Toen Sofie was wakker geworden en ook rustig was geworden zaten we daar naast elkaar op een aantal matrassen. “Liam? Do you know what happened?” vroeg Luna met een hese stem. “I really don’t know, She was with me until 2 o’ clock but then she left. I thought she just didn’t like me or something like that.” Je zag dat hij een schuldgevoel had, het was toch niet zijn schuld? “It’s not your faukt Liam.” “Yeah, I know, but I’ve got a strange feeling. I mean what if I held her just a minute longer with me, may be it didn’t happen..” “Liam, it’s not your fault, really! Trust me.” , maar door de manier waarop hij mij aankeek kreeg ik rillingen. Had hij er toch mee te maken? Hij keek me wel heel schuldig aan. “Liam, what did you do?” vroeg ik, een beetje bang voor het antwoord. Hij keek me ongemakkelijk aan. “She wanted to kiss me, so I said that I had a girlfriend and she was really upset aboud it. She ran away while she screamed that I was a loser and some other words like that. She started to kiss with a boy. She looked at me when she did that, the boy saw it and he laughed. He took her hand and took her away and I didn’t do anything..” Hij begon te huilen. “Oh Liam! Everything will be alright.” “No Lotte, we’re stuck in a stupid hotel and there’s a murdere in this place. What if he kills someone else?” Hier had ik nog niet aan nagedacht. Het kon waar zijn en weer begon dat stomme vragen stellen. Ik zou een boek moeten bij houden, dan zou ik elke pagina vol kunnen schrijven. Wat als hij iemand anders doodde? Wat als hij ons vermoorde? Wat was er echt gebeurd? Ik moest hier echt mee stoppen. Ik zag dat Louise en Emmelie ook aan zoiets dachten. “We have to find that guy. We have to catch him! We have to lock him up!” Emmelie werd zelfzeker, maar ik wist niet of dit zou werken. Emmelies ogen begonnen te glinsteren en ik zag dat ze een plan had of zoiets. “Emmelie, no! “ riep Louise. “Yes, Louise, we have to do this we have to catch him, don’t you understand?” Toen keek ze naar ons en begon ze haar plan te vertellen. Ze vertelde ons dat we met ons elven hem best konden vangen, als we slim waren, slimmer als hem. Liam moest eerst de man zoeken en daarna zou Zayn eens met hem praten en een soort van spionage zijn. Wij zouden een val maken in een kamer waarvan we de sleutel hadden, dat betekende dus onze kamer of die van de jongens. In een van deze kamers zou Zayn hem lokken en wij zouden simpel weg de deur afsluiten, elke dag zouden we hem iets te eten brengen zodat hij niet zou sterven van de honger, hij zou lang genoeg kunnen leven tot we eindelijk vrij geraakte uit dit vervloekte gebouw. 

“Okay, You watch way to many movies, but if you can make so many people listen to you, this will work as well.” Louis keek even vastberaden als Emmelie. Maar ik en Louise vonden dit niet zo’n goed plan. “We’ll vote.” Lucas stootte me aan. Ik keek naar hem en wist meteen dat hij er niks van had begrepen, dus legde ik hem vlug alles uit, wat ik liever niet had gedaan ,want hij vond het een goed plan. “Okay, who wants to do this?” vroeg Louise, haar stem trilde. Zayn, Sofie, Emmelie, Lucas, Harry en Louis deden hun hand omhoog. 6 tegen 5. “Okay then.” Zei ik aarzelend. “Which room?” vroeg Luna na een korte stilte. “This one, you girls doesn’t have many clothes with you so…” “Okay fine!” Ik liep naar de kast om mijn kleren die eigelijk niet van mij waren bij elkaar te rapen en algauw volgde de rest terwijl de jongens onze matrassen verplaatste naar hun kamer. We zouden met zen elven in een kamer liggen want zelfs Lucas wou niet alleen blijven. Hij zei dat hij mij wou beschermen, maar ik wist gewoon dat hij even bang was als mij. Eindelijk waren we klaar, de kamer was leeg en we lagen allemaal in de kamer van de jongens. Het werd een beetje krap, maar het lukte wel. Weer lage we in een grote cirkel. Lucas lag naast mij en langs de andere kant lag emmelie, dan Harry,zayn,Sofie,Louis,Louise,Niall,Luna en Liam die ook naast Lucas lag. We waren klaar voor dit onmogelijke plan, ik hoopte dat alles zou werken zonder dat er ongelukken gebeurde…

