Inhoud blog
  • On tour || one direction , hoofdstuk 1
  • einde 3
  • Snowbound || one direction , hoofdstuk 53
  • Snowbound || one direction , hoofdstuk 52
  • Snowbound || one direction , hoofdstuk 51
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    me, myself and stories
    forever and always, snowbound, on tour, verstoppertje, ...
    23-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Snowbound || one direction , hoofdstuk 37

    LOTTE POV.

     

    Ik liep de gang door naar de kamer. Ik had me juist gedouched en probeerde Lucas te vergeten. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan want steeds kwamen er beelden in mijn hoofd van Lucas en Sifra die samen lachte. Toen ik de kamer inliep was ik verbaasd om alle meisjes in de kamer te vinden, maar de jongens waren nergens te bekennen. “Ik heb ze naar hier gevraagd.” Zei Luna en nu verstond ik het wel. “Lotte?” vroeg Emmelie en haar gezicht stond serieus. Ik had het gevoel dat het over Lucas ging en dat ik het liever niet wou weten. “Over Lucas?” vroeg ik terwijl ik mijn tranen in slikte. Ze knikte. “Ik wil het niet weten.” Zei ik vlug, maar ik kon het niet vermijden dat er een trilling door mijn stem ging. Ze keken me allemaal pijnlijk aan, maar ik haalde gewoon mijn schouders op en deed alsof het me allemaal niets kon schelen. Sofie wou nog iets zeggen, maar ik was haar voor. “Dus het meisjesavondje?” vroeg ik om informatie en ik negeerde hun blikken. “Jah, vanavond in de balzaal?” antwoorde Louise langzaam. “Goed. En nu vertel me alles over jullie dates, behalve Emmelie want ik heb het gevoel dat ik dat niet wil weten.” Ik grinnikte wel, maar vanbinnen brak ik.

    “Sam is zo geweldig, we danste in een cirkel van kaarsjes, maar toen ging de Cd-speler uit en de pillamp die hij had opgehangen ook, maar hij nam me gewoon in zijn armen en danste voort. Aaahh , hij is zo geweldig.” Luna protesteerde. “En Niall dan! Hij nam me mee picknike en praatte de hele tijd met me, maar toen begon Emmelie dus ginge we naar een andere kamer en daar kuste hij me en nam mijn hand vast en keek in mijn ogen en van die dingen, maar toen werden we weer gestoord.” Ze keek me met beschuldigende ogen aan. “Sorry.” Zei ik gewoon. “Zayn is nog veel liever.” Zuchtte Sofie. “Hoe kan dat nu?” vroeg Louise verbaasd en ze was ervan overtuigd dat haar Sam de beste was. “Gisteren had hij me meegenomen naar een kamer waar we in danste en hij had zelfs een liedje voor me gezongen, maar later in de avond kuste hij me, maar daarna draaide ik me om wat ik niet had moeten doen want hij vatte het verkeerd op en liep weg en deze ochtend zocht ik hem, maar ik vond hem niet dus zakte ik neer tegen de muur en toen er iemand naast me kwam zitten, vertelde ik alles en ook dat ik van hem hield enzo.. en toen ik opkeek zag ik dat het Zayn was. En toen kuste hij me en werden we gestoord door onze oh zo lieve Louise.” Louise haalde haar schouders op. “En toch denk ik dat Sam de liefste is.” Opperde ze waarna een hele discussie volgde. “Meisjes! Late we ons hoofd bij het meideavondje houden!” riep ik en meteen hielden ze hun mond. “Oke goed dan, maar Niall is en blijft de liefste.” Ik keek haar waarschuwend aan want ik wou niet dat ze weer begonnen te discussiëren. Echt ik had ze supergraag, maar ik was een beetje gekwetst en vooral prikkelbaar. “Ik zou gewoon zoals anders doen.” Zei Louise. “Neeh, het moet iets speciaal zijn, iets wat de jongens jaloers maakt.” Zei ik en ik probeerde iets leuks te bedenken. “Ik heb een idee!” riep Luna uit. “We doen het terug in de balzaal. We bedekken de glazen deuren met gekleurd papier en we hangen overal van die zaklampen, alhoewel waarschijnlijk zijn er niet zoveel en we moete nog altijd licht hebben dus zou ik het gewoon met kaarsjes doen. We maken van het podium of dat wat er nog over van is klaar voor een karaoke avond, we maken cocktails en natuurlijk zijn de jongens niet toegelaten. Nadien laten we iemand van de meisjes DJ spelen en vermaken wij ons op de dansvloer.” Luna had altijd goede ideëen en dit was er een van. “Perfect!” riep ik “kom dan maken we de zaal klaar!” en we liepen samen naar beneden. 

    Na een tijdje was de zaal klaar en ik was verbaasd dat dit zo snel kon. Omdat we zoveel tijd hadden en het een jongesvrije dag hadden, besloten we affiches te maken. “Voor alle meisjes van het hotel, vanavond 19 uur in de balzaal. Geen jonges toegelaten.” Zei ik, dit zou op de affiche komen die we zelf moesten tekenen en met we bedoelde ik Luna die er het beste in was en Emmelie en Louise zouden er de tekst op schrijven. “Mag ik zeggen da die ni allemaal nederlands spreken?” zei Emmelie en ik wist dat ze gelijk had. “Dan schrijven we het er in Engels onder.” “Goed.” Zeiden Emmelie en Louise tegelijk en we begonnen eraan.

    De affiches duurde iets langer en we waren om 17 uur klaar. We besloten de cocktails en de hapjes al klaar te maken. Jammer genoeg was het eten bijna op dus konden we alleen kleine stukjes brood met een beetje kaas en hesp serveren. Toch geraakte alles klaar tegen dat het 19 uur was. 

    Het feestje was echt super en ik was Lucas helemaal vergeten. Ik lachte om alles en danste met iedereen tot Lize me bij haar riep. Ze had er voor gekozen om in de bar te staan om dat ze zowiezo wou helpen. “De cocktails zijn op, kun je er nog gaan halen?” “Tuurlijk er staan er nog een paar in de keuken, ik ga er wel achter.” Zei ik enthousiast waardoor ze me raar bekeek ,bijna huppelend liep ik weg. Ik deed de deur open en liep de gang op, gelukkig was de keuken niet zo heel ver, want mijn voeten deden pijn van het dansen. Ik zag een koppeltje kussen en stopte meteen met huppelen toen ik zag wie het was. “L…Lu..LUCAS?!!?”

    23-06-2012 om 16:34 geschreven door writer  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Snowbound || one direction , hoofdstuk 38

    LUCAS POV.

     

    Ze plaatste opeens haar lippen op de mijne en ik was te verbaasd om iets te doen. “L…Lu…LUCAS?!!?” riep Lotte opeens en snel draaide ik me om. Ik keek in het betraande gezicht van Lotte en ik voelde me schuldig en verdrietig, dit had ik niet opzettelijk veroorzaakt en toen pas besefte ik dat Sifra dit gepland had. Lotte liep weg en het liefste wou ik achter haar aan gaan, maar Sifra hield me tegen. “Laat die bitch toch gaan! Ze wil je alleen maar om je prachtige muziek.” Zei ze en wou me terug kussen. Ik duwde haar hard tegen de muur en ze keek me verbaasd aan. “Nee! Sifra dit is jouw schuld! Hoe kon je me dit aan doen?” boos liep ik van haar weg. Ze had me een super leuk meisje geleken , maar dat ze dit had gedaan zou ik haar nooit vergeten. Ik begon sneller te lopen, op zoek naar Lotte. Ik zag haar haastig de hoek omlopen en rende achter haar aan. Ruw pakte ik haar arm vast waardoor ze zich omdraaide. Tranen blonken in haar ogen en gebroken, keek ze me aan. “Lotte dit is niet wat het lijkt.” Begon ik en ze schudde haar hoofd. “Hoe bedoel je dit is niet wat het lijkt of ben ik blind ofzo, je kuste haar!” riep ze uit. “Neeh dat is het nu juist zij kuste mij!” “en je duwde haar niet eens weg, wat is daar je verklaring voor?” Er ging een trilling door haar stem. “Ik was gewoon geschrokken Lotte. Je moet me geloven!” Ook ik kreeg tranen in mijn ogen. “Ik kan het niet Lucas gisteren liep je gewoon met haar mee zonder mij, deze ochtend heeft Emmelie jullie gezien Lucas.” Zei ze en ze draaide zich om. Ik viel neer op mijn kniën, ik zou haar nooit kunnen vergeten en ik zou er alles aan doen om haar terug te krijgen, maar ik wist . niet wat ik moest doen. Ik liep naar het meisjes feestje in de hoop om een van haar vriendinnen te vinden. Ik wou de deur opendoen, maar ik werd tegen gehouden door een meisje die lachend haar hoofd schudde. “Nope, no boys allowed!” riep ze. “But-“ “no but…Sorry boy, have a nice day!” riep ze lachend. Hoe kon ik zo een vriendin van Lotte kunnen bereiken. Ik ging tegen de muur rechtegenover de ingang zitten en wachtte tot ze naar buiten zouden komen. Ik wachtte minstens 2 uur eer ze naar buiten kwamen omdat ze het te warm hadden. “Lucas?” zei Sofie verbaasd. “Ik moet met jullie spreken.” Het leek alsof ze niet met me mee te gaan dus zei ik er nog snel “het gaat over Lotte.” Achter. Nu leken ze al meer geïnteresseerd. “Wat is er?” “Niet hier, ik hoor jullie amper.” De muziek stond heel luid en begrijpend knikte de meisjes. Ze namen me een paar gangen verder. “Vertel op hufter!” riep Emmelie en iedereen keek me vragend aan. “Sifra kuste me en Lotte zag het!” piepte ik. “Dit wordt moeilijk Lucas , ik denk niet dat ze je snel zal vergeven” Ik keek Sofie verdrietig aan en vraagde voor de zoveelste keer om hulp. “Probeer met haar te praten en neem haar ergens naartoe waar je bewijst dat je alleen maar haar wil.” Zei Louise bedenkend. “Hoe moet ik dat nu weer doen?” vroeg ik, hoe kon ik haar bewijzen dat zij het enige meisje voor me was? “Dat moet je zelf uitzoeken. Je hebt jezelf in de problemen gebracht jonge.” Antwoorde Emmelie bot. Het was duidelijk dat ze me niet zo leuk meer vond. “Oke, best.” Zei ik en ik liep weg. 

    Ik liep rondjes door het hotel en zocht hoe ik haar kon laten zien hoe veel ik van haar hield en plots had ik het. Het idee dat ze wel leuk moest vinden. Het zou wel enkele weken duren, maar het zou zeker werken. Ik liep naar een kamer die ik had ontdekt voor Lotte kwam. Er stond een piano en een microfoon en nog ander muziekmateriaal. Ik ging aan de piano zitten en begon een liedje te schrijven.

     

    3 DAGEN LATER

     

    Het liedje was bijna af, maar Lotte liep me telkens straal voorbij ookal zag ik dat telkens als ze me zag op haar lip beet en me even verdrietig aankeek, maar dat duurde altijd slechts enkele seconde. Daarna veranderde haar blik en keek ze kil voor haar uit terwijl ze me passeerde. Ik had de nachten doorgebracht in de kamer met de piano. Ik was slechts enkele keren gestopt met schrijven om te eten of drinken of te slapen. Ik moest nog een strofe schrijven en daar ging ik nu aan beginnen.

    Enkele uren later repeteerde ik het liedje enkele keren. Het was al zeg ik het zelf perfect voor Lotte. Ik hoopte dat ze het me zou vergeven. Nu het liedje af was moest ik slechts nog enkele dingen doen. Ik liep de deur uit en liep naar een andere kamer. Lotte passeerde me en weer keek ze gewoon kil voor zich uit. Ik moest dit zo snel mogelijk doen anders was ik haar misschien kwijt.

    23-06-2012 om 16:38 geschreven door writer  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)


    Archief per week
  • 20/08-26/08 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012

    boekj

    mededelingen, frustraties, tips ? Alles mag hier


    Dropbox

    Heb je zelf een verhaal? en wil je dat ik dit lees? verstuur het dan hier :)


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs