Inhoud blog
  • On tour || one direction , hoofdstuk 1
  • einde 3
  • Snowbound || one direction , hoofdstuk 53
  • Snowbound || one direction , hoofdstuk 52
  • Snowbound || one direction , hoofdstuk 51
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    me, myself and stories
    forever and always, snowbound, on tour, verstoppertje, ...
    28-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Snowbound || one direction , hoofdstuk 29

    Meteen liepen we allemaal op haar af en haalde we opgzlucht adem toen we zagen dat ze nog adem haalde.Harry begon haar door elkaar te schudden wat eigenlijk best grappig was om te zien, maar Luna liet hem snel ophouden en hield Emmelies benen omhoog terwijl Louise een washandje nat maakte en het op haar hoofd legde. Toen ze bijkwam vloekte ze meteen. “Fucking chair!” riep ze en toen pas merkte ik de stoel op die naast haar was gevallen. Ik werd helemaal rood omdat ik het lachen probeerde in te houden, maar tot eindelijk proeste ik het uit waardoor ik een vernietigende blik kreeg van Emmelie waardoor ik nog harder moest lachen. Toen ik eindelijk uit gelachen was, hielp ik haar overeind. Harry trok haar meteen bij haar en zei hoe hard hij haar wel niet gemist had. Die jongen was echt ovebezorgd, maar Emmelie vond het super leuk. Toen hun klein onder onsje dat bijna een kwartier duurde gedaan was liepen we naar onze kamer.

    In de gang besefte ik pas hoe koud het was en ik voelde aan de chauffage. Zoals ik had gedacht was ook deze uitgevallen en ik vroeg me af of dit ooit zou veranderen. Ik rilde en Lucas sloeg zijn arm om me heen. Vlug ging ik nog een beetje dichter staan. Toen we de kamer hadden bereikt. Stormde ik de kamer binnen en sloeg het laken rond me heen. Ook de andere deden dit en we gingen dicht bij elkaar zitten. Zo lukte het dan toch om een beetje warmte te krijgen en langzaam werd ik slaperig.

     

    We liepen de gang door en bleven voor de kamer van Jeffrey staan. Het was daar wel heel stil. Ik klopte op de deur, maar er was geen geluid. Langzaam deed ik de deur open en keek naar een geweer. Ik liep achteruit tegen Lucas, maar die lachte en duwde me voor uit. Geschrokken draaide ik me om. Lucas was nog steeds aan het lachen en ik hoorde een klik achter me. “Fuck it” vloekte Jeffrey toen het geweer niet afging. Lucas nam ook een geweer. “Zeg maar vaarwel , lieve schat!” en weer lachte hij waarna hij de trekker overtrok.

    Badend in het zweet schoot ik wakker. Ik zuchtte. Ik had de lakens van me afgestampt en Lucas keek me bezorgd aan. “Gewoon een nachtmerrie” stelde ik hem gerust. Hij kwam naast me zitten en sloeg zijn arm voor de honderdste keer om me heen. Ik glimlachte naar hem , maar ik verstarde toen ik naar hem keek. Zijn ogen waren rood geworden en hij had een mes vast. Hij nam mijn nek zo vast dat ik niet meer weg kon. Het mes kwam snel dichterbij en ik sloot mijn ogen. 

     

    “Lotte!Lotte!” Ik schoot wakker en keek anngstig om me heen. Tien paar ogen keken me aan waardoor ik nog meer schrik kreeg. “Is everything okay?” vroeg Liam en zacht knikte ik, maar ik hield hem angstig in het oog. Ik stond recht en liep snel naar de badkamer waar ik mijn hoofd onder de koude kraan hield. Eindelijk was ik goed wakker en liep ik terug naar de kamer. “Sorry!” zei ik toen ik de kamer binnen stapte. “Okay.. then.” Harry schudde zijn hoofd en ging naast Emmelie zitten. Louise keek me bezorgd aan. “What’s wrong?” vroeg ze. “Just a nightmare. Nothing to worry about.” Blijkbaar had ik haar gerustgesteld want ze knikte even en begon daarna weer Louis aan te staren.

    Na iets te eten hadden we besloten om het kamertje waar ik en Lucas elkaar hebben ontmoet te bezoeken. Na een paar gangen te doorlopen kwamen we in de gang. Louise begon te huppelen en vrolijk te zingen.Ondertussen deed Luna de deur open en liep naar binnen. Louise die nog altijd vrolijk aan het huppelen was, was natuurlijk zo slim om tegen de deur te huppelen en ze viel achterover recht in de armen van Louis. “Yeah , Louis is it still an accident?” Lachte Harry. Louis duwde Louise rustig recht en Sam keek haar verontwaardigd aan. “ It was an accident” riepen Louis en Louise op het zelfde moment uit en ze begonnen allebei te lachen. Eindelijk gingen we de kamer binnen, maar we zagen meteen dat er iets niet klopte..

