Om 2 uur 's nachts wordt Albert wakker met hoofdpijn en een bonzend gevoel in zijn oren. Hij gaat in de zetel zitten en probeert zo te slapen maar dat lukt niet zo goed. De hoofdpijn is erger dan de dag voordien. Als het zo blijft moeten we terug naar beneden. Rond 7 uur besluiten we om wat te gaan wandelen. Gisteren is het met te wandelen overgegaan. We kleden ons dik aan want het is nog heel koud alhoewel de zon reeds fel schijnt. Na een half uur voelt Albert zich beter en gaan we ontbijten. Tegen 10 uur is de hoofdpijn weg.

We besluiten ons geplande bezoek aan het Nacional park Lauca te brengen. Het einde van het park, een meer, ligt op 4570 meter. Maar voor dat we daar zijn, is er nog wat te zien onderweg zodat we hier langzaam verder omhoog gaan.

De volgende stop is Parinacota.
Een klein dorpje waar indiaanse vrouwen hun zelf gemaakte waren aanbieden.
Deze  zijn gemaakt van de wol van de lama's.
Er zijn vele kleine meertjes met grote eenden.
De dieren zijn hier eens zo groot als bij ons.

20 KM verder zijn er de meren van Cotacotani met esmeraldgroen water.
Ze beslaan een oppervlakte van 600 ha
Ze zijn onderling met elkaar verbonden en omgeven door vulkanen.
Het is een prachtig landschap dat je niet in woorden kunt neerschrijven.

Nog eens 10 km verder komen we aan Lago Chungara.
Op 4570 meter hoogte het hoogstgelegen meer ter wereld.
Het strekt zich uit aan de voet van de vulkaan Parinacota waarvan de witte top nog 2000 meter hoger reikt.
Het meer trekt talrijke vogelsoorten aan en op de oevers grazen lama's en vicuña's.