In Putre nemen we onze intrek in hotel Las Vicuñas.
Een luxe hotel met 100 kamers en gratis internet.
Na een lekker en verzorgd avondmaal gaan we slapen.
Daar het hier 's nachts koud is, -5 graden in de zomer, zijn de bedden goed voorzien van beddengoed : lakens, dekens, donsdekens en een dikke bedsprei alles zo bijeen een 20 cm dik.
Als je er onder gaat liggen kan je nog met moeite ademhalen omdat het zo zwaar is.
We zwieren er dus zo'n 10 cm af.

Albert wordt midden in de nacht wakker met hoofdpijn en een versnelde hartslag.
Wanneer hij rechtop gaat zitten is het iets beter.
Maar de hoofdpijn blijft aanhouden.
's Morgens probeert hij wat te eten maar dat lukt niet zo goed.
Wanneer we wat door het dorp gewandeld hebben verdwijnt zijn hoofdpijn.

Hoogteziekte is iets raar.
Je zal al begrepen hebben dat het niets met conditie te maken heeft.
De ene heeft er last van, de andere niet.
Ik had me ongerust gemaakt dat ik niet tegen de hoogte zou kunnen en ik wist nergens van.
Een demonstratie van de luchtdruk zien we wanneer iemand een flesje spuitwater te vlug opent en de helft van het water over zich heen krijgt.
Een grote fles van 1,5 l duurt enkele minuten alvorens je ze veilig kan openen.
Ook tubes van crèmes en zonnecrème zijn gezwollen, de crème vliegt er zo uit.

's Middags is Albert beter.
We besluiten een bezoek te brengen aan de termas de Putre.
Er is een klein zwembad gevuld met warm water afkomstig van een warmwaterbron.

Waar het water het zwembad binnenstroomt is het 51 graden heet.
Daar blijf je dus best uit de buurt.
Een Chileen, een soort indiaan, wijst ons de kleedhokjes.
Na een duik in het zwembad doet hij teken dat we naar de modderbaden moeten gaan.
Met een schop haalt hij ergens modder vandaan en doet teken tegen Albert dat hij zich moet insmeren en laten drogen.
Ondertussen maak ik foto's.

Wanneer ik mij wil insmeren, zegt hij dat hij voor de señorita andere modder heeft die hij ergens anders vandaan haalt.
Het is niet echt modder, het is meer een klompje zoals zeep.
Je moet het nat maken en je dan insmeren.
Het is roodbruin en dus zien we er vrij gek uit maar wel leuk voor de foto's.
Wanneer de modder opgedroogd is, wat vrij snel gaat want het is hier ook  nog droge lucht, spoelen we het er terug af.
Dat blijkt niet zo eenvoudig.
De Chileen zegt dat we terug een duik moeten nemen in het zwembad.

Maar wanneer we ons afdrogen blijken de handdoeken helemaal roodbruin te zien.
Een grondige douche in het hotel zal noodzakelijk zijn.
Wanneer we weggaan vraagt de Chileen een kleine bijdrage voor zijn hulp.
We geven hem 2000 pesos (3 euro).
Dat vindt hij geweldig en hij wenst ons verschillende malen een goede reis en zwaait ons nog eens na.
We hadden geluk dat we de termas voor ons alleen hadden want toen we terug naar de auto gingen kwamen we een groep toeristen tegen gewapend met handdoeken op weg naar de termas.
In het hotel heb ik nog een uur aan mijn bikini geschrobd om de roodbruine kleur er uit te krijgen.

Albert heeft de dag goed doorgebracht maar hoe zal het vannacht weer gaan...?