Afgelopen week had het baasje opnieuw zijn foto camera niet beneden liggen, en als resultaat is er afgelopen week geen foto materiaal geproduceerd. Het baasje heeft, tegen de zin van het vrouwtje, zijn machien nu toch maar weer kant en klaar gelegd, hopelijk volgende week wel weer foto's voor bij de blog.

Het koude weer en alle sneeuw heeft geresulteerd in wat minder beweging dan normaal voor ons woefje.
Aan het eind van de straat ligt een maisveld (nou ja, stoppelveld, de mais is natuurlijk gerooid, maar de boer heeft het veld niet omgeploegd), en normaal gaat het baasje daar niet met Yron in, omdat het redelijk dicht bij de huizen en straten ligt (en hij dus bang is dat ons eigenwijsje de straat op vliegt omdat hij een andere hond of zo ziet). Afgelopen week is het baasje toch maar dat stoppelveld in gelopen, en Yron even lekker laten rennen. Op een gegeven moment had hij een haas ontdekt, en ging daar in volle snelheid achteraan. Gelukkig ging de haas richting het bos en niet de straat op. Na wat geroep (en steeds denkt het baasje dan: "weer mijn fluitje vergeten") komt Yron toch wel snel weer terug om in een keurige "zit-voor" te eindigen.
We hebben geprobeerd om hem zo min mogelijk door de pekel te laten lopen, en dat al zeker niet te laten eten. Wat makkelijker gezegd is dan gedaan.... Thuis steeds maar goed zijn poten pekelvrij gemaakt met een handdoek (wat dan weer een potje romeins worstelen dreigende te worden).

Gelukkig is zijn eetlust weer terug gekeerd, en de oude vertrouwde farmfood brokken gaan er weer in als koek. Het baasje heeft eens in de oude bloggen terug zitten zoeken (toch wel gemakkelijk zo'n online archief) en ongeveer een half jaar geleden had hij hetzelfde gedrag. Toch die loopse teef? Klopt niet helemaal met de verhoging die de veearts vorige week had geconstateerd. Toch iets verkeerd gegeten in het veld, want daar zijn we immers nu een week niet geweest? Het zal wel gissen blijven.

Met de verjaardag van het vrouwtje kwam er veel visite over de vloer, en die moesten natuurlijk allemaal uitgebreid begroet worden, cq besprongen worden. En natuurlijk staat er dan van allerlei lekkers op tafel, dus we moesten ons woefje extra in de gaten houden om te zorgen dat de worst door de gasten kon worden opgegeten, en niet in de buik van ons drentje verdween.

Toen het baasje zondag ochtend met Yron ging wandelen, was de sneeuw al voor een flink deel veranderd in vieze prut, en was het guur met wind en regen. Zowel baas als hond kwamen drijfnat thuis. Dan kan het maar beter flink vriezen... Als klap op de vuurpijl is Yron ook lekker de achtertuin gaan inspecteren nadat er al dat witte spul in gelegen had, en dus was het vrouwtje blij: haar huis weer ouderwets vol met modder. Dat zal de komende week nog wel vaker gebeuren...

27-01-2013 om 20:48 geschreven door henwe