-Alles wat we weten of kennen is enigszins naar analogie van onze zintuigen ; toevallig gebeurt dat zien, horen,voelen, tasten en ruiken binnen zeer beperkte ‘golflengten’ of mogelijkheden dan nog .

-Hetgene in onszelf, dat het onderwerp of de actor is van deze kennis, is a priori en ons onbekend - de ‘intellectus agens’ ?

-Moesten we nu over zintuigen beschikken, die de ‘dingen’ op atomair of sub-atomair niveau kunnen waarnemen, zou alles er volledig anders uitzien voor ons .

-Deze p.c;toetsen, die ik nu aanraak, zouden er anders uitzien ; niet meer als vaste, solide oppervlakten,of blokjes ; maar als een dwarreling en wriemeling van atomen, electronen en deeltjes ., waarin we de toetsen zelf niet meer zouden herkennen .

-Moesten we nu kunnen ‘waarnemen’ op sub-particulair niveau ; daar waar deeltjes nu eens als partikeltjes, dan weer als golven of velden te voorschijn komen, en daar waar deeltjes ontstaan uit en vergaan in een quasi ‘nihil’, wat we dan energie noemen ; dan ook weer zouden we de ‘dingen’ op een heel andere en vreemde wijze ervaren .

-Tenslotte zouden we merken, dat alles uit een materieel nihil kan ontstaan en er weer in vergaan ; en dat die ‘stoffelijke’ materie een illusie is .

-Ligt de ware kennis van alles dan op een niveau, dat het fenomenale van de materie overstijgt ?

Valère--

-Onderwerp uit 'Zita Forum'  dd. 27.9.2007-