Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Yron's blog
de belevenissen van een Drentse Patrijshond in Belgie
18-09-2011
12 weken oud
Een "rustige"week... Elise heeft deze week een opening in Yron's eetpatroon ontdekt: we mengen zijn brokken met een beetje vlees (uit blik of kvv pens of hart), en zijn bak is in no time leeg. Die blikken zijn wel wat duurder, maar eindelijk eet hij de puppiebrokken in de hoeveelheid die zou moeten. Pff... Voorlopig verwennen we hem 's avonds nog met brinta. Deze week hebben we veel door het dorp gewandeld. Al die auto's die langs rijden is wel enerverend, daar is hij nog niet zo'n fan van. Hij heeft ook een vaccinatie gehad van de dierenarts. Hij woog overigens 10,6 kilo, dus nogal wat meer als ik vorige week dacht.
Bij vlagen is hij erg ondeugend, en als hij weet dat iets niet mag, maakt hij er een spelletje van; als hij je bijvoorbeeld aan het uitdagen is met een schoen en razensnel onder tafel doorschiet omdat hij weet dat je hem dan niet kan pakken. Uiteindelijk krijg je de schoen wel te pakken, maar toch. Hij is deze week wel bijterig geweest, hij heeft Elise zelfs behoorlijk in haar hand gebeten. Dat is de macho in hem, en hij moet weten dat hij de laagste in de roedel is, dus dat proberen we gelijk af te leren door hem te negeren of hem op de grond te duwen. De tweede helft van de week ging dat al veel beter, en nou steekt hij zijn eigen poot in zijn bek als hij gestraft wordt voor het bijten. Overigens, hij hij je ziet, en op zijn rug gaat liggen, gaat hij met zijn achterpoot liggen trekken als je over zijn buik wrijft. Nog eens zoeken of dat ook een bepaald gedrag is.
We zijn zondag ook voor het eerst naar de hondenschool geweest, en dat ging eigenlijk wel heel goed. Hij moest veel oefeningen doen, en de meesten gingen in een keer goed. Meelopen hadden we zelf al veel op geoefend, en over de brug en door de banden en zo was allemaal geen probleem. Zitten daar in tegen had hij echt geen zin in. Hier is hij eindelijk gaan zitten op de tafel, maar dat heeft wat moeite gekost.
Na de school kwam hij erg moe thuis, en heeft na in een ruk zijn bak leeg te eten als een blok liggen slapen.
Yron is eigenlijk 11 en een halve week oud, en nu 4 weken bij ons, helemaal deel van ons gezin. Sommige dagen denken we dat hij begrijpt wat luisteren is, maar soms ...
Sinds vorige week weten we dat hij aardbeien lekker vindt, en ook onrijpe vijgen zijn volgens hem prima te eten. We hebben een jong boompje in de tuin staan, wat dit jaar voor het eerst volop vijgen aan het produceren is. We hebben er al de nodige rijpe vanaf kunnen halen, maar er zitten ook nog veel groene aan. Met het herfstachtige weer zullen die wel niet veel rijper worden. Gelukkig heeft hij het boompje niet ontworteld, zoals bij de aardbeien planten. En is het ook heel leuk om achter de haag te kruipen, zodat de baasjes je niet kunnen straffen als je achter een kat aan gaat. Die spinneraggen op je kop hou je dan maar voor lief, en als je onderschuldig kijkend terug onder de haag doorkruipt wordt je misschien niet gestraft!
Hij heeft een nieuw speeltje gekregen, een pluchen eendje, en daarmee raust hij het hele huis door. En er zit ook nog een echt eendengeluidje in, dus dat maakt het extra leuk. Verstoppen begrijpt hij nog niet zo goed, het moet redelijk in beeld liggen voordat hij het ziet. Maar dan gaat hij het ook wel erg enthousiast halen. Afgeven is ook nog wat moeilijk.
Afgelopen woensdagavond zijn we bij hondenschool 't Leirekesdomein gaan kijken, en zo te zien gaat hij het daar naar zijn zin hebben. Er zijn meerdere puppies aangemeld, en op zondag 18 september mag hij voor het eerst komen. Dus meer nieuws volgend week!