24-05-2012 om 21:36 geschreven door writer  

We liepen door de gangen van het hotel en ik moest denken aan een aflevering van bones. Hoeveel zuurstof zou hier zijn en hoelang hadden we nog eer die zuurstof op was? Ok nu was ik raar aan het doen, ik denk dat ik langzaam gek word. “That’s him.” Zei Liam opeens en ik volgde zijn blik naar een jongen, of eerder een man. Hij had blond haar en blauwe ogen. Hitler had hem vast gemogen. Lotte nu zijt ge weeral bezig. Stop! Hij keek even achter hem en liep terug verder. Nu was het aan Zayn. Hij liep de gang door en botste tegen hem op. Hij had een leren jasje aan en het stond hem best goed. Wij volgde op afstand , maar we stonden dicht genoeg om hun gesprek te volgen. “hey, aren’t you that boy that I saw with Kelly yesterday.” De man keek angstig naar Zayn. Jep we hadden de dader of hij had er toch mee te maken. “Relax, I wanted her dead. She’s a bitch.” Zayn zei dit met een serieus gezicht. De man kalmeerde een beetje. Zayn was een stuk groter als hem en hij zag er niet echt al te aardig uit met zijn leren vestje. Nu zag hij er pas echt zoals een bad boy uit. Ik lachtte, de eerste stap was gemaakt, maar ik wist dat het nog wel een paar dagen zou duren eer dat Zayn en jeffrey, want zo noemde de blonde man, goede vrienden zouden worden. “Then yes, you saw me with that girl.” Zei hij, hij voelde zich duidelijk op zijn gemak. Raar als ik een moord zou plegen, wat ik nooit zou doen, zou ik niemand vertrouwen. “You should tell me everything, I want to know how she scream when you stabbed her with your knife, I want to hear everything.” “Sounds good to me, tonight at eight in the bar?” “Perfect see you then!” en Zayn liep weg. Hij sloeg de hoek om en dat was het teken voor ons om terug te keren naar onze kamer. Op naar de tweede stap. Zayn klaar maken voor hun ‘date’. We zaten allemaal terug op onze matrassen en bespreekten de outfit die Zayn zou dragen. De jongens waren al snel weggelopen. Ze vonden dit iets voor meisjes, wat natuurlijk ook wel een beetje waar was, maar ook ik hield me een beetje in de achtergrond. Vooral Emmelie, Louise en Sofie deden iets. Ik en Luna zouden later nog genoeg kunnen helpen. “What do you think of this one?” Emmelie had weer een zwart leren vestje uitgekozen en een jeans. Onder het leren vestje zou hij een zwarte T-shirt aandoen. Louise stopte meteen met de kleren waarmee zij bezig was en keurde het meteen goed. Ook Sofie vond deze out fit iets hebben. Zayn was klaar voor zijn afspraakje. “Oh Zayn wait!” Ik liep naar hem toe. “Here, put that in your ear, then we can listen.” Ik gaf hem een klein oortje. Het was om iemand mee af te luisteren en dat kwam nu goed van pas. Toen Zayn de deur uit was liep ik meteen naar een vierkantig voorwerp en drukte op een knopje. We hoorde de voetstappen van Zayn. Ok het werkte dus. “Hoe kwam je daaraan?” vroeg Lucas. “Ik heb het gevonden in de kamer waarin we elkaar hebben ontmoet.” “Echt? Heb je daar nog meer gevonden?” “Ja, deze pen het is echt super grappig. Kijk, als ik schrijf neemt het ons op, zeg is iets.” Ze begonnen allemaal door elkaar te praten, terwijl ik met de pen heel het boekje volkraste. “Oke stop maar.” Zei ik lachend. En ik drukte een keer op het gekras. Meteen kon je onze stemmen horen. “Wat voor een kamer was da?” vroeg Emmelie verbaasd. Daar had ik nog niet over nagedacht. “Geen idee.” Emmelie wou nog iets zeggen , maar ze sloot haar mond toen er een stem door de kamer ging. Zayn was in de bar. “Ik ga de jongens halen.” Riep Luna en ze stormde de kamer uit.

24-05-2012 om 21:37 geschreven door writer  

Niet veel later zaten ook de jongens in de kamer. We hoorde de deur van de bar toe slaan en terug de voetstappen van Zayn. “Hey!” Ik denk de stem van Jeffrey. “Hey Jeffrey! Tell me everything.” Zayn klonk geïnteresseerd en nu kwam het verhaal dat ik liever niet wou horen. Jeffrey legde uit dat hij haar wou nemen, maar dat ze tegenstribbelde dus had hij haar verkracht. Hij twijfelde om haar te doden of niet, maar heeft het dan toch gedaan, omdat het te gevaarlijk zou zijn dat ze hem zou verlinken en toen begon hij te vertellen over hoe hij haar had vermoord. “Euhm.. I have to go..” zei ik toen Jeffrey begon te vertellen hoe hij haar keel had door gesneden. Ik liep de gang in en probeerde de kotsneigingen weg te laten gaan wat niet lukte. Ik rende zo snel als ik kon naar de badkamer. Ik was helemaal alleen en toen ik dat besefte kreeg ik schrik, wat als Jeffrey terug kwam? Plots ging de deur langzaam open ik maakte me zo klein mogelijk en hoopte dat het niet Jeffrey was. “Lotte? Is alles goed?” Ik was blij om de stem van Lucas te horen. Ik schudde mijn hoofd. Ik was bang en ik wist niet waarom. Hij kwam naast me zitten en hij zweeg. Dat is wat ik wou, gewoon de stilte en zijn aanwezigheid. We genoten samen van de stilte. Als ik bij hem was voelde ik me veilig ook al wist ik dat hij niet zoveel zou kunnen doen moest Jeffrey komen. Na een uurtje verbrook ik dan toch de stilte. “Zullen we terug gaan?” Hij knikte en we stonden recht. We liepen de deur uit, de gang door , het hoekje om en daar botste we tegen iemand op. “Sorry…” mompelde ik en ik keek naar omhoog. Ik verstijfde van angst want ik keek recht in de ogen van Jeffrey. Hij keek me raar aan. Hij wist niet dat ik wist dat hij Kelly had vermoord en het was misschien slim om dat zo te houden, maar ik stond daar te bang om te bewegen en op dat moment was ik blij dat Lucas erbij was. Hij trok me weg en sleurde me de volgende gang in. “Sorry, sorry..” begon ik. “Je zegt veel te veel sorry. Ik was ook bang, maar misschien is het beter om normaal te doen met hem in de buurt want ik vrees dat we hem nog veel zullen tegen komen. Het is mogelijk dat hij nog meerdere mensen vermoord Lotte. Wij moeten die andere mensen helpen.” Ik keek naar beneden en wist dat hij gelijk had. Ik wou sorry zeggen, maar herinnerde mij wat hij het eerste had gezegd, dat ik te veel sorry zei dus knikte ik gewoon. Toen kreeg ik door dat we niet de enige in de gang waren. Ik keek naar een bruinharig meisje met bruine ogen. Ze keek ons geschokt aan, waarschijnlijk had ze gehoord wat Lucas had gezegd. Goed nu wist zij het ook, maar ik kon nog hopen dat ze engels was. “Euh… Sorry ik wou jullie niet storen…” Ok verkeerd gedacht ze was Nederlands. “Wat heb je allemaal gehoord?” vroeg Lucas. “Ongeveer alles, ik stond hier toe je dat meisje deze gang in trok.” Ze bleef redelijk rustig. “Euh.. Hoe noem je?” Ze wende haar blik van Lucas af en keek nu naar mij. “Ik ben Lize en jullie?” “Lotte” “Lucas” Ze lachte even en keek weer naar Lucas. Hij werd er blijkbaar nerveus van want hij keek even naar mij en terug naar de grond en hij kon niet stil staan. Ik grinnikte door zijn reactie. “Ik denk dat we is moeten gaan. De rest zal wel ongerust zijn.” “Ja, oké. Euhm.. daag!” zei Lucas en hij volgde mij mee naar de kamer. “Daag!” riep Lize ons nog na. 