     

    28-05-2012 om 16:16 geschreven door writer  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Snowbound || one direction , hoofdstuk 30

    Ik bekeek de kamer nog is goed en nu wist ik zeker dat dit niet de kamer was. Toen pas kreeg ik door dat we niet alleen waren. Lize zat ons verbaasd aan te kijken. “Okay, sorry, wrong room.” Ze keek Louis raar aan en keek toen vragend naar mij en Lucas. “Oke, sorry, verkeerde kamer.” Vertaalde ik vlug voor haar en toen begon ze te knikken. Nu was het de beurt van de jongens om ons raar aan te kijken ze dachten waarschijnlijk dat we echte Engelse waren. Yeah right! Zo goed kon ik het ook ni en ik maakte zoveel fouten dat ik me met gebaren taal moest duidelijk maken. Ik haalde mijn schouders op en draaide me om , om de kamer te verlaten. De rest volgde al gauw mijn voorbeeld, maar we werden tegengehouden door Lize. “HE! Wacht! Mag ik mee?!” riep ze luid ook al stonden we nog voor een deel in haar kamer en Niall die het dichtste bij haar stond greep naar zijn oren waardoor ik moest lachen. “Tuurlijk, kom maar mee?” grinnikte ik. Vrolijk stond ze recht en volgde ze ons terwijl we kamer voor kamer voor kamer in gingen. Gelukkig moesten we niet lang zoeken want 6 deuren verder hadden we het dan eindelijk gevonden. “That’s better.” Zei ik toen ik de deur open trok. Ik liep meteen naar een kast waar ik de doos met ‘spion’ materiaal had gevonden. Er was nog een blok papier voor de pen die ik had gevonden en een ketting met een camera’tje aan. Ook een knuffel waarvan in de ogen een camera zat en een soort van armbandje waarvan ik de kracht nog niet had gevonden. Ik nam een andere doos die ik nog niet had bekeken en algauw deed de rest mee. Er waren vooral fotoboeken te vinden en dat herinnerde mij er aan dat ik mijn camera mee had. Ik zou zeker nog een paar foto’s trekken dacht ik toen ik een andere doos nam. Het was een ander fotoboek, maar mijn adem stokte in mijn keel toen ik de foto’s bekeek. Het was van een jongen rond de 16 jaar en hij leek net op Jeffrey. De hele tijd dat ik en Lucas hier waren(en dat was best wel veel) zaten we in de kamer van die moordenaar! “Oh my god! Look at this.” Zei ik terwijl ik de foto’s rond liet gaan. “We were Lucky!” zei Lucas toen hij besefte van wie de foto’s waren. “I don’t think so!” riep Louis opeens. Hij zat neer op de grond bij nog een andere doos. Er zat een boekje in en een aantal videotapes. Een kleine TV stond in de hoek van de kamer en ik vroeg me af of die wel zou werken. Zayn die de tapes had overgenomen liep naar de t en stak ze erin. Mijn ogen werden groot toen ik zag dat het werkte. Hoe kon dat zonder elektriciteit? Ik stond voor een raadsel, maar besloot gewoon te kijken. Op het filmpje stonden ik en Lucas samen in de kamer en je hoorde duidelijk onze stemmen. Op het 2de filmpje stond onze kamer. “That guy was spying on us!” riep Luna verontwaardigd uit. Ik nam het boekje uit de doos en sloeg het open, verbaasd keek ik op toen ik zag dat het in het Nederlands stond. 

    ‘Vannacht heb ik voor het eerst iemand vermoord. Ze noemde Kelley, ik wou het niet doen, maar het werd me te link. Ik had verwacht dat ik het vies zou vinden, maar er ging een adrenaline schok door me heen toen ik haar keel doorsneed. Ik vond het super dat ze zo luid gilde terwijl niemand haar kon horen door de luidde muziek die er draaide.’ 

    Las ik de dag voor. Lucas vertaalde het met gemak naar het Engels en ik ging naar de vorige pagina. 

    ‘Er is iemand binnen geweest of beter gezegd twee mensen. Toen ik terug kwam en ik naar de tape op de camera keek zag ik een jongen en een meisje zitten. Gelukkig hebben ze niets van mijn spullen gevonden.’

    Dit keer was het een kort stukje. Ik bladerde door naar iets meer recent terwijl Lucas bleef vertalen.

    ‘ Ze weten het en ik weet ook wat hun plan is. Ze zullen niet slagen. Dachten ze nu echt dat ik het niet door zou hebben dat ze al hun spullen verplaatste? Ik hield hun al weken in de gaten, maar ik weet wat ik ga doen. Als ze me in die kamer in willen duwen draai ik me gewoon om en vermoord hen. Ik wil de kik nog is voelen en mischien volgen er daarna nog andere mensen. Ik wil het bloed door mijn vingers voelen. Die mensen gaan eraan!’

    Ik rilde en Lucas vertaalde deze keer met een krop in zijn keel de tekst die ik zojuist had voorgelezen. Zo bleef het een tijd stil.

    28-05-2012 om 16:17 geschreven door writer  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    02-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Snowbound || one direction , hoofdstuk 31

    Sommige slikte andere staarden voor zich uit, maar Luna trok gewoon haar schouders op. “He’s not a problem any more.” Zei ze achteloos. “yeah , but it’s just scary.” Zei Louise met een zucht. Daarna stonden we allemaal recht en liepen verveeld de gangen door. Ik dacht na over wat ik zou doen straks want Harry had Emmelie een avondje met hem beloofd en de rest moest da zo nodig ook doen alleen ik , Louise en Lucas bleven over.

    “Ik ben moe..” zei ik

    “Ik ook..” fluisterde Louise en het enige antwoord van Lucas was een stilte. Ik moest even grinnikken. Ik en Louise begonnen een raar spelletje te spelen. Ik zij een zin en zij zei een zin. Tot eindelijk was het wel iets mooi geworde. 

    “if this was a movie, he would be here, I would be an actrice. He would take me to a beautifull place, he would smile. He would look into my eyes, he would smile again. He would kiss me, he would say he loved me. He would kiss me again and he would say this was our love story. From boy to girl, from girl to boy. PS: I love you!” zei ik het tekstje nog eens opnieuw. Louise kon een awh geluidje niet onderdrukken waardoor ik weer moest lachen. “Slaapwel” zeiden we tot eindelijk en mijn ogen sloten zich en het duurde niet lang of ik lag in slaap.

     

    EMMELIE POV. 

     

    Ik liep de gang door, naar de kamer die Harry me had aangewezen. Het was even zoeken , maar uiteindelijk stond ik dan toch voor de kamer. Ik ademde diep in en uit en duwde de deur open. Harry had de kamer geweldig mooi versierd. Overal lagen er rozenblaadjes, slingers, ballonnen en kaarsjes. Ik kreeg een kleine paniekaanval toen ik de kaarsjes zag, maar wist me te bedwingen voor ik de kaarsjes zou uitblazen. Ik keek de kamer nog eens rond en ik vroeg me af waar Harry was want ik was de enige in de kamer. Ik liep een beetje verder en keek achter de deur. Nee daar was hij ook niet. Ik liep naar het grote bed dat in een hoek van de kamer was geschoven en keek er onder. Ineens viel de deur met een klap dicht. Ik verschoot me een ongeluk en wou recht springen, maar botste met mijn hoofd tegen het bed. “Shit!” fluisterde ik terwijl ik met m’n hand over mijn hoofd wreef. De kamer was pikdonker want door de deur die dichtsloeg en de wind die daar opvolgde waren de kaarsjes  allemaal uitgevlogen. Deze keer was ik niet alleen. Iemand stak een kaars weer aan en ik zuchtte opgelucht toen ik zag dat het Harry was. Meteen was ik de pijn vergeten en lachend hielp ik hem mee om de andere kaarsjes ook aan te steken. “Sorry, it wasn’t the intention to slam the door like that.” Mompelde hij. “It’s okay” zei ik lachend en ik keek in zijn prachtige ogen. Zijn haar lag zoals altijd perfect en ik betrapte mezelf erop dat ik aan het staren was. Ik schudde mijn hoofd en stak nog een aantal kaarsjes aan. Eindelijk waren we klaar. “Okay wait here, we’re going to start over.” Zei Harry terwijl hij naar de deur liep. “No wait!” riep ik snel voor dat de kaarsjes weer uit zouden geraken. Ik liep achter hem aan en nam zijn arm vast. Hij draaide zich snel om waardoor ik tegen hem aan liep. Hij sloeg zijn armen rond mijn middel en hefte me op zodat ik hoog boven hem hong. “Hahaha,” ik gierde het uit terwijl hij me rond zwaaide. Natuurlijk draaide hij veel te snel en we vielen om ver. Recht op het bed. Wat een toeval of mischien toch niet? Wacht wat! Was het nu de bedoeling of niet. Verward probeerde ik alles even op een rijtje te zetten , maar Harry draaide mijn hoofd naar hem en voor ik het goed wist plante hij zijn lippen op de mijne. Ik gaf hem toegang en we werden verwikkeld in een strijd om dominantie. Harry kwam een beetje overeind en ging op me zitten. Hij begon me kusjes in mijn nek te geven. Ik kuchte even. “Harry, sorry, not now. Later” zei ik terwijl ik hem van me af duwde. “Sorry” fluisterde hij en hij klonk een beetje beschaamd. “I love you?” probeerde ik om het goed te make. “Love you too” antwoorde hij en hij gaf me nog een snelle kus. Ik was opgelucht omdat hij niet boos was. 

    We zaten samen op de rand van het bed en we praatte nog over van alles en nog wat. Hij had mijn hand vast genomen en onze vingers verstrengelde zich met elkaar. Ik keek diep in zijn ogen en vroeg me af aan wat ik dit geluk te danken had.

    02-06-2012 om 15:58 geschreven door writer  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Snowbound || one direction , hoofdstuk 32

    SOFIE POV.

     

    Zachtjes deed ik de deur open en samen met Zayn liep ik de kamer binnen. Iedereen was er behalve Harry en Emmelie en ik had zo’n idee dat ik niet zou willen weten wat die aan het doen waren. Ik liep naar mijn matras, maar Zayn hield me tegen. Ik draaide me verbaasd om, maar voor ik iets kon zeggen plaatste hij zijn lippen op de mijne. Verschillende gedachtes raasde door mijn hoofd. Ook al wou ik de kus verbreken, ik kon het niet en het enige wat ik kon doen was hem terug kussen. Hij stopte en keek me aan. “I…I… I’m going to sleep.” Stamelde ik en bijna verdoofd liep ik verder naar mijn matras. Ik keek nog een keer om en ik wist dat ik hem gekwetst had. Hij liep verdrietig de kamer uit en misschien had ik hem moeten volgen, maar ik wou nu even nadenken. Onze avond was leuk geweest en ik wist dat ik ook een beetje gevoelens voor hem had want ik voelde de kriebels in mijn buik toen hij een liedje voor me zong, toen we danste en toen we samen lachte. Ik wou dat ik het hem kon vertellen, maar de woorden bleven telkens in mijn keel steken.

    Na een aantal uren gewoeld te hebben viel ik dan toch in slaap. 

    Ik deed mijn ogen open en keek snel naast me. Zayn was nog altijd niet terug en ik begon me een beetje zorgen te maken. Ik kleedde me vlug aan en schoot in actie, ik moest en zou Zayn vinden. Ik liep de gangen door en bekeek elke kamer. De uren leken voorbij te gaan, maar ik kon Zayn nergens vinden. Ik zakte neer tegen de muur en de tranen stromen over mijn gezicht. Wat had ik gedaan? Waarom kon ik hem niet gewoon zeggen wat ik voor hem voelde? Voetstappen liepen mijn richting uit en iemand knielde bij me neer. “What’s wrong?” vroeg een stem die ik herkende, maar ik kon hem bij niemand plaatsen. Te beschaamd voor mijn tranen, hief ik mijn hoofd niet op en al snikkend vertelde ik het verhaal. “Zayn. He kissed me.” Zei ik bijna onhoorbaar en de kus herspeelde zich in mijn hoofd, “ I love him, but I didn’t say anything. And now he’s gone and I can’t find him!”Ik snikte nog luider en de persoon ging naast me zitten en sloeg zijn arm om m’n nek. “It’s okay.” Zei hij en ik kon horen dat hij vrolijk was. Hoe kon hij nou vrolijk zijn? Dank zij mijn schuld was degene waarvan ik het meeste hou weg. “No, it’s not okay!” riep ik door mijn tranen heen en ik keek omhoog. Mijn adem stokte in mijn keel toen ik hem zag.”Z..Ze…zayn!” riep ik en ik sprong bijna in zijn armen. Hij lachte even , maar werd toen weer serieus. “I love you too.” Fluisterde hij in mijn oor en ik kreeg de lach die zich rond mijn lippen bevond maar niet weg. Het enige wat ik kon doen was naar hem kijken. Ik keek naar zijn goddelijke bruine ogen die me aanstaarde. Hij boog zachtjes naar voor en drukte een lief, snel en teder kusje op mijn lippen. Daarna keek ik hem in zijn ogen, nam de kraag van zijn T-shirt vast en trok hem weer terug hij lachte tegen mijn lippen aan. “Shut up and kiss me you fool!” zei ik en meteen deed hij wat ik vroeg. Al snel gaf ik hem toegang en de passie droop er van af (niet letterlijk!). Geen idee hoe lang we daar zaten, maar opeens werden we verstoord door Louise die kuchte. Ik voelde me gans rood worden en snel keek ik naar mijn voeten. Zayn trok me recht en nam mijn hand vast. Onze vingers verstrengelde zich met elkaar en samen liepen we terug naar de kamer, een verbaasde Louise achter latend. Ik liep dicht tegen hem aan en mijn hoofd ruste op zijn schouder. “Where were you last night?” vroeg ik. Het was de vraag die al de hele tijd door mijn hoofd ging en ik wou het antwoord wel is weten. “I went to an empty room and I cried me a sleep.” Beschaamd draaide hij zijn hoofd weg. Ik vond het schattig, maar ook super zielig. “I’m sorry” fluisterde ik zacht. “It doesn’t matter. Right now it’s just you and me.” Zei hij en hij wiebelde even met zijn wenkbrauwen waardoor ik moe lachen. “I love you” zuche ik zacht. “I love you too.” Zei hij voor hij me weer kuste.

    02-06-2012 om 16:07 geschreven door writer  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Snowbound || one direction , hoofdstuk 33

    LOUISE POV.

     

    Zayn en Sofie.. Ik wist wel dat daar iets van zou komen. Vroeger was het tussen mij en haar altijd een strijd voor Louis. Alsof we dachten dat hij Eleanor zou dumpen voor ons. Haha.. ok misschien dacht ik dat echt.. Ok, gelukkig zei ik da ni luid op. Doorlopen, Louise, doorlopen. Begon ik nu echt in mijn gedachte tegen mezelf te praten?Oké ik werd gek. 

    In gedachte liep ik tegen een van de mooiste jongens dat ik kende aan. Hij nam me vast en keek in mijn ogen. Meteen smelte ik weg. “Hey love.” Groette hij ook al was hij niet Engels. “Well hello there.” Zei ik lachend voor ik hem een kus gaf. “so..” zei hij. “so?” vroeg ik als antwoord. “is het goed dat ik je straks meeneem, je weet wel een ‘date’ “ zei hij en een lichte blos kwam op zijn wangen te staan. “tuurlijk wanneer?” Hij keek even naar zijn horloge. “Hij werkt niet meer.” Zei hij,” dus over een paar uur, ik klop wel op je deur.” Hij knipoogde even naar me. “Well then I see you later alligator.” Hij lachte even, gaf me nog een kus en liep dan door naar zijn kamer. Ook ik haastte me naar mijn kamer want ik wou er zo mooi mogelijk uit zien. 

    Ik stond voor mijn kast en keek naar de kleren die erin hingen. Ik had er al zeven gepast en die lagen nu op een hoopje op de kant gesmeten. Emmelie kwam de kamer binnen gelopen. “Wat ben je aan het doen?” vroeg ze. Ik wou antwoorden, maar ze onderbrak me. “neeh, wacht! Laat me raden..” ze keek naar de kamer en zag de jurkjes op de grond liggen. “Aha, hebbes, rararara Sam heeft een afspraakje geregeld?” Ik knikte. “En je weet niet wat je moet aantrekken?” en weer knikte ik. Dat meisje kende me veel te goed. Of misschien was ik voorspelbaar. “Laat superEmmelie dat eens oplossen.” Ze liep naar de kast bekeek de jurkjes keurend en gaf me toen een super mooi kleedje. “Wow! Dankje Emmelie! Dat ik die ni gezien heb! Oke, kga me omklede. Ben ik nog iets vergeten?” Ze grinnikte en hield me tegen. “Louise. Kleine tip. Wordt ni zo hysterisch als Sam tegen je praat” ze knipoogde naar me. “euh.. ik werd zo ni hysterisch.” Probeerde ik stoer te zeggen. “Haha, als je het zelf gelooft!” al lachend wou ze weglopen, maar ik wou eerst nog weten hoe haar date met Harry was gelopen. “hee! Emmelie eerst wil ik wel weten wat er allemaal is gebeurd he op jullie date. “ Ze keek me raar aan,” euh.. jij en Harry.” Veduidelijkte ik mezelf. Ze werd knal rood en ik had zo’n gevoel dat er iets heftigs was gebeurd. “ wel.. euhm.. er waren kaarsjes en een bed..” begon ze, maar toen ik het woord bed hoorde, vroeg ik me af of ik het wel wou horen. “Oh mijn god! Emmelie, je hebt toch niet..” Weer werd ze rood, maar ze schudde haar hoofd. “Bijna.., maar ik hield hem tegen.” “hoe bedoel je, je hield hem tegen?” Ik vond het leuk om haar een beetje te pesten. “Wel hij zat letterlijk op mij en begon me kusjes in mijn nek te geven en toen heb ik hem van me af geduwd.” Ik proeste het bijna uit. “Het is ni grappig Louise! Ik ben 15 en hij 18!Ik weet ni of onze relatie zou stand houden, stel da hij het wil uitmaken gewoon omda ik ni wilde!” Ik stopte meteen met lachen en liep naar haar toe. “Harry zou dat nooit doen! Hij houd daarvoor te veel van je en hij moet het maar respecteren dat je het nu nog niet wilde.” Probeerde ik haar gerust te stellen. Ze keek naar me op ( maar dat was vooral omdat ze kleiner was als mij en met kleiner bedoel ik 30 cm.) Ik zag een aarzeling in haar ogen. “Ik wou het wel..” mompelde ze onhoorbaar. “Wat?” vroeg ik omdat ik haar echt niet had gehoord. “Ik wou het wel.” Zei ze nu iets luider. Euh… hoe moest ik hier nu op reageren. “waarom deed je het dan niet?” vroeg ik dan tot eindelijk. “Ik was gewoon bang denk ik” zei ze met een zucht. “zou ik ook zijn. Maar als je het egt wilt, moet je het gewoon proberen.” Ze glimlachte en stond recht. “Oh en Emmelie? Ik wil geen detailles weten!” Ze grinnikte en liep de deur uit. Ik lachtte even en sprong dan nog snel onder de douche om me klaar te maken op deze onvergetelijke avond. 