Zaterdag zijn we bij Jim op verjaardag geweest, die is 5 geworden. Onderweg naar Zeeland is hij wagenziek geworden, en gelukkig had hij het vetbed van zijn bench wat opgeschoven, dus het meeste lag in de plastic bak. Of het aan de warmte lag (zaterdag was het erg drukkend weer), of aan de rijstijl van het baasje, of aan de brokken die hij die morgen eindelijk eens een keer gegeten had? Op het feestje van Jim was het ondanks de drukte wel erg leuk, en stoepkrijt smaakt eigenlijk best wel, helaas er zit weinig smaakverschil tussen de verschillende kleurtjes. Samen met de kinderen buiten ging eigenlijk erg goed, hij dartelde vrolijk rond, en de meeste kids vonden dat ook wel best. Ook heeft hij een kwartiertje met Kenzo gespeeld, de Beagle pup van 14 weken oud van de buren.
De dag daarna moet je wel bij komen van al die belevenissen, dus we hebben vandaag maar een rustig dagje ingelast. Yron heeft dan ook veel geslapen...
En we wonen toch echt niet in de buurt van het Noord-station. Gelukkig snurkt hij niet als hij op zijn rug ligt...
Tenslotte nog even over zijn eetgewoonten. Brinta met volle melk vind hij wel lekker, en pens ook wel. Het zijn alleen geen grote hoeveelheden tegelijk. Brokken daarin tegen, die krijgen we er maar met moeite in. We hebben nu maar weer een ander merk gekocht (het proefzakje had hij zo op), maar kijken of dat beter gaat. En we halen zijn etensbak na een minuut of 15 weg, leeg of niet. Voorlopig modderen we dus nog door! Hij groeit wel goed, hij is nu 38 cm hoog (ongeveer toch, die rolmaat is veel te leuk om mee te spelen), we denken dat hij een kilo of 7 weegt. Komende week gaan hij naar de dierenarts voor zijn volgende inenting, daar kan hij nauwkeuriger gewogen worden.
Weer al een week ouder! Ondanks zijn slechte eetgewoonten, groeit hij wel, en is bij vlagen behoorlijk ondeugend. Christel had ons al gewaarschuwd over achter het behang plakken, we hebben al een emmertje of wat plaksel verbruikt. We weten nu dat hij (groene) aardbeien erg lekker vind. De plantjes hadden nog alle moeite gedaan om van de paar stralen zon een paar aardbeien te laten groeien, en er midden in liggend gaf Yron ze daarvoor volop waardering; helaas zijn er ook links en rechts wat plantjes gesneuveld in de strijd om de aarbeien te plukken...
Ik had eerder deze week een frisbee mee gebracht, maar dat ding opvangen was wel erg moeilijk, dat snapt hij nog niet zo goed. Het is voorlopig leuker om erop te gaan liggen knagen (wat hij soms op alles doet, inclusief onze ledematen). Er zitten een paar kiezen door te komen, dus dat zal wel meespelen.
We zijn begonnen om wat te trainen met het uitlaten, en hem niet langer links, rechts, voor en achter te laten lopen, maar hem naast je te laten wandelen. Met wat spierballen kracht lukt dat eigenlijk best wel, en als hij bij een langere wandeling echt moe wordt gaat het vanzelf beter. Dus komende week gaan we steeds wat verder en langer wandelen. Vandaag heeft hij 45 minuten meegelopen, en was bekaf toen we thuis kwamen. Na wat te eten is hij als een blok in slaap gevallen. Ondanks dat vergeten we niet flink met hem te knuffelen, en hij weet dat hij niet op de bank mag, dus we zijn niet altijd consequent
Hij was deze week ook in de slag met de kippen, rijst vind hij ook lekker, en het was niet eerlijk dat zij alles kregen. Hoe lang zou hij zo nog onder het kippenpoortje door kunnen? (ik weet niet hoe het filmje hier op de blog tevoorschijn komt, ik heb nog niet gevonden hoe ik ze direct kan laten afspelen, dus je moet hem eerst downloaden).
De afgelopen dagen heeft hij zijn behoefte niet meer in huis gedaan, maar geeft netjes dat hij naar buiten wil. Ik ben alleen bang dat het gras in de voortuin wat gele vlekken zal gaan vertonen, want daar is toch nog zijn favoriete plasplaats... Hij heeft al een paar nachten in de bench beneden geslapen, de eerste nachten hebben Elise en ik gekampeerd in de kamer, maar nu hebben we een babyfoon staan en als hij eenmaal rustig is dan slaapt hij een uur of 6 aan een stuk. Eten gaat nog steeds moeizaam, hij eet te weinig en als het hem aanstaat. Hart met pens vind hij wel lekker, brokken daarintegen helemaal niet. We hebben ondertussen 3 merken brokken, maar hij heeft in geen echt interesse.Elise heeft deze week volle melk uit Nederland mee gebracht, en die gaat er samen met Brinta als een trein in. Dus voorlopig moeten nog even schipperen, de balans tussen een luie eter en noodzaak om te groeien is niet zo gemakkelijk...
Hij is deze week samen met Rik en Elise naar Zeeland gereden (geen enkel probleem in de bench in de auto, hij gaat gewoon slapen), en daar zijn ze samen met oma naar de boulevard geweest, en dat was erg spannend.
Op de boulevard hebben ze een koffietje gedronken bij Ramondo's, en daar is hij rustig onder tafel bij Rik's voeten gaan liggen, alsof hij dagelijks in een restaurant komt... Wat zeggen ze ook al weer over voorbeeldige kinderen? Is dat ook geldig voor puppie-honden?
Zaterdag zijn we naar de clubmatch van de Belgische Drentsche Patrijshonden club geweest. Eigenlijk is dat nog een beetje vroeg (want hij heeft nog niet alle inentingen, en de antistoffen die hij van Nynke heeft meegekregen zullen ver uit zijn lichaampje zijn), maar die match is maar een keer per jaar, en het was een ideale socialisatie gelegenheid (ook voor ons zelf). Aangezien de Drent in Belgie een ras is dat door echte liefhebbers wordt gehouden, zijn alle aanwezige honden wel goed ingeent, dus het aantal rondvliegende virussen zal wel mee gevallen zijn.
Zijn vader was er ook, samen met baasje Joost en zijn dochter, en Floris won ook nog de eerste prijs in de open klasse! Dat geeft perspectief voor de toekomst: pa en ma zijn winnaars! Zo'n dag en al die aandacht (er is werkelijk niemand langs hem gelopen die hem niet geaaid heeft) is wel vermoeiend, dus Yron is zelfs rustig gaan liggen, ondanks de blaffende soortgenoten rond hem.
We zijn al ruim voor het einde naar huis gegaan, om Yron niet te veel te vermoeien. De dag is erg leerzaam geweest voor ons, en wellicht gaan we in het voorjaar naar eenzelfde keuring in Nederland, tijdens de volgende BVDP clubmatch is Yron immers geen pup meer!
Ondanks zijn slechte eetgedrag is Yron al wel een stuk gegroeid, vergelijk deze foto's maar eens met die van twee weken terug! Hij is met name in de hoogte gegroeid, desondanks vliegen zijn poten nog regelmatig alle kanten uit als hij in volle vaart achter een speeltje aangaat. Elise en ik zijn helemaal verliefd op zijn huppeltje als hij enthousiast naar je toe komt
Week 34 was de week van het vreselijke onweer in Belgie, waarbij op Pukkelpop 5 doden en vele gewonden gevallen zijn. Ook in Wolvertem is het enorm slecht weer geweest, en zoals al eerder gebeurd is bij zeer heftige regen, kwam er water de veranda ingelopen. Omdat Yron de afbrokkelende voegen van de bestrating rondom de veranda ook erg aantrekkelijk vind (vond hij zijn brokjes maar zo leuk, die laat hij nog steeds staan en cement is schijnbaar lekkerder...), heb ik de hele veranda van een nieuwe kitlaag voorzien. En dus mocht Yron even niet naar buiten, totdat de kit is was uitgehard.. En dan moet je dus binnen blijven, kijk maar eens op het filmpje hieronder (kan wel even duren om te downloaden!)
We zijn vanmorgen naar Oma en Opa geweest, en na afgelopen week verschillende manieren geprobeerd te hebben in de auto (de mand achter in de laadbak, tussen Elise haar voeten) die niet zo succesvol waren, hebben we vandaag zijn bench op twee neergeklapte achterstoelen gezet en zat Elise er naast. Met zijn mandje, zijn bot en snoepjes
in de bench
vond hij dat een prima idee. Hij is zelfs in slaap gevallen!
Bij de familie in Nederland heeft hij zich als een modelhond gedragen, ging keurig liggen slapen onder de tafel alsof hij daar al jaren komt...
Ook in de tuin vermaakt hij zich prima, hij apporteert de dummie die we nog hadden van Seppe toch een groot aantal keren voordat hij hem niet meer afgeeft.
Hij heeft nog wel problemen met eten, en eet veel minder dan hij zou moeten. Hij trekt zijn neus gewoon op, en daar wordt je gek van. We zijn nu andere brokken gaan halen (die hij wel eet, zij het in kleine hoeveelheden) en we zijn zaterdag bij de dierenarts geweest omdat hij ook wat bloed bij zijn ontlasting had. Hij krijgt nu een behandeling voor parasieten... Gelukkig is hij levendig genoeg, en heeft hij vandaag zijn hele portie pens op!
Vandaag
is de derde dag dat Yron bij ons is, en hij voelt zich al veel beter thuis.
Vandaag was het beter weer, althans tussen de donkere wolken door , dus
vandaag konden we lekker buiten zitten, en Yron heeft uitgebreid geravot en
nieuwe dingen ontdekt. Ik ben bang dat de komende tijd links en rechts wat planten
zullen sneuvelen...
Zo buiten, konden onze katten Mieke en Bob, die nog steeds niet veel van hem
moeten weten, hem mooi van een afstandje in de gaten houden. Zeker Bob (rechts op de foto) wordt
haast panisch als Yron nog maar naar hem kijkt...
Na
al dat gespeel ben ik wel heel erg moe, maar ik verloochen mijn aard niet, dus
zelfs al lijk ik hier te slapen, waak ik wel hoor!
Drentsche
Patrijzen staan bekend om hun karakteristieke koppen, en die van de puppies
zijn erg vertederend. Deze kan zo in die rij bij, of niet dan?
Na
een prima nacht (gaan slapen om 24:00, en pas wakker om 06:00) naast het bed
van het baasje en bazinnetje, ben ik vanmorgen rustig geweest en wilde niet
eten. Zelfs met suiker en slagroom had het baasje geen success. Heb wel lekker
bijgeslapen, en had daarna zo'n honger dat het bord met pens in een keer naar
binnen ging..
Yron is nog erg schrikachtig en onzeker (wat denk dan, weg bij moeder, een nieuw nest), maar vind het heerlijk om geknuffeld te worden.
Ik ben vandaag ook al een blokje om meegelopen aan de riem, en da's maar
raar, dat ding zit me steeds te vervelen... En van voorbij rijdende auto's moet
ik ook niet veel hebben.
Vanavond heeft hij een uur heen en weer geraust
door het huis, om alles te pakken waar hij bij kon (inclusief tenen,
broekspijpen en het meubilair). En daarna moet je uitrusten, of niet dan?
Vandaag was het dan zover, we hebben Yron vandaag bij Christel opgehaald. Het was een fikse drukte op de kennel, met 5 nieuwe baasjes
en hun familie, en ook zijn vader was aanwezig.
Van zijn moeder hadden we al een foto op de blog, hier is een hele mooie van papa:
Na een duidelijke uitleg en uitgebreide instructie van Christel aan alle nieuwe baasje hebben we afscheid genomen en zijn we richting auto gegaan. Nynke vond het maar niks dat de puppies meegenomen werden. Na piepend heen en weer geklauterd te hebben, werd hij misselijk en gaf een beetje over, en moest van schrik ook poepen. Daarna is hij bij Elise op schoot in slaap gevallen en werd pas wakker toen we in Wolvertem aangekomen zijn. Yron is wel een beetje van slag, hopelijk gaat dat de
komende dagen snel over.
Die nieuwe knuffel is machtig interessant, hij heeft er al
uitgebreid mee gespeeld, en ook al een paar keer geapporteerd
Vandaag zijn we voor de tweede bij Christel op bezoek geweest om Yron van dichtbij te bekijken! Na een lange autorit hebben we de kartbaan gevonden en werden we begroet door het geblaf van Christel's honden. Ze waren eerst een beetje afwachtend, maar dan erg aanhankelijk en vriendelijk. De puppies mochten naar buiten, en gingen direct op onderzoek uit.
Nadat de puppies een hele tijd met ons gespeeld hebben, zijn ze gaan slapen, en hebben wij met Christel en Henry uitgebreid gesproken over honden, de historie en het karakter van de Drent en onze plannen met Yron, en net zoals bij ons eerste bezoek, waren we als snel een paar uur verder!
Hier ligt Yron voor het eerst in het gras achter de kennel van Christel
Ik ben Yron Nynke van de Bezelhonk, geboren op 22 juni 2011. Mijn mama is Nynke Flo van de Bezelhonk, en mijn papa heet Floris Horus fan 't Patrijsenbos. Ik ben een Drentsche Patrijshond, maar dat hadden jullie vast al wel gezien..
Hier lig ik lekker met mijn 3 zusjes en broertje bij mijn mama.
We gaan proberen deze blog wekelijks op te dateren op zondag, dus kom regelmatig eens kijken!
Introductie Deze blog gaat over Yron Nynke van de Bezelhonk, onze Drentsche Patrijshond. Met de blog willen we iedereen die geinteresseerd is op de hoogte houden van alle reilen en zeilen rondom Yron. We dateren de blog met regelmaat op, dus kom geregeld eens kijken!
