|
" Weten van niet-weten" .
--Veel van mijn onderwerpen, ook in 'Visie op filosofie' eindigen steevast met de spreuk of de formule "Weten van niet-weten" , gezegde afkomstig van Socrates en Plato .
--Is "Weten van niet-weten" een bekentenis van onmacht of onwetendheid ? ...Voorzeker wel .
--De filosoof is zeker geen exacte wetenschapper of wiskundige,die stelling op stelling, bewijs op bewijs kan neerzetten . Hij is ook geen religieuze prediker of zo . Hij wil 'weten' en meer weten dan al geweten is of schijnbaar vastligt .
--Hij is wel altijd een beetje agnost, criticus, gelovige en ongelovige ;en soms lijkt hij wel een profeet te zijn ...
--Maar is anderzijds de exacte wetenschapper dit alles ook soms geen beetje ? Moet ook hij niet geloven in stellingen of hypothesen, waarvoor veelal exacte bewijzen ontbreken ? Ook de wiskundige, de exactste van de wetenschappers misschien, begint of eindigt meestal met een axioma, dat dan ook dient aangenomen te worden ..., intuitie, evidentie , geloof..
--"Weten van niet-weten" is dan wel op zich positief en exact als uitspraak..., een zekerheid zoals het 'Cogito' van Descartes of de 'twijfel' van Augustinus .
--M.a.w. men is er zeker van, dat er 'iets' niet gekend of geweten wordt . Steeds blijft er dit ongekende 'iets' ...
--Ook Kant wist dat men de 'dingen op zich' of in zich niet kon kennen .
--Alleen het "weten van niet-weten" is dan een zekerheid, net zoals het reeds genoemde 'Cogito' en 'dubio ' zelf enige zekerheden waren .
--Alleen het 'iets', dat het 'innere ervan is' kan niet echt gekend worden ...; maar 'is er' wel ...
--En inderdaad men kan alleen 'besluiten' met die vorm van kennen, die gekluisterd is aan onze beperkte zintuigen, waardoor we de 'dingen' slechts op een eenzijdige wijze waarnemen, of menen waar te nemen . en te begrijpen .
--Besluit ::: we hebben slechts en zonder meer het 'besef' van 'iets'...; maar wel van 'iets' dat 'meer is' dan het schijnt te zijn .......
--"Weten van niet-weten"..
Valère--
|
