Alweer de derde wedstrijd van het O.L.C. Ik vond het persoonlijk zwaarder dan andere jaren. De poggio van Oostende, in de volksmond de soldatenberg genoemd, moesten we verschillende keren overwinnen. Vorige jaren moesten we niet de beklimming aan de kant van het dierenasiel nemen, dit jaar wel wat de wedstrijd zwaarder maakte. De warmte maakte het ook nog lastiger en het aperitief over de middag was ook iets dat mijn loopprestatie niet naar omhoog krikte. Voor de wedstrijd een 4-tal kilometer opgewarmd en aan de start me bij Jos en Eva gezet om wat druk op hun beiden te zetten. Pas gestart en het was al klimmen geblazen. Tegen dat we de eerste keer boven kwamen zat ik al serieus op mijn tandvlees en na de eerste kilometer in 04.14 moest ik Jos en Eva al laten lopen. Dan maar mijn eigen tempo gezocht en gelukkig ook gevonden. Ook leuk was dat mijn vrouwtje en haar zus op tijd waren om me wat aanmoedigingen te roepen. De laatste tour kreeg ik een klop van de warmte en moest ik even wat gas terugnemen zodat ik werd voorbijgestoken door een 5-tal lopers. Maar toch tevreden aangekomen in 44 minuten en rond de 40 seconden voor 9.61 km op mijn Garmin. Nadien Van Summeren Parijs Roubaix nog net zien winnen, een deugddoende douche bij schone zus, een lekkere Leffe en een aangenaam etentje in de Tex Mex te Oostende met mijn 3 vrouwen en schoonzus/broer. De loop was lastig maar toch heb ik het gevoel dat de conditie beter aan het worden is. Deze week zou ik een 70-tal kilometer moeten lopen. De zwaardere weken komen eraan. Hopelijk kan ik de volgende 10 weken zonder problemen volbrengen. Ik loop niet met een schema maar loop een week van in de 50 km, gevolgd door een week van in de 70 km. Dit 10 weken na elkaar en hopelijk zal ik dan genoeg kilometers in mijn benen hebben om de nacht door te komen. Volgende loop zal ik waarschijnlijk niet op tijd kunnen zijn. Om 13.00 moet ik ergens zijn, waarschijnlijk een 3-tal uurtjes werk dus het zal close worden om op tijd aan de start te staan. Greetings !
Toen ik, lang geleden, Maureen leerde kennen gingen we altijd zonnebaden aan een aftakelend Fort Napoleon. Toen was dit stukje strand en duin nog niet bekend bij de grote massa. Hier en daar waren er nog enkele mensen op het strand en je hoorde alleen maar plat Oostends. Met de renovatie van het fort werd dit stukje strand bekender bij mensen van buiten Oostende. Nu is het zo dat het tijdens de zeldzame warme zomerdagen ook al redelijk druk is op dit stukje onbewaakte zone. Ik wil maar zegen dat, als ik richting fort Napoleon trek, mijn hoofd meer staat naar languit luieren op het strand dan aan afzien bij een loopwedstrijd. Maar we moesten deze beproeving doorstaan en zodoende stonden we met veel andere lopers aan de start van de tweede wedstrijd van het O.L.C. Tijdens de opwarming voelde ik al dat ik zware benen had dus besloten we om achteraan te starten. Het voordeel hiervan is dat je, toch de eerste 2 ronden, redelijk wat lopers kan inhalen. Het nadeel is dat je lopers die je anders kan volgen in de verte ziet lopen en die afstand niet kleiner krijgt. De derde beklimming over de duintop deed wel pijn maar toch liepen we de 3 touren in een constant tempo waar ik tevreden mee was. De 10.5 km werden gelopen in 49.59. Een tijd waar ik me kan mee verzoenen aangezien ik in februari 2 weken heb stilgelegen. Na de aankomst direct naar huis vertrokken om me mentaal voor te bereiden op het jaarlijks clubfeest van jogging team de Olifant. Het eten was, zoals ieder jaar, heel lekker. De muziek was goed en heel luid want op zondag had ik problemen met mijn stem ! Met het zomeruur 1 uur minder kunnen feesten maar het was weer een plezante boel. Ik heb niet op de dansvloer gestaan omdat ik na een loopwedstrijd nooit dans. Om mijn spieren te laten uitrusten. Eigenlijk dans ik nooit omdat ik niemand wil choqueren met mijn allesbehalve elegante dansstijl ! De opbouw naar de nacht van Vlaanderen begint vanaf 1 April. Zotte dingen moet je niet verwachten. Ik hoop om in April en Mei de rustige kilometers verder op te bouwen om zonder problemen 42 km te kunnen lopen op 17 juni. Eigenlijk wil dit zeggen om na de marathon te kunnen genieten van een goede Leffe. Als ik kan genieten van een Leffe vlak na de aankomst, dan weet ik dat de marathon goed werd verteerd. Meer moet dat niet zijn. We zien het zitten om samen met olifant Mario de streek rond Torhout en Lichtervelde onveilig te maken. p.s. ik had me zonder problemen kunnen inschrijven voor de 20 km van Brussel maar heb mijn nummer al weer doorgegeven aan een collega Olifant. De week voor Brussel is er iets dat ik zeker niet wil missen en daarom werd er een familiebijeenkomst 1 week opgeschoven. Dus geen Brussel voor mij maar ik ga 's morgens mijn lange duurloop doen en terwijl jullie in Brussel lopen zit ik dan aan de feesttafel ! Greetings.
Als je een scheve schaats rijdt, moet je op de blaren zitten ! Eigenaardig begin van deze tekst hé. Ik verklaar me nader. Verleden week donderdag had ik afgesproken om met olifant Eva een tourke te lopen in de mooie bergzone van Koekelare. Aan een rustig tempo van tussen 5.30/5.45 / km toonde ik Eva de mooiste plekjes van Koekelare. De beklimmingen van de poggio en de Ruidenberg werden vlot genomen en bij een mooie zonsondergang kwamen we na kop 14 km weer aan in Downtown Koekelare. We werden wel gestalkt via s.m.s.-jes tijdens het lopen. Die al lopende beantwoorden is niet gemakkelijk hoor ! Maar de stalker was gerustgesteld, Eva was in goede handen. De volgende dag wou ik klanten op het werk te rap helpen. Ik sprong uit mijn bureaustoel en kreeg een serieuze steek in mijn lies. Nogmaals het bewijs dat haast en spoed zelden goed is, toch niet op het werk ! Toch de vrijdagavond nog 6 kilometer met Maureen gelopen. Eigenlijk om te tonen aan de inwoners van Koekelare dat ik niet alleen met andere vrouwen ga lopen hé ! Want ze kunnen hier nogal wat roddelen hoor, op de boerebuiten. Maar het ging een beetje moeilijk. Maureen kon me zo ... (uit de wielen rijden past hier niet) ... uit de asics lopen. De volgende dag pruttelde mijn rug ook nog tegen en liep ik een dag of 4 als de bultenaar van Notre Dame. Dus hebben we deze week de loopschoenen nog niet aangetrokken maar toch zal ik deze avond een poging ondernemen. Voordat we helemaal vastgeroest zitten ! Zo zie je maar dat sporten met andere vrouwen niet bevorderlijk is voor je lichaam. Toch niet als deze vrouwen veel jonger en rapperder zijn en over veel meer conditie beschikken als jezelf. De houdbaarheidsdatum ( 3 x 7 ) is hier al lang overschreden.... Hopelijk kan ik me zaterdag inschrijven voor de 20 km van Brussel. Hopelijk hebben we al opnieuw internet want sinds 2 weken is er een grote panne en hebben enkele huizen hier al geen telefoon en internet meer. Wat voor mijn gebuur die zelfstandige is toch wel tot klantenverlies zal leiden. Verleden jaar was de inschrijvingsdag tijdens de week, wat voor mij toch wel beter is. Dan doe ik dit op het werk want thuis zit ik eigenlijk niet veel aan de p.c. Ik zal een knoop in mijn zakdoek leggen voor zaterdag en een kaars branden dat we opnieuw internet hebben. De volgende faktuur zullen we al 2 weken huur aftrekken. Eens kijken hoe ze daarop zullen reageren.... Greetings.
Zondag was er de eerste editie van de 20 km van Kortemark. Werkzaam zijnde in deze gemeente was ik natuurlijk van de partij. Jammer genoeg verliep de voorbereiding niet zoals het moest. De dag voordien moest onze Ninke een wedstrijd trampoline springen in Willebroek en aangezien olifant en goede vriend Mario daar woont, werden we uitgenodigd voor een hapje en een drankje. Resultaat van dit alles was dat we veel te laat thuis waren en ondergetekende gelukkig was dat hij zijn bedje zag. De volgende morgen kreeg ik ( nog ) geen eten binnen en zodoende stonden we aan de start zonder eten te hebben verorberd. Bon, ik had me voorgenomen om rustig te starten en zien waar het schip zou eindigen. De eerste kilometer liep ik meteen aan 5 minuten/km en de volgende km's volgden vlot aan hetzelfde tempo. Hé, dat gaat hier goed dacht ik. Voor Edewalle kwam er een groepje bij me met Dora Vandewaetere en haar tempo makers en ik sloot mijn wagonnetje aan. Het voordeel hier was dat die mannen veel ervaring hebben en een mooi constant tempo liepen die ik eigenlijk heel gemakkelijk kon volgen. Het enige waar ik moet aan werken is de bevoorrading. Ik stop altijd anders lukt het me toch niet om iets binnen te krijgen maar die ervaren lopers doen dit dus niet. Zodoende was ik bij de 2 bevooradingsstops iedere keer een 20-tal meter achter. Toch liep ik dit zonder te forceren weer dicht. We kwamen in Handzame en nog altijd voelde ik me goed. De ademhaling was perfect onder kontrole en mijn hartslag was waarschijnlijk zeer laag want ik had er toch geen last van. 'K zal toch eens moeten lopen met een hartslagmeter, ben eigenlijk wel eens benieuwd van mijn hartslag tijdens een wedstrijd is ! Bij het binnenkomen van Kortemark kreeg ik een hongerig gevoel en moest ik mijn loopmakkers laten .... lopen ! De laatste 500 meter probeerde ik nog het gat weer dicht te krijgen maar door de honger had ik opeens niet veel kracht meer over. De 20 km werden gelopen in 1.39.36. Ik was tevreden na de aankomst, voelde me buiten het hongerige gevoel super goed. Gelukkig stond mijn schoonbroer daar en kon ik meteen een pistolet naar binnen schrokken. Ook de verplichte Grimbergen smaakte voortreffelijk ! Verplicht omdat ik met mijn schoonbroer op stap was, anders doe ik dit nooit ! Blijkbaar hebben de rustige kilometers in januari en februari hun diensten bewezen want ik denk dat de conditie nu al redelijk is. De honger om zo verder te werken is er. Ik weet dat ik nooit een vlugge loper zal worden. Maar misschien kan ik dit tempo nog langer aanhouden dan 20 km en volhouden tot 30,... 35,....40, .... 42 !! Maar we zien wel, eerst de volgende 2 maanden goed doorkomen voordat we nieuwe plannen maken. Mijn werkcollega's zijn ook tevreden, ze zeggen toch dat het lekkere pralines zijn ! We waren met, volgens mij 6 olifantjes. Alain en Johan waren weer super, Rita kwam ook vlot onder de 2 uur binnen en ik denk dat er nog 2 nieuwe leden aan de start stonden. Volgend jaar misschien een groter aantal want voor een eerste organisatie was dit toch wel dik in orde ! Greetings !
De eerste wedstrijd van het O.L.C. Eigenlijk een wedstrijd die ik nooit goed loop. Hier zie je pas goed wie er de laatste maanden goed is blijven doortrainen en wie niet. Ook het lekker etentje van de avond voordien en de voortreffelijke flessen wijn die daarbij horen deden het loopgevoel geen deugd. Maar we stonden aan de start en dit is al veel beter dan verleden seizoen. Toen liep ik zelfs de eerste 3 wedstrijden van het O.L.C. niet mee. Na een 2 tal kilometers te hebben opgewarmd met Jos stond ik samen met 400 andere lopers aan de start. Altijd een sterk deelnemersveld hier op het 't Sas. Ik kon een 2 tal kilometers het spoor van Jos, Jurgen en Stefaan volgen maar daarna was het reeds over en uit en werd ik voorbijgestoken door vele deelnemers. De tweede tour ging het gelukkig wat beter en het laatste deel op de spuikom werd ik vakkundig uit de wind gezet door Ina. Bedankt hé ! De 7.4 km gelopen in 36.37. Wil ik beter worden dan moet ik gerichter trainen. Nu loop ik altijd op hetzelfde tempo ( rustig ), interval doe ik nooit en ik loop ook mee met Maureen en dan volg ik haar tempo. Maar als ik zo verder doe zal de conditie automatisch beter worden en zal er iets vlotter worden gelopen. Laat ons hopen dat tegen de volgende wedstrijd de conditie al iets beter is zodat we langer hetzelfde tempo kunnen aanhouden. Tenslotte moet ik deze maand iets meer lopen wil ik niet afgaan als een gieter op de 20 km van Kortemark op 27 februari. Het zal moeilijk worden want nu moet ik 19 dagen na een werken dus zelfs tijdens het weekend zal het zoeken worden om nog een 20 km duurloop te lopen als voorbereiding. Positief denken : 2 x 10 is ook 20 hé ! Greetings !
Ik ben Wim
Ik ben een man en woon in Koekelare (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 21/06/1965 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, zendamateur ( ON6PV).