We liepen onze kamer binnen, waar Zayn nu ook was. Hij leek een beetje gefrustreerd. “What’s wrong?” vroeg ik. Toen pas merkte ik op dat Sofie nog al raar deed. Ze liep heen en weer en keek angstig naar de deur. Ze was duidelijk in paniek. “Jeffrey wants to kill Sofie.” Zei Louise angstig. Ook zij was door de kamer aan het lopen. “When?” vroeg ik ten slotte. “Tomorrow.” …

24-05-2012 om 21:38 geschreven door writer  

Geshokeerd keek ik naar Sofie die nog steeds heen en weer door de kamer liep. “We will save you! I promise.” Gefrustreerd keek ze me aan. “You can’t save me Lotte, I will die.” “I won’t let that happen.” Mengde Zayn zich nu en hij pakte haar bij haar arm vast, zodat ze omdraaide en letterlijk in zijn armen liep. Hij nam haar stevig vast zodat ze niet meer weg kon en probeerde haar gerust te stellen. “Calm down, sweetheart, everything will be alright, we’re going to sleep right now and tomorrow he will be locked.” “but what if I die.” Ze dacht echt dat hij de kans zou krijgen om haar te vermoorden, maar we zouden ervoor zorgen dat ze veilig was. “Have some sleep, we will protect you.” Zei Liam. Om de beurt zouden we over haar waken. Vannacht zou er niks met haar gebeuren. 

Het was uur ’s nachts en mijn beurt om de wacht te houden. Ik keek naar buiten, het enige wat ik zag was een witte vlek. Het had de hele tijd door blijven sneeuwen en alleen op de bovenste verdieping kon je nog buitenlucht zien. Ik vroeg me af hoe het kon dat er in een week zoveel sneeuw zou vallen ook vroeg ik me af hoe groot dit gebouw was ik gok zo’n 20 meter. Er was echt onmogelijk veel sneeuw gevallen. De tijd tikte langzaam verder. Ik voelde iets bewegen achter mij en ik hield me zo stil mogelijk. Ik was bang dat Jeffrey op de een of andere manier in de kamer terecht was gekomen. “Rustig ik ben het maar.” Hoorde ik Lucas zijn stem achter me. Ik zuchtte opgelucht en blij. Hij kwam naast me zitten en keek ook naar het raam. “veel he?” “Ja, en we zitten hier nu al een week.” Antwoordde ik. Hij begon een liedje te zingen dat ik nog nooit had gehoord en het klonk mooi. “ Shut the door, turn the lights off I wanna be with you, I wanna feel your love, I wanna lay beside you, i can not hide this even know I try. Heart beats harder, time escapes me. Trembling hands touch skin. It makes this harder and the tears stream down my face. If we could only have this life for one more day. If we could only turn back time! You know I’ll be yout life, your voice, your reason to be.. My love, My heart.. is breathing for this.. moment in time. I’ll find the words to say.. Before you leave me today.” “Welk liedje is da?” “euhm.. Ik heb het geschreve voor mijn zusje.” “Meent ge da nu?” Hij werd een beetje rood, wat eigenlijk best wel schattig was. “ja…vind je het mooi?” “Het is practig. “ Ik ging dichter bij hem zitten en hij sloeg zijn arm rond mijn schouders. Langzaam werd ik slaperig en het duurde niet lang of ik viel in slaap in zijn armen. Wat ik dus niet gezien had was dat Lucas zich naar voren boog en mij een kusje op mijn voorhoofd gad terwijl hij zachtjes:” ik hou van je” fluisterde. 

De volgende dag werd ik wakker en merkte ik dat ik nog steeds in Lucas zijn armen lag. Ik duwde me recht en mijn ogen zochten Sofie. Ze sliep rustig naast Zayn die wel heel dicht bij haar lag. Opgelucht keek ik de kamer door. Niall was ook wakker en keek naar hoe Luna sliep. Oke het was duidelijk dat er hier iemand verliefd was. Louis sliep helemaal onder zijn lakens behalve een been dat bijna in het gezicht van Louise lag. Louise lag met een brede glimlach te slapen, maar toen ze zich wou herleggen botste tegen de voet van Louis en schoten ze allebei wakker. Hierdoor moest ik hard lachen waardoor ik een boze blik van Louise kreeg. Louis lag te worstelen met zijn laken en slaagde erin om zijn deken in de knoop te leggen rond zijn benen. Nu moest Louise ook lachen en ze verloste hem van zijn deken. Lucas werd nu ook wakker en keek me aan. “Hey, goed geslapen?” Ik knikte en keek naar zijn ogen, het viel me nu pas op hoe mooi die waren. Toen ik merkte dat ik begon te staren wende ik mijn blik weg. “ En jij?” vroeg ik dan maar. “Ook” hij lachte. Het was nu 7 uur ’s ochtends, maar we hadden nog heel veel te doen om Sofie te helpen. “Zullen we de anderen wakker maken?” De enige die we nog wakker moesten maken waren Luna, Sofie en Zayn. Ik liep zachtjes naar Zayn en Sofie en trok het deken van hun af. Sofie had nog al haar kleren aan, maar Zayn had zich uitgekleed tot op zijn boxer. Het was redelijk koud in de kamer dus sprong hij recht en liep naar de andere kant van de kamer om een pull aan te doen. Weer moest ik lachen, maar Sofie keek enkel bang wat mij ook serieus maakte. Vlug maakte ik Luna wakker en kleedde we ons allemaal aan. We waren er klaar voor, We waren klaar om Jeffrey in de val te lokken. Let the game begin…

25-05-2012 om 20:00 geschreven door writer  

Zayn slikte nog een keer en toen liep hij de kamer uit. Sofie bleef bij ons en we luisterde gespannen naar het vierkantige doosje. We hoorde enkel de voetstappen van Zayn. Na enkele gespannen minuten had Zayn Jeffrey eindelijk gevonden, want we hoorden hem met iemand praten. “Hey! Jeffrey today is your day isn’t it?” “yes! Yes! Maybe I can get on tape!” “That would be nice! Oh can I help you a little bit?” “Yeah sure.” “cool.” En zayn begon ons plan uit te leggen. We hadden afgesproken dat hij zou zeggen dat hij Sofie in een kamer zou lokken en dank on Jeffrey zijn ding doen. Wat dus niet ging lukken. Nu zou Zayn zich voor enkele uren stil moeten houden om Jeffrey dan naar de kamer te lokken. “Wat als het niet lukt?” Sofie’s stem trilde. “Het gaat lukken Sofie! Het gaat lukken!” antwoorde Luna en ze sloeg haar armen rond Sofie. Ik beelde me in dat ik haar was, ik zou ook bang zijn en waarschijnlijk zou ik gek geworden zijn op dit moment was ik blij dat ik niet haar was. 

Zayn kwam de kamer binnen gelopen. “How long do I have to wait?” Hij wou ditz o snel mogelijk gedaan hebben. “ an hour of 3” zei ik. En ik keek naar de klok. “It’s now 2 o ‘clock so on 5 o’ clock you cab start.” Het enige wat we nu moesten doen was de kamer nog is nakijken en zorgen dat Sofie veilig was. Ik, Luna en Lucas gingen alvast de kamer doorzoeken. 

“Waarnaar zoeken we?” vroeg Lucas. “Messen, scherpe voor werpen, touwen, ongeveer alles, de kamer moet ongeveer leeg zijn. Één matras mag blijven liggen en dat is ook alles. “ beantwoorde Luna zijn vraag. We begonnen met de stoelen naar een andere kamer te brengen en daarna maakten we de tafels stuk zodat die ook de deur door konden. Nu stonden we nog met een probleem. DE kasten. We besloten ook die kapot te maken. De lades werden er uit getrokken, en de rest braken we gewoon kapot en smeten we de deur uit. Nu moesten we nog alleen de brokstukken weg ruimen. We namen allemaal stukken hout onder onze armen en liepen een aantal gangen door en vonden een openstaande kamer. Hij zag er onbewoond uit dus smeten we de houtstukken daar naar binnen. 

We waren eindelijk klaar en we bekeken het resultaat. Geen ramen, dus daar kon hij niet door, er lag enkel een matras en voldoende dekens , we zouden eten komen brengen en de deur zou op slot zijn. Alles was in orde dus liepen we terug naar onze ‘nieuwe’ kamer. 

“Okay zayn the room is ready!” “Yeah and it’s almost time, I think I have to go.” En hij liep de deur uit weer volgde we alles via het afluisterapparaatje en we wachtte geduldig tot hij Jeffrey zou ontmoeten, ze hadden weer afgesproken in de bar en daar liep Zayn nu naar toe. Gelukkig duurde het niet lang of we hoorden een deur toeklappen en de 2 jongens begroette elkaar. “Okay ,Jefrey , I have to tell you that it was difficult to get her into that room, but it worked! The door is locked and she’s waiting for you!” “Okay let’s go then.” “Follow me!” en we hoorden ze de kamer uit lopen. Terwijl ze naar de kamer liepen vertelde Zayn over hoe Sofie hem geloofde en naar de kamer wou , maar dat ze toen achterdochtig werd, maar dat hij haar toch zo ver had gekregen. Dat verhaal was natuurlijk grote zever want Sofie zat gewoon naast Louise. Eindelijk hadden ze de kamer bereikt en nu was het aan mij . Ik sloop naar de deur en deed die op een spleetje terwijl ik de sleutel in mijn handen nam. “She’s in this room so go and get her I will stay here, call me if you need me!” riep zany. Jefrey grinnikte alleen maar. Hij deed de deur open en dat was voor mij het teken om dichterbij te sluipen, maar opeens draaide hij zich om en begon hij hard te lachen. Dit had ik niet verwacht. Hij greep naar mijn arm en trok me naar hem toe. “Did you really thought that I trusted you?” vroeg hij op een dreigende toon. Zayn was zo geschrokken door zijn actie dat hij niet antwoorde. Jefrey verstrakte zijn greep. “Aw!” riep ik. Zijn ene arm lag rond mijn nek en met zijn andere arm nam hij een mes uit zijn zak. Op het moment dat hij zich wou verzetten werd hij hard weggeduwd. Ik viel op de grond en Zayn die eindelijk wakker werd , duwde Jefrey nog eens zodat die in de kamer viel. Zayn wou de deur toe trekken, maar Jefrey was net op tijd om zijn voet ertussen te steken. Ik zag nog net hoe de deur verder werd opengeduwd en hoe Jefrey naar me toe liep.

25-05-2012 om 20:00 geschreven door writer  

Jefrey had nog steeds zijn mes in zijn handen toen hij op me af kwam lopen. Hij grijnsde, maar hij had niet gerekend op Lucas die voor me sprong en tegen de hand waar hij het mes vast had sloeg. Het mes vloog uit zijn handen en schoof een eindje verder. Geschrokken bleef Jefrey staan en dook naar het mes, maar Zayn was sneller en had het mes nu in zijn handen. Dreigen d kwam hij op Jefrey af die langzaam achteruit liep. Hij passeerde me bijna en ik besloot dat ik nu ook iets zou kunnen doen dus stak ik mijn been uit en zag hoe Jefrey achterover viel. Snel kroop hij terug recht, maar Zayn had hem al vast genomen en begon hem richting de kamer te duwen, maar daar had Jefrey blijkbaar op gerekend , want hij trapte hard naar achter en raakte Zayn zijn been. Zayn liet hem los en liet ook het mes vallen. Deze keer was Jefrey sneller en weeral kwam hij op mij af. 

“Don’t you dare to touch her!” Sofie was ook uit de kamer gelopen, daardoor was Jefrey even afgeleid en duwde ik hem naar achter, maar blijkbaar was ik toch niet zo sterk want hij zette maar een stap naar achter en greep mijn pols vast. Hij draaide mijn arm achter mijn rug en trok die naar omhoog. Ik schreeuwde het uit van de pijn en not zoals ik hem had zien doen trapte ik naar achter, recht op zijn ‘edele delen’. Maar hij liet niet los en zin gezicht vertrok alleen van de pijn. Hij duwde me tegen een muur, ging voor me staan en probeerde me te wurgen. Weer moest ik denken aan een film dat ik ooit had gezien. Ik besloot het erop te wagen, gooide mijn linkerarm omhoog en nam zo zijn armen vast. Hierdoor raakte mijn arm jammer genoeg het mes, waardoor mijn T-shirt scheurde en mijn bloed omhoog kwam. Toch liet ik niet los en trapte ik naar hem. Deze keer viel het mes wel op de grond en ik haaste mij er naartoe. Ik had het mes vast en kon het niet laten om me een beetje trots te voelen. Deze keer was het mijn beurt om zijn arm vast te nemen en omhoog achter zijn rug te trekken. Ik zorgde ervoor dat ik uit de buurt van zijn voeten bleef en probeerde hem naar de kamer te duwen. Nog een faal voor mij want hij bleef gewoon staan, daarom was ik blij dat Zayn het overnam en hem met gemak de kamer inkreeg. Snel wou ik de deur op slot doen toen ik merkte dat de sleutel niet in mijn zak zat. Ik keek rond , maar vond de sleutel niet. Zayn probeerde met alle macht de deur toe te houden terwijl Jefrey juist alles deed om die open te krijgen. Ik bleef angstig rond te kijken en eindelijk zag ik iets glinsteren. Opgelucht nam ik de sleutel vast en sloot de deur zorgvuldig af. Eindelijk was het gelukt. Jefrey zat vast en we waren veilig. “Lotte! Are you okay?” vroeg Lucas en hij wees naar mijn arm. Ik was verbaasd dat hij al zo goed Engels kon. Ik keek naar mijn arm en zag dat ik nog steeds bloedde, maar het deed eigenlijk niet eens zoveel zeer. “Yeah I’m fine.” En toen realiseerde ik mij wat hij eigenlijk had gedaan. Mij een soort van gered, ja met de ;hulp van Zayn, maar toch? “Thanx for saving me.” Zei ik en ik keek naar Lucas. Vlug keek ik ook naar Zayn en zei nog snel “ both of you” Ze lachtte allebei even en Zayn liep al naar Sofie die nog steeds aan de deur stond. Hij trok haar in een knuffel. Het was duidelijk dat hij haar leuk vond, maar ik wist niet wat zij van hem vond. Sofie knufelde hem ook terug, maar dat kon ook vriendschappelijk zijn. Ik keerde mijn blik terug naar Lucas. Die nerveus naar me keek. Ik lachtte naar hem en trok hem ook in een knuffel. Het leek alsof we daar eeuwen stonden , maar Lucas liet me niet los. Ik trok me een beetje uit zijn greep en lachtte. Hij lachte ook en keek in mijn ogen. Ik voelde hoe ik rood werd en ik wou wegkijken, maar hij trok me naar zich toe en kuste me. Eerst schrok ik , maar al snel kuste ik hem terug, in mijn hoofd juichend omdat hij mij ook leuk vond en Mason? Die was ik helemaal vergeten. Ten slotte was hij degene die me al die jaren had genegeerd. Zelfs toen ik probeerde met hem te praten. 

Ik trok me terug toen ik geklap achter me hoorde. Geschrokken draaide ik me om en zag dat iedereen ons had gezien. Weer werd ik helemaal rood en ik keek naar Lucas. Hij leek te stralen en sloeg zijn arm rond mijn middel. Langzaam liepen we naar de rest en hoe hard ik ook probeerde te stoppen, mijn gedachte bleven terug gaan naar die perfecte kus.

25-05-2012 om 20:01 geschreven door writer  

26-05-2012 om 00:09 geschreven door writer  

Ik sloot mijn ogen en voelde een waterstraal op mijn gezicht spuiten. Ik opende verbaasd mijn ogen en ik zag iedereen lachen. “Did you really think that I wanted to kill you?” zei Luna al lachend. Ik schudde mijn hoofd. “euh..” stamelde ik waardoor ze alleen maar harder begon te lachen. “Okay , if he believes it then it’s good. Let’s go!” riep emmelie en ze nam een klein tafeltje dat ze gebruikten voor een ontbijt op bed en legde er sneetjes brood en beleg op. We liepen de trap op en Zayn deed zachtjes de kamer open. Natuurlijk probeerde Jefrey meteen te ontsnappen toen hij hoorde dat de deur open ging, maar toen hij het geweer zag bleef hij kalm. Emmelie liep vrolijk de kamer binnen en zetten het neer op de grond. “Bye! “ riep ze toen en al net zo vrolijk huppelde ze terug weg. Ik keek haar na en was echt gewoon verbaasd. Vanwaar haalde ze dat? En toen herinnerde ik mij dat er vanavond weeral een feestje was! Wat er al niet gebeurd als de ouders weg zijn. Ik grinnikte en Zayn keek me even raar aan voor ook hij de kamer uitliep en ik snel volgde. De deur werd snel op slot gedaan en we gingen langzaam naar de danszaal en weer schoven we alles aan de kant. De jongens zouden een speciaal optreden geven en ik had een soort van afspraak gemaakt dat Lucas zijn liedje ook kon zingen.. Ik vroeg me af hoe hij hierop zou reageren. 

De zaal was eindelijk klaar en iedereen liep weg behalve ik en Lucas. “Kun je dat liedje nog is spelen?” “Welk liedje?” vroeg hij duidelijk nerveus. “Dat voor je zusje.” Zei ik en ik gaf hem gauw een snel kusje en eindelijk gaf hij toe. Hij ging aan de piano zitten en zong nu het volledige liedje. Wat hij niet wist was dat ik hem ondertussen aan het opnemen was. Ik was echt ontroerd toen het de laatste noten stopten en ik was er helemaal stil van geworden. Zachtjes ging ik naast hem zitten. “Het is echt mooi.” Zei ik hem. Hij leek helemaal op te klaren toen hij dit hoorde.”Echt waar?” vroeg hij en ik wist gewoon dat hij het nog is wou horen. Ik ging dichter bij hem zitten en legde mijn hoofd op zijn schouder terwijl ik fluisterde dat ik het meende. Hij sloeg zijn arm om me heen en keek diep in mijn ogen. Langzaam kwamen onze hoofden dichter bij elkaar tot onze lippen elkaar raakte. Ik woelde met mijn handen door zijn haar terwijl hij me vast hield aan mijn nek. Ik genoot van het moment met hem en toen wist ik de perfecte titel voor zijn liedje. Ik verbrak de kus. “Weetje Moments zou echt een mooie titel zijn. Hij keek me glimlachend aan en knikte. Samen liepen we hand in hand de zaal uit en botste tegen Lize die aan de deur stond te luisteren. “Sorry.. “ zei ze,” Je zingt mooi!” Lucas lachte even. “Dank u dank u!” zei hij en hij maakte een overdreven buiging, maar hij had nog steeds mijn hand vast dus trok hij me mee. Snel stond ik terug recht en lachte even naar Lize. “Vanavond is er hier een feestje deze keer begint het iets vroeger om 8 uur! Kom je ook?” Ze knikte hevig waardoor ik nog is moest lachen. “Oke dan zie ik je dan! Daag!” en Ik en Lucas liepen weg naar de kamer. “En wanneer haal je me deze keer op?” “Ik blijf gewoon de hele tijd bij je” zei hij terwijl hij me een knipoog gaf. “Lijkt me leuk” grinnikte ik. Ineens hoorde Ik de stem van Louise, ze was aan het praten met een jongen die net iets groter was als haar en het leek wel als of ze het leuk hadden. Ik wachtte op het moment dat ze om de hoek zouden lopen en expres liep ik tegen ze aan. “Lotte?!” Riep Louise. “Ook hallo” grijnsde ik als antwoord. “En wie is deze jongen? Heb je iets te vertellen?” Ik moest lachen toen ze allebei rood werden en weg keken.

