vorige week zondag geen tijd (genomen) had om te bloggen, deze week een extra lange blog. Er is tenslotte de afgelopen twee weken van alles gebeurd in het leven van ons woefje.
Allereerst, zoals vorige blog al geschreven, er zijn rontgen foto's van zijn heupen, schouders en ellebogen gemaakt. Dit om te kijken of Yron ergens een dysplastische afwijking heeft in zijn skelet (dus HD, SD or ED). Nu hebben allebei zijn ouders wel A heupen, maar in een klein ras als de Drent komt HD helaas wel eens voor. Behalve voor het fokken is het ook belangrijk om eventuele afwijkingen op tijd te weten, zeker omdat ons woefje zoveel bezig is in het veld & tijdens het jagen. Het officiele verslag van de KKUSH moet nog komen, maar de dierenarts van het Gentse Academisch Dierenziekenhuis was vol vertrouwen over A-1 heupen, dus voorlopig zijn we erg blij.
Ons woefje gedroeg zich voorbeeldig in het dieren-ziekenhuis, hij liet zich keurig betasten en onderzoeken, hij liet gedwee een infuus voor de narcose steken, en is netjes met de assistent-dierenarts mee gehuppeld naar de rontgen ruimte om de foto's te maken. Een klein uurtje later mocht het vrouwtje hem alweer mee naar huis nemen, maar hij had toch wel wat last van de narcose. Als een ware dronkenman is hij mee terug naar de auto gelopen, om de hele weg rustig te blijven liggen. Gelukkig is hij niet misselijk of zo geworden, maar toch wel heel zielig. En toen mocht hij dus lekker bij het vrouwtje op de bank bij komen van de narcose.
De volgende keer zal hij wel wat minder gedwee dat ziekenhuis mee in gaan
Gelukkig was het de volgende dag weer allemaal normaal, maar we hebben het toch maar een paar dagen wat rustig aan gedaan om de narcose helemaal uit te laten werken.
Later in de week was het vrouwtje jarig, en op zaterdag ze was druk in de weer in de keuken met de culinaire voorbereidingen voor het feestje. Daar moet je als Drent natuurlijk bij zijn, je weet immers nooit, of er iets lekkers van het aanrecht jouw riching in komt (bedoeld of onbedoeld). En dan is het helemaal fantastisch als je de kom het de restjes kwarktaart beslag mag uitlikken. Alhoewel, die kom wiebelde wel erg, dus er moest voorzichtig gelikt worden.
"blijf staan stomme kom, dan kan ik je leeg slubberen"
Op enig moment dook er bij een van de bosjes in de buurt een skippiebal op. We denken dat een van de kinderen uit de buurt hem vergeten is. Yron vond dat maar in interessant ding, en toen hij na 4 dagen nog steeds rondom het bosje tegenover ons huis lag, hebben we Yron hem maar laten apporteren. En die bal is een geweldig speelgoedje, veel leuker dan de voetbal waar hij al meer dan een jaar mee speelt in de tuin. Het handvat is handig om het ding op te pakken, en de bal is precies groot genoeg om niet op de grond te stuiteren als Yron er mee door de tuin heen dendert. "kijk baasje, hier moet je hem vastpakken, daar is die handige hendel voor"
Het is nog steeds niet echt winter (behalve dat hele kleine beetje nachtvorst), en dus blijft de gele mosterd in het veld nog redelijk omhoog staan. En dat is dus een ideale plaats om wat te oefenen met verloren zoeken. We laten Yron netjes zitten, een eind verder gooien we een apport het veld in, en dan eenmaal terug bij Yron mag hij pas gaan zoeken. Hij onthoudt de locatie van de apport meestal erg goed, en gaat dan in een streep richting de valplaats van de apport. Soms komt er wat heen en weer gespring en gesnuffel aan de pas, maar hij komt steevast keurig met apport weer terug voor je zitten. Mooi hoor, dat gaat op de jachthondenproeven geen probleem zijn. "hij lag een eindje verder hoor, ik had hem direct geroken"
Het baasje had afgelopen zondag (tussen de twee veldrit kampioenschappen kijken op TV door) het idee, om zijn grote kamera eens mee te nemen tijdens de zondagwandeling. Het viel wel moeilijk om zowel hond aan te sturen als fatsoenlijke foto's te maken, maar er zijn er toch een heel aantal goed gelukt. Het helpt dat ons woefje zich op zijn fotogenieks doordeed
In volle concentratie op een apport af
De apport is duidelijk geen eend of fazant (deze is een combinatie van een konijnenvel en patrijsveren), en soms heeft hij hem niet goed vast in zijn bek. En dan moeten er vreemde maneuvers uitgevoerd worden om het ding tijdens je sprint naar het baasje toch in je bek te houden. en zo moet het dus niet, zo wordt de fazant van zijn pluimen ontdaan voordat hij bij de voorjager is...
Zo moet het wel, de apport keurig in de bek, en dat takje gele mosterd is voor de smaak zullen we maar denken hijg hijg hijg, ik ben er weer hoor!
Het baasje heeft geprobeerd om het zn hoppen (met vier poten tegelijk van de grond springen) in de gele mosterd te fotograferen, en ondanks dat hij zijn camera op snelle stand had staan, heeft hij toch vele foto's waar er alleen een puntje van een staart te zien is, of waar de fotos onscherp zijn. Gelukkig was er eentje wel gelukt: "hop hop hop, ik moet springen om te zien waar ik naar toe ga"
"ik heb hem gevonden hoor.... waar ben je.... ooh aan die kant"
Aan het eind van de wandeling (opschieten, want het wereldkampioenschap veldrijden voor elite begint zo, en het baasje wil Lars aan gaan moedigen) was er nog even tijd om een mooie 'blijf' te doen recht voor een plas, en die baas wilde perse de weerspiegeling fotograferen. Dus hij bleef maar heen en weer lopen, en ons woefje bleef rustig liggen. Wat een voorbeeldhond! "mag ik die plas nu leeg gaan lebberen? Van al dat gespring en geren heb ik dorst gekregen"
Introductie Deze blog gaat over Yron Nynke van de Bezelhonk, onze Drentsche Patrijshond. Met de blog willen we iedereen die geinteresseerd is op de hoogte houden van alle reilen en zeilen rondom Yron. We dateren de blog met regelmaat op, dus kom geregeld eens kijken!
