Ik ben altijd al benieuwd geweest naar hoe een doodsreutel zou klinken. Live dan, want de verschillende wanstaltige vertolkingen die vaak doorspekt zijn met overacting en die ons scherm teisteren met de nodige nep-rode vloeistof, die vaak aangeleverd wordt door winkeltjes in rekwisieten en potsierlijke kostuums voor vergeten helden. Een specie die dan uit allerhande lichaamsopeningen sijpelt, gutst, sproeit en godbetert spuit. Cinematografisch is het zelden een surplus, voor acteurs een scène die voor hen part geschrapt mag worden, versnipperd door een director's cut en nooit meer opgerakeld.
Degene die Jakobus de Meerdere moet vertolken heeft geluk. Hij stierf, volgens de overlevering althans, door decapitatie. Geen doodsreutel dus. Herodes had het lot van deze onfortuinlijke discipel bevolen, hij stierf met één enkele genadeslag. Weinig creatief voor die dagen maar hij kreeg dan ook weinig kans om te negociëren over zijn eigen lot. Enige etmalen later zou zijn onthoofde lijf aanspoelen aan de Spaanse Kust om dan in de negende eeuw als schim een deus ex machina te worden voor een legertje Christelijke kruisvaarders en een horde barbaarse moren genadeloos over de kling te jagen. En zo krijg je merites, voldoende om een bedevaartsoord te verpersoonlijken. In dit geval: Santiago de Compostela.
Op het "Laatste Avondmaal" van Leonardo Da Vinci vind je onze held met als koosnaampje "donderzoon" in de derde tripartite (vlnr) met wijd gespreide armen. Hij is verbaasd nadat Jezus het knullige jongensmoment verknoeid met zijn scherpe zinsnede: "Eén van u zal mij verraden". Ze schransten brood, goten wijn. Een galgenmaal voor de Messias, een hapklare brok voor de zendelingen die bijna allemaal ter dood werden veroordeeld nadat hun tocht vol kersteningen en doopfestijnen een abrupt einde kende. Zo zie je maar, alcohol maakt meer kapot dan je lief is. Wat we meteen brengt bij de apotheose: 58 dagen zonder....
PS: volgende keer meer over de uitvinding van de scrotumschelp, te danken aan Jacob de Meerdere.
vinsantiago