    Sam klopte op de deur toen ik net klaar was. Ik deed de deur open en keek met mijn liefste glimlach naar Sam die zijn ogen over mijn outfit liet gaan. “wow!.. ik … wow.” Zei hij waardoor ik moest lachen. Ik nam zijn hand vast en hij drukte er een kusje op. “volg mij.” Zei hij en hij leidde me door een aantal gangen, de trap af en naar de dans zaal. Het was er donker, maar er stond een grote kring met kaarsje en hij had een pillamp opgehangen als een soort van spot. Een Cd-speler op batterijen stond aan de kant en Sam liep er naar toe en drukte op play. Hij nam een roos uit een vaas die op een tafeltje stond en gaf die aan mij. Blozend nam ik hem aan en rook er aan; “Hmm.. lekker” zei ik waarop hij lachtte. “Heb je het nu over mij of over de roos.” Grinnikte hij. “Allebei” gaf ik toe. Hij ging op een knie zitten. “Louise mag ik deze dans van u.” Ik nam zijn hand vast en legde de roos vlug op een tafeltje dat toevallig in de buurt lag. Een slow speelde af en ik en Sam danste in het midden van de zaal in de kring van kaarsjes en onder de zaklamp. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en genoot van de hemelse stilte. De ene slow na de andere werd af gespeeld, maar jammer genoeg duurde het niet lang of de cd-speler viel uit. “godver de batterij is plat.” Zei ik met een pruillipje. “We kunnen ook dansen zonder muziek. Ik keek in zijn ogen en vroeg me af waaraan ik zo een perfecte jongen had te danken. Hij kuste me en ik kuste hem terug terwijl we verder danste zonder muziek. Toen de zaklamp ook aan het einde van zijn batterij kwam en uitviel , verbrak ik met een gilletje de kus. Bang keek ik om me heen. Alleen de kaarsjes gaven nog een zwak licht, maar nog steeds was ik bang. “Wat is er?” vroeg hij bezorgd. “Ik ben bang in het donker” fluisterde ik. Vroeger had ik er nooit last van, maar sinds die stomme Jefrey dacht ik altijd dat iemand me begluurde. Sam nam mijn hand vast en trok me naar hem toe. “Bij mij ben je veilig.” Fluisterde hij zacht. Hij tilde me op en droeg me zoals een prinsesje. Zo danste we verder. Ik bleef in zijn ogen en op slag nam mijn angst plaats voor een intense liefde. Alles vervaagde en alles draaide om mij en hem. Zou dit mijn ware liefde zijn?

    02-06-2012 om 16:53 geschreven door writer  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    03-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Snowbound || one direction , hoofdstuk 34

    EMMELIE POV.

    Ik liep een aantal gangen door op zoek naar Harry terwijl ik nadacht hoe ik dit zou aan pakken. Misschien moest ik het gewoon vragen zo van: hey Harry, kom laten we het doen. Oke misschien niet zo een goed plan. Ik zuchtte. Ach ik zal wel zien. Ik klopte op de kamer waar hij meestal was. Ik hoorde geritsel en vroeg me af wat hij aan het doen was. Hij deed de deur open, maar hij was vergeten zijn riem vast te doen. Geschokt keek ik naar hem en liep de kamer binnen. “Where is she?” riep ik boos. Hoe durvde hij me te bedriegen! “Where’s who?” vroeg hij verbaasd. “Where’s that stupid slut!” riep ik boos. Hij keek naar beneden en merkte zijn riem op. “Oh fuck, sorry no it isn’t a girl…” zei hij en hij werd rood. “What, with a boy. How dare you!” riep ik verontwaardigd uit. Hij grinnikte nerveus. “no, not with a guy. Uhm.. with this hand..” dat laatste zei hij heel zacht, maar toch kon ik hem horen. Had ik me zo boos laten worden. Ik begon te lachen ookal vond ik het een beetje vies, maar ook wel grappig dusja. “So is that my competition?” Hij keek beschaamd naar de grond. “you silly boy.” Lachte ik. Hij keek weer naar mij op. “You silly girl, why should you think that I cheat on you?” Nu was het mijn beurt om naar de grond te kijken. Hij kwam dichter bij me staan. Hij hefte mijn kin op zodat ik hem wel aan moest kijken. “I love you” fluisterde hij. “I love you too” zei ik en ik kuste hem. Het werd een kus vol passie en lust. Ik ging met mijn handen naar zijn riem.Hij zuchtte even, maar hield me toch tegen. “Emmelie I don’t want to be a jerk..” zei hij zacht. “You aren’t” fluisterde ik in zijn oor terwijl ik zijn riem open deed. “Emmelie look at me.” Ik keek naar hem en stopte met wat ik bezig was. “Are you sure?” vroeg hij. “Yes, Harry, I’m sure.” En meet een armbeweging was de riem uit zijn broek getrokken. Hij keek me nog even aarzelende aan, maar zijn ogen veranderde in lust en hij kuste me weer terwijl hij me langzaam naar het bed duwde…