26-05-2012 om 00:10 geschreven door writer  

Zou er liefde aan het groeien zijn of was het enkel vrienden, maar ik besloot te stoppen met hun te generen want ik wist zelf ook dat het niet leuk is. “Nee nee grapje, dus euh wie is hij?” vroeg ik met een grijns op mijn gezicht terwijl Lucas mijn hand vast hield. “Ik ben Sam” groette hij. “Hey, ik ben Lotte en dit is Lucas.” Ik wees naar de jongen naast me en lachte. Hij lachte eens en schudde de hand van Sam. “Hey.” “Hey” antwoorde Sam terwijl Louise grijnsde. “Heb je hem al uitgenodigd voor het feestje Louise?”Ze schudde haar hoofd en keek naar sam. “En wil je met me mee?” vroeg ze dan op haar liefste stemmetje. Hij knikte en pakte ook haar hand vast. Ze glunderde en ik begon het vreemde idee te krijgen dat dit meer dan alleen vriendschap zou worden. 

Samen liepen Sam en Louise al lachend verder. “Vanavond wil ik zeker haar verhaal horen.” Zei ik vast beraden en ik knikte met mijn hoofd. “nieuwsgierig meisje” lachte Lucas en we liepen naar onze kamer. 

“Vind je deze mooier of deze?” vroeg ik aan Sofie toen ik verschillende kleedjes paste. “hmmm, die daar” zei ze en ze wees een totaal ander kleedje aan. “huh? Die heb ik ni eens aangeduid.” “weet ik , ma die zou zo mooi zijn bij jou.” Antwoorde ze doodgewoon. Ik zuchte en nam het kleedje om het te passen en verbazend genoeg had ze gelijk het paste nog redelijk goed. “Danku” riep ik toen ik de jurk terug uitdeed en naar de douche liep. Na een lange douche droogde ik mijn haar en stak er speldjes in. Ik liep terug naar de kamer waar Lucas al op me wachtte. “Well hallo schoonheid!” zei hij en hij liet zijn blik gaan over de jurk en mijn gezicht. “Vind je het mooi?” “uhu!” en hij knikte zo hard dat ik er hoofd pijn van zou gekregen hebben. Ik grinnikte en hij nam mijn hand vast. “Kom mee dan kan ik pronken met mijn vriendinnetje.” Ik smolt helemaal weg. Muahaha wat een romanticus. Ik liep samen met hem naar de danszaal waar de jongens zich al klaar maakte voor het optreden. Er was nog niemand, maar dat kwam vooral omdat we een uur te vroeg waren. De jongens begroette ons en zag dat we dan toch niet de eerste waren. Sofie, Luna en Emmelie stonden al aan de bar hun vriendjes aan te staren. Samen gingen we bij ze zitten. “hey hey hoi hoi vtm kzoom!” Ze keken me raar aan , maar ik was te happy om het te zien. “Hallo” zeiden ze vlug voor ze weer begonnen te staren. Na nog een tijdje te wachten kwam er dan toch nog volk en de jongens begonnen te spelen. Luid zong ik het refrein mee. “ Baby you light up my world like nobody else the way that you flip your hair gets me overwhelmed but when you smile at the ground it ain’t hard to tell. You don’t know o oow, you don’t know you’re beautiful.” Gelukkig was ik niet de enige dat meezong ,blijkbaar had ik heel luid gezongen want enkele draaide hun hoofd om. Snel keerde ik me naar de bar en deed alsof ik iets bestelde terwijl Louise me gewoon stond uit te lachen. “Kom mee! Dansen!” riep Lucas plots en hij trok me van mijn stoel. De solo van Harry kwam en Lucas ging voor me staan en zong de hele solo voor mij. Dit was echt te lief! Toen hij klaar was liet ik me in zijn armen vallen en gaf ik hem een kus. We bleven de hele avond dansen en toen de jongens ongeveer elk liedje hadden gezongen en het nu ongeveer 12 uur ’s nachts was , nam Louis de microfoon: “Lucas, now it’s your time! People here he is Lucas with moments!” en hij begon luid te klappen. Lucas keek me verbaasd aan en ik gaf hem een duwtje in de richting van het podium. Aarzelend liep hij ernaartoe terwijl hij de piano nam. Hij nam niet de moeite om nog iets te zeggen en begon meteen te spelen. De eerste noten waren nog nerveus, maar toen slikte hij even en concentreerde zich helemaal op zijn muziek. De mensen waren sprakeloos en genoten van zijn stem. “you know I’ll be your life, your voice, your reason to be.. My love, my heart is breathing for this.. moment in time.. I’ll find the words to say.. before you leave me today. “ Zong hij en de tranen kwamen in mijn ogen. Toen de laatste noten wegstierven gilde iedereen het uit en klapte alsof hun leven er van af ging. Hij liep terug het podium af en kwam naar mij. Ik zag dat ook zijn ogen vol met tranen stonden en gaf hem een knuffel.

27-05-2012 om 14:03 geschreven door writer  

Toen hij zich lostrok keek hij heel even diep in mijn ogen en gaf me een vluchtige kus. Er begon een slow liedje te draaien en algauw stonden er een aantal koppeltjes op de dansvloer inclusief, ik en Luca, Emmelie en Harry, Sofie en Zayn, Louise en Sam en Luna en Niall. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en we danste in stilte verder. Ineens klonk er een luide BAF! En de muziek en alle lichten vielen op. Hier en daar hoorde je geschrokken kreetjes en Louise was letterlijk in Sam zijn armen gesprongen. Ik zelf was ook dichter bij Lucas gaan staan, maar ik sprong nog niet in zijn armen. Enkele mensen probeerde het licht aan te doen , maar niks werkte dus begonnen we maar met kaarsjes aan te steken. We hadden het gezellig gemaakt door overal kaarsjes te zetten en er was zelfs een gangpad naar het podium en omdat niemand naar boven wou gaan besloten de jongens nog een beetje muziek voor ons te spelen en ook Lucas zou nog een liedje zingen. Deze keer keer zou hij no air zingen van Jordin Sparks te zingen. De jongens waren goed , maar ik durf te wedden dat Lucas net zoveel aplaus had gekregen en ik was trots op zo’n perfecte jongen. Door aan hem te denken kreeg ik als van zelf een lach op mijn gezicht en toen gebeurde het. Zayn liep naar Sofie en stootte daarbij een kaarsje omver die toevallig dicht bij een gordijn stond. Meteen verbrandde de stoffe gordijnen en de meeste mensen probeerden weg te geraken. Steeds heviger begon het vuur te branden en de ‘bewoners’ werden nog hysterischer. Emmelie probeerde hun rustig te krijgen , maar deze keer lukte het niet en de mensen liepen over elkaar heen. Het vuur kwam steeds dichterbij en ook ik kreeg de neiging om weg te komen, maar toen ik richting de deur wou lopen hield Sofie me tegen. Ik keek haar angstig aan. “Kijk naar die mensen..” Ik deed wat ze vroeg en zag hoe mensen vertrappeld werden. Sommige mensen lagen neer zonder nog te bewegen en ik vroeg me af of ze dood waren. Ik slikte en wist dat als ik ernaartoe zou gaan dat ik mischien een van die mensen zou zijn. Ik keek nog steeds naar de gewonde mensen en zag toen dat Lucas ook naar buiten probeerde te geraken. Ik gilde en liep op hem af , maar toen ik bijna bij hem was, werd hij opzij geduwd en viel hij op de grond. Sommige mensen liepen over hem. Toen alle mensen eindelijk weg waren, greep Luna een brandblusser die in de hoek van de kamer stond en begon het vuur te blussen dat nu niet zo erg meer leek. Ik stapte naar Lucas en zakte bij hem neer. Ik werd blij toen ik zag dat hij ademde en kreunend recht ging zitten. Op zijn hoofd waren er slechts enkele blauwe plekken, maar zijn linkerarm hing levenloos langs zijn arm en toen hij er probeerde op te steunen , zakte hij terug op de grond en kreeg hij tranen in zijn ogen van de pijn. Zachtjes probeerde ik hem te troosten en ik hielp hem rechtstaan. Luna had een EHBO doos weten te redden en deed rond zijn arm in een steunverband. “Waarschijnlijk hebt ge u arm gebroken.” Zei ze. Lucas zuchtte en hielp met de overige kaarsjes uit te blazen voor zover dat kon met zijn arm. Sofie was als een echte brandblusser te keer gegaan en het vuur was gedoofd. Alleen het podium en de gordijnen waren afgebrand dus eigenlijk viel alles nog goed mee, behalve de gewonden dan. Er waren drie doden en 9 gewonden. Luna hielp ze allemaal met bijkomen terwijl Niall naar haar keek. Louise en Sam waren eigenlijk niet zoveel aan het doen buiten elkaar te knuffelen en kusjes te geven. Zo werd mijn vermoeden ook bevestigd en wist ik dat ze een koppel waren. Nu nog Sofie en Zayn en iedereen zou gelukkig zijn. Ik lachte even waardoor ik een rare blik kreeg van Liam. “What were you thinking about?” vroeg hij zacht. “I don’t know, just about love.”Hierdoor leek hij verdrietig te worden. Hij miste Danielle echt verschrikkelijk en dat is iets wat ik niet had verwacht. Normaal was altijd zij het geweest dat over hem praatte of foto’s van hem op haar twitter zette en alsof Liam mijn gedachte raadde zei hij: “I didn’t say very much about Danielle, but that was because I wanted to have a private relationship and she was okay with that. I think it’s more personal if nobody knows about it.” “That explains a lot.” Antwoordde ik kalm. Hij knikte en ging verder met de kaarsjes te verzamelen. Opeens gilde Emmelie het uit en viel ze op de grond..

27-05-2012 om 14:04 geschreven door writer