     

    LUNA POV. 

     

    Ik zat in een kamer met Niall iets te eten toen we opeens vieze geluiden hoorde. “Who’s that.” Vroeg ik. “Euhm.. Harry is there ..” Opeens hoorde we iemand gillen. “Oh Harrreh!” en aan de stem te horen was het Emmelie. “okay and Emmelie, so I think they’re having…”het laatste word mompelde hij zo zacht dat ik het niet horde, maar ik wist wat hij bedoelde. Snel legde ik mijn broodje weg. “I think, I’m not that hungry any more.” Zei ik. Hij lachtte even. “Me neither, come let’s get out of here.” En al lachend liepen we naar buiten. We zouden minstens 2 of 3 gangen verder moeten zijn om er zeker van te zijn dat we Emmelie niet meer hoorde. Ik moest kei hard lachen. Bijna heel het hotel had het gehoord. Niall lachte vrolijk met me mee. Hij nam m’n hand vast en trok me naar onze kamer. Vreemd genoeg was er niemand en aan de kleren te zien die op de grond lagen was Louise op ‘date’ met Sam. Lotte was waarschijnlijk bij Lucas en waar Liam en Louis uithangde wist ik niet. Ik plofte neer op mijn matras en Niall kwam naast me zitten. “Do you like me?” vroeg hij opeens dood serieus. “No!” riep ik en hij keek me gekwetst aan. “I love you” zei ik en ik gaf hem een kusje. “that’s better” zei hij glunderend en in zijn ogen glinsterde. “Stop with looking like that. It’s creeping me out.” En toen hij dat zij merkte ik pas op dat ik aan het staren was. “Sorry, you’re just so hot. I think I’m burned.” Hij lachte onzeker. “Do you really think I’m hot?” Waarom was deze jongen zo onzeker? “You’re insecure, don’t know where for. You turning heads when you walk trough the do-o-oor!” begon ik te zingen. Hij keek me aan met zijn mooie blauwe ogen. Hij begon met me meet e zingen en samen zongen we tot het einde van het liedje. Ik keek hem grijnzend aan en kuste hem op de mond. Eerst schrok hij, maar al snel kuste hij me terug. Na een tijdje verbrak ik de kus, maar hij trok me terug.”not yet.” Zei hij zacht en hij kuste me terug. Ik lachte tegen zijn lippen aan. Hij was echt de liefste jongen ooit.

    03-06-2012 om 15:29 geschreven door writer  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Snowbound || one direction , hoofdstuk 35

    LOTTE POV.

     

    Ik liep door de gangen met aan mijn zijde Lucas. Ik vind hem nog steeds leuk, maar ik denk dat mijn vriendinnengroepje uit elkaar aan het vallen is. Ik stop met wandelen en kijk naar Lucas die eerst nog even doorloopt voordat hij beseft dat ik gestopt ben. “Wat is er?” vraagt hij terwijl hij m’n beide handen vast neemt. “Ik heb zo het gevoel dat ik mijn vriendinnen een beetje verwaarloos. Ik ben zo vaak bij jou, maar zo weinig bij hen.” Leg ik hem uit en hij knikt begrijpend. “Misschien kan je een meisjesavondje organiseren. Enkel voor meisjes. Dan kunnen jullie wat bij praten.” Mijn gezicht klaart op. “Dat is een geweldig idee!” riep ik uit en ik sprong in zijn armen. Al lachend draait hij een rondje. Als we stil staan zet ik mijn voeten terug op de grond en geef ik hem een kus. Gewillig kust hij me terug terwijl ik met mijn handen door zijn haren woel.

    We worden verstoord door een meisje dat hoestte. Ge irriteert draai ik me naar haar om. Ze kijkt me even spottend aan en gaat dan dichter bij Lucas staan. “Ben jij Lucas?” vroeg ze op een slijmerige stem. “Euh.. ja waarom?” zegt hij een beetje nerveus. “Je hebt echt een mooie stem en dat is niet het enige.” Lachend liet ze haar blik gaan over mijn vriendje. Meteen vind ik haar niet leuk. Ze negeert me compleet en probeert daar boven op ook is Lucas van me af te pakken, maar toch besluit ik te zwijgen. Lucas is duidelijk in de war en weet niet wat zeggen. “Euhm.. danku.” Zegt hij dan. Ze lacht even en haalt een stift boven. “Mag ik een handtekening?” vraagt ze en ze probeert hem met puppyogen aan te kijken. “Ok, natuurlijk. Waar?” Ik zie hoe ze met haar handen haar T-shirt omhoog doet en naar haar buik wijst. Lucas kijkt even naar mij en gaat op zijn kniën zitten om zijn handtekening te zetten. Dit ziet er zo verkeerd uit. Hij staat terug recht en geeft de stift terug. “Alsjeblieft.” “Dankje, mooie jongen.” Lucas wordt een beetje rood en jaloers kijk ik hun aan. “Zou je het erg vinden om mijn vriendinnen ook een handtekening te geven?” vroeg ze. “Neeh, tuurlijk niet.” Antwoord hij doodgewoon. Ze neemt zijn hand vast en trekt hem mee de gang door en mij laten ze achter. Lucas kijkt nog even hopeloos naar me om en vormt het woord ‘sorry’ met zijn lippen en toen verdween hij om het hoekje. Ik draaide me weg en liep langzaam en verward naar de kamer. Lucas zou nooit voor die trut vallen. Toch? Hij zou me toch nooit bedriegen? Deze gedachten maakte me verdrietig dus besloot ik hem te vertrouwen. Met een zucht liep ik de kamer binnen waar Niall en Luna al kussend op de matras zaten. “Sorry.” Zei ik zacht. Ze keken me een beetje beschaamd aan waardoor ik moest lachen. “Luna , tonight we’re going to have a girlsnight so let Niall go and come with me.” Niall bekeek haar met een pruillipje en Luna gaf hem nog vlug een kusje. “Okay.” Zei ze en ze ging rechtstaan.

    Samen liepen we de gang door op zoek naar de rest. “Weet gy waar da Emmelie is?” vroeg ik haar en ze proestte het uit. Verbaasd keek ik haar aan. “Ze was een beetje bezig.” Zei ze waarna ze weer moest lachen. “Met wat?” Weer lachte ze. “Dat wil je niet weten.” Zei ze toen met een grijns. Meteen begreep ik het en maakte een ‘o’ gebaar met mijn lippen. “Oke, dan zoeken we eerst de anderen.” Zei ik. “Hmm.. Louise is op date met Sam. En Sofie was nogal druk met bijpraten met Zayn.” Antwoorde ze. Ik zuchtte. “Morgen dan?” vroeg ik haar waarna ze knikte. “Misschien is dat het beste.” We liepen samen nog even rond en liepen tot eindelijk terug naar de kamer waar Niall nog steeds alleen zat. “Ouhn poor boy!” riep Luna en ze liep terug naar Niall. Ik had niet zo veel zin in hun klef gedoe dus ging ik op zoek naar Lucas. Ik deed de deur open en ik hoorde gelach. Nieuwsgierig liep ik er naar toe. Lucas en het meisje van eerder deze avond lachtte samen. Jaloers keek ik naar hun en Lucas merkte me op. “Lotte! Kom erbij.” Riep hij vrolijk. Ik had er niet echt zin in, maar ik dacht dat het meisje met mij erbij niet zo snel hem de kleren van het lijf zou scheuren. Meteen nam ik de hand van Lucas vast als bewijs dat hij van mij was. Ze keek me even spottend aan en deed haar rits onopvallend naar omlaag zodat haar decolté beter uit kwam. Ik keek vlug naar Lucas en ik keek geschokt toen ik zag dat hij er nog naar keek ook. Ik trok hem naar me toe en kuste hem op de mond. Ha! Take that bitch! Maar Lucas trok zich weg. “Wat doe je Lotte?” vroeg hij. Ik kon het niet meer aan en liep weg gevolg door de spottende lach van het meisje dat blijkbaar Sifra heette.

    03-06-2012 om 15:33 geschreven door writer  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)


    Archief per week
  • 20/08-26/08 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012

    boekj

    mededelingen, frustraties, tips ? Alles mag hier


    Dropbox

    Heb je zelf een verhaal? en wil je dat ik dit lees? verstuur het dan hier :)


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